NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DEVIL BAD BOY กับดักรัก (ร้าย) ของนายปีศาจ [รีอัพ+รีไรท์]

    ลำดับตอนที่ #32 : บทที่ 8.5 - ความอ่อนหวานของคนใจร้าย 19+

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.3K
      8
      30 ต.ค. 66


    ความอ่อนหวานของคนใจร้าย




              “ซะ ซีโร่” ฉันเรียกชื่อเขาราวกับคนไม่มีแรง ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะเป็นพวกสิงห์มือไว เพราะในขณะที่ริมฝีปากหยักกำลังทำหน้าที่พรมจูบไปทั่วลำคอสวย เขาก็สามารถถอดปราการชิ้นบนของฉันออกด้วยมือเพียงข้างเดียว โดยที่ฉันไม่รู้สึกตัวเลยแม้แต่น้อย

    “สวยเหลือเกิน”

    ร่างหนาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เวลานี้เขาเอาแต่จ้องมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่ละสายตา ซีโร่เลื่อนฝ่ามือทั้งสองข้างขึ้นไปกอบกุมดอกบัวงาม แล้วออกแรงบีบเคล้นเพื่อปลุกกระตุ้นความต้องการให้กับร่างบาง

    “อ๊ะ! ซีโร่ ฉันเจ็บ” ฉันประท้วงเสียงสั่น และมันก็ได้ผล ทันทีที่ฉันร้องบอกเขาว่าเจ็บในการกระทำ ซีโร่ก็รีบพาริมฝีปากมาดูดกลืนเม็ดบัวสีชมพูอ่อนแทน และสัมผัสนี้ของเขาก็ทำให้ฉันถึงกลับต้องพยายามกลั้นเสียครางเอาไว้สุดฤทธิ์!

    แต่เหมือนร่างหนาจะรู้ว่าฉันกำลังทำอะไร เขาค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นอุ่นร้อนไล้เลียไปรอบๆ ทรวงอกขนาดไม่ธรรมดาสลับไปมาทั้งสองข้าง ถึงครานี้ฉันก็ไม่สามารถกักกั้นความรู้สึกได้อีกต่อไป

    “อืม”

    “ดีมากสาวน้อย ร้องออกมา ฉันชอบเสียงหวานๆ ของเธอ ไอรีน” พูดจบชายหนุ่มก็ละริมฝีปากออกจากความอ่อนนุ่มด้านบน แล้วพาใบหน้าหล่อคมคายลากไล้ปลายลิ้นลงมาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงใจกลางสำคัญของกายสาว เขาสร้างความกระสันให้กับร่างบางผู้ด้อยประสบการณ์ เนื้อตัวของฉันในตอนนี้เต็มไปด้วยรอยสัมผัสของร่างสูง

    “อ๊ะ! ซะ ซีโร่ อา” ฉันร้องครางอย่างลืมอายเมื่อมือหนาของซีโร่วางนาบอยู่บนของสงวน เท่านั้นยังไม่พอ นิ้วแกร่งยังหยอกเย้าด้วยการถูไถไปมาราวกับต้องการแกล้งให้ฉันขาดใจตายตรงหน้า

    ไม่ทันได้ตั้งตัว ซีโร่ก็จัดการถอดอันเดอแวร์ปราการชิ้นสุดท้ายออกจากร่างบาง แล้วเหวี่ยงมันลงไปข้างเตียงอย่างไม่ใยดีว่ามันจะไปตกอยู่ตรงส่วนไหนของห้อง มือหนาแยกเรียวขางามออกจากกัน เผยให้เห็นความสดสวยของกายสาว

    “ซีโร่ มะ ไม่”

    เสียงร้องห้ามของฉันไม่ต่างอะไรกับแมวเหมียวที่มันร้องครางหงิงๆ สองขาก็พยายามที่จะหนีบเข้าหากันเพื่อไม่ต้องการให้เขาเห็นอะไรไปมากกว่านี้ ความอับอายมันตีตื้นขึ้นมาในหัวใจ

    “จุ๊ๆ” เสียงเข้มปรามเบาๆ

    “ไม่เอาน่าคนดี ไม่ต้องอาย ฉันจะทำให้เธอซึมซับกับความสุขและความรักที่ฉันตั้งใจมอบมันให้กับเธอ”

    “แต่ว่าฉัน อ๊ะ”

    พูดได้แค่นั้นฉันก็ต้องจิกเล็บลงบนที่นอนแน่น เมื่อลิ้นอุ่นร้อนที่เคยสร้างความรัญจวนให้กับทรวงอกสล้าง บัดนี้มันได้ย้ายหน้าที่ลงมาให้ความเสียวซ่านกับดอกกุหลาบงามแทน ลมหายใจของฉันหอบถี่ราวกับไปรบมาร้อยครั้ง ส่ายหน้าไปมากับที่นอนเมื่อคนตัวโตลากไล้ปลายลิ้นไปทั่วบริเวณ ยิ่งเห็นว่าฉันดิ้นพล่านอย่างทรมาน ร่างสูงก็ยิ่งรัวปลายลิ้นสอดเข้าด้านในลึกมากกว่าเดิม

    “ซีโร่ ฉัน ฉัน อ๊ะ อืม” ฉันแอ่นร่างรับกับเรียวลิ้นร้อนที่ชอนไชไปทั่วเกสรงาม เวลานี้ฉันไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ฉันปล่อยตัวไปตามอารมณ์ตามเกมส์พิศวาสของเขา

    “อ๊ะ อา” ห้องทั้งห้องถูกเติมเต็มไปด้วยเสียงครางของฉัน ยิ่งเขาสอดมือหนาทั้งสองข้างเข้ามายกบั้นท้ายให้สูงขึ้นเพื่อรับกับปลายลิ้นจอมเกเรที่เอาแต่ไล้เลียไปซ้ายทีขวาที แล้วดูดกลืนน้ำหวานทุกหยาดหยดอย่างหวงแหน!

    ซีโร่ในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับนายพรานที่กำลังล่อลวงกวางน้อยให้ติดกับ ชายหนุ่มขบเม้มไปยังจุดอ่อนไหวที่จะทำให้ร่างบางรู้สึกเสียวซ่านมากกว่าเดิม

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×