NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DEVIL BAD BOY กับดักรัก (ร้าย) ของนายปีศาจ [รีอัพ+รีไรท์]

    ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 3.5 - การตัดสินใจ & อดีตร้ายที่หวนกลับคืน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.24K
      10
      29 ต.ค. 66

    การตัดสินใจ & อดีตร้ายที่หวนกลับคืน



              เหตุการณ์ต่างๆ ในอดีตมันลอยกลับเข้ามาในโสตประสาท เรื่องราวที่ฉันเคยคิดว่าลืมไปแล้ว ภาพความทรงจำอันเลวร้ายที่เคยทำร้ายให้ตายทั้งเป็น มันกำลังฉายซ้ำให้เห็นอีกครั้ง มันชัดเจนทุกขณะจิต ย้ำเตือนให้ฉันรู้ว่าไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนฉันก็ไม่เคยลืมมันได้เลย

    เจ็บ เจ็บปวดเหลือเกิน

    “พอสักทีไอรีน!” คนข้างตัวตะคอกเสียงดัง “แกจะไปนึกถึงมันอีกทำไม แกจะไปจำมันอีกทำไม!”

    “ต้องจำสิ ฉันต้องจำ!” ฉันตะคอกกลับทั้งน้ำตา

    เป็นอีกครั้งที่ฉันเสียงดังใส่น้ำใสในรอบหลายปีมานี้

    “อะ ไอรีน…” น้ำใสพอเห็นว่าคนตรงหน้าฟิวส์ขาดก็ทำให้เธอถึงกับตกใจไม่น้อย มือบางค่อยๆ เลื่อนไปสัมผัสไหล่ของเพื่อนรัก ที่ตอนนี้เอาแต่นั่งก้มหน้าร้องไห้กับฝ่ามือของตัวเอง

    “ไอรีน”

    น้ำใสไม่มีคำพูดอะไรจะเอื้อนเอ่ย เห็นเพื่อนร้องไห้ปานจะขาดใจแบบนี้ไม่ใช่ว่าเธอไม่เจ็บนะ เธอเองก็เจ็บไม่แพ้ไอรีนเช่นกัน!

    “ฉันไม่เคยนอนหลับได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว ฉันไม่เคยหลับลงเลย ฮือๆ” ฉันพูดไปร้องไห้ไป

    “ทุกครั้งที่ฉันหลับตาลงทีไหร่ ฉันก็จะเห็นแต่ภาพๆ นั้น เห็นแต่ความเจ็บปวดในอดีต” ถ้าการมีชีวิตอยู่แล้วมันต้องทรมานแบบนี้ ทำไมพระเจ้าไม่ให้ฉันตายๆ ไปซะเลยนะ ฉันจะได้ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องรับรู้อะไรทั้งสิ้น

    “ในเมื่ออดีตมันเจ็บ แกก็อย่าเอาตัวเองเข้าไปเฉียดใกล้มันสิ เรื่องของผู้ชายคนนั้นมันคือปัญหาของเขาไม่ใช่ของเรา แกต้องเลือกชีวิตของแกนะไอรีน น้องเขาก็ปล่อยให้เขาจัดการไปเองเถอะ ยังไงซะเรามันก็คนนอก ไม่มีทางช่วยอะไรได้มากอยู่แล้ว”

    น้ำใสพยายามเกลี้ยกล่อมให้ฉันคล้อยตาม

    จริงอยู่ที่มันไม่ใช่เรื่องของฉัน แต่ในฐานะที่ฉันเคยผ่านเรื่องราวอันเลวร้ายมาก่อน มันทำให้ฉันทนอยู่เฉยไม่ได้ โดยที่ไม่ได้ช่วยอะไรเขาเลย เรื่องราวของผู้ชายคนนั้นเหมือนหนังม้วนเก่าที่เอามาฉายซ้ำ

    “แต่เขาบอกว่าฉันเป็นคนเดียวที่จะช่วยน้องเขาได้”

    ฉันเงยหน้าพูดเสียงเครือ

    “เขาอาจจะแค่พูดเพื่อให้แกเห็นใจเขาก็ได้นะ ลองคิดดูสิ เขาทำงานบริษัทฯ ใหญ่โตชื่อดังขนาดนั้น เป็นไปไม่ได้หรอกที่เขาจะไม่มีเงินสำรองหรือทางเลือกอะไรไว้สำหรับน้องของเขา หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ”

    “คืออะไร” ฉันรีบถามเมื่อเห็นยัยน้ำใสเงียบไป

    “เรื่องน้องสาว ผู้ชายคนนั้นโกหกแก”

    “แกคิดมากไปหรือเปล่า เรื่องความเป็นความตายแบบนี้คงไม่มีใครเขาเอามาล้อเล่นกันหรอก”

    ฉันว่าพลางส่ายหน้า เรื่องแบบนี้โบร่ำโบราณเขาถือกันนักเชียว ไม่มีคนไทยคนไหนเอามาล้อเล่นเป็นของสนุกปากหรอก

    “แกสิคิดน้อย” น้ำใสขึ้นเสียง ก่อนจะเอ่ยต่อ

    “เรื่องแบบนี้แหละที่เขาชอบเอามาใช้หลอกลวงคนอื่น คิดดูสิ ว่ามันจะมีเรื่องไหนที่ทำให้คนสงสารได้เท่ากับเรื่องพวกนี้ จริงไหม” น้ำใสถามกลับ ฉันเงียบหลังจากที่ได้ฟังสิ่งที่เพื่อนพูด ความจริงมันก็แอบน่าคิดนะ

    “เพราะฉะนั้นก็เลิกใส่ใจเรื่องของผู้ชายคนนั้นได้แล้ว อย่าคิดอะไรให้ปวดสมองเลย ฉันว่านะแกน่าจะ…”

    “ฉันจะไปถ่ายโฆษณาที่ Hi Magazine”



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×