แนะนำตัวละครหลักขอเรื่อง
ขออนุญาตฝากแฟนเพจนิยายด้วยนะคะ ไปกดถูกใจกันเยอะๆ น้า
::คำโปรย PART หวาน::
"มาทำไมคะ?" เสียงหวานถามหลังเห็นหน้าชายหนุ่ม คนตัวโตดูประหม่าไม่น้อยเวลาอยู่ต่อหน้าเธอผู้นี้ มือใหญ่กำดอกไม้ช่อโตแน่น พ่นลมหายใจระบายความตื่นเต้น
"ผม... ผม..." ชยกฤตพูดไม่ออก รู้สึกเหมือนกำลังถูกสอบสวนทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้ทำสิ่งใดผิด
ผู้หญิงคนนี้มีอิทธิพลต่อหัวใจของเขาเหลือเกิน...
"ถ้าคุณไม่พูดเห็นทีฉันต้องขอตัวนะคะ ใกล้ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว ฉันยังต้องเตรียมสำรับ" หญิงสาวเอ่ย ท่าทีนิ่งสงบเยือกเย็นนี่ละหนาอันเป็นต้นเหตุของความประหม่า
เขาเป็นผู้ชายแท้ๆ กลับตื่นตัวยิ่งกว่าสตรีนัก
"ผมชอบคุณ!"
ในที่สุดเขาก็พูดมันออกไปแล้ว...
"อะ อะไรนะคะ?" ฐิติวรดาเบิกตากว้าง ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน หากก็พยายามไม่แสดงท่าทีเกินงาม
"ตั้งแต่วันแรกที่ผมเจอคุณ หัวใจของผมไม่เคยเป็นสุขเลยสักครั้ง มันเอาแต่เรียกร้องหาคุณ คุณอาจจะเห็นว่าผมดูบ้า ดูปัญญาอ่อนที่ทำอะไรโง่ๆ แต่ขอให้คุณรู้เอาไว้ว่าตั้งแต่ผมเกิดและโตจนอายุป่านนี้ คุณเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมรู้สึกดีด้วย..."
น้ำเสียงนุ่มทุ้มอบอุ่นหัวใจคนฟังเหลือเกิน ฐิติวรดาเหมือนล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าอันมีเมฆรายล้อม ทุกถ้อยคำที่เขาเอ่ยกำลังครอบงำจิตวิญญาณของเธอ ผู้หญิงที่สร้างกำแพงหนาเพื่อปกป้องตัวเองมาตลอดชีวิตกำลังจะพ่ายแพ้ให้กับสายตาคมกริบคู่นั้น
"ฉัน..."
"คุณไม่จำเป็นต้องบอกอะไรผมตอนนี้ ผมแค่ต้องการให้คุณรู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณ... ก็เท่านั้น"
------------------------------------------
::คำโปรย PART รุนแรง!!!::
"แหม... แสดงละครเนียนหรือเกินนะ ตกลงว่าเรียนคหกรรมหรือเรียนการแสดงมากันแน่!" เสียงเข้มประชดประชันมาแต่ไกล
"ทำไม พอเห็นหน้าผมก็คิดเดินหนีท่าเดียวเลยหรือไง" ชายหนุ่มไม่พอใจที่เห็นร่างบางตั้งท่าจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง
"ไม่ได้ค่ะ ดิฉันแค่ต้องการพักผ่อน วันนี้เหนื่อยมามากแล้ว" เสียงหวานตอบราบเรียบ หากคนฟังกลับคิดไปอีกแบบ
"แน่ล่ะสิ! หายไปด้วยกันสองต่อสองกลับมาเอาค่ำมืด ไม่ให้เหนื่อยก็คงกระไรอยู่" วาจาดูถูกยังไม่เจ็บเท่ากับสายตาที่เขาใช้มองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
"กรุณาให้เกียรติดิฉันด้วยค่ะคุณชยกฤต ดิฉันไม่ได้ทำอะไรเสียหายอย่างที่คุณกำลังเข้าใจ" ฐิติวรดาว่า
"ใครมันจะไปรู้ล่ะ เห็นคุณเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ไอ้ผมก็นึกว่ากำลังคิดจะ..." ชยกฤตเว้นคำพูดพลางมองต่ำลงไปยังเบื้องล่างของอีกฝ่าย!
ฝ่ามือเล็กฟาดลงบนใบหน้าอันหล่อเหลาเต็มแรง
"ฐิติวรดา!" มือหนาจับแก้มข้างขวาที่ถูกแม่สาวร่างบางลงทัณฑ์อย่างเดือดดาล "คุณกล้าดียังไงมาตบหน้าผม"
"ฉันจะทำยิ่งกว่านี้ถ้าหากคุณไม่เลิกดูถูกฉัน" เรียวปากอิ่มเม้มแน่น เขาเป็นใคร? ถือดีอย่างไรมาใช้ถ้อยคำต่ำช้ากับเธอ
"กับผมคุณตบ แต่กับมัน... คุณคงขึ้นเตียงพร้อมถวายตัวเลยสินะ!" เสียงเข้มตะคอกใส่
"คุณชยกฤต!"
"ทำไม!!!" ดวงตาคมคายดุดัน มือหนากระชากร่างเล็กเข้าหาตัว
"ปล่อยนะ จะทำอะไร ปล่อย!" ฐิติวรดาดิ้นไปอ้อมกอดของผู้ชายใจร้าย มือใหญ่บีบเรียวแขนสาวเจ้าจนบอบช้ำ แต่เธอกลับไม่ปริปากแสดงความเจ็บปวดให้เขารู้ ท่าทางแข็งกระด้างของเธอกำลังทำให้เขานึกอยากเอาชนะ
เป็นแค่หญิงตัวน้อยถือดีอวดศักดิ์กับผู้ชายเยี่ยงเขา...
"ผมอยากรู้นักว่าไอ้ปากที่เอาแต่ร้องบอกให้ปล่อยๆ เนี่ย คุณอยากให้ปล่อยจริงหรือเปล่า" คนพูดยิ้มยั่ว
"ฉันไม่เคยอยากให้คุณมาแตะเนื้อต้องตัวฉัน ปล่อย!" ดวงตากลมโตแข็งกร้าว ไม่ยอมโอนอ่อนแม้สถานการณ์จะตกเป็นรองอีกฝ่าย
"งั้นมาดูกัน ว่าถ้าผมทำมากกว่าแตะเนื้อต้องตัว คุณจะรู้สึกยังไง!"
"อย่านะคุณชยกฤต อย่า!!!"
------------------------------------------
::คำโปรย PART ดราม่า::
"บอกพวกเขาไปสิว่าแม่เธอเป็นใครมาจากไหน?" เสียงแหลมจีบปากจีบคอเอ่ย คนถูกกดดันนั่งนิ่งไม่กล้าสบตาผู้คนที่จ้องมองร่างบางอย่างลุ้นในคำตอบ
"สงสัยจะอายเลยไม่กล้าพูด" มาริษาแสร้งว่าพลางยิ้มร้าย "งั้นเดี๋ยวฉันพูดแทนให้เอาไหม?"
"คุณหญิง..." ฐิติวรดาหน้าซีด มือไม้สั่นเทา
"อะไรกันยัยหญิง ตกลงน้องสาวแกเป็นลูกเต้าเหล่าใครกันแน่" บรรดาเพื่อนพ้องไฮโซเอ่ยถาม
"ใจเย็นๆ สิพวกหล่อน ของดีก็ต้องรอกันหน่อย รับรองว่าเรื่องแม่ของน้องสาวฉันทำให้พวกเธอเซอร์ไพรส์แน่นอน" มาริษาเอ่ยแล้วหัวเราะในลำคออย่างมีจริต หญิงสาวเบนสายตามองร่างเล็กข้างกายแล้วนึกสะใจ ก่อนจะเชิดลำคอขึ้นเพื่อเตรียมเล่าที่มาที่ไปของอีกฝ่าย
โดยไม่สนว่าเจ้าตัวจะรู้สึกเช่นไร...!
------------------------------------------
::คุยกับผู้แต่ง::
เพื่อนแพงขอเปิดเรื่องเอาไว้ก่อนนะคะ ^^
แล้วเดี๋ยวจะเริ่มอัพให้เป็นทางการในวันอาทิตย์ที่ 17/06/18 นะคะ โดยเพื่อนแพงจะอัพ วัน เว้น วัน ค่ะ ( ถ้าไม่ติดธุระหรือเรื่องอันใดเร่งด่วนนะเจ้าคะ
) นิยายเรื่อง 'คฤหาสน์สีทอง' เป็นนิยายแนวผู้ใหญ่งานดราม่าผสมรักโรมานซ์ตามความถนัดของเพื่อนแพงเช่นเดิม
ทุกตัวละครมีมิติของการกระทำ เพื่อนแพงขอฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ
หวังเป็นอย่างยิ่งว่านิยายเรื่องนี้จะเป็นที่ชื่นชอบของทุกๆ คนนะคะ
และถ้าใครหลงเข้ามา ( ใช้คำว่าหลง >< 555 ) อ่านนิยายเรื่องนี้
ก็ขอความเมตตา เม้นๆ โหวตๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ ติ เตียน
ได้เต็มที่ค่ะ
เพื่อนแพงยินดีรับคำติชมของนักอ่านเพื่อใช้เป็นบันไดแก้ไขในผลงานเรื่องอื่นๆ
ต่อไปค่ะ ทุกยอดวิว ทุกคอมเม้น ทุกเสียงโหวต คือกำลังใจที่มีค่าที่สุดของนัก ( หัด
) เขียนอย่างเพื่อนแพงค่ะ หวังว่าเราจะได้แลกเปลี่ยนความรู้สึกซึ่งกันและกันนะคะ
ปล. นิยายเรื่องนี้อัพไม่จบเด้อ
เพื่อนแพงจะลงเป็นตัวอย่างให้อ่านตามโควต้า
ก่อนจะสามารถอ่านเต็มเรื่องได้ในรูปแบบของ E-Book ที่เว็บ MEB
ค่ะ ^_^
ฝากนิยาย E-Book
เรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ สนุก แซ่บ ทุกเรื่องจ้า