NC

คำเตือนเนื้อหานิยาย

นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหานิยาย

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กรงรักเถื่อนสวาท [รีไรท์+รีอัพ]

    ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1.3 - สาวน้อยผู้อ่อนไหว ( จบตอน )

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.74K
      29
      8 มิ.ย. 62
















    เม้นๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ




    บทที่ 1

    สาวน้อยผู้อ่อนไหว

     






             “ปล่อยนะ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยหนูด้วย หนูถูกเขาจับตัวมา ช่วยด้วย!

            เสียงหวานตะโกนร้องตลอดทางเมื่อถูกชายหนุ่มฉุดกระชากเข้าสู่คฤหาสน์หลังโต ไม่มีใครกล้าช่วยหล่อนสักคน พวกเขาเป็นเพียงแค่ลูกน้องกระจอกๆ จะมีใครหน้าไหนกล้าเสี่ยงไปขัดความสุขของเจ้านาย

            “แหกปากร้องให้ตายก็ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกพิมพ์ชนก พวกเขาเป็นคนของฉัน” น้ำเสียงของผู้ชนะเอ่ย

            “สารเลวที่สุด ปล่อยฉันนะ!

            หล่อนขืนตัวสุดฤทธิ์ ลูเซียโน่ถอนหายใจ ตัดปัญหาโดยการช้อนร่างเล็กขึ้นสู่อ้อมแขนแกร่ง สร้างความตกตะลึงต่อบรรดาสาวใช้และคนงานให้อึ้งไปตามๆ กัน

            “ปล่อยฉันลงนะ ไม่ไป ช่วยด้วยค่ะ ช่วยหนูด้วย ไอ้ผู้ชายสารเลว ปล่อยฉันนะ!

            เสียงหวานร้องขอความช่วยเหลือไม่หยุด แม้จะไม่มีใครช่วยเธอได้เลยสักคนก็ตาม

            “ใครกัน นายพาใครมา?

            พุดซ้อน หัวหน้าแม่บ้านที่อยู่รับใช้ลูเซียโน่มานานเอ่ยถามกับบอดี้การ์ดคนสนิท

            “นายหญิงครับป้า” เจมส์บอกเสียงทุ้ม ทว่าคนฟังไม่อยากเชื่อ

            “อะไรกัน ไหนว่าไม่คิดจริงจังกับใครไง แล้วทำไม” พุดซ้อนยังคงส่ายหน้าไม่อยากเชื่อ

            “จริงๆ ป้า นายพูดเองว่าผู้หญิงคนนี้จะเข้ามาเป็นนายหญิงของที่นี่ พวกมันก็ได้ยิน ใช่ไหมพวก” เจมส์หันไปหาแนวร่วมกับเพื่อนๆ ซึ่งทุกคนต่างพยักหน้ารับคำ

            เป็นการยืนยันว่าสิ่งที่พุดซ้อนได้ยินคือความจริง

            “หน้าตายังละอ่อนอยู่เลย อายุอานามเท่าไหร่กันนี่” ใบหน้าสวยหวานสุกปลั่งแรกแย้มสะดุดสายตามาแต่ไกล

            “ยี่สิบครับ”

            “ว่าไงนะ?” พุดซ้อนตาโตร้องลั่น “อย่าบอกนะว่า”

            “ใช่ป้า เรียนจบแค่มอหก อายุเพิ่งบรรลุนิติภาวะนายก็ไปขอซื้อตัวมาจากครอบครัวที่เลี้ยงดูเลย”

            คนฟังยกมือทาบอก

            “ห่างกันเป็นรอบเลยนะนั่น”

            ลูเซียโน่ในวัยสามสิบสามปีกับเด็กสาววัยเพียงยี่สิบปีเท่านั้น อะไรดลใจให้คว้าผู้หญิงที่อ่อนเยาว์มาเคียงกาย พุดซ้อนรู้สึกเวทนาเด็กสาวขึ้นมาฉับพลัน ดูจากท่าทางก็รู้ว่าไม่ได้เต็มใจมา คงไม่แคล้งถูกอำนาจมืดของชายหนุ่มบังคับเป็นแน่

            “เฮ้อ เวรกรรมจริงๆ”

     

            ปัง!

            คนตัวโตใช้เท้าปิดประตูเสียงดังสนั่น ลูเซียโน่โยนร่างบางลงบนเตียงกว้างแสนนุ่ม พิมพ์ชนกรีบเด้งตัวนั่งหลังตรงทันที หวาดกลัวกับท่าทางคุกคามของเขา

            “จะ จะทำอะไร ยะ อย่าเข้ามานะ” หญิงสาวคว้าหมอนใบโตมากอดแนบอก ชายหนุ่มมองแล้วก็ยิ้มหยัน

            “แค่หมอนใบเดียวไม่ได้ช่วยให้เธอรอดจากเงื้อมมือฉันได้หรอกนะสาวน้อย” ลูเซียโน่ก้าวขึ้นเตียงช้าๆ ไม่ละสายตาจากดวงหน้าหวาน

            พิมพ์ชนกถอยหนีจนแผ่นหลังติดหัวเตียง ครั้นจะกระโจนลงจากเตียงก็ช้าไปกว่ามือหนาที่รีบตระครุบร่างอรชร เขาพลิกให้เธอนอนหงายแล้วคร่อมทับทันที

            “อย่านะคะ ได้โปรด ยะ อย่าทำแบบนี้” น้ำหูน้ำตาไหลทะลัก หางเสียงสั่นเครือน่าสงสาร

            หัวใจของผู้ชายร้ายกาจสั่นไหว

            “ร้องไห้มากๆ เธอไม่เบื่อหรือไง” เขาถามติดคล้ายเอ็นดู นิ้วโป้งเกลี่ยเช็ดน้ำตาให้กับเธอ “อย่าร้อง”

            น้ำเสียงเข้มมีความอ่อนโยนอยู่ในท่าที สาวเจ้ารู้สึกวูบไหวแปลกๆ

            “คุณอย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ” เมื่อเห็นว่าเขาโอนอ่อน เธอจึงพยายามพูดจาดีๆ ด้วย

            “พิมพ์ชนก ฉันซื้อเธอมาในราคามหาศาล นั่นเท่ากับว่าฉันมีสิทธิ์ทำอะไรกับเธอก็ได้ และเธอก็โตพอที่จะรู้โดยสัญชาตญาณว่าฉันซื้อเธอมาเพื่ออะไร แน่นอน ฉันไม่ได้ซื้อเธอมาเพื่อเล่นบทโศกบีบน้ำตาให้ฉันดูไปวันๆ”

            ลูเซียโน่จริงจัง ทุกคำพูดล้วนต้องการบอกให้เธอยอมรับความจริง พิมพ์ชนกได้ฟังแล้วยิ่งอดสู

            “ฉันรู้ว่าคุณซื้อฉันมาเพราะอะไร” พูดไปน้ำตาก็ยิ่งไหล เรียวปากอิ่มเม้มสนิทเป็นเส้นตรง

            “แต่คุณช่วยสงสารฉันหน่อยได้ไหมคะ ฉันยังเด็ก ตลอดชีวิตฉันไม่เคยคิดต้องมาเจอสภาพแบบนี้ ป้าของฉันทำในสิ่งที่ฝืนใจฉัน คุณก็รู้ว่าฉันไม่เต็มใจ คุณจะทำร้ายฉันได้ลงหรือคะ?” เสียงหวานต่อรอง

            และหล่อนเข้าใจพูดเสียด้วย

            “เธอกำลังใช้หลักจิตวิทยากับฉันเหรอ?” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ พลางจดจ้องคนตัวเล็กใต้อาณัติ

            “เปล่าค่ะ ฉันเพียงแต่กำลังอ้อนวอนคุณ”

            มันได้ผล ลูเซียโน่ยอมรับว่าท่าทางอ่อนหวานบวกกับน้ำเสียงเล็กๆ ของเจ้าหล่อนนั้นทำได้ดีเกินคาด จากคราแรกที่ตั้งใจจะมอบบทสวาททันทีที่มาถึงก็เป็นอันต้องยกเลิก เพราะไม่อาจทำร้ายร่างบางที่กำลังร้องห่มร้องไห้อยู่ได้

            “งั้นฟังฉันนะสาวน้อย ฉันให้เวลาเธอแค่หนึ่งอาทิตย์เท่านั้น รีบยอมรับและทำใจกับการเปลี่ยนแปลงนี้ซะ”

            พิมพ์ชนกกลืนน้ำลายลงคอ หนึ่งอาทิตย์ก็ยังน้อยไปสำหรับเธอ แต่ก็ถือว่าบุญนักที่เขายังพอมีเมตตาให้เวลาทำใจอยู่บ้าง

            “อยู่กับฉันมันไม่ยากหรอกพิมพ์ชนก แค่เชื่อฟังและไม่ดื้อเท่านั้น ไม่ว่าเธออยากได้อะไรฉันจะหาให้ทุกอย่าง เวลาฉันกลับมาเหนื่อยๆ คอยดูแลปรนนิบัตรฉัน อย่าให้ฉันต้องหงุดหงิดใจ แค่นี้เธอทำได้ไหม?

            นัยน์ตาคมกล้าสบลึกมองผู้ฟัง หญิงสาวพยักหน้าแทนคำตอบ

            “และที่สำคัญ

            ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปคลอเคลียแก้มใส ร่างบางผวาเฮือก อยากหลีกหนีก็ทำไม่ได้ เขากระซิบเสียงเข้มชิดใบหูเล็ก

            “อย่าคิดหนีเด็ดขาด สิ่งเดียวที่ฉันจะไม่มีวันให้อภัยคือเธอคิดตีตัวออกห่างจากฉัน!

            น้ำเสียงดุดันบ่งบอกให้รู้ว่าข้อนี้ห้ามโดยเด็ดขาด

            หญิงสาวยอมรับว่ากลัว จากสภาพความเป็นอยู่ที่มีแต่ลูกน้องเต็มคฤหาสน์ก็พอทราบว่าเขามีอำนาจเพียงใด อีกทั้งท่าทางสง่างามที่เป็น ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนที่ควรต่อกรด้วยเลย

            “อย่าทำให้ฉันโกรธเพราะฉันไม่ใช่คนใจเย็น แล้วฉันก็ไม่ใช่คนดี แต่ฉันเลือกที่จะดีกับเธอคนเดียวเท่านั้น”

            คนตัวโตกระซิบบอกข้อห้ามที่ตนนั้นถือกำหนด

            “แต่ถ้าความใจดีของฉันทำให้เธอเหลิง ฉันก็จะเปิดเผยด้านเลวร้ายที่สุดให้เธอดูเป็นขวัญตาเช่นกัน!

            ลูเซียโน่หยัดกายลุกขึ้นยืน ปล่อยให้ร่างบางได้เป็นอิสระอีกครั้ง พิมพ์ชนกรีบลุกขึ้นนั่งกอดเข่ามองเขาอย่างหวาดกลัว

            “เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม?” เขาถามเสียงเข้ม ทว่าคนตัวเล็กกลับนิ่ง คนรอคำตอบขมวดคิ้ว

            “ฉันถามว่าเข้าใจไหมพิมพ์ชนก” แววตาเริ่มแปรเปลี่ยน เพิ่งบอกไปหยกๆ ว่าอย่าทำให้เขาหงุดหงิด

            หรือไม่ทันข้ามวันหล่อนก็คิดจะลองดีเสียแล้ว

            “ขะ เข้าใจค่ะ”

            พิมพ์ชนกรีบตอบเมื่อเห็นคนตัวโตทำท่าจะก้าวขึ้นเตียงอีกครั้ง เรียวปากหยักยิ้มกว้าง

            “ก็แค่นี้”

            เขายกมือเสยผมที่ตกลงปรกหน้าอย่างลวกๆ ทุกกิริยาบถช่างหล่อเหลาดุจเทพเจ้ากรีก

            “อาบน้ำให้เรียบร้อย เดี๋ยวอีกสองชั่วโมงฉันจะให้คนตามลงไปทานข้าว”

            ลูเซียโน่มองแล้วสงสาร เนื้อตัวสั่นเทาเริ่มมอมแมมเพราะถูกลากถูมาตลอดทั้งวัน

            “เสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ฉันเตรียมไว้ให้หมดแล้ว”

            พิมพ์ชนกเงยหน้ามองผู้พูด ก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆ ห้อง โต๊ะเครื่องแป้งสลักลวดลายงามวิจิตรเต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์บำรุงผิวนานาชนิด

            ขวดน้ำหอมเรียงรายหลากสีสัน มองปราดเดียวก็รู้ว่ามีราคามากเพียงใด

            “แล้วเจอกันมื้อค่ำที่รัก”

            แววตาเจ้าเล่ห์มองแม่กวางน้อย ยกยิ้มมุมปากทรงเสน่ห์ก่อนเดินออกจากห้อง ไม่ลืมกดลงกลอนให้สาวเจ้าเสร็จสรรพ พิมพ์ชนกรีบวิ่งไปดูประตูให้แน่ใจว่าเขาเล่นแหง่อะไรอีกไหม เมื่อทุกอย่างปกติหล่อนก็โล่งอก เป่าปากไล่ความกังวล

            “ทำไม ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย

            สาวน้อยทิ้งตัวนั่งร้องไห้พิงแผ่นหลังกับบานประตูกว้างใหญ่

            เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้ เบื้องบนใจร้ายเหลือเกิน ที่ผ่านมาชีวิตของเธอลำบากไม่พอใช่ไหม ถึงต้องส่งคนร้ายกาจอย่างผู้ชายคนนั้นลงมา

            “เขาต้องการแค่ร่างกายของฉันเท่านั้น ฉันเกลียดเขา เกลียด”

            มือเรียวกำหมัดแน่น ปากอิ่มกัดเม้มจนห้อเลือด!




     

     คุยกันหน่อยนะคะ 

              เพื่อนแพงมาอัพให้เพิ่มแล้วนะคะ เป็นไงบ้างคะ สนุกไหมเอ่ย งานแล้วเม้นๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ น้อมรับทุกคำ ติ ชม จากใจจริงค่ะ อยากให้ทุกคนร่วมแสดงความคิดเห็นไปด้วยกันเพื่อพัฒนางานเขียนนะคะ และเนื่องในวรโอกาสขึ้นศักราชใหม่นี้ เพื่อนแพงก็ขออวยพรให้นักอ่านของเพื่อนทุกคนมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ อายุยืนยาว คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้สมหวังดั่งปรารถนานะคะ ขอให้มีแต่สิ่งดีๆ ผ่านเข้ามา สิ่งร้ายจงอย่าบังเกิด ก้าวข้ามผ่านทุกปัญหาไปได้อย่างเข้มแข็ง และขอให้ทุกคนอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปนานๆ นะคะ อยู่อ่านนิยายของเพื่อนแพงไปนานๆ ปีหน้าเพื่อนแพงมีนิยายใหม่ๆ ออกมาให้รับชมอีกมากค่ะ และที่สำคัญจะมีนิยายปล่อยแจกฟรีให้อ่านเยอะด้วยเช่นกัน ติดตามกันในแฟนเพจนะคะ 

         ขอบคุณทุกการติดตามของทุกคนที่มีให้เสมอมาค่ะ เพื่อนแพงดีใจทุกครั้งที่มีคนชื่นชอบงานของเพื่อนแพง แม้จะติหรือชมก็ตาม แค่มีคนอ่านแล้วให้ความสนใจเพื่อนแพงก็ปลื้มสุดๆ แล้วค่ะ รักนักอ่านที่แสนดีทุกคนนะคะ พบกันในปี 2019 ค่ะ 



    ฝากนิยาย E-Book ของเพื่อนแพงด้วยนะคะ

    รับรองว่า แซ่บ สนุก จ้า

    กดเข้ามาที่ลิ้งค์นี้เลยค่ะ จะเจอนิยายทุกเรื่องของเพื่อนแพง

    https://www.mebmarket.com/index.php?action=SearchBook&page_no=1&type=tab_all&search=%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%9E%E0%B8%87



    ฝากแฟนเพจด้วยนะคะทุกคน

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×