นิยาย เมียนอกสายใยรัก > ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 1.4 - น้ำผึ้งอาบยาพิษ ( รีไรท์ ) : Dek-D.com

ลำดับตอนที่ #5

เมียนอกสายใยรัก

ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 1.4 - น้ำผึ้งอาบยาพิษ ( รีไรท์ )

อัปเดตล่าสุด 1 ก.ค. 64

ฝากคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ

๑

น้ำผึ้งอาบยาพิษ

มะลิลาพยายามดิ้นรนให้เขาปล่อยแต่ชายหนุ่มที่กำลังหน้ามืดตามัวเพราะความต้องการบางอย่างเรียกร้องจนไม่เหลือสติให้ยับยั้งกลับใช้ร่างกายที่แข็งแกร่งกว่าหลายสิบเท่าทาบทับปิดช่องทางไม่ให้หล่อนหลีกหนี ปากและจมูกของธนาคิมพรมจูบไปทั่วใบหน้าหวาน สัมผัสหยาบกระด้างไม่ต่างจากอารมณ์ร้อนแรงที่โหมกระพือ เลือดในกายแล่นพล่าน หัวใจเต้นแรงสูบฉีด วงหน้าคร้ามคมแดงจัด

“คุณคิมปล่อยมะลินะ อย่าทำแบบนี้ คุณคิม!”

สองมือป่ายปัดไปทั่ว ทั้งทุบทั้งผลักหวังให้เขามีสติ ธนาคิมเวลานี้ไม่ต่างอะไรกับเสือร้ายที่ถูกล่อให้ออกจากถ้ำด้วยเหยื่ออันโอชะ กลิ่นกายสาวหอมเย้ายวน ความอยากในราคะทำให้เขามองท่าทางต่อต้านของมะลิลาเป็นท่าทีเชิญชวนให้เขากระโจนเข้าใส่

“ปล่อยมะลิ! คุณคิม”

“ปล่อยไม่ได้ ฉันปล่อยเธอไปไม่ได้จริงๆ”

ต่อให้เอาปืนมาจ่อหัวตอนนี้เขาก็ไม่คิดหยุด สิ่งเดียวที่จะหยุดความบ้าคลั่งได้คือเนื้อกายหอมหวานของหล่อนเท่านั้น

ธนาคิมใช้เข่ากดสองขาของมะลิลาเอาไว้ เขาหยัดตัวขึ้นถอดเสื้อที่เปียกน้ำชุ่มโชกเหวี่ยงทิ้ง เรือนร่างสมส่วนอุดมไปด้วยมัดกล้าม ผิวกายสีแทนสมกับเป็นชายชาตรีที่แข็งแกร่งและเซ็กซี่ หากนี่ไม่ใช่เวลาคับขัน

มะลิลาคงชื่นชมเรือนร่างสุดเพอร์เฟคของเขา

“ยอมฉันเถอะมะลิ ฉันร้อน ร้อนเหมือนจะตายเลย”

เขาอ้อนวอนเสียงสั่นพร่า หวังจะอ่อนโยนกับเธอให้มากที่สุดถ้าเธอยินยอมพร้อมใจไปกับเขา มะลิลาส่ายหน้าพัลวัน

“ไม่ค่ะ” มะลิลาใจแข็ง คำปฏิเสธของหญิงสาวไม่ต่างอะไรกับเครื่องกระตุ้นโทสะ ธนาคิมกัดฟันกรอด เขาหรืออุตส่าห์อ้อนวอนขอดีๆ

“งั้นฉันก็จะไม่สนใจความรู้สึกของเธอ!”

ชายหนุ่มคิดอย่างเห็นแก่ตัว ความจริงเขาเองก็ไม่ได้ชื่นชอบอะไรในตัวผู้หญิงคนนี้อยู่แล้ว ออกจะรำคาญและเกลียดขี้หน้าด้วยซ้ำ ไม่เคยคิดแม้แต่จะแตะเนื้อต้องตัว แม้บางครั้งจะแอบมองความงามอย่างเผลอไผลไปบ้าง แต่เขาก็หักห้ามใจให้นิ่งสงบลงได้

ผิดจากตอนนี้ที่เขาไม่อาจทานทน เพียงร่างกายร้อนรุ่มต้องการปลดปล่อย หล่อนเข้ามาในช่วงเวลาที่ไม่มีใคร ออกปากไล่แล้วก็ยังดื้อด้านที่จะอยู่ต่อ ซึ่งเขาจะถือว่าหล่อนพร้อมที่จะตกเป็นของเขา

“ปล่อยมะลิ อื้อ!” ธนาคิมไม่สนใจการดิ้นรนผลักไสของมะลิลา เขาประกบริมฝีปากบดจูบอย่างรุนแรงเร่าร้อน มะลิลาเบิกตาโพลงเนื้อตัวชาวาบชั่วขณะ กว่าจะควานหาสติของตัวเองเจอก็เล่นเอาแทบหมดลมหายใจเพราะรสจูบอันดุดัน

“คุณคิม”

เขาถอนจูบออกแล้วจ้องคนหน้าหวาน มะลิลารีบสูดเอาลมเข้าปอด ยังไม่ทันได้เอื้อนเอ่ยอะไรต่อเขาก็กดแนบริมฝีปากทาบทับลงมาอีกครั้ง คราวนี้เขาสอดลิ้นหนาเข้ามากวาดชิมความหวานด้านใน ไล่ต้อนลิ้นเล็กไม่ประสีประสาเกี่ยวกระหวัดพัวพัน มะลิลาระดมกำปั้นทุบอกกว้างไม่ยั้ง แรงมีเท่าไรเธอใส่ไม่ยั้ง ทว่าแรงของผู้หญิงตัวเล็กน่ะหรือจะสู้แรงบ้าคลั่งของชายผู้ถูกปลุกด้วยไฟพิศวาส ธนาคิมปล่อยให้สองมือน้อยทุบตีเขาอย่างใจเย็น เขาเดินหน้ามอบจูบร้อนระอุเป็นการตอบแทน

จังหวะนั้นเองที่มะลิลาเหลือบไปเห็นที่ทับกระดาษวางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงใกล้โคมไฟ หล่อนไม่รีรอที่จะเอื้อมมือคว้าของสิ่งนั้นมาถือไว้แล้วฟาดไปที่แก้มของเขาอย่างจัง

“โอ๊ย!”

แวะมาฝอยกันหน่อยน้า

ตายแล้วๆๆๆๆๆๆ น้องมะลิจะรอดจากเงื้อมมือจอมมารอย่างพี่คิมไหม อย่าลืมมาให้กำลังใจน้องด้วยในตอนถัดไปนะคะ สงสารน้องมาก พี่คิมใจเย็นนนนนน อย่าเพิ่งเกรี้ยวกราดมากพ่อ น้องกลัวแว้ว >O< 5555

เพื่อนแพงฝากกดถูกใจ คอมเมนต์ เป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับการติดตามที่น่ารักเสมอมาค่ะ ^_^

อัป วันเว้นวัน นะคะ