Step dance ♪ร้ายอย่างนั้นมารักกันเลยดีกว่า

  

ก่อนอื่นใด แบบว่าไฉไลถูกใจอาเจ้ ตามอ่านกันให้ได้นะคะ โปรโมทๆ
( มิใช่อะไร เพราะบทความนี้ไม่มีอิมเมจตัวละคร จึงไม่มีโปสเตอร์ เอ่อๆ~ เมงุก็เลยเอามาลงให้ดูเล่นๆ )
เป็นไงๆ ทำเองสุดฝีเท้า เอ้ย สุดฝีมือเลยนะคะ 
ไม่ใช่อะไร ความจริงกลัวบทความนี้จะน้อยหน้าบทความอื่นเท่านั้นเอง
ไว้จะเอาตาเซียร์เป็นแบนเบอร์ไปแปะล่อตาล่อใจหลายๆ คนที่บทความอื่นก็แล้วกันนะคะ







รีไรท์ใหม่ เปลี่ยนและเพิ่มเนื้อเรื่องใหม่
นานๆอัพสักครั้งแล้วแต่อารมณ์ค่ะ
อย่าว่ากันนะ เพราะเอาเวลาส่วนใหญ่ไปทุ่มให้เพรซท์หมด
แต่ถ้าเลี่ยนเพรซท์เมื่อไหร่ก็จะกลับมาอัพเรื่องนี้ต่อค่ะ
( มันจะเอาไงแน่เนี่ย =__=" )
อีกอย่างๆ นะคะ อยากเปลี่ยนชื่อเรื่องด้วยอ่า
ให้มันมีภาษาอังกฤษนำหน้า เวลาเรียกจะได้ง่ายๆ หน่อย
( สรุปแล้วเป็นพวกมักง่ายนั่นเอง )
อิอิ

เรื่องนี้ไม่อยากให้มีอิมเมจตัวละครค่ะ
อยากให้ทุกคนใช้จินตนาการในการสร้างนางเอกและพระเอกกันเอง
( อันที่จริงแล้วไม่ใช่เลย เพราะนังแมวน้อยตัวนี้มันขี้เกียจต่างหาก อิมเมจตั้งแยะมันขี้เกียจหา )
คิดว่าคงจะสนุกถูกใจใครหลายๆ คนนะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เมงุเปิดตัวในแนวรักหวานแหวว
มันเป็นความผูกพันธ์ลึกๆ ที่ไม่อาจตัดใจทิ้งไปได้
ยังจำได้อยู่เลยว่าเปิดตัวครั้งแรกตอนม.สี่ แล้วตอนนี้เมงุจะเข้ามหาลัยอยู่แล้ว
คิดดูแล้วกันว่าอยู่กับบทความนี้มานานขนาดไหน
รักคนอ่านทุกคน รักทุกคนที่คอมเม้น รักคนที่โหวตคะแนน
และรักที่สุดกับเหล่าแฟนพันธุ์แท้ทั้งหลาย

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ( วันนั้นหมายถึงตอนม.สี่ )
สำนวน การใช้ภาษา การจัดหน้ากระดาษ
การวางพล็อตเรื่องหลัก การวางพล็อตเรื่องรอง
เมงุไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลยจนกระทั้งได้ก้าวมาเป็นนักเขียน
ขอบคุณสำหรับคำติชม ขอบคุณสำหรับกำลังใจ

มาวันนี้เมงุถึงได้รู้ว่าเรื่องแรกที่ตัวเองเขียน
มันเป็นพล็อตเรื่องที่ยุ่งยากอย่าบอกใคร
ด้วยจำนวนตัวละครที่เยอะแยะตาแป๊ะฉิ๊งฉ่อง
กับพล็อตเรื่องที่ไร้แก่นสาร ซึ่งมันคือปัญหาโลกแตก
( เรียกง่ายๆ ว่าเหตุและผลมันยังไม่สมน้ำสมเนื้อกันเท่าไหร่ )
เพราะฉะนั้นอยากฝากอะไรถึงนักอ่านที่จะผันตัวเองมาเป็นนักเขียนหน่อยว่า
เรื่องที่ดีควรเริ่มด้วยตัวละครน้อยๆ และพล็อตเรื่องไม่ซ้ำใคร
ความโดดเด่นอาจอยู่ที่ความสนุก แต่อย่าสนุกจนลืมเหตุผลของแก่นเรื่องหลักไป
แล้วนิยายของคุณจะค่อยๆสมบูรณ์แบบด้วยประสบการณ์ที่คุณพยายามสั่งสมจากจุดเริ่มไปจนถึงจุดปัจจุบัน
ขอบอกว่าการเรียนรู้นั้นไม่มีที่สิ้นสุด ตราบใดที่เรายังคงแสวงหาความรู้ต่อไป

พอๆ เริ่มน้ำเน่าขึ้นเรื่อยๆแระ
แปะๆๆ ฝากอีกสองเรื่องไว้ในอ้อมใจทุกๆ คนด้วยนะคะ
 ( /meโค้งให้หนึ่งที )

ปล.เรื่องนี้ไม่รับแบนเนอร์นะคะ ( กะเอาไว้โฆษณาแต่ของตัวเองค่ะ -.,- )
 อย่าหาว่างกเลยนะ
รักทุกคนจ๊ะ จุ๊บๆ



 






ลิ้งค์ให้คลิ๊ก คลิ๊กเลยน้าคลิ๊กเลย จะเป็นพระคุณอย่างสูง อิอิ






ขออะไรสักอย่างนะคะ
แม้เรื่องนี้จะไม่ใช่นิยายที่สมบูรณ์แบบ 
แต่ขอความกรุณาอย่าก็อปอย่าลอกเลยค่ะ
เพราะมันเป็นความภาคภูมิใจและเป็นบันไดของผู้แต่งที่ก้าวมาได้จนถึงทุกวันนี้
หากคนอ่านรักเรื่องนี้ เหมือนเมงุก็ขอความกรุณาด้วยค่ะ






เพลง 한번 더, OK?
ศิลปิน Cheon Sang Ji Hee 
อัลบั้ม One More Time, OK ?
วางจำหน่าย 2007.05.04
ประเภท ศิลปินกลุ่ม  


คอมเม้นไม่ได้เป็นแค่ความคิดเห็น แต่มันเป็นกำลังใจสำหรับนักเขียน
คำติ ไม่ได้มีไว้ให้นักเขียนท้อถอย แต่มีไว้ให้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด
คำชม เป็นความรู้สึกดี ๆ ที่นักอ่านสื่อถึงนักเขียน
แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไร นักอ่านก็คือคนสำคัญสำหรับนักเขียนเสมอ

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อพวกเพื่อนๆ ลากฉันมาเข้าชมรมเต้นที่ชื่อ X Dance
แถมปีนี้เป็นปีแรกที่เขาเปิดรับผู้หญิงอีกต่างหาก
แต่มันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก
ถ้าฉันไม่ไปมีเรื่องกับไอ้หมอนั่นที่เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งชมรมนี้น่ะ
แล้วชีวิตในโรงเรียนของฉันจะเป็นยังไงเนี่ย