การประลอง^^

ลำดับตอนที่ #1 : การประลอง

ทะเลทรายใกล้โรงเรียน  ก่อนการแข่ง 5 นาที

  “เอาหละ เสร็จเรียบร้อย” เด็กชายสวมผ้าคลุมสีน้ำตาลปัดมือทั้งสองข้าง ก่อนจะหยิบไม้เท้าที่หัวเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวขึ้นจากทราย

  “คู่แข่งของเราจะเป็นใครกันน้า~” ลูฟพูดกับตัวเองอย่างสบายใจ เขากระชับเสื้อคลุมและนำฮู้ดมาสวมหัว แล้วเดิมมุ่งหน้ามายังโรงหลอมเหล็กของโรงเรียน

5 นาทีต่อมา ลูฟมายืนอยู่ตรงหน้าประตูกลบานใหญ่ยักษ์ ทางซ้ายมือมีหญิงสาวสวมเสื้อและกระโปรงเลยเข่าสีฟ้าคนหนึ่งยืนอยู่

  “ใช่คุณมาสเตอร์รึป่าวครับ” เธอเดินเข้ามาถามเขา

  “เอ่อ…ครับ”

  “งั้นเชิญทางนี้ค่ะ”เธอจูงมือของลูฟมายังหน้าประตู และสอดการ์ดสีม่วงเข้าไปทางช่องเล็กๆตรงกลางประตู การ์ดถูกดึงเข้าไป ตามมาด้วยเสียงดัง ครืดดดด! มันถูกเปิดออกจนสุด

  “เข้าไปข้างในเลยค่ะ” เธอผายไปยังภายในโรงเหล็ก

ลูฟค่อยๆเดินเข้าไป เขาสำรวจอย่างไม่ถนัดนัก เพราะข้างในค่อนข้างมืด

ตึงงง!! เสียงประตูกลปิดไล่หลังลูฟติดๆ มันยิ่งทำให้มืดลงกว่าเก่า เขายืนอยู่กับที่อย่างระมัดระวัง

เคร่งงง! เสียงโลหะกระทบกันดังมาจากอักฟากหนึ่งของโรงหลอม

  “ใครน่ะ?!” ลูฟตะโกนถามออกไป

ยังไม่ทันที่เขาจได้คำตอบ ก็มีแสงสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดกระดานดำสี่อันเรียงกันปรากฎขึ้นบนผนังทางขวามือของลูฟ  มันค่อยๆจางลงจนเห็นเป็นรูปหน้าขนาดใหญ่ของผอ.

  “สวัสดีจร้า ลูฟและไดอาน่า ถ้าทั้งสองคนพร้อมแล้วก็เดินมายังจุดสีของตัวเองเลย” หลังผอ.พูดจบ ก็มีแสงวงกลมสีม่วงซึ่งเป็นสีประจำหอของลูฟปรากฎขึ้นตรงหน้าเขา ส่วนอีกฝั่งเป็นแสงสีชมพูซึ่งไม่มีอยู่ในโรงเรียน

ลูฟก้าวเข้าไปยืนในวงกลม อีกฝ่ายก็ทำเช่นเดียวกัน แสงสีชมพูใต้เท้าของไดอาน่าทำให้เห็นรูปร่างของเธอลางๆ เธอสวมโค้ทยางมีฮู้ดสีเหลือง และยังมีถุงมือยางและโรงเท้าบู้ทอีก ซึ่งมันดูแปกชอบกล

  “การแข่งขันเริ่มได้”จากภาพผอ.ได้ถูกตัดไปเป็นภาพนัเรียนที่กำลังนั่งเชียร์อยู่บนอได้ถูกตัดไปเป็นภาพนัเรียนที่กำลังนั่งเชียร์อยู่บนอัฒจันทร์ หลังคาของโรงเหล็กค่อยๆเปิดออก แสงสว่างค่อยๆส่องเข้ามาจนทำให้สามารถมองเห็นได้เกือบทั้งหมดของโรงหลอม ที่แห่งนี้มีขนาดเสนามฟุตบอลไม่ใหญ่มาก แต่ไม่ค่อยมีเนื้อที่ว่างเพราะส่วนใหญ่จะเต็มไปด้วยเครื่องจักร เตาหลอมและเหล็กที่ถูกผลิตเสร็จแล้ว จะมีที่ที่เป็นลานกว้างก็เฉพาะที่ลูฟและไดอาน่ายืนอยู่เท่านั้น ตอนนี้เครื่องจักรทั้งหมดเริ่มทำงานตามปกติ อีกอย่างคือตามจุดจ่างๆจะมีกล้องวงจรปิดติดอยู่ทั่ว

  “สวัสดีค่ะ” ชั้นชื่อไดอาน่า เอริเนเซีย” เธอกล่าวแนะนำพร้อมกับถอดฮู้ดออก เผยให้เห็นใบหน้าอันเรียวสวย ผมยาวสีน้ำเงินออกเขียวรับกับสีของดวงตาของเธอ หูแมวของเธอกระดิกเล็กน้อย

  “ผมชื่อ มาสเตอร์ โซลิค เป็นเกียรติมากที่จะได้สู้กับคนจากนอกโรงเรียน” ผมโค้งรับ

  “เช่นกันค่ะ”

ลูฟถอดผ้าคลุมออกเพราะอกาศที่ค่อยๆร้อนขึ้นเรื่ออยๆ แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับรูดซิบเสื้อโค้ทยางให้สูงขึ้นกว่าเก่า เธอถอดถุงมือออกและโยนมันไปข้างๆๆ กระแสไฟฟ้าสปาร์คกันรอบๆมือทั้งสองข้างของเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอยังควบคุมพลังของเธอยังได้ไม่ค่อยดีนัก

  “อ่ะ!” แขนของเธอกระตุกชี้ตรงมาข้างหน้า ทันใดนั้นสายฟ้าก็พรุ่งออกมาจากมือของเธอ

  “เฮ้ย!!” ลูฟกล้มหลบทัน สายฟ้าเฉียดหัวเขาไปนิดเดียว

  “จะอันตรายเกินไปแล้ว” เขาคิดในใจ

  “ขอโทดนะค่ะคือชั้นอย่างควบคุมมันยังไม่ค่อยได้”

  “เอาหละนะ” ลูฟยืนขึ้น ผมของเขาตั้งเล็กน้อยเพราะไฟฟ้าสถิต

  ลูฟเปลี่ยนไม้เท้าให้เป็นทรายสองกลุ่ม ลอยอยู่รอบๆแขนทั้งสองของเขา

  “Sand Arrow” ทรายที่อยู่รอบแขนซ้ายของลูฟพรุ่งตรงไปยังไดอาน่า

  “Shock Wave” เธอตบมือของเธอทำให้เกิดคลื่นกระแสไฟฟ้าเข้าปะทะกับศรทรายของลูฟ ทรายร่วงลงกับพื้นก่อนที่จะลอยกลับไปยังลูฟ

  “ไม่เลวนี่ครับ”ลูฟกล่าวชม

 คราวนี้ลูฟวิ่งเข้าไปหาเดอาน่า เขาเปลี่ยนรูปทรายที่แขนทั้งสองข้างให้กลายเป็นใบมีดติดอยู่ เขาฟันมันลงไปตรงไหล่ของไดอาน่า เธอกระโดดถอยไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว แต่เสื้อของเธอขาดออกเล็กน้อย กระแสไฟฟ้าพรุ่งออกมาจากรอยขาดไปโดนเข้ากับเครื่องจักรรอบๆ ทั้งสองคนสู้กันอยู่ซัเกพักก็เริ่มเหนื่อยหล้า และตอนนี้สภาพพื้นที่รอบๆถูกทำลายยับ

  “ขืนไม่เผด็จศึกมีหวังแพ้แน่” เขาเปลี่ยนทรายกลายเป็นขวานขนาดยักษ์และกระโดดเข้าไป หวังที่จะฟันให้โดนเธอ

เธอใช้มือทั้งสองข้างรับขวานไว้และเหวี่ยงมันลอยไปกลางอากาศพร้อมกับลูฟ ขณะที่ร่างของเขาลอยอยู่กลางอากาศ

ไดอาน่าก็ใช้สายฟ้าโจมตีเข้าที่ท้องของลูฟอย่างจัง

  “อั่ก!” ร่างของลูฟตกลงกระแทกพื้น  เขานอนนิ่งอยู่ซักพักก่อนที่จะค่อยๆยันตัวขึ้น ลูฟเอามือจับที่ท้อง พร้อมกับรอยยิ้มแปลกๆ บริเวณท้องมีทรายค่อยๆล่วงหล่นลงมา ทำให้เห็นเนื้อจริงที่อยู่ใต้ทรา

  “อย่างนี้นี่เอง ใช้ทรายหุ้มเอาไว้ทั้งตัวตั้งแต่ก่อนแข่ง มิน่าหละ ถึงไม่มีแม้แต่เหงื่อหรือรอยขีดข่วนใดๆเลย” เธออธิบายกับตัวเอง

  “ว้าา โดนจับได้ซะและ งั้นมาทำให้มันจบๆเลยดีกว่า” ลูฟดึงทรายทั้งหมดที่หุ้มตัวอยู่มารวมกับทรายที่มาจากไม้เท้า ก่อนจะเปลี่ยนให้กลายเป็นใบมีดนับร้อยเล่ม

  “ท่าไม้ตาย ซันทัวร์ซอร์ด” ดาบทั้งหมดพรุ่งเข้าหาไดอาน่า

เช้ง!! เสียงดาบกระทบกัน ก่อนจะกลายเป็นฝุ่นฟุ้งตลบจนมองไม่เห็นร่างของไดอาน่า

เปรี้ยง! เปรี้ยง!

สายฟ้าพรุ่งออกมาจากกลุ่มฝุ่นหนาหนาทึบพรุ่งออกมาอย่างไร้ทิศทาง ฝุ่นค่อยๆจางลง จนเห็นไดอาน่าได้ เสื้อผ้าของเธอขาดออกเกือบหมด

  “ช่วยชั้นด้วย ฉันคุมมันไมอยู่แล้ว” สายฟ้ามากมายพรุ่งไปกระทบกับเครื่องจักร จนมันรวนแล้วเริ่มระเบิด และก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นเมื่อสายฟ้าได้ไปชนเข้ากับเตาหลอมเหล็ก ทำให้เกิดรูโหว่ขนาดใหญ่ เหล็กเหลวสีแดงไหลทะลักออกมา มันไหลไปโดนเข้ากับถังแก็สทำให้มันระเบิด ไฟเริ่มลามไปทั่ว

  “ต้องรีบออกจากที่นี่แล้วสินะ” ลูฟนำทรายมาหุ้มตัวเอาไว้เพื่อป้องกันกระแสไฟฟ้าจากไดอาน่า ก่อนที่จะเข้าไปอุ้มเธอและวิ่งออกมาจากโรงหลอมเหล็ก

ตู้มมมม!!! เสียงระเบิดดังไล่หลังทั้งสองอย่างติดๆ ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ห่างพอสมควรแล้ว

  “ขอบใจนะ”เธอพูดและยิ้มให้ก่อนสลบไป