ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Part 2 : ไค
� � � � � Luhan's Talk
� � � � � "เฮ้ยๆๆ ไอ้ลู่ ท่านประธานว่าไมั่วะ" เสียใสๆ อโ้ถามผม่อนที่ผมะนั่ลเสียอี
� � � � � "แหะๆๆ ^^;" ผมส่ยิ้มเนือยๆ ไปให้โ้
� � � � � "เฮ้ย! มันเิอะไรึ้นวะ! อย่าหัวเราะิ!!" โ้ะโนถามผมเสียั ทำให้นอื่นๆ พลอยหันมา้วย
� � � � � "โ้! แเียบๆ หน่อยิวะ" ผมปรามเพื่อนทันที ่อนที่นอื่นๆ ะไม่พอใไปมาว่านี้
� � � � � "็บอมาิวะ!" โ้พยายามื๊อให้ผมพู
� � � � � "็..."
� � � � � "็...ไรวะ"
� � � � � "..."
� � � � � "ลู่ฮาน!! ท่านประธานเรียแไป...!!! อุ๊บ!!!" โ้เริ่มเสียัอีรั้ ทำให้หลายๆ นหันมามอพวเรา้วยสายาไม่พอใอย่าสุๆ
� � � � � "เออๆๆ บอ็ไ้" ผมพูอย่าเหนื่อยใ
� � � � � "ว่ามา"
� � � � � "ือว่า..ท่านประธานอันเป็นแฟนว่ะ" ผมระิบเ้าที่้าหูโ้ พอพูบโ้็ทำาโทันที
� � � � � "ว่าไนะ!? ไอ้ลู่!! แบอว่าท่านประธานอแเป็น...!!!!" ผมรีบเอามืออุปาโ้อีรั้ หมอนี่ะหุบปาไ้มั้ยเนี่ย!! โฮ้ยย!!!
� � � � � "แเียบหน่อยิวะ!" ผมบอ
� � � � � "เออๆ ว่าแ่ทำไมอยู่ๆ ท่านประธาน็อแเป็นแฟนวะ" โ้ั้้อสสัย
� � � � � "็ไม่รู้สินะ..."
� � � � � "..." านั้นพวเรา็เียบันไป โ้เริ่มใ้วามิ มันมัะเป็นห่วผมเสมอ ไม่ว่าะเรื่ออะไร มันเป็นเพื่อนที่ีสำหรับผมเสมอ
� � � � � Sehun's Talk
� � � � � เวลา 11.30 น.
� � � � � ิ๊ ิ๊ ิ๊๊
� � � � � "ใรวะ?" านยอลถามผม เมื่อไ้ยินเสียโทรศัพท์อผม
� � � � � 'แบฮยอน'
� � � � � "เหอะๆ นเิม" ผมอบมันไป
� � � � � "พูามแผนเลยนะเว้ย" ไรีบพูมา ผมึรีบรับโทรศัพท์ทันที
� � � � � "ไรับ แบฮยอน" ผมพูทัทายปลายสาย้วยำเิม
� � � � � [ลาวันนี้แบว่าน่ะ ็เลยอยาะวนเฮุนไปิน้าวัน เฮุนว่ามั้ย?]
� � � � � "เอ่อ..." ผมเียบ แล้วหันไปหาไับานยอลมัน็อบ 'อืมๆ เออๆ' ผมพยัหน้า่อนะอบแบฮยอนไปว่า "ผมมีนัแล้วรับ"
� � � � � [อะไร?...นัอะไร?...ับใร?] แบฮยอนรัวำถามใส่ผมถาม
� � � � � "แฟนผมรับ"
� � � � � [...] แบฮยอนเียบไปสัรู่�แล้วถามผมอีรั้�[เฮุน มีแฟนั้แ่เมื่อไร]
� � � � � "เอ่อ... ็เริ่มบไ้ไม่ี่วัน"
� � � � � [อ้อเหรออ] แบฮยอนลาเสียยาว [ถ้าั้น็ไม่เป็นไร]
� � � � � "อ่ารับ"
� � � � � แบฮยอนัสายไปทันที
� � � � � "แบฮยอนว่าไมั่วะ" านยอลเอ่ยถามผมเป็นนแร หลัาที่ผมวาหูโทรศัพท์ไป
� � � � � "็วนไปิน้าวน่ะ" ผมอบไป
� � � � � "แบฮยอนไม่เหวี่ยหรือโวยวายอะไรเลยเหรอ" ไถาม่อ
� � � � � "็...ไม่นะ"
� � � � � "แปลแฮะ ันเยอยู่โรเรียนเียวับแบฮยอน หมอนั่นเป็นนี้วีนและเหวี่ยสุๆ อ่ะ" ไพู้วยน้ำเสียทึ่เล็น้อย
� � � � � "นิสัยนรวย็ี้แหละว่ะ" ผมอบ
� � � � � "เฮ้! พูอย่าับพวเราไม่รวย" านยอลพู
� � � � � "เออ ฮ่าๆๆ" ผมหัวเราะับมัน
� � � � � "เฮ้ย! ันไป่อนนะเว้ย มีธุระว่ะ" ไหันมาบอผมับานยอล พร้อมับยมือึ้นเป็นเิลา
� � � � � "เออ เอันใหม่ว่ะ" ผมอบ
� � � � � Kai's Talk
� � � � � อนนี้ผมเินออมาาห้ออไอ้เฮุนแล้วรับ บอรๆ ว่าอนนี้ผมรู้สึแย่มาๆ เพราะผม 'อบลู่ฮาน' ั้แ่แรพบเลย หน้าาน่ารันานั้นน่ะ ผมไม่น่าแนะนำให้ไอ้เฮุนเลยริๆ ผมอยาะ่วยเพื่อน แ่ัวเอันมาเ็บแทนะั้น อนแรผมภาวนาว่าอให้ลู่ฮานปิเสธเฮุน ึ่เธอ็ปิเสธ แ่ไอ้เฮุนันยื่น้อเสนอเลื่อนำแหน่ะั้น ลู่ฮาน็เลยล
� � � � � แล้วเป็นไล่ะอนนี้ ถึะรู้ว่าเฮุนแ่เป็นแฟนหลอๆ แ่ลู่ฮานไม่รู้นี่ ถ้าเิว่าลู่ฮานเิอบไอ้เฮุนึ้นมาริๆ แล้วผมะทำยัไีล่ะเนี่ย!
� � � � � โรม!
� � � � � "เฮ้ย!" ผมอุทานออมา้วยวามใ เพราะภาพรหน้าือ ผู้ายัวเล็ๆ าวๆ ล้ม้น้ำเบ้าับพื้น พร้อมับเอสารที่ระัระายอยู่บนพื้น
� � � � � ผมนเาเอแหละ!!
� � � � � "โอ๊ยย!!" ผู้ายนนั้นร้อออมา
� � � � � "เ็บมั้ย" ผมถามออไป
� � � � � "เ็บสิวะ ถามไ้" ผู้ายนนั้นอบมา พร้อมับสีหน้าสุแสนะเ็บปว "เอ้า! ่วยพยุหน่อยเ่! เ็บ้น! �ลุไม่ไหวโว้ยยย!!!" หมอนั่นะโนออมาอย่าั ทำให้ใรหลายๆ นเริ่มมอมารที่ผมับผู้ายนนี้
� � � � � "เียบๆ สิ!!" ผมหันไปพูับเา พร้อมับยื่นมือไป่วยพยุ หมอนั่นยื่นมือมาับมือผม แล้วลุึ้นยืนทันที
� � � � � "เ็บเอสารให้้วย อนนี้ันเ็บเอวมา" หมอนี่สั่ผมให้เ็บเอสารที่ระัระายอยู่บนพื้น
� � � � � "เออๆ ็ไ้ๆ" ผม้มลเ็บระาษให้ทันที ถ้าไม่ใ่เพราะผมทำให้เาล้ม ผมะไปบอให้ไอ้เฮุนไล่พนัานนนี้ออทันที
� � � � � พูถึเฮุน็เ็บปว T T
� � � � � หลัาที่ผมเ็บระาษให้หมอนั่นเสร็เรียบร้อย ผม็้อพาหมอนั่นไปนั่โ๊ะ
� � � � � ไม่รู้ว่าโเ้า้าหรือเป็นวามบัเอิ ที่โ๊ะอลู่ฮานอยู่ิับโ๊ะอหมอนี่้วย
� � � � � "อ้าว! โ้! เป็นไรอ่ะ" ลู่ฮาน
� � � � � "ือ..." ผู้ายนนั้นเริ่มะอบ
� � � � � "ือว่า เพื่อนุล้มน่ะ ผม็เลยพามาส่" ผมรีบิอบ่อน ผู้ายนนั้น็หันมาาวาใส่
� � � � � "นที่ทำให้ล้ม็ือนาย้วย!!" ผู้ายนนั้นหันมาพูใส่ผม
� � � � � "อโทษรับ" ผมรีบพูอโทษทันที เพื่อเป็นารทำให้ลู่ฮานิว่าผมเป็นนี ฮ่าๆๆ
� � � � � "ทีเมื่อี้ไม่อโทษ!! พอเอเพื่อนันนะ อโทษเลยย!!!" หมอนั่นประผม
� � � � � "เอาน่า... โ้ อโทษแทนเพื่อน้วยนะรับ" ลู่ฮานหันมาพูับผม
� � � � � "รับ ^^" ผมส่ยิ้มหวานให้ลู่ฮาน ึ่ลู่ฮาน็ยิ้มอบผมมาทันที "ถ้าั้น ผมอัวไปทำธุระนะรับ"
� � � � � "รับ ^^" ลู่ฮานส่ยิ้มมาให้เป็นรั้สุท้าย ่อนที่ะลับไปนั่ที่ หลัานั้น ผม็ออมาาห้อนั้นในทันที เพราะผม... เิน ^///^
� � � � � ยัไวันนี้็ยัมีเรื่อีๆ เิึ้นวะ!!
� � � � � "เฮ้ยๆๆ ไอ้ลู่ ท่านประธานว่าไมั่วะ" เสียใสๆ อโ้ถามผม่อนที่ผมะนั่ลเสียอี
� � � � � "แหะๆๆ ^^;" ผมส่ยิ้มเนือยๆ ไปให้โ้
� � � � � "เฮ้ย! มันเิอะไรึ้นวะ! อย่าหัวเราะิ!!" โ้ะโนถามผมเสียั ทำให้นอื่นๆ พลอยหันมา้วย
� � � � � "โ้! แเียบๆ หน่อยิวะ" ผมปรามเพื่อนทันที ่อนที่นอื่นๆ ะไม่พอใไปมาว่านี้
� � � � � "็บอมาิวะ!" โ้พยายามื๊อให้ผมพู
� � � � � "็..."
� � � � � "็...ไรวะ"
� � � � � "..."
� � � � � "ลู่ฮาน!! ท่านประธานเรียแไป...!!! อุ๊บ!!!" โ้เริ่มเสียัอีรั้ ทำให้หลายๆ นหันมามอพวเรา้วยสายาไม่พอใอย่าสุๆ
� � � � � "เออๆๆ บอ็ไ้" ผมพูอย่าเหนื่อยใ
� � � � � "ว่ามา"
� � � � � "ือว่า..ท่านประธานอันเป็นแฟนว่ะ" ผมระิบเ้าที่้าหูโ้ พอพูบโ้็ทำาโทันที
� � � � � "ว่าไนะ!? ไอ้ลู่!! แบอว่าท่านประธานอแเป็น...!!!!" ผมรีบเอามืออุปาโ้อีรั้ หมอนี่ะหุบปาไ้มั้ยเนี่ย!! โฮ้ยย!!!
� � � � � "แเียบหน่อยิวะ!" ผมบอ
� � � � � "เออๆ ว่าแ่ทำไมอยู่ๆ ท่านประธาน็อแเป็นแฟนวะ" โ้ั้้อสสัย
� � � � � "็ไม่รู้สินะ..."
� � � � � "..." านั้นพวเรา็เียบันไป โ้เริ่มใ้วามิ มันมัะเป็นห่วผมเสมอ ไม่ว่าะเรื่ออะไร มันเป็นเพื่อนที่ีสำหรับผมเสมอ
� � � � � Sehun's Talk
� � � � � เวลา 11.30 น.
� � � � � ิ๊ ิ๊ ิ๊๊
� � � � � "ใรวะ?" านยอลถามผม เมื่อไ้ยินเสียโทรศัพท์อผม
� � � � � 'แบฮยอน'
� � � � � "เหอะๆ นเิม" ผมอบมันไป
� � � � � "พูามแผนเลยนะเว้ย" ไรีบพูมา ผมึรีบรับโทรศัพท์ทันที
� � � � � "ไรับ แบฮยอน" ผมพูทัทายปลายสาย้วยำเิม
� � � � � [ลาวันนี้แบว่าน่ะ ็เลยอยาะวนเฮุนไปิน้าวัน เฮุนว่ามั้ย?]
� � � � � "เอ่อ..." ผมเียบ แล้วหันไปหาไับานยอลมัน็อบ 'อืมๆ เออๆ' ผมพยัหน้า่อนะอบแบฮยอนไปว่า "ผมมีนัแล้วรับ"
� � � � � [อะไร?...นัอะไร?...ับใร?] แบฮยอนรัวำถามใส่ผมถาม
� � � � � "แฟนผมรับ"
� � � � � [...] แบฮยอนเียบไปสัรู่�แล้วถามผมอีรั้�[เฮุน มีแฟนั้แ่เมื่อไร]
� � � � � "เอ่อ... ็เริ่มบไ้ไม่ี่วัน"
� � � � � [อ้อเหรออ] แบฮยอนลาเสียยาว [ถ้าั้น็ไม่เป็นไร]
� � � � � "อ่ารับ"
� � � � � แบฮยอนัสายไปทันที
� � � � � "แบฮยอนว่าไมั่วะ" านยอลเอ่ยถามผมเป็นนแร หลัาที่ผมวาหูโทรศัพท์ไป
� � � � � "็วนไปิน้าวน่ะ" ผมอบไป
� � � � � "แบฮยอนไม่เหวี่ยหรือโวยวายอะไรเลยเหรอ" ไถาม่อ
� � � � � "็...ไม่นะ"
� � � � � "แปลแฮะ ันเยอยู่โรเรียนเียวับแบฮยอน หมอนั่นเป็นนี้วีนและเหวี่ยสุๆ อ่ะ" ไพู้วยน้ำเสียทึ่เล็น้อย
� � � � � "นิสัยนรวย็ี้แหละว่ะ" ผมอบ
� � � � � "เฮ้! พูอย่าับพวเราไม่รวย" านยอลพู
� � � � � "เออ ฮ่าๆๆ" ผมหัวเราะับมัน
� � � � � "เฮ้ย! ันไป่อนนะเว้ย มีธุระว่ะ" ไหันมาบอผมับานยอล พร้อมับยมือึ้นเป็นเิลา
� � � � � "เออ เอันใหม่ว่ะ" ผมอบ
� � � � � Kai's Talk
� � � � � อนนี้ผมเินออมาาห้ออไอ้เฮุนแล้วรับ บอรๆ ว่าอนนี้ผมรู้สึแย่มาๆ เพราะผม 'อบลู่ฮาน' ั้แ่แรพบเลย หน้าาน่ารันานั้นน่ะ ผมไม่น่าแนะนำให้ไอ้เฮุนเลยริๆ ผมอยาะ่วยเพื่อน แ่ัวเอันมาเ็บแทนะั้น อนแรผมภาวนาว่าอให้ลู่ฮานปิเสธเฮุน ึ่เธอ็ปิเสธ แ่ไอ้เฮุนันยื่น้อเสนอเลื่อนำแหน่ะั้น ลู่ฮาน็เลยล
� � � � � แล้วเป็นไล่ะอนนี้ ถึะรู้ว่าเฮุนแ่เป็นแฟนหลอๆ แ่ลู่ฮานไม่รู้นี่ ถ้าเิว่าลู่ฮานเิอบไอ้เฮุนึ้นมาริๆ แล้วผมะทำยัไีล่ะเนี่ย!
� � � � � โรม!
� � � � � "เฮ้ย!" ผมอุทานออมา้วยวามใ เพราะภาพรหน้าือ ผู้ายัวเล็ๆ าวๆ ล้ม้น้ำเบ้าับพื้น พร้อมับเอสารที่ระัระายอยู่บนพื้น
� � � � � ผมนเาเอแหละ!!
� � � � � "โอ๊ยย!!" ผู้ายนนั้นร้อออมา
� � � � � "เ็บมั้ย" ผมถามออไป
� � � � � "เ็บสิวะ ถามไ้" ผู้ายนนั้นอบมา พร้อมับสีหน้าสุแสนะเ็บปว "เอ้า! ่วยพยุหน่อยเ่! เ็บ้น! �ลุไม่ไหวโว้ยยย!!!" หมอนั่นะโนออมาอย่าั ทำให้ใรหลายๆ นเริ่มมอมารที่ผมับผู้ายนนี้
� � � � � "เียบๆ สิ!!" ผมหันไปพูับเา พร้อมับยื่นมือไป่วยพยุ หมอนั่นยื่นมือมาับมือผม แล้วลุึ้นยืนทันที
� � � � � "เ็บเอสารให้้วย อนนี้ันเ็บเอวมา" หมอนี่สั่ผมให้เ็บเอสารที่ระัระายอยู่บนพื้น
� � � � � "เออๆ ็ไ้ๆ" ผม้มลเ็บระาษให้ทันที ถ้าไม่ใ่เพราะผมทำให้เาล้ม ผมะไปบอให้ไอ้เฮุนไล่พนัานนนี้ออทันที
� � � � � พูถึเฮุน็เ็บปว T T
� � � � � หลัาที่ผมเ็บระาษให้หมอนั่นเสร็เรียบร้อย ผม็้อพาหมอนั่นไปนั่โ๊ะ
� � � � � ไม่รู้ว่าโเ้า้าหรือเป็นวามบัเอิ ที่โ๊ะอลู่ฮานอยู่ิับโ๊ะอหมอนี่้วย
� � � � � "อ้าว! โ้! เป็นไรอ่ะ" ลู่ฮาน
� � � � � "ือ..." ผู้ายนนั้นเริ่มะอบ
� � � � � "ือว่า เพื่อนุล้มน่ะ ผม็เลยพามาส่" ผมรีบิอบ่อน ผู้ายนนั้น็หันมาาวาใส่
� � � � � "นที่ทำให้ล้ม็ือนาย้วย!!" ผู้ายนนั้นหันมาพูใส่ผม
� � � � � "อโทษรับ" ผมรีบพูอโทษทันที เพื่อเป็นารทำให้ลู่ฮานิว่าผมเป็นนี ฮ่าๆๆ
� � � � � "ทีเมื่อี้ไม่อโทษ!! พอเอเพื่อนันนะ อโทษเลยย!!!" หมอนั่นประผม
� � � � � "เอาน่า... โ้ อโทษแทนเพื่อน้วยนะรับ" ลู่ฮานหันมาพูับผม
� � � � � "รับ ^^" ผมส่ยิ้มหวานให้ลู่ฮาน ึ่ลู่ฮาน็ยิ้มอบผมมาทันที "ถ้าั้น ผมอัวไปทำธุระนะรับ"
� � � � � "รับ ^^" ลู่ฮานส่ยิ้มมาให้เป็นรั้สุท้าย ่อนที่ะลับไปนั่ที่ หลัานั้น ผม็ออมาาห้อนั้นในทันที เพราะผม... เิน ^///^
� � � � � ยัไวันนี้็ยัมีเรื่อีๆ เิึ้นวะ!!
To Be Continue...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น