คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 ภารกิจแรก
‘เหตุผลอะไร’
‘ก็เหตุผลที่นายทนให้มันซ้อมทั้งๆที่นายสามารถล้มมันได้ภายในหมัดเดียว’
‘ก็เพราะว่า…มันคือภารกิจไงหล่ะ และตอนนี้มันก็…’
ตอนนี้ฉันกำลังไปที่โรงพยาบาล ABC ตั้งแต่เช้าตรู่ เหตุผลที่ฉันมาน่ะหรอ เหอะๆ ก็เพราะว่านายริวดันสลบไปตอนที่โดนนักเลงทำร้ายน่ะสิคะ ส่วนนายดิน ก็มีซีเพื่อนฉันมาเยี่ยมทุกเย็นหล่ะนะ เห้อ แต่คำที่ริวจะบอกก่อนสลบไปน่ะ มันคืออะไรกันแน่นะ ฉันเดินเข้าห้องผู้ป่วยไปและเดินไปเทโจ๊กให้นายริว พร้อมยกไปเสริฟถึงที่ เห้อ เหนื่อยใจจริงๆเลย นายนี่
“ตื่นๆๆ ริว ตื่นมากินโจ๊กได้แล้ว”
“อือ”
“นายพอพูดได้รึยังเนี่ย ปากน่ะ เจ็บขนาดนั้นเลยหรอ”
“ก็พอพูดได้บ้างแล้วหล่ะ…..เป็นห่วงหรอ ^^”
“พูดได้ก็บอกมาได้แล้วว่า ทำไมนายถึงไม่อัดไอ้นักเลงพวกนั้นไปห้ะ”
“ทำไมเธอไม่ถามดินหล่ะ”
“จะบ้าหรอ ดินยังเข้าเฝือกที่คออยู่เลย = = ”
“เอ่อ...ก็อย่างที่ว่า.....ภารกิจไง”
“แล้วภารกิจนี่มันเกี่ยวกับวิชาดนตรีหรอเนี่ย”
“ก็ไม่รู้หรอก แต่ตอนพักเที่ยงฉันกับดินได้จดหมาย บอกว่าให้ไปที่ตึก 4 ก็แค่นั้น”
“แล้วพวกนายก็ไป =[]=;;”
“ก็ช่วยไม่ได้นี่ มันมีตราประทับของโรงเรียนด้วย แต่เห็นบอกว่า ‘ถ้าเพื่อนในกลุ่มสามารถมาช่วยได้โดยที่ไม่บอก ก็จะผ่านภารกิจแรก’ แค่นั้นหล่ะนะ”
“อือ งั้นกินโจ๊กซะนะ ฉันจะไปโรงเรียนแล้ว”
“ครับๆ ^^ ตั้งใจเรียนนะครับ อย่าไปหลับกลางห้องอีกหล่ะ หึหึ”
“นายนี่มัน!!! ”
“^^” นายนั่นยิ้มให้ฉันแล้วก้มหน้าก้มตากินโจ๊กต่อไป ฉันก็เดินออกมาจากห้องแล้วรีบออกเดินทางไปโรงเรียนทันที เมื่อถึงโรงเรียน ฉันก็ตรงมาเก็บรองเท้าที่ล๊อกเกอร์ แต่ว่า….ในล๊อกเกอร์ของฉันมีจดหมายฉบับหนึ่งสอดไว้
‘โปรดมาประชุมที่ห้องประชุมย่อยตึก 2’
ฉันรีบกดเบอร์โทรศัพท์หาซีทันที และรอคุณเธอรับ…
(อาโหลซอง อยู่ไหนอ่ะ ฉันได้รับ..)
“จดหมายให้ไปประชุมใช่ไหม”
(ใช่ แล้วนี่เธออยู่ไหนเนี่ย)
“เอางี้ เจอกันที่โรงอาหาร ที่เดิม”
(โอเค เจอกัน)
ปลายสายวางสายไปเรียกร้อย ฉันรีบเดินจ้ำไปที่โรงอาหารทันที ซึ่งมันก็ไกลพอสมควร
“ซี รอนานไหม”
“ไม่หรอกซอง เราจะไปที่ห้องประชุมย่อยเลยดีไหมน่ะ”
“มันก็ดีนะ เพราะว่าเราไม่รู้ว่าเขานัดกี่โมง ลองไปดูก็ไม่เสียหายนี่เนอะ”
“อื้อ ^^”
ฉันกับซีเดินไปที่ห้องประชุมย่อยตึก 2 ทันที ซึ่งมันก็‘ไกล’แค่เอื้อมหล่ะนะ ฉันกับซีเดินมาหยุดที่หน้าห้องประชุมย่อย และอ่านใบประกาศที่แปะอยู่
‘โปรดเข้าไป’
“เอาไงดีอ่ะ เข้าไปเลยดีไหม”ซีพูดขึ้น
“ไหนๆก็ไหนๆละ เข้าไปเลยละกัน”
ฉันกับซีเดินเข้าไปในห้องประชุม และพบกับ…จดหมาย จดหมายอีกแล้ว โรงเรียนนี้รวยกระดาษรึไงเนี่ย
“ลองเปิดอ่านไหมอ่ะซอง T^T”กลัวอะไรเนี่ยเพื่อนฉัน
“ก็แหงอยู่แล้วสิ ” ฉันค่อยๆบรรจงแกะซองจดหมายออกมาดู
“มันเขียนว่าอะไรน่ะ”
“=[]=;; ไม่อยากจะเชื่ออ่ะ”
“อะไร??”
“เราจะต้องตั้งวงดนตรีเป็นของตัวเอง!!!?”
ความคิดเห็น