คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 ในเมืองเทราโน่ & หอสมุดดิมิเลี่ยม ~100% แล้วค่ะ
ระหว่างทางเดิน รินเนะก็พบกับสิ่งต่างๆมากมาย ที่เธอไม่เคยรู้ รินเนะตื่นเต้น
มากที่จะได้เข้าไปในเมืองหลวง ตรงกันข้ามกับอากิเธอไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไร
ก็เมืองที่เธอจะไปนั่นน่ะ เธอก็ไปมาบ่อยแล้ว เพราะต้องออกมาซื้อของกับ
แม่บ่อยๆ ก็เลยคุ้นกับเมืองหลวงดี .......
อากิมองรินเนะที่กำลังสนอกสนใจกับสิ่งรอบข้างต่างๆนาๆ
ร้านขายเสื้อผ้าบ้างล่ะ ร้านขายเครื่องมือเวทย์มนตร์บ้างล่ะ
...แต่รินเนะกลับไม่สนใจของในมือเลย...
มันคือ ถุงขนมที่มีคุ้กกี้เศษดาวตกอยู่ข้างใน...
" รินเนะ เธอจะกินหรือปล่าวน่ะ "
อากิพูดพลางมองไปที่ถุงคุ้กกี้ในมือรินเนะ
" อ้อ!! กินสิกิน! อ่ะๆ!! อากิ นั่นร้านอะไรหรอมีตัวอะไรก้ไม่รู้เต้มไปหมด "
รินเนะชี้ไปยังร้านๆหนึ่ง ซึ่งภายในร้านนั้นมีสัตว์รูปร่างแปลกๆประหลาดๆ
บางตัวก็หน้าตาน่ารักน่าชัง...
อากิหันไปมองร้านที่รินเนะชี้ให้ดูมันคือ...
.....ร้านขายตุ๊กตา.......
" รินเนะ เราไม่มีเวลามาสนใจร้านขายตุ๊กตาหรอกนะ รีบไปเถอะ "
อากิหันไปพูดกับรินเนะ.....แต่
รินเนะหายไปแล้ว.....!!
" อ้าว!! รินเนะ อยู่ไหนเนี่ย "
อากิหันซ้ายมองขวา....และก็มองเข้าไปในร้านขายตุ๊กตาเมื่อกี้..
รินเนะเข้าไปอยู่ในร้านขายตุ๊กตาแล้ว...
" โอ๊ย! จะบ้าตาย " อากิบ่นพึมพำ
" นี่ๆ อากิมาดูนี่สิ น่ารักมากเลยนะ "
รินเนะโผล่หน้าออกมาเรียกอากิที่กำลังยืนอยู่ข้างนอก
อากิรีบเดินไปหารินเนะทันที เธอไม่ได้จะไปดูกับรินเนะหรอก..
แต่อากิจะไปลากรินเนะออกมา..
หมั่บ!!
อากิคว้าแขนรินเนะอย่างแรง!
และก็....
ควับ!
มืออีกข้างของอากิคว้าถุงคุ้กกี้ที่รินเนะถืออยู่
" อ่ะ อากิ!! "
รินเนะตกใจเมื่อเห็นอากิแย่งถุงคุ้กกี้ของเธอไป
" ทำไมเธอทำอย่างงี้ล่ะ " รินเนะพูด
" ก็ฉันหิวนี่น่า ฉันก็กะว่าจะไปซื้อของกินแถวนี้ แต่เธอก้เอาแต่..
สนใจร้านขายตุ๊กตานี่อ่ะ.. แล้วฉันจะยังไงเล่า!! "
อากิพูดอย่างยั๊วะๆ ก่อนจะเปิดถุงคุ้กกี้แล้วหยิบมากินหนึ่งชิ้น
" แต่ฉันอยากดูเจ้าพวกนี้นี่น่า "
รินเนะพูด สายตาของเธอยังจับจ้องกับตุ๊กตามากมายในร้าน..
" ไม่ต้องแล้ว!! " อากิพูดเสียงเด็ดขาด " เราต้องไปต่อจิตกันนะ "
" เรื่องนั้นฉันรู้น่า " รินเนะพูดหน้าเศร้า เธออยากได้ตุ้กตานี่น่า
" งั้นก็ไปกันได้แล้ว! " อากิเดินนำหน้าไป.. ปล่อยให้รินเนะยืนอยู่ที่เดิม
" โธ่ ฉันอยากได้ตัวนี้นี่น่า เดี๋ยวเรามาซื้อก็ได้ "
รินเนะพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินตามอากิที่นำหน้าไปแล้ว..
ตุ๊กตาที่รินเนะสนใจนั้น....มันเป็นตุ๊กตานกสีฟ้า...
....ที่มีเงื่อนงำ...
ตอนนี้เบื้องหน้าของสองสาวคือ ประตูเข้าเมืองใหญ่ยักษ์ที่โอบล้อม
ไปด้วยกำแพงสูงตระหง่าน รอบๆนี้มีผู้คน(?)สันจรมากมาย
ภายหลังประตูนี้มีเมืองที่เจริญอยู่ เมืองหลวงของอาณาจักรแอเรท
" โห~~ " รินเนะมองทางเข้าเมืองอย่างอึ้งๆ
สองข้างทางมีร้านค้าเล็กๆมากมายและผู้คนที่บินจับจ่ายซื้อของกัน
รินเนะสังเกตเห็นคนกลุ่มหนึ่งที่ใส่ชุดประหลาดๆเดินอยู่
" นี่ อากิ นั่นเค้าจะไปทำอะไรหรอ ทำไมใส่ชุดแปลกๆ "
รินเนะชี้ไปทางกลุ่มคนที่ใส่ชุดสีขาวและถือไม้กวาด...แถมยัง..
ใส่หมวกแม่มดด้วย...
" อ้อ! " อากิอุทาน " พวกนั้นเค้าเป็นนักเรียนเวทย์มนตร์ไงล่ะ
ที่นี่น่ะมีโรงเรียนด้วยนะ "
อากิอธิบายแล้วหยิบคุ้กกี้ในถุงขึ้นมากินอีกชิ้น<ยังกินไม่หมด>
" โรงเรียน?? นักเรียนเวทย์มนตร์?? "
" อืม ทำไมหรอ "
" มันคืออะไรล่ะ?? " รินเนะถามอากิอย่างสงสัยอีกแล้วค่า
อากิแทบจะสำลักคุ้กกี้ในปากออกมา อะไรกันนี่...!!!
มีคนไม่รู้จักคำว่า...โรงเรียนด้วยหรอเนี่ย...!!
" เฮ้อ!!~ ขี้เกียจอธิบายให้มากความแล้ว..ท่าทางเธอนี่นะ
จะไม่รู้เรื่องอะไรซักอย่างเลยนะ " อากิพูดอย่างหงุดหงิด
" ไปๆๆๆ " อากิเดินนำหน้ารินเนะไป แต่รินเนะยังคงมองคนกลุ่มนั้น
โรงเรียนหรอ? ใช่ที่คุณยูพูดถึงรึปล่าวนะ ที่เรียนอะไรเนี่ย..
รินเนะคิดในใจ...
" รินเนะ!! เร้วๆสิ " อากิเรียกรินเนะเสียงดัง
" จ้า " รินเนะวิ่งตามอากิไป...
ทั้งคู่เดินเข้ามาในเมืองแล้ว ภายในนี้มีคนพลุ่กพล่านมากมาย
มากกว่าข้างนอกเมืองอีก...ร้านค้าต่างๆก็คึกครื้น..
เสียงระฆังที่ไม่รู้ว่ามาจากทางไหน ดังก้องไปทั่วบริเวณในเมือง
อากิเมื่อได้ยินเสียงระฆังก้พูดขึ้น..
" อ่าว...เที่ยงแล้วหรอเนี่ย... "
" หา?? เธอรู้ได้ยังไงอ่ะ แถวๆนี้ไม่มีนาฬิกาซะหน่อย "
รินเนะมองไปรอบๆ ไม่เห็นมีอะไรที่จะบอกได้เลยว่าตอนนี้เที่ยงแล้ว...
" ก้เสียงระฆังเนี่ยไงล่ะ เนี่ย ดังง๊องแง๊งอยู่เนี่ย "
อากิพูด
" อ้าว?? แล้วเสียงระฆังดัง...มันหมายถึงตอนเที่ยงหรอ.."
รินเนะถามอย่างสงสัย
" ก้ใช่น่ะสิ! เสียงระฆังเนี่ย มันดังมาจากโรงเรียนเซนต์มาเรียอ่ะ "
" โรงเรียนเซนต์มาเรีย ? "
" อืม ก้ในเมืองเทราโน่เนี่ย...มีทั้งโรงเรียน หอสมุด ร้านค้า
โอ๊ย! บรรยายไม่หมด...สรุปก็คือ เมืองเทราโน่เจริญนั่นแหล่ะ "
อากิอธิบายให้รินเนะฟัง รินเนะพยักหน้าหงึกๆเป้นเชิงว่า เข้าใจแล้ว!!
" เมืองหลวงของอาณาจักรเรานี่เจริญที่สุดในอาณาจักรท้องฟ้าเลยหรอ "
" ปล่าว " อากิส่ายหน้า " เมืองที่จะเจริญที่สุดน่ะต้องของอาณาจักร
ปีศาจนู้น เมือง ชินาเร่ น่ะ "
" อ้อ " รินเนะพยักหน้า " แล้วอาณาจักรเทพอ่ะ ไม่เจริญหรอ?? "
อากิเมื่อได้ยินรินเนะถามก้สะดุ้งเฮือก!!ทันที
" เธออย่าไปพูดถึงอาณาจักรสยองขวัญนั่นสิ "
" หา?? สยอง ยังไงหรอ ?? " รินเนะถามอากิ
" ก็นะ อาณาจักรของเทพน่ะ มีสิ่งลี้ลับมากมายน่ะสิ ถึงเมืองหลวง
เนเชอรัลจะเจริญก็เถอะ แต่ฉันไม่กล้าไปหรอก ที่นั่นน่ะ...
มีแต่คนเก่งๆทั้งนั้นเลยนะ เค้าถึงเรียกว่าเทพไงล่ะ "
อากิพูดเสียงชวนขนลุก แต่แปลก รินเนะไม่ขนลุกตามอากิเลย...
" หรอ...เพิ่งเคยรู้นะเนี่ย ว่าเทพมันน่ากลัวกว่าปีศาจ... เอาล่ะ!!อากิ
เราไปดูร้านตรงนู้นกันเถอะ "
รินเนะดึงแขนอากิวิ่ง อากิไม่ทันตั้งตัวทำให้เธอเกือบจะล้ม
" โอ๊ย " อากิร้อง " รินเนะอย่าดึงแขนฉันแรงสิ!! "
อากิพูดกับรินเนะที่จับแขนเธอแน่นมาก ทำไมรินเนะแรงเยอะจัง...
" เอ๋?? " รินเนะอุทานพร้อมกับปล่อยมืออากิ " ฉันดึงเบาๆเองนะ "
" หา??เบาๆ อะไรของเธอเนี่ย ดูแขนฉันสิแดงแล้วเนี่ย "
อากิพูดพร้อมกับโชว์แขนที่รินเนะดึงเมื่อกี้ให้ดู
" เอ้อ.....งง " รินเนะงงเมื่อเห็นแขนอากิแดงเพราะแรงดึงของเธอเมื่อกี้....
" ไปกันเถอะ นี่ก้เที่ยงแล้ว ต้องรีบกลับนะ "
อากิพูดและเดินนำไป....อากิต้องโกรธแน่ๆเลย..รินเนะคิดแล้วเดินตามไป
เป้าหมายแรกที่อากิจะเข้าไป...มันคือร้าน...
" ยินดีต้อนรับค่ะ ถ้าต้องการอะไรก็บอกได้นะค้า "
เสียงต้อนรับของคนขายดังขึ้นเมื่อสองสาวเดินเข้ามา ร้านนี้เป้นร้านใหญ่ๆ
ภายในร้านนี้ตกแต่งไปด้วยของสัพเพเหระต่างๆที่รินเนะก้เดาไม่ออก..
มีอุปกรณ์ต่างๆมากมาย...ทั้งเมจิกไอเทม และยาสีแปลกๆที่ในขวดมีตัว
อะไรก็ไม่รู้.....ที่นี่ก็คือ....
ร้านขายเครื่องมือเวทย์มนตร์ต่างๆ...
" อากิ ?? เธอพาฉันเข้ามาในนี้ทำไม นี่เราจะไปต่อจิตกันไม่ใช่หรอ "
รินเนะถามอากิพลางหยิบขวดยาที่วางอยู่บนชั้น..มาดู
..อึ๋ย!! มีตัวอะไรอยู่ในขวดนี้เนี่ย...รินเนะคิดในใจ
" พาเธอมาซื้อของที่มันทำให้เธอบินได้น่ะ...ฉันเหนื่อยที่จะต้องมา
สร้างปีกเทียมให้เธอ! เปลืองพลังงานหมด ..."
อากิตอบและเดินดูของในร้านไปเรื่อยๆ
" หาอะไรอยู่หรอคะ?? "
เสียงๆหนึ่งดังขึ้น สองสาวหันไปตามเสียงหวานๆนั้น
...สงสัยจะเป้นเจ้าของร้าน...
" คือว่า...ช่วยหาไม้กวาดเวทย์มนตร์ให้หน่อยค่ะ มันอยู่ตรงไหนหรอคะ "
อากิพูดพลางมองไปรอบๆร้าน ไม่เห็นจะมีของที่เธอต้องการอยู่ที่นี่เลย..
" อ้อ!! ไม้กวาดเวทย์มนตร์หรอคะ มันอยู่อีกห้องนึงน่ะคะ ตามมาสิคะ "
เจ้าของร้านเดินนำหน้าไปยังห้องๆหนึ่ง อากิกับรินเนะเดินตามไป..
ที่ห้องเก็บไม้กวาดเวทย์มนตร์...
ภายในห้องมืดจนน่าขนลุก ทุกอย่างเงียบ...มีแต่เสียงฝีเท้าเดินเตาะแตะ..
อากิเกาะแขนรินเนะ ความมืดแบบนี้อากิไม่ค่อยจะชอบเลย..
พรึ่บ พรึ่บ !!
" ว้าย! " อากิตกใจเมื่อเธอได้ยินเสียงเมื่อกี้ เธอหลับตาปี๋ด้วยความกลัว..
" อากิๆ " รินเนะสะกิดแขนอากิที่กำลังตัวสั่น..
" ฉันกลัว...เมื่อกี้มันเสียงอะไรน่ะ "
อากิถามรินเนะทั้งๆที่กำลังหลับตาปี๋อยู่
" โธ่..เสียงเจ้าของร้านเค้าเปิดไฟห้องอ่ะ กลัวทำไมเนี่ย! "
รินเนะพูดอย่างขำๆ อากิกลัวความมืดหรอเนี่ย...
อากิค่อยๆลืมตาขึ้นมา....
" โอ้โห้!! "
เบื้องหน้าของทั้งสองตอนนี้คือไม้กวาดเวทย์มนตร์มากมายที่
วางอยู่บนชั้นวางอย่างสวยงามละลานตา แสงสีส้มในห้องทำให้อากิ
รู้สึกอุ่นใจ .... ความมืดที่เธอกลัวมันหายไปแล้ว...
เมื่ออากิหายกลัวแล้ว...เธอก้เริ่มวิ่งไปดูไม้กวาดที่วางอยู่บนชั้นทันที..
" นี่ๆๆ รินเนะๆ อันนี้ท่าทางดีนะ ดูสิ "
อากิหยิบไม้กวาดอันหนึ่งมาจากชั้นวาง รินเนะวิ่งมาเพื่อดูว่ามันเป้นยังไง..
ไม้กวาดในมืออากิ มันดูไม่ค่อยจะเหมือนไม้กวาดซักเท่าไร..
ตรงด้ามจับ..มันเหมือนเป็นแท่งอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่ไม้แน่นอน
" อ้อ อันนี้หรอคะ " เจ้าของร้านเดินเข้ามาสมทบ
" อันนี้เป้นไม้กวาดที่เรืองแสงได้ค่ะ ตรงด้ามมันจะเรืองแสงในเวลา
กลางคืน...สว่างดีนะ บินได้ดีด้วย ราคาก็ สองพันเดลเลอร์ค่ะ "
เจ้าของร้านอธิบาย ....( เดลเลอร์ = เงิน )
รินเนะหยิบถุงเงินมาเปิดดูเงินข้างใน...แต่..
" ขอที่มันเร็วๆแรงๆอ่ะ มีมั้ยคะ "
อากิพูดขึ้นมา รินเนะหันไปมองอากิ...
" เชื่อฉันเหอะ เร็วๆน่ะ ใช้งานได้นานนะจะบอกให้ เราจะได้บินแข่งกันไง "
" แต่ฉันไม่ได้.... " รินเนะเหมือนจะพูดอะไรออกมาแต่อากิก้ขัดอีกแล้ว
" เชื่อฉันสิ รินเนะลองดูไม้กวาดแบบอื่นๆบ้างสิ "
อากิทำหน้าบึ้งๆบูดๆ รินเนะก็ต้องเลยตามเลยไป..
" งั้นเอาที่มันแรงๆก้ได้ เอาที่แรงสุดๆเลยนะ "
รินเนะพูดประชดอากิ เธอคิดว่าไม้กวาดเรืองแสงอันนั้นก็ดีแล้วนี่นา
เธอไม่อยากมากเรื่องให้เสียเวลาซักเท่าไร เพราะมีที่อื่นที่เธออยากไปต่อ...
" แรงๆหรอคะ งั้นอันนี้แล้วกัน..."
เจ้าของร้านเดินเข้าไปหยิบไม้กวาดอีกอันนึงออกมา..
รินเนะมองไม้กวาดที่เจ้าของร้านถืออยู่อย่าง งงๆ
...นี่มันไม่ต่างอะไรกับไม้กวาดที่เธอใช้ทำความสะอาดปราสาทเลย...
" รุ่นนี้นะคะ ชื่อว่า SpeeDY เร็วและแรงที่สุดเลยนะ..! อันนี้ลงคาถาแล้ว
เร็วและแรงไม่มีเสื่อมแน่นอนค่ะ ถึงมันจะดูงั้นๆแต่เจ๋งนะคะ! "
เจ้าของร้านอธิบายสรรพคุณของSpeeDYไม้กวาดที่ดูธรรมด๊าธรรมดา
" งั้นหนูเอาอันนี้ก้ได้ค่ะ "
รินเนะฟังเจ้าของร้านอธิบายเสร็จก็เปิดถุงเงินเพื่อจะจ่ายเงิน
" เท่าไรหรอคะ " รินเนะถาม..
" เอ่อ...คืออยากจะบอกไว้อย่างนึงนะคะ ไม้กวาดรุ่นนี้ควรใช้อย่างระวัง
เพราะคนส่วนมากที่ใช้ไม้กวาดนี้ ก็ตายกันเกือบหมดเลยล่ะค่ะ
ก้เพราะมันเร็วและแรง...พอเราจะหยุด..มันก้ไม่ค่อยจะหยุดให้เราเลยล่ะค่ะ "
รินเนะเมื่อได้ยินประโยคที่เจ้าของร้านพูดเมื่อกี้..ถึงกับตกใจ!
ถุงเงินในมือเธอแทบจะหล่นลงพื้น...อะไรจะน่
ความคิดเห็น