คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : รีไวล์ขอเอเลนแต่งงาน(ตอนจบ)
บทที่ 7
รีไวล์ขอเอเลนแต่งงาน><
“รีไวล์ๆ วันนี้เอเลนอยากไปเที่ยวอ่ะ รีไวล์พาเอเลนไปเที่ยวหน่อยนะ นะๆๆๆ”เอเลนอ้อนรีไวล์อย่างน่ารักทำให้รีไวล์เขินจนหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด “อ่ะ...รีไวล์หน้าแดงทำไมอ่ะ”เอเลนพูดพร้อมกับฉีกยิ้มแบบน่ารักๆ(ในสายตารีไวล์)จนทำให้รีไวล์เผลอใจอ่อน
“อ่ะๆ จะไปไหนล่ะ” รีไวล์พูดพร้อมกับใจอ่อนให้กับเอเลนทำให้เอเลนดีใจเป็นอย่างมาก
“เย้!!! เอเลนรักรีไวล์ที่สุดอ่ะ”เอเลนพูดพร้อมกับยิ้มออกมาด้วยสายตาชวนทำให้หนุ่มๆเคลิ้มได้เป็นอย่างมาก
“อย่ายิ้มแบบนี้ให้ใครนะ...รู้มั้ย”รีไวล์พูดพร้อมกับจูบแก้มเอเลนเบาๆอย่างอ่อนโยน ความอ่อนโยนนี้ รีไวล์มีให้แค่เอเลนคนเดียว ส่วนคนอื่น..ไม่สน!!
“จ้าๆ รู้แล้วว่ารีไวล์หึงเอเลนอ่ะ”เอเลนพูดพร้อมกับยิ้มออกมาเป็นรอบที่สอง
“รู้ว่าก็ดี”รีไวล์พูดพร้อมกับหันมายิ้มนิดๆให้เอเลนพร้อมกับกลับมาทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิมเพื่อซ่อนความอ่อนโยนเอาไว้ภายใต้หน้าเย็นชาๆไม่เป็นมิตรไม่ชวนให้ใครเช้าใกล้แต่รีไวล์กลับรู้สึกดีเพราะจะได้ไม่มีใครมาทำอะไรเอเลน หรือเข้ามาจีบเอเลน
“รีไวล์ยิ้มแหละ”เอเลนพูดพร้อมกับกระโดดกอดรีไวล์ ทำให้รีไวล์มองเอเลนด้วยสีหน้าแดงๆนิดๆ
“อื้อ ไม่เคยเห็นหรือไง”รีไวล์พูดพร้อมกับลูบหัวเอเลนเบาๆ
“ไม่เคยเห็นรีไวล์มีความสุขขนาดนี้เลยนี่นา”เอเลนพูดพร้อมกับทำแก้มป่องๆแบบน่ารักๆ
“โอ๋ๆ อ่ะๆยิ้มม”รีไวล์พูดพร้อมกับฉีกยิ้มให้กว้างที่สุดเพื่อให้เอเลนเห็นว่าตัวเองยิ้มให้เอเลนเห็นแล้วนะ
“อื้อๆ”
“เอเลน....”รีไวล์พูดพร้อมกับลงไปคุกเข่าตรงหน้าเอเลน
“หือ? มีอะไรเหรอ คุกเข่าทำไม เดี๋ยวกางเกงก็เปื้อนหรอก ไม่อายคนอื่นบ้าหรือไงเนี่ย”เอเลนพูดพร้อมกับดึงรีไวล์ขึ้นมายืนแต่รีไวล์กลับไม่ลุกขึ้นยืนตามเอเลน กลับนั่งคุกเข่าตรงนั้นและ...มือก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อเพื่อ...เพื่อหยิบสิ่งของบางอย่างในกระเป๋าเสื้อนั้นออกมาให้เอเลนได้เชยชม
“รีไวล์!!”เอเลนพูดพร้อมกับทำท่าตกใจเมื่อเห็นบางสิ่งบางอย่างข้างในนั้น...สิ่งนั้นคือ...แหวน!!!
“แต่งงานกันนะครับ”รีไวล์พูดพร้อมกับยิ้มให้เอเลนนิดๆ
“อ่ะ...คนบ้า...”เอเลนพูดพร้อมกับตีไหล่คนตรงหน้าเบาๆ
“บ้าแล้วรักป่ะ”รีไวล์พูดพร้อมกับหยิบมือของเอเลนมาจูบ “ยังไม่ตอบผมเลยนะ...เราแต่งงานกันนะ” รีไวล์พูดพร้อมกับจับมือซ้ายเอเลนไว้แน่น
“อื้อ”0/////////////////0 เอเลนพูดพร้อมกับทำหน้าเขินๆ
“ฮิ้ววว”คนระแวกนั้นต่างก็แซวๆกันจนทำให้รีไวล์ที่เย็นชากลายเป็นคนหน้าแดงไปในทันที “สวมแหวนๆๆๆ” คนระแวกนั้นต่างเชียร์รีไวล์อย่างเต็มที่
“ค้าบบบบ”รีไวล์พูดพร้อมกับสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของเอเลนพร้อมกับค่อยๆบรรจงจูบมือเอเลนเบาๆ
“คนบ้า...เขินนะ”เอเลนพูดพร้อมหน้าแดงก่ำทำให้คนระแวกนั้นต่างก็อิจฉากันไปตามๆกัน
“รักนะ...รักเอเลนที่สุดเลยนะ” รีไวล์พูดพร้อมกับจูบปากเอเบนท่ามกลางสายตาของใครหลายๆคน
และทั้งสองก็จะรักกันไปแบบนี้อีกนานๆ
ตราบใดที่ทั้งสองยังไม่ตายจากกัน
จะต้องมีสายตาหลายๆคู่อิจฉา....
...อิจฉาในความรัก...
...ที่รีไวล์มีให้เอเลน...
ความรักที่รีไวล์มีให้เอเลน ให้แสดงอย่างไรก็คงไม่พอ
เพราะว่า...รีไวล์รักเอเลนมากกว่าใครๆ
...รักมากกว่าตัวเอง...
...มากกว่าใคร...
...รักมากกว่าโลก...
และเอเลนกับรีไวล์มาถึงจุดๆนี้ที่ได้คบกันและแต่งงานกันได้
...เพราะ...
ความเข้าใจซึ่งกันและกัน
สุดท้ายนี้
ไรต์อยากจะบอกทุกๆคนว่า..
...ความรัก...
...ไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ...
...ไม่แบ่งความสามารถ...
และ
...ไม่แบ่งเพศ....
ไรต์อยากจะบอกคนอ่านว่า
ขอให้ทุกคนเจอเอเลน/รีไวล์ของทุกๆคนค่ะ
ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านนะค่ะ
ถึงเรื่องนี้มันจะไม่สนุกแต่ทุกคนก็ยังเข้ามาอ่าน
ขอบคุณทุกๆคนมากนะค่ะ ที่ทำให้ไรต์มายืนถึงจุดๆนึงที่ไรต์...
ได้เห็น...
ว่าทุกๆคนต่างก็มีความสุข
ความคิดเห็น