แค่...เธอ {Just You}

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องเมื่อนานมาแล้ว

     2 ปีก่อน
     เธอเดินเข้ามาตอนที่ผมสิ้นหวัง เสียใจ และเคว้งคว้างที่สุด รอยยิ้มแสนอบอุ่นพร้อมกับน้ำเสียงอ่อนโยนช่วยปลอบให้ใจผมมีแรงที่จะเต้นต่อไปได้อย่าไม่น่าเชื่อ
     'คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ ฉันเดินผ่านคุณตอนที่ไปทำงาน ขากลับก็ยังเจอคุณ อากาศหนาวเดี๋ยวไม่สบายนะคะ'
     ผู้หญิงหน้าตาธรรมดาๆคนนึง เธอเข้ามาคุยกับผมที่กำลังนั่งหมดอาลัยตายอยากหลังจากที่มาออกกำลังกายแล้วได้รับข่าวร้ายจากทางบ้านที่ห่างคนละประเทศ
     ผมไม่ได้ตอบเธอจริงๆเสียงเธอตอนนั้นผมแทบไม่ได้ฟังด้วยซ้ำ
     'นี่คุณคะ กลับที่พักเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา เรื่องร้ายๆต้องผ่านไปด้วยร่างกายที่แข็งแรงนะคะ'
เธอจับตัวให้ผมสนใจสิ่งที่เธอพูด หลังจากที่พูดจบเธอก็ค้นหาบางอย่างจากกระเป๋าของเธอ และสิ่งที่เธอยัดมันใส่มือผมคือซองผ้าเช็ดหน้าที่ยังไม่ถูกใช้ก่อนจะพูดว่า
     'ถ้าคุณจะร้องไห้ก็ใช้มันปิดหน้า ถ้าคุณเป็นแผลก็ใช้มันปิดแผลนะคะ อย่าให้ใครเห็นด้านอ่อนแอของเราง่ายๆ รีบกลับไปพักผ่อนเถอะนะคะ'
น้ำเสียงอ่อนโยน รอยยิ้มอบอุ่น มือเล็กๆที่สัมผัสที่มือเย็นๆของผม เธอจากไปพร้อมกับทิ้งร่องรอยเหล่านี้ไว้จนผมจดจำจนถึงทุกวันนี้