นี่แหละคือ..."ติ่งหู"

ลำดับตอนที่ #1 : ลักษณะโดยทั่วไปของ "ติ่งหู"

ลักษณะโดยทั่วไปของติ่งหู

ติ่งหู หรือ กะลา คือ ผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ต(+คนในโลกความจริง)ประเภทหนึ่ง ที่มีนิสัยแย่ๆดังนี้

1) บ้าดารา เป็นเนืองนิจ ทั้งดารานักร้องในประเทศ ต่างประเทศ และเลียนแบบต่างประเทศ โดยมักเรียกซูเปอร์สตาร์ในดวงใจของตนว่า ผัว ราวกับว่าตนเองได้ระลึกชาติว่าเคยเป็น ชะนี ในชาติที่แล้ว บางครั้งอาจรวมกลุ่มกันเป็นแฟนคลับเพื่อสร้างเสริมพลังอำนาจของติ่งหูให้แกร่งกล้ายิ่งขึ้น เเละถึงเเม้ว่าฝ่ายตนจะผิดเเต่ก็ยังสามารถเเถเเละเถียงได้เรื่อย
2) ตัวเองต้องเหนือกว่าชาวบ้าน ชอบอวด ปากดี ขี้โอ่ (ในกรณีที่ไม่พูดเรื่องดารา) ถ้าใครมาทำตัวเด่นกว่า เก่งกว่า ก็มักอิจฉาริษยา ไปถล่มเว็บไซต์ บล็อก หรือMy IDเขา บ้างก็ไปป่วนในบอร์ดของนิยายคนอื่น โดยเฉพาะที่ติดอันดับ Top Ten หรือจวนเจียนจะได้ตีพิมพ์นิยายแล้ว ด้วยภาษาที่ดูเหมือนสุภาพ หากแต่ทำร้ายจิตใจคนอ่านได้ดียิ่งกว่าภาษาเกรียนซะอีก
3) ไร้สาระ ไม่มีแก่นสารของชีวิต วันๆจะวนเวียนไปกับกระทู้ที่โพสรูปดารานักร้อง หรือ คนหน้าตาดีไว้ แล้วก็คอมเมนต์พล่ามยกย่องเชิดชูราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้าอย่างงั้นแหละ ภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวันคือ ภาษาวิบัติ สังเกตได้ตั้งแต่ Username ยัน Signature อักขระวิธีจะวิบัติและเสื่อมทั้งดุ้น (แถมยังพ่นภาษา Emoticon ออกมาเป็นชุดอีกต่างหาก
4) เป็น นักวิชากวน ทำตัวเป็นเด็กเรียน รอบรู้ทุกเรื่อง ทั้งๆที่ไม่รู้จริง มักจะใช้ภาษาสุภาพ ที่ดูสมเหตุสมผล ในการด่าและบั่นทอนจิตใจชาว บ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อมีใครก็ตาม มากล่าวบริภาษว่าร้ายแก่ตนเองหรือดารานักร้องคนโปรด คุณเธอก็จะเถียง+ด่าเป้าหมายด้วยภาษาสุภาพและคำศัพท์วิชาการล้วนๆ ซึ่งคำด่าอาจยาวเกินสิบบรรทัดด้วยซ้ำไป หากแต่เมื่อลองตั้งใจอ่านดู กลับพบว่าเนื้อหาสาระนั้น ไม่มี! แถมยังพูดจาเข้าข้างตัวเองทั้งนั้น ซึ่งหากใครมาด่าดาราเกาหลีที่รัก ก็พูดเป็นอยู่ได้แค่ว่า"ไม่หนักหัวใคร" "หนักหัวพ่อมึงเหรอ" "อิจฉาเขาล่ะสิ"
5) น้ำเน่า ชอบอ่าน/แต่งนิยาย(+การ์ตูน)รักหวานแหววน้ำเน่า ประเภทแค่อ่านย่อหน้าแรกก็รู้ตอนจบได้ ก็แค่พระเอกกับนางเอกงอนกันไปงอนกันมาล่ะว้า แถมนางเอกก็มักบื้อจนโง่ พระเอกก็บ้ากามอีกต่างหาก (เช่นเรื่อง มาเรียที่ฟัก เป็นต้น) หรือไม่ก็อ่าน/แต่งนิยายแนวเวทมนตร์ มนตรา โรงเรียนเวทมนตร์ เทพนิยาย ยุคกลาง หรือมหากาพย์ ซึ่งมีโครงเรื่องออกไปทาง ก๊อปชาวบ้านทั้งนั้น อนึ่ง ปัจจุบันเราไม่นับญาติแนวเวทมนตร์ว่าเป็นแนวเดียวกับแนวแฟนตาซีอีกแล้ว อันเนื่องมาจากเวทมนตร์เป็นศัพท์ที่พบกันจนเกร่อและชวนเอียน นิยายเรื่องไหนที่มีคำว่า เวทมนตร์ จึงมักไม่ใช่ แฟนตาซี ซึ่งหมายถึงจินตนาการอันเปี่ยมล้น (แถมบางคนชอบใช้ เวท กับ เวทย์ สลับกันมั่วอีกต่างหาก เวท - มาจาก เวท แปลว่า คำ,การพูด เวทย์ - มาจาก วิทฺย เป็นคำสันสกฤต ซึ่งแผลงจากบาลี วิชฺช แปลว่า วิชาความรู้)
6) ชอบ อยู่เป็นฝูง หากอยู่ตัวเดียวโดดๆ ติ่งหูจะไร้ซึ่งอำนาจในการคุกคามผู้อื่น เปลี่ยนการพูดจากลายเป็นแบบสาวน้อยไร้เดียงสา ใช้ภาษาวิบัติดัดเสียงให้ดูน่ารักๆ แต่หากอยู่กันครบหน้าแล้วล่ะก็... ใครขวางแม่ด่ายับแน่ โดยใช้เทคนิคเล่นพรรคเล่นพวก เหมือนนักการเมืองบางคน สนับสนุนพวกพ้อง รุมถองศัตรู (ถอง=แดก) แต่เมื่อคู่กรณีพาเพื่อนมาช่วยบ้าง ติ่งหูก็จะด่าว่าคนนอกอย่าสอด (ทั้งที่ตัวเองหมาหมู่) เป็นที่น่าขันของผู้พบเห็นยิ่ง และหากใครเคยฟังบทสนทนาของกลุ่มพวกติ่งหูในโลกความจริงแล้ว จะพบว่าพวกนี้จะลืมศัพท์วิชากวนที่ใช้ในโลกอินเทอร์เน็ตไปจนหมดสิ้น ใช้แต่คำหยาบคายใน การพูดจากับเพื่อนล้วนๆ และมีศัพท์ทางเพศปลอมปนอีกมาก แถมบางครั้งยังทะเลาะวิวาทกันเองเพื่อแย่งชิงกันว่าดารานักร้องคนนั้นควรจะ เป็นผัวของใครอีก เป็นต้น เรียกพวกติ่งหูพวกนี้ได้อีกอย่างหนึ่งว่า แรด
7) ดูคนที่ภายนอก คือ หน้าตา สัดส่วน และแฟชั่นเครื่อง แต่งกายล้วนๆ ไม่สนใจเรื่องอุปนิสัย หรือระดับสติปัญญาของคนอื่น (ยกเว้นคนที่กำลังหมั่นไส้ เรดาห์จับผิดจะทำงานดีนักแล) แถมยังหัวอ่อน เชื่อคนง่ายอีกด้วย ใครพูดอะไรก็เชื่อหมด ไม่มีสมองในการกลั่นกรองพิจารณาแยกแยะระหว่างข้อเท็จจริงกับโม้คำโต อันเนื่องมาจากติ่งหูมี Ego สูงมากจนหน้าด้าน แต่ดันมี IQ ติดลบ แถมยังชอบเอาแต่ใจ บางคนก็เรียนเก่งในโลกความจริง แต่สติปัญญาก็มิได้มีการกระเตื้องขึ้นเลยแม้แต่น้อย
8) เชิดชูเกาหลี เมื่อมีคนมาพาดพิงถึงประเทศเกาหลี หรือบอกความจริงบางอย่างแก่ประเทศเกาหลี เหล่าติ่งหูจะรับไม่ได้ และด่าสาดเสียเทเสีย ด่าถึงบุพการีของผู้ที่พูดความจริง ทั้งๆ ที่มันจริงแท้ๆ อย่างเช่น ถ้ามีคนมาบอกว่า "คนเกาหลีส่วนใหญ่เห็นแก่ตัว"(เรื่องจริง) ติ่งหูเหล่านั้นจะด่ากราด กล่าวหาว่าไม่เคยเห็นคนเกาหลี ไม่เคยไปประเทศเกาหลีอย่างแท้จริง ซึ่งความจริงแล้วนิสัยคนเกาหลีก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ น่ะแหละ เพียงแต่ติ่งหูยอมรับความจริงไม่ได้ แล้วด่ากราด เท่านั้นเอง
9) ไม่ชอบยอมรับความจริง เมื่อมีคนมาพูดเรื่องเกี่ยวกับดาราที่ตนชอบในแง่ลบ(แต่เป็นเรื่องจริง) ติ่งหูจะพยายามเถียง เมื่อเถียงแพ้(เนื่องจากมันเป็นความจริง)ก็จะด่ากราดถึงบุพการี เนื่องจากไม่สามารถยอมรับความ จริงได้ ดังที่จะเห็นบ่อยๆ คือ มีคนมาบอกว่า "กอล์ฟไมค์ก็อปเพลงไอ้ยุ่น" ติ่งหูจะไม่สามารถยอมรับความจริงได้อย่างเต็มที่ สงผลให้เกิดการด่ากราด จนเดือดร้อนถึงบุพการีในที่สุด
10) ตามรังควาน แม้ว่าคู่กรณีจะจบเรื่องไปแล้ว ติ่งหูก็จะยังไม่สะใจแล้วยกพวกมารุมด่าคู่กรณีอย่างไม่ไว้หน้าด้วยคำพูด อย่างคนไร้การศึกษา และด่าทุกอย่างที่ย้อนเข้าตัวเอง (เช่น 'พ่อแม่ไม่สั่งสอน') โดยคำพูดเหล่านั้น 98% ไม่ได้ไประคายผิวคู่กรณีแต่อย่างใด เนื่องจากเกิดขึ้นจากความเข้าใจผิด(หรือความโง่) ความโมโห ความอับอายขายหน้า หรือกระทั่งตัวตนของติ่งหูเองเสียเป็นส่วนใหญ่