คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter one : Lets get started
ณ โรงเรียนหญิงล้วน อเมริกัน แปซิฟิก อินเตอร์เนชั่นแนล สคูล
กึกๆ ปังๆ เสียงดังจากล็อคเกอร์ นักเรียนสาวสวยคนหนึ่งกำลังพยายามเปิดล็อคเกอร์ของเธอ เธอเสียเวลากับมันมากว่าห้านาทีแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนที่เธอรอคอย แทนที่จะได้รีบไปหาเพื่อนๆต้องมาเสียเวลากับล็อคเกอร์ คงเป็นเพราะเธอยังไม่ชินกับล็อคเกอร์ไหม่ที่เธอขอเปลี่ยน แต่แล้วผู้หญิงหน้าหวานอีกคนก็เดินมาทุบมัน แล้วดึงออกมาอย่างชำนาญ
“ขอบคุณนะ ยุน นึกว่าจะไม่ได้ไปพักซะแล้ว” เจสสิก้า หรือ จองซูยอน กล่าวขอบคุณคนที่เพิ่งเปิดล็อคเกอร์ให้เธอ
“ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ เพื่อนรออยู่ทางนู้น” ยุนอาพูดพลางจูงมือเจสสิก้าตรงมายังกลุ่มเพื่อน
“เราแวะไปตามยูลกันก่อนไหม ? แล้วค่อยกลับหอ”ยุนอาหันมาถามเพื่อนๆ
“งั้นฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน อั้นมานานแล้ว แปปนะเว้ย อย่าไปไหน” เสียงจากคนที่ตัวสูงที่สุดในกลุ่ม หรือ ชอย ซูยอง ดังขึ้นก่อนที่เธอจะวิ่งไปเข้าห้องน้ำ
“เฮ้ ฉันไปด้วย” คนตัวเล็กตะโกนขึ้น เธอคือ คิมแทยอน หรือ ประธานนักเรียนของพวกเรานั่นเอง แทยอนรีบวิ่งตามซูยองไปยังห้องน้ำ
ในห้องน้ำ
“อ้าว ฟานี่ ดีเลยจะได้ไม่ต้องไปตาม เดี๋ยวออกไปพร้อมกัน”ซูยองกล่าวทักเพื่อนในกลุ่มเธออีกคนที่พิ่งเปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำ
“โอเคๆ แปปนะซู แปปนะแท เดี๋ยวฉันล้างหน้าก่อน”ทิฟฟานี่ หรือ สเตฟานี่ ฮวัง ว่าที่รองประธานนักเรียน หลังจากรองประธานนักเรียนคนก่อนย้ายไปเรียนอีกแคมปัส
“เอ๊ะ ผ้าเช็ดหน้าฉัน หายไปไหนเนี่ย” ทิฟฟานี่มองหาผ้าเช็ดหน้าของเธอ เธอจำได้ว่าเธอเก็บมันไว้ในกระเป๋าเสื้อนะ
“เอาของฉันไปก่อน เรารีบไปกันได้แล้วคนอื่นรออยู่ ”แทยอนยิ้มแล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าสีขาวผืนเล็กให้ทิฟฟานี่ ก่อนจะเปิดประตูออกไป เป็นอีกครั้งที่รอยยิ้มของแทยอนทำให้ทิฟฟานี่ เผลอยิ้มออกมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่สนิทกันเท่าไร่ แต่ทุกครั้งที่เธอเห็นหน้าแทยอน นั่นก็ทำให้เธอใจสั่นได้ไม่น้อยเลย
สนามฟุตบอล
“ยูล กลับกัน”ยุนอาตะโกนเรียก ยูริ ที่กำลังนั่งอยู่ในกลุ่มนักกีฬา ใช่แล้ว ยูริเพิ่งซ้อมรักบี้เสร็จ เหงื่อที่ไหลบนใบหน้าที่ได้รูป เป็นเครื่องยืนยันว่าเธอเพิ่ง เสร็จจากการซ้อม ยูริหันไปตามเสียงเรียก แล้วลุกขึ้นสะพายเป้ ก่อนจะวิ่งมาหากลุ่มเพื่อนของเธอ
“พี่ยูลคะ กินน้ำเย็นๆ จะได้หายเหนื่อยค่ะ”กลุ่มเด็กนักเรียนรุ่นน้องวิ่งเอาน้ำมาให้ยูริก่อนจะวิ่งไป ยังไม่ทันที่ยูริจะได้ขอบคุณ สาวๆกลุ่มนั้นก็วิ่งไปแล้ว
“ว้าว ยูริของพวกเราไม่เบานะเนี่ยๆ”ทิฟฟานี่เอ่ยแซวยูริที่เพิ่งเดินมา
“ระวังจะเรทติ้งจะแซงไอ้ยุนนะ ฮ่ะๆๆๆ”แทยอนชกไหล่ยูริเบาๆ แล้วเอ่ยแซว
“แหม ก็พูดกันเกินไป”ยูริหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยื่นไปจับไหล่ยุนอา เตรียมจะเดินกลับหอ ทันใดนั้นเอง ลูกรักบี้ลูกหนึ่งพุ่งมาด้วยความเร็วสูง กระแทกเข้ากับใบหน้าสวย
“ว้ายยยยยยย” หลังจากร้องจนสิ้นเสียง ลูกรักบี้ก็ได้กระแทกลงบนใบหน้าสวยของเจสสิก้า
“เจส !” ทุกคนร้องเสียงหลง เพราะตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ร่างบางของเจสสิก้าได้เอนลงมายังพื้นดิน ยูริวิ่งเข้าไปรับเจสสิก้าไว้ก่อนร่างบางจะล้มลงไปบนพื้น
“เลือด ! พาเจสไปห้องพยาบาลก่อน”ทิฟฟานี่หันไปสั่งยูริ ยูริยกร่างบางของเจสสิก้าแล้วตรงไปยังห้องพยาบาลอย่างเร่งรีบ
ในห้องพยาบาล
เจสสิก้าค่อยๆลืมตาขึ้น เธอเห็นเพื่อนๆของเธอนั่งมองเธออย่างจดจ่อ ทุกๆคนดีใจกันใหญ่ที่เจสสิก้ารู้สึกตัวแล้ว
“โอย... เจ็บจัง”เจสสิก้าพูดพลางจับปากที่มีรอยช้ำของเธอ
“ท่าทางลูกรักบี้จะแรงมาก จนไอ้ยูลต้องแบกเธอมาเลย ฮ่ะๆ”
“เอ๋.. แล้วนี่ยูริไปไหนล่ะ ”เจสสิก้าลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวใหญ่
“ยูลไปขอยาแก้ปวด มาไว้ให้เจสน่ะ เดี๋ยวมันคงจะปวดน่าดู”แทยอนตอบเจสสิก้า พูดยังไม่ทันจบประโยค ยูริก็เดินมาพร้อมยาแก้ปวดในมือ
“อ่ะนี่ ไว้กินแก้ปวดนะ ^^”ยูริยิ้มแล้วยื่นยาแก้ปวดให้เจสสิก้า
“ขอบใจมากนะ สำหรับยาแล้วก็ที่พาฉันมาที่นี่ด้วย” เจสสิก้ายิ้มรับยูริ ก่อนจะเดินออกจากห้องพยาบาลพร้อมเพื่อนๆ เพื่อกลับไปยังหอพัก
“ตื่นเต้นจังเปิดเทอมไหม่ โรงเรียนทำหอไหม่ จัดห้องไหม่ ฉันจะได้อยู่กับใครเนี่ย”ซูยองพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ระหว่างทางเดินไปยังหอ ทำให้ทุกคนต่างพูดคุยและให้ความสนใจเรื่องนี้
ตึกหอพัก
“ไปเอากุญแจกัน จะได้รู้ว่าใครอยู่กับใครแล้วยกของขึ้นไปกัน ”แทยอนพูดพลางเดินนำไปยังเคาน์เตอร์
“คิม แทยอน เกรด 11 ห้องเอ ค่ะ”แทยอนพูดกับพนักงานหลังเคาน์เตอร์
“ชั้น 3 ห้อง 11001 รูมเมต ชเว ซูยองค่ะ”พนักงานตอบแทยอน แล้วยื่นกุญแจให้
“แล้ว ควอน ยูริ เกรด 11 ห้องเอ ล่ะ”
“ชั้น 3 ห้อง 11003 รูมเมต เจสสิก้า จองค่ะ” ยูริรับกุญแจจากพนักงานก่อนจะยื่นมันให้เจสสิก้า ในใจก็คิดว่า เธอจะทำยังไงดี ต้องนอนกับคนที่ตัวเองชอบมานาน แต่ดันไม่สนิทกันเท่าไร ตายล่ะวา ไอ้ยูล
“อิม ยุนอา เกรด 11 ห้อง เอ ” ยุนอาพูดกับพี่พนักงาน
“ชั้น 3 ห้อง 11002 รูมเมต ซอ จูฮยอนค่ะ นักเรียนไหม่เพิ่งย้ายมาค่ะ รับกุญแจไปแล้ว”
“แย่จังไม่ได้นอนกับคนในกลุ่ม”ยุนอาทำหน้าเบ้
“เอาน่า เดี๋ยวเจสไปหายุนบ่อยๆก็ได้นะ”เจสสิก้าพูดพลางหยิกแก้มยุนอาเบาๆ
“โอเค อย่าลืมนะเจส”ยุนอายิ้มแล้วจับมือเจสสิก้า
“ฉันสเตฟานี่ ฮวังค่ะ เกรดเดียวกันเดียวกัน ห้องเดียวกัน”
“ชั้น 3 ห้อง 11004 รูมเมต ลี ซุนคยู นักเรียนไหม่ รับกุญแจแล้วค่ะ”
“เรายกของไปจัดห้องกันก่อนเถอะ คงใช้เวลานาน”แทยอนบอกทุกคน ทุกคนจึงแยกย้ายไปจัดห้อง
ทางด้านยูริกับเจสสิก้า
“เจสไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันยกให้ ไปกดลิฟท์ให้หน่อยแล้วกัน” ยูริอาสายกของแทนเจสสิก้า
“อื้ม ถ้าจะให้ช่วยก็บอกนะยูริ”เจสสิก้าเดินไปกดลิฟท์ตามที่ยูริบอก ยูริยกของทั้งหมดมาขึ้นลิฟท์ แต่เพราะของภายในลิฟท์เยอะมากทำให้ยูริต้องมายืนชิดกับเจสสิก้า กลิ่นหอมของเจสสิก้าทำให้ยูริใจสั่น แต่ถึงอย่างนั้น ยูริก็ต้องเก็บอาการไว้ ถึงแม้ใบหน้าของเธอจะมีสีแดงนิดหน่อยแล้วก็เถอะ
ติ๊ง~ ประตูลิฟท์ถูกเปิดออก ยังดีที่ลิฟท์ช่วยยูริไว้ ไม่งั้นมีหวังเธอคงจะคลั่งตายในลิฟท์ ยูริ ทยอยยกของไปที่ห้องจนหมด แล้วช่วยกันจัดห้องกับเจสสิก้าจนเสร็จ
“ยูริจะนอนเตียงซ้ายหนือเตียงขวา ?”
“แล้วแต่เจสแล้วกัน เรียกว่ายูลเถอะ เราเป็นรูมเมตกันแล้วนะ”ยูริพยายามทำหน้าระรื่นเพื่อให้ไม่ผิดสังเกตุ เตียงของทั้งสองมีเพียงโต๊ะเล็กตัวเดียวกั้นไว้
“โอเค งั้นเจสนอนตรงนี้ ยูลนอนตรงนู้น โอเคนะ”
“อืม ได้สิ แล้วแต่เจสเลย ^^”
“งั้นยูลไปอาบน้ำเหอะ เจสอาบทีหลังก็ได้”เจสสิก้ายิ้มให้ยูริก่อนจะนั่งลงบนเตียงของเธอ ยูริรีบเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว
‘ทำไงดีเนี่ย แค่เธอยิ้มให้ฉันก็จะบ้าตายแล้ว นี่ยังมานอนห้องเดียวกัน อยู่ด้วยกันทุกวัน มีหวังตายแน่ ยูล’ ยูริพึมพำกับตัวเอง หลังจากเข้ามาในห้องน้ำ
ทางด้านแทยอน
“ฉันไม่ชอบนอนห้องที่ติดกับบันไดเลย มันหนวกหูน่ะ คนขึ้นลงบ่อย ฉันไปขอสลับห้องได้ไหมเนี่ย”ซูยองบ่นหลังจากเห็นห้องของตัวเอง
“ไม่หรอกน่า ปีที่แล้วฉันก็นอนห้องติดบันได้ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย ใกล้ดีด้วย ไม่ต้องเดินเยอะ”แทยอนบอกซูยอง
“ไม่เอาหรอก ฉันจะไปขอสลับห้อง ฉันมีประวัติไม่ค่อยดีกับห้องติดบันไดน่ะ” ซูยองพูดแล้วเดินไปยังห้องของเพื่อนๆเธอ
‘เรื่องมากจริงเลย ช่างมัน ฉันจะนอนห้องนี้ล่ะเว้ย’ แทยอนคิดในใจแล้วลงมือจัดห้องทันที อย่างมีรีรอ
10 นาทีผ่านไป...
“เฮ้ แทแท ฉันได้ห้องแล้ว แต่เราต้องแยกกันนอน มีแค่ทิฟฟานี่คนเดียวที่ยังไม่จัดห้องน่ะ ฉันจะย้ายไปห้องยัยเด็กไหม่นั่น”ซูยองเดินมาหาแทยอนอย่างอารมณ์ดี
“แกจะทำอะไรก็ทำเหอะน่า ฉันไม่เรื่องมากเหมือนแก แล้วแกจะมาคิดถึงฝีมือทำอาหารฉันทีหลัง ฮ่ะๆ”แทยอนหัวเราะก่อนจะเดินไปที่ระเบียง ซูยองยกของจากหน้าห้องเข้าไปในห้องของทิฟฟานี่ แล้วช่วยทิฟฟานี่ยกของมาวางหน้าห้อง
“ขอบใจมากนะ ไอ้โย่ง”ทิฟฟานี่พูดพลางเอื้อมมือไปขยี้ผมซูยอง
“ไม่เป็นไร ฉันสิต้องขอบใจเธอ ไม่งั้นฉันคงต้องนอนห้องตรงข้าม เด็กนั่น” ซูยองยิ้มอย่างเต็มใจ เพราะทิฟฟานี่เธอจึงไม่ต้องนอนห้องตรงข้าม จอง นิโคล คู่กัดของเธอ
“งั้นชั้นขนของเข้าห้องก่อน หยองก็ไปจัดห้องเหอะ”ทิฟฟานี่โชว์ตายิ้มให้ซูยองก่อนจะเคาะประตูห้อง ทันใดนั้นเจ้าของห้องก็เปิดออกมา ‘คิมแทยอน’ ที่เธอปลื้มมานาน ตั้งแต่เธอย้ายมาพร้อมเจสสิก้าเมื่อเทอมที่แล้ว
“งงอะไรฟานี่ ยืนเฉยอีก.. เข้ามาก่อนสิ มาเดี๋ยวฉันช่วยยก” แทยอนพูดกับฟานี่ที่ยืนมองหน้าตัวเองมานานแล้ว
“อ๋อ เปล่าๆ แหะๆ”ทิฟฟานี่ยิ้มตาปิดแล้วช่วยกันยกของกับแทยอน
ทางด้านซูยอง
หลังจากจัดของเสร็จเรียบร้อยซูยองก็หยิบ xbox 360 หรือเครื่องเล่นเกมอันโปรดของเธอ มาต่อกับทีวีตรงหน้า แล้วนั่งเล่นสบายใจ โดยไม่เกรงใจรูมเมทของเธอที่กำลังอาบน้ำอยู่
“เฮ้ !!!! นี่เธอเป็นใคร มาทำอะไรในห้องฉัน แล้วรูมเมทฉันไปไหน? ” คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอสวมชุดนอนลายการ์ตูนน่ารัก ผมของเธอยังเปียกอยู่ เธอคือนักเรียนไหม่ที่เพิ่งย้ายมาจากอังกฤษ ‘ลี ซุนคยู’ หรือ ‘ซันนี่’ นั่นเอง
“ใจเย็นๆสิ โวยวายทำไม ฉัน ชเว ซูยอง รูมเมทคนไหม่ของเธอ ส่วนฟานี่ย้ายไปห้อง 11001 เพราะฉันขอย้าย ^^ ” ร่างสูงยิ้มให้คนตัวเล็ก
“อยู่ๆเข้ามาฉันก็ตกใจสิ ฉัน ลี ซุนคยู เรียกซันนี่แล้วกัน.. ว่าแต่ว่า เธอชอบเล่นเกมหรอ? ” ซันนี่ถามซูยอง
“ใช่ จะเล่นมั้ยล่ะ”ซูยองว่าพลางโยนจอยเกมส์ให้ซันนี่ ซันนี่รับมันแล้วเล่นอย่างชำนาญ ทั้งสองเล่นเกมกันต่อไปอย่างสนุกสนาน ทำให้สนิทสนมกันมากขึ้น
ทางด้านยุนอา – ซอฮยอน
ก๊อกๆ ยุนอาเคาะประตูห้อง เบาๆ ก่อนที่คนในห้องจะเดินมาเปิดประตูห้องให้เธอ โอ้ พระเจ้า เธอคนนี้น่ารักจัง คนตรงหน้ายุนอา หรือ ‘ซอฮยอน’ เปิดประตูให้ยุนอาเข้ามาข้างใน
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อซอฮยอน ย้ายมาจากโรงเรียนมัธยมเซนต์แมรี่ค่ะ ลงเรียนพาสชั้น เพิ่งย้ายมาวันนี้ จะเริ่มเรียนวันพรุ่งนี้ ยินดีที่รู้จัก แล้วก็ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ”ซอฮยอนพูดตามที่เธอวางสคริปต์ไว้
“ฮ่ะๆๆ ฉันยุนอา เรียก ยุน ก็ได้ นี่เธอท่องสคริปต์มารึไง ? พูดมาเป็นชุดเชียว ว่าแต่ ตะกี้ เธอบอกว่าเรียนพาสชั้น แสดงว่าเธอเด็กกว่าฉันน่ะสิ”ยุนอาแนะนำตัวสั้นๆ พร้อมยกของเข้าไปในห้อง
“ใช่ค่ะ แต่ว่าคุณพ่อให้ทำเรื่องเรียนพาสชั้นไปเลย จะได้ไม่ต้องเรียน เกรด 10 ซอคงเด็กกว่าพี่ยุนแหละค่ะ”ซอฮยอนตอบยุนอา
“อื้มงั้นเดี๋ยวพี่จัดห้องเสร็จแล้วเราค่อยมานั่งคุยกันนะ” ยุนอาพูดพลางยิ้ม
ห้องของยูริ
ตอนนี้เจสสิก้ากำลังอาบน้ำอยู่ ยูริได้โอกาสรีบโทรไปหาเพื่อนรักของเธอ ‘คิม แทยอน’
“ฮัลโหล แทแกเป็นไงมั่ง ฉันจะบ้าตายแล้วเนี่ย ปกติไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกันก็ไม่เท่าไร นี่แค่เจสยิ้มให้ฉันก็แทบจะคลั่ง ทำไงดีวะ”ยูริพูดเป็นชุดกรอกใส่โทรศัพท์ของเธอ
“ใจเย็นน่ายูล ฉันสบายดี รูมเมทฉันกำลังลงไปซื้อของที่มาร์ท ส่วนฉันกำลังทำอาหารอยู่ ไอ้หยองมันสลับห้องกับทิฟฟานี่น่ะ ส่วนแกก็ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ปรับตัวได้น่า โชคดีของแกนะ ได้นอนห้องเดียวกับคนที่สวยที่สุดในโรงเรียน ฮ่ะๆๆๆๆๆ” แทยอนพยายามทำให้ยูริหัวเราะ แต่มันไม่ช่วย
“ดีกับผี ล่ะสิ แค่นี้ก่อนนะ เจสจะออกมาแล้ว”ยูริกดตัดสาย เจสสิก้าเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอยังนุ่งผ้าขนหนูผืนเล็กอยู่ หยดน้ำที่ยังเกาะอยู่ตามตัวของเธอ ผมที่ยังเปียก ทำให้เจสสิก้าตอนนี้ดูเซ็กซี่เหลือเกิน จนยูริตกใจแล้วหันหลังให้เจสสิก้า เจสสิก้าเห็นดังนั้นจึงหัวเราะ แล้วเดินมาหายูริ
“นี่ ยูล เป็นอะไรหันมาสิ ปกติเวลาอยู่กับฟานี่ฉันก็ทำแบบนี้บ่อยๆนะ เธอคงยังไม่ชินสินะ”เจสสิก้าสะกิดยูริ ยูริสะดุ้งแล้วหันมา เจสสิก้ายิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะหยิบชุดนอนของเธอ แล้วเดินกลับไปในห้องน้ำ
‘โอย หัวใจจะวาย เธอจะฆ่าฉันหรือไง เจสสิก้า TT ” ยูริคิดในใจ
“เราจะกินอะไรกันดี หืม ยูล”เสียงของเจสสิก้าทำให้ยูรี่กำลังเหม่อลอย หันกลับมาสนใจ
“ราเมนมั้ยเดี๋ยวยูลต้มแล้วกินด้วยกัน ง่ายดี”
“โอเค ให้ฉันช่วยไหม แต่ฉันทำอาหารไม่เป็น”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวยูลทำเอง แปปนึงนะเจส”
“อืม...” เจสสิก้าตอบสั้นๆแล้วหยิบไอพอดขึ้นมาฟังเพลง เจสสิก้าเริ่มร้องเพลงตามเพลงที่ตนเองฟังอยู่ เสียงของเจสสิก้าทำให้ยูริชะงักเล็กน้อย มิน่าล่ะ โรงเรียนถึงปั้นให้เจสสิก้าเป็นนักร้อง เสียงของเธอหวานและเพราะมาก ยูริฟังเจสสิก้าร้องเพลงอยู่ห่างๆ จนกระทั่งราเมนต้มเสร็จ เธอจึงยกมันมาวางที่โต๊ะตัวเล็ก เจสสิก้าที่ฮัมเพลงอยุ่บนเตียง เดินลงมานั่งที่พื้น
“หอมจังเลยยูล น่าอร่อยด้วย กินกันเถอะ”เจสสิก้าใช้ตะเกียบคีบเส้นราเมนเข้าปาก ในที่สุดชามใบใหญ่ตรงหน้าที่เต็มไปด้วยราเมน ตอนนี้กลับว่างเปล่า เจสสิก้ากับยูริมองหน้ากันแล้วหัวเราะให้กับผลงานของตนเอง ทั้งสองนั่งดูทีวีกันต่อจนเวลาล่วงเลยไปถึง 4 ทุ่ม
“ยูลเจสง่วงแล้วล่ะ นอนกันเถอะ”เจสสิก้าหันไปบอกคนข้างๆเธอ
“อืม โอเคงั้นเดี๋ยวยูลเอาชามไปล้างก่อนนะ เจสนอนก่อนเลย”
“งั้นฝันดีนะยูล ปลุกฉันด้วยพรุ่งนี้เช้า”ยังไม่ทันที่เจสสิก้าจะพูดจบประโยค เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น ไอโฟนสีขาวที่คุณพ่อของเธอพึ่งซื้อให้เป็นของขวัญเปิดเทอมถูกหยิบขึ้นมา หน้าจอปรากฎรูป และชื่อ ‘ยุนอา’
“ฮัลโหล ว่าไงยุน เจสจะนอนแล้วนะเนี่ย ดีนะโทรมาทัน”เจสสิก้ารับสายแล้วพูดกับคนในโทรศัพท์…
“ อืม ไม่เป็นไรคุยก่อนก็ได้”
“จริงหรอคะ งั้นยุนยุนคงเห่อรูมเมทไหม่จนลืมเจส เลยโทรมาดึกล่ะสิ”
“ก็ดีนะ ยูลทำราเมนให้กินอร่อยมากเลย”
“อื้ม เจสก็คิดถึงยุน แต่พรุ่งนี้เราค่อยเจอกันนะ เจสง่วงแล้ว กู๊ดไนท์ค่ะ”
เจสสิก้ากดวางสายแล้วนอนลงบนเตียงหนานุ่มของเธออย่างสบายใจ แต่ยูริกลับไม่รู้สึกสบายใจ เจสสิก้ากับยุนอาดูสนิทกันมากเป็นพิเศษ มีข่าวลือมากมายว่ายุนอา เคยสารภาพรักกับเจสสิก้าแล้ว แต่โดนปฏิเสธ เพราะ เจสสิก้ามีคนที่ชอบแล้ว ซึ่งทำให้เธอโล่งอก แต่การสนทนาเมื่อสักครู่นี้ แสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมของทั้งคู่ แต่จะว่าไปยังไงยูริก็เป็นต่อกว่า เธออยู่ห้องเดียวกัน ใกล้ชิดกัน คงมีสักวันที่พระเจ้าจะเห็นใจยูริมั่ง ยูริล้มตัวลงนอนบนเตียง เจสสิก้าที่นอนหันหน้ามาทางยูริ ยิ้มให้ยูริ ก่อนที่ยูริจะยิ้มกลับแล้วดับโคมไฟ
Talk : ในที่สุดตอนแรกก็จบลง หลังจากพิมติดกันหลายชั่วโมง , ขอบคุณที่อ่านนะคะ ยิ่งถ้าเม้นด้วยจะขอบคุนมากค่ะ ขอบคุนนักอ่านค่ะ ติชมได้เลย J
ความคิดเห็น