นายตัวร้ายมาป่วนหัวใจยัยแสบซ่า

ลำดับตอนที่ #2 : พบกัน (แก้ไข)

หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉัน โอเล่ โคล่า ก็เดินมานั่งที่นั่งประจำของเรานั่นคือใต้ต้นจามจุรี พวกเราคุยกันไปสักพักก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายมาจากฝั่งโรงรียนเซนต์โจเซฟ

 ‘เฮ้ยๆ ~ ตีเบาๆซิโว้ยไอ้มิก ดูซิมันลอยไปนู้นแล้ว เฮ้ย!! มันข้ามฝั่งไปแล้วนะโว้ย’

ตุ๊บๆๆๆๆ

‘นั่นไง ฉันว่าแล้วมันหล่นไปฝั่งโน้นแล้ว แกไปเก็บมาเลยไอ้มิก’

‘เออๆเดี๋ยวฉันไปเก็บให้ก็ได้โว้ย’

 “โซดานั่นมันลูกบาสนี่” โคล่าชี้ไปทางลูกบาสที่กระเด้งดึ๋งๆๆเข้ามาหาพวกฉัน

ฉันเลยเดินไปเก็บมาขึ้นมา ไอ้พวกเซนต์โจเซฟเล่นกันดีๆไม่เป็นรึไงฟะ - -^ ถ้าลูกบาสมันเกิดโดนหัวพวกฉันขึ้นมาจะทำไงล่ะยะ

“นี่ๆน้องสาวส่งลูกบาสให้หน่อยสิ ^o^” ผู้ชายหน้าตาดีผมซอยระต้นคอสีบรอนซ์หม่นอมเขียวโผล่หน้าพ้นกำแพงมาเกือบครึ่งตัวส่งยิ้มมาที่ฉัน

ฉันกำแพงมันก็สูงอยู่นะเฟ้ย -_-+ แล้วหมอนี่มันสูงเท่าไรฟะเนี่ย ถึงได้โผล่หน้ามาเกือบครึ่งตัวแบบนี้ อีตานี่มันเป็นเปรตรึไงวะ กำแพงนั่นมันสูงมากๆเลยนะ ตอนฉันเข้ามาเรียนที่นี่ใหม่ๆฉันยังแอบคิดเลยว่า ผอ.จะสร้างกำแพงไว้ทำไมซะสูงลิบลิ่ว แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว(. .)คงกลัวไอ้พวกเด็ก(สูงเป็น)เปรตพวกนี้ ปีนข้ามมานั่นเอง(ไม่คิดว่าผู้หญิงจะปีนไปฝั่งโน้นบ้างรึไง-_-“)

“ใครน้องสาวนายไม่ทราบ - -^”

“ก็เธอไง ^O^”

“ฉันไม่ได้เป็นญาติกะนายซักหน่อย -_-++”

“เอาเถอะน่าจะใช่หรือไม่ใช่ เธอก็ส่งลูกบาสมาให้ฉันซักทีซิ - -^” หมอนั่นเริ่มทำสีหน้าไม่พอใจ

“อันนี้ของนายรึ” ฉันยกลูกบาสให้หมอนั่นดู

“ใช่ -_-^”

“เฮ้ย!! ไอ้มิกแกจะคุยอยู่บนหลังฉันอีกนานมั้ยวะ ฉันหนักโว้ย”

ฉันได้ยินเสียงผู้ชายอีกคนพูด ถึงรู้ว่าหมอนี่ชื่อมิกและยืนอยู่บนหลังของผู้ชายคนนั้น ฉันหลงคิดว่าหมอนี่เกิดมาเป็นเปรตซะอีก =_=++

“เออๆ เดี๋ยวซิวะไอ้เลออน ก็ยัยบ้านี่ไม่ยอมส่งมาให้สักทีนี่หว่า -_-*”

“ยัยบ้างั้นเหรอ -_-**” ฉันเริ่มเดือด อยู่ๆหมอนั่นก็มาเรียกฉันว่ายัยบ้า

“เธอจะส่งลูกบาสมาให้ได้รึยัง (-_-^^)” นายมิกอะไรนั่นหันกลับมาพูดกับฉัน

“ได้ซิ ฉันจะคืนให้เดี๋ยวนี้แหละ” ฉันยิ้มเจ้าเล่ห์และเดาะลูกบาสเบาๆแล้วโยนขึ้นฟ้าและกระโดดตบ

เฟี๊ยว~ ~

ฉันมองลูกบาสที่ลอยละลิ่วไปหาหมอนั่นและโดนหน้าหมอนั่นอย่างจัง ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้าเล่นกะใครไม่เล่น -_-++ คิดจะมาเล่นกับโซดามันต้องโดน

 พลั่ก!! โอ๊ย!! ตุ๊บ!!

‘เฮ้ย!! ไอ้มิกเซอร์เป็นไรไปวะ’

‘โอ๊ย~ เจ็บโว้ย ยัยบ้านั่นตบลูกบาสใส่หน้าฉัน’

‘ใครวะ’

‘ไม่รู้เหมือนกันโว้ย ไม่รู้จักแต่อย่าให้ฉันเจออีกนะ ฉันจะเอาคืนแน่’

ฉันเห็นหมอนั่นหงายหลังทันทีที่ลูกบาสกระแทกหน้าและหล่นลงไปเสียงดังตุ๊บ ท่าทางจะเจ็บ ฉันได้ยินเสียงพวกนั่นคุยกันและนายมิกหรือนายมิกเซอร์อะไรนั่นแค้นฉันน่าดู =_=”

“ไปกันเถอะ^^” ฉันชวนโอเล่กับโคล่า

“ฉันว่าเธอทำเกินไปรึเปล่าโซดา”

“สนป่ะล่ะ-O- แค่นั้นมันไม่เกินไปหลอก มันแค่เบาะๆเองนะโคล่า อยากมาเรียกฉันว่ายัยบ้าทำไมล่ะและอีกอย่างให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร ^O^”

“จร้าๆท่านประธานใหญ่ ^^”

โคล่าอมยิ้มกับคำพูดของฉันส่วนยัยโอเล่ทำหน้าเฉยๆแต่หัวเราะฉันอยู่ในลำคอ นี่ถ้ายัยโอเล่ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทฉันนะ ฉันว่ายัยนี่โคตรน่ากลัวเลยอ่ะ-_-“

               

หลังเลิกเรียน~

ฉันกับโอเล่ มายืนตรวจความเรียบร้อยข้างหน้าโรงเรียน(ส่วนโคล่าไปห้องคหกรรม^^) เพื่อส่งพวกสาวๆให้กลับบ้านทันทีโดยที่ไม่แวะไปหน้าโรงเรียนชายเซนต์โจเซฟ มันเป็นงานหลักอย่างหนึ่งของพวกฉัน ถ้าพวกฉันไม่มาคุมพวกสาวๆก็จะไปออกันอยู่ที่หน้าโรงเรียนชายเต็มไปหมด (ไม่รู้ว่ามันมีดีอะไรนักหนาฟะ ไอ้หน้าโรงเรียนเนี่ย-_-“)

‘ว้ายๆ เธอดูนั่นซิ กลุ่มนั้นนะหล่อมากเลยล่ะ’ รุ่นน้องคนหนึ่งพูดกับเพื่อนของเธอ

‘เธอไม่รู้เหรอพวกเขาฮอตที่สุดในเซนต์โจเซฟเลยนะ’

‘ว๊าย~ จริงเหรอเธอ ถึงว่าหล่อเหมือนกับเทพบุตรเลย’ รุ่นน้องคนนั้นทำหน้าเพ้อฝันสุดๆ

“อะ แฮ่ม - -^” ฉันเดินไปยืนข้างหลังของพวกเธอทันที่ “กลับบ้านได้แล้วพวกเธอ^^”

“ว้าย!ประธานปีศาจ” เด็กคนนั้นตกใจเสียงฉันเลยอุทานออกมาและทำหน้าตาตื่นเหมือนเจอผี“เอ๊ย...ประธาน”

รุ่นน้องพวกนั้นเดินกลับกันทันทีที่เห็นหน้าฉัน(แต่ประธานปีศาจเนี่ยเกินไปหน่อยนะคุณน้อง(=_=”))ฉันเองก็ไม่เคยคิดที่จะมองไอ้กลุ่มหนุ่มฮอตบ้าบอพันธ์นั้นหลอกแค่งานของประธานก็เหนื่อยจะแย่แล้ว (-__-;)

“แล้วพวกนั้นล่ะท่านประธาน” โอเล่ชี้ไปท่างกล่มของยัยจุ๊บแจง

ยัยจุ๊บแจงเป็นคู่ปรับของฉันเองล่ะ ยัยนี่ชอบทำตัวเด่น นมเด้งดึ๋งเป็นประจำก็แค่มีดีกรีเป็นควีนแห่งโรงเรียนเซนต์เทร่าเท่านั้น ทุกวันทำตัวเริ่ด เชิด คิดว่าตัวเองสวยเพอร์เฟ็ค(แต่หล่อนก็สวยล่ะนะ - -^) ไม่อยากจะคุยถ้าฉันประกวดฉันชนะยัยนั่นได้แน่ๆ-_-+ ฉันได้ข่าวมาว่ายัยจุ๊บแจงนมเด้งดึ๋งกำลังคบกับคิงแห่งโรงเรียนเซนต์โจเซฟอยู่ ข่าวจริงหรือมั่วก็ไม่รู้ (-_-^) ฉันกลัวว่ายัยนั่นปล่อยข่าวเองซะมากกว่า

“ปล่อยพวกนั้นไปเถอะโอเล่ ยัยพวกนั้นกู่ไม่กลับแล้ว (-_-;;)”

ฉันหันไปมองกลุ่มยัยจุ๊บแจงนมเด้งดึ๋งและสังเกตเห็นผู้ชายผมสีสีบรอนซ์หม่นอมเขียวยาวระต้นคอและตอนนี้ยัยจุ๊บแจงทำตัวเป็นตุ๊กแกกอดแขนหมอนั่นอยู่=_=” ทำท่าทางกระดี๊กระด๊าเป็นปลากระดี่ได้น้ำ ฉันคิดว่าฉันเคยเจอหมอนั่นรึเปล่าหว่า (-__-?) จำไม่ได้อ่ะช่างหัวมันเถอะฉันเลิกสนใจพวกนั้นทันที

“นี่เธอ” เสียงผู้ชายดังขึ้นข้างหลังฉัน

“ใครเรียกฟะ -_-^”

ฉันหันกลับไปดูสงสัยจริงๆว่าผู้ชายที่ไหนมาเรียกฉัน -_-“ ฉันไม่เคยคิดจะคบผู้ชายเป็นเพื่อนซะด้วยซิ เลยไม่มีเพื่อนผู้ชายสักคนและก็ร้อยวันพันปีก็ไม่ค่อยได้คุยกับผู้ชายสักเท่าไรนอกจากร้านคุณตาข้างบ้านที่สนิทและก็พ่อของตัวเองเท่านั้น

“เจอกันอีกแล้วนะ” หมอนั่นทักฉัน

เอ๋...ใครหว่า (-_-?) ฉันกะนายเคยเจอกันดัวยรึ

“นายเป็นใคร -_-?”

“มิกเซอร์ขา มิกเซอร์รู้จักยัยประธานโหดด้วยรึคะ” ยัยจุ๊บแจงพูดออดอ้อนจนทำให้ฉันขนลุก(เธอจะเอาขาซ้ายหรือขาขวายะยัยจุ๊บแจง - -^)

ฉันว่ามันคุ้นๆนะชื่อนี้ มิก  มิกเซอร์เหรอ อ๊ะ!~ เออใช่นายคนนั้นไง คนที่โดนฉันตบลูกบาสอัดหน้า=[]=;; แหะๆนายนั้นมาเอาคืนฉันรึไง

“ลืมไปแล้วรึไง”

“ลืมไร แล้วนายมีอะไรกับฉันไม่ทราบ -O-”

“เธอทำฉันไว้แสบมากนะ - -^”

“อะไรกันคะมิกเซอร์ยัยประธานโหดทำอะไรมิกเซอร์ของจุ๊บแจงคะบอกจุ๊บแจงมาเดี๋ยวจุ๊บแจงจัดการยัยนี่ให้เองค่ะ” ยัยจุ๊บแจงเสนอหน้าขัดขึ้น

“เธอกล้ารึยัยจุ๊บแจง-_-+”

ฉันจ้องหน้ายัยจุ๊บแจงเขม็งแต่ยัยจุ๊บแจงก็ไม่คิดที่จะสลดและยังคงจ้องหน้าฉันกลับมา ยัยนี่โดนไปคราวที่แล้วไม่เข็ด สงสัยจะสั่งสอนอีกครั้งซะแล้วมั้งเนี่ย -_-++

“เธอไม่ต้องยุ่งและฉันไปเป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไรจุ๊บแจง -_-^” หมอนั่นพูดด้วยเสียงรำคาญ

ฉันเห็นหน้ายัยจุ๊บแจงนมเด้งดึ๋งหดเหลือแค่สองเซนต์ กร๊ากๆๆ อยากจะหัวเราะออกมาดังๆนายพูดได้ถูกใจฉันมากเลยนายมิกเซอร์

“ว่าไรล่ะเธอจะรับผิดชอบยังไง”

“ให้ฉันรับผิดชอบอะไร แล้วเราเคยเจอกันด้วยเหรอ-O-”

“อย่ามาเนียนฉันรู้ว่าเธอจำได้ เมื่อกลางวันเธอตบลูกบาสใส่หน้าฉัน - -^”

“อ้าวเหรอ -O- จำไม่เห็นได้เลย ฉันทำงั้นเหรอ”

“นี่เธออย่ามากวนประสาทนะ - -^”

“ฉันกวนประสาทนายเมื่อไร ”

“ที่เธอทำอยู่นี่ไง - -^”

“เหรอ” ฉันยกไหล่ไม่สนใจกับคำพูดของหมอนั่น

“นี่เธอ - -^” นายมิกเซอร์เริ่มหัวเสีย “เธอเป็นประธานใช่มั้ย”

หมอนี่ต้องการอะไรรึไงถึงถามฉันแบบนี้แต่คนอย่างโซดาไม่เคยกลัวเกรงผู้ใดเฟ้ย! (=[]=*)o

“ใช่แล้วจะทำไม-_-+”

“ก็ไม่ทำไม เธอคงรู้แล้วซินะว่าโรงเรียนฉันกับเธอจะยุบรวมกัน”

“แล้วไง - -^”

“หึๆ เราคงได้สนุกกันอีกนานเลยล่ะ” นายมิกเชอร์เดินมาพูดข้างๆหูฉัน ทำเอาฉันขนลุก

“เหรอ (-_-*)”

ตุ๊บ!!

“โอ๊ยยยย!!”

นายมิกเซอร์แหกปากร้องลั่น นั่นก็เพราะฉันกระทืบเท้านายนั้นเองแหละ-_-^ แล้วลงน้ำหนักแบบเต็มแรงด้วย กร๊ากๆๆสมน้ำหน้ามัน (หวังว่าหัวนิ้วโป้งTeen มันคงไม่บวมหลอกนะ-_-“) มันช่วยไม่ได้นี่หว่า ก็อยากทำหน้ากวนประสาท & กวนTeen ฉันทำไมล่ะ(-_-*)

“ว้าย~” เสียงยัยจุ๊บแจง “เธอทำอะไรมิกเซอร์ยะยัยโซดา”

ยัยนี่ถามแปลกก็เห็นอยู่ว่าฉันกระทืบเท้าแฟนเธอไง =_=*

“อุ้ย....ขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจ-O-” ฉันแกล้งทำหน้าสำนึกผิด

“เธอนี่มันๆ ยัยบ้าเอ๊ย!” นายมิกเซอร์มองหน้าฉันอย่างแค้นๆ

“เฮ้ย!~เป็นไรไปวะไอ้มิก” ผู้ชายหน้าหวานเดินมาทักนายมิกเซอร์

ฉันว่าฉันเห็นหมอนี่กำลังยุ่งกับการแจกเบอร์พวกสาวๆนี่หว่า(-_-*) ไอ้หมอนี่เจ้าชู้ไม่เลือกเลย เมื่อไรที่นายย้ายเข้ามาเรียนที่นี่นายได้เจอดีแน่ๆ ฉันจะจดจำหน้าพวกนายสองคนเอาไว้ -_-++

“ก็ยัยบ้านี่ซิ กระทืบเท้าฉัน” นายมิกเชอร์ชี้นิ้วมาทางฉัน

“หวัดดีครับ ^o^” นายหน้าหวานหันมาทักฉัน

-______-^^ >>> หน้าฉัน

“นายไปทักยัยบ้านั่นทำไมวะไอ้เลออน นายรู้มั้ยว่ายัยนี่แหละที่ตบลูกบาสมากระแทกหน้าฉัน- -^”

นายหน้าหวานนี่ชื่อเลออน เอาล่ะ(^O^)// นั่นนายมิกเซอร์ นั่นนายเลออน เอาสั้นๆละกัน นายเซ่อ กับ นายเลกรอบ ฮ่าๆๆ จำง่ายดี

“ผู้หญิงน่ารักคนนี้เหรอวะ^O^”

“เออ -_-^ นายเอาตาหรือตูดมองวะ ถึงบอกว่ายัยนี่น่ารัก ”

“สรุปแล้วนายก็มาโดนเธอคนเดิมกระทืบหน้า เอ๊ย...เท้าซ้ำอีก ฮ่าๆๆๆ” นายเลออนหัวเราะอย่างหนัก

“หัวเราะหาเตี่ยนายรึไงไอ้เลออน-_-^”

“เออๆโทษทีวะ^^ เฮ้ย...ไอ้ซีโร่มานี่หน่อยโว้ย” นายเลออนหันไปเรียกผู้ชายอีกคน

“มีไรวะ-_-”

“ไม่มีไรมากแค่อยากให้นายมาเห็นหน้าของผู้หญิงที่ทำให้ไอ้มิกเซอร์หน้าแหกเมื่อกลางวันไง^^”

“คนไหน - -^ ”

“ก็นั้นไง ^o^” นายเลออนชี้มาทางฉัน

ฉันเห็นนายซีรง ซีโร่อะไรนั้นจ้องหน้าฉันเขม็ง (ฉันสวยรึไงยะจ้องอยู่ได้=[]=)

 “หึๆ”

อ๊ากกก~นายหัวเราะอะไรของนายยะ นายกล้ามากนะนายทาโร่(เปลี่ยนชื่อซะเลยจะได้เรียกง่าย -_-^) นายจะเป็นอีกคนที่ฉันจะจำหน้าและกากบาทหัวพวกนายเอาไว้เลย เมื่อมาอยู่ที่นี่พวกนายตายแน่ -_- ++ ฉันขอเอาเกียรติประธานเป็นเดิมพัน

“แล้วนี่ไอ้มิกมันเป็นไรอีกวะ”

“ก็ไม่มีไรมาก ก็แค่มันโดนสาวคนเดิมกระทืบหน้า ฮ่าๆๆๆ”

“จริงเรอะ ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้ามัน”

“พวกนายอยากโดนเตะเรียงตัวรึไงวะ หัวเราะกันอยู่ได้ - -^”

“ฮ่าๆๆโทษทีวะเพื่อนก็มันขำนี่หว่า”

“พวกนายมาทำอะไรกันตรงนี้ ทำไมไม่กลับบ้านไป” เสียงผู้หญิงดังขึ้น

ฉันเห็นผู้หญิงร่างอ้วนหัวฟูๆแต่งหน้าเข้มทาปากแดงแปร๊ดเหมือนงิ้ว ฉันจำเธอได้ดีเพราะเธอเป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองและสอนคณิตศาสตร์นามว่า’อาจารย์หวี’ ฉันว่าอาจารย์น่าจะสอนตำราไสยศาสตร์มากกว่าอ่ะ =_=++ เพราะมันเข้ากับบุคลิกอาจารย์ม๊ากมาก

ฉันต้องเสียเวลาเลียแข็งเลียขา เอ๊ย ไม่ใช่ๆ ฉันต้องทำคะแนนความดีให้อาจารย์เห็น ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ได้เป็นประธานจนถึงทุกวันนี้หลอก =()=;;

“ทุกอย่างเรียบร้อยมั้ย ‘ณัฏฐพร’ อาจารย์หวีหน้างิ้วหันมาถามฉัน

“เรียบร้อยดีค่ะอาจารย์^^”

“พวกนายก็กลับบ้านไปได้แล้ว”อาจารย์หวีหน้างิ้วหันไปไล่นายสามคนกลับบ้าน

“คร๊าบ” X3

นายสามคนโดนอาจารย์หวีหน้างิ้วไล่ จนเผ่นแน๊บกลับไปแล้วและอาจารย์แกก็สั่งๆๆๆงานฉันไว้มากมายแล้วก็สบัดก้นเดินจากไป =_=++ฉันกับโอเล่ก็เดินไปตรวจความเรียบร้อยในโรงเรียนและก็เตรียมตัวกลับบ้านกัน

อัพตอนที่ 2แล้ว ทำไมมันหว้เหว่ขนาดนี้นะ TTOTT

 
เข้ามาแวะดูสักนิด อ่านกันสักหน่อยนะจ๊ะ ^O^
อ่านแล้วมันดีไม่ดียังไงรบกวนเม้นท์บอกกันได้น๊า
จะได้รู้ตัวว่าแต่งเป็นไง TOT
คนที่เม้นท์น่าร๊ากทุกคนจร้า