ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทบาทของเบ๊ ผู้น่า(รัก)
เช้ารุ่งขึ้น~
“อื้อ.....แจ๊บๆๆ ฮ้าววว =O= เช้าแล้วเหรอ~” ฉันมองหานาฬิกาอย่างงัวเงีย เพื่อจะดูว่ามันกี่โมงแล้วแม่ไม่เห็นมาปลุกเลย
ฉันพยายามจะลุกขึ้นนั่งแต่รู้สึกหนักๆที่ท้องเลยผงกหัวขึ้นดูเห็นแขนพาดอยู่บนท้อง (- -!?)แขนใครหว่า แขนฉันก็อยู่นี่ไง //(-_-^)\\ ฉันยกแขนตัวเองขึ้นมาดู
ฉันหันมองทางแขนซ้าย
ว๊ากกก~ O[]O!! ไอ้หน้าหล่อ มะ มาได้ไงอะ ถะ...แถมหน้าของเขาอยู่ใกล้ฉันแค่คืบเดียว จมูกโด่งๆของเขาจะชนแก้มช้านอยู่แล้ว >///< และที่สำคัญเขาปลดกระดุมออกหมดทุกเม็ดเลยเผยให้เห็นอกขาวๆเปลือยเปล่าของเขา
โฮกกก~ เซ็กซี่ที่ซู้ดด! หุๆน้ำลายไหล(-.,-) (เวลานี้ยังแอบหื่นอีก- -^) แต่ทำไมมีรายขีดข่วนแดงๆบริเวณคอและหน้าอกล่ะ เอ๋...จำไม่ได้เขาไปทำไรมาหว่า (-_-?)
ฉันได้แต่นอนตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าขยับเขยื้อนไปไหนได้แต่พยายามหันหน้าไปทางแขนขวา
จ๊ากกก~ O[]O!! ไอ้หน้าหล่อ2 ทำไมหน้าเหมือนกันขนาดนี้ เฮ้อ~ตกใจหมด ละ...แล้วทำไมถึงมานอนข้างๆช้านอีกคนล่ะเนี่ย
อ๊ากกก!~ ม่ายนะ...นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย O///O ที่นี่มันก็ห้องนั่งเล่นในบ้านเรานี่น๊า ละ...แล้วทำไมหนุ่มหล่อสองคน มานอนอยู่ข้างๆฉันล่ะ! =[]=;; แถมยังเอามือมากอดฉันทั้งสองคนเลย
ระ หรือว่าเมื่อคืนนี้เราเมามากจนถึงขนาด ฉุดผู้ชายหน้าหล่อ 2 คนมาขืนใจอะ O///O
อ๊ากกก O[]O! ทะ ทำไงดีถ้าทั้งสองคนแจ้งตำรวจมาจับฉันข้อหาทำอนาจาร แถมยังเป็นคนต่างชาติ ทั้ง 2คนอีก ตายแน่ยัยแอปเปิ้ล T^T ต้องพาดหัวข่าวหน้าหนึ่งตัวใหญ่ๆว่า หญิงสาวนามสมมุติว่า ... ได้พาผู้ชายต่างชาติมาทำอนาจารในบ้าน
แง้~ฉันจะต้องติดคุกหัวโตแน่ๆเลย TTOTT ทำไงดี จะต้องหนีแล้ว แต่ฉันจะหนีไปไหนล่ะฟะ- -^
“อือ”
“อืมม”
จ๊ากกก ไอ้หน้าหล่อทั้งคู่ เริ่มขยับตัวแล้ว T^T ทำไมจะต้องตื่นพร้อมกันด้วยล่ะเฟ้ย (- -*)
“อือ...ตื่นแล้วเหรอ” ไอ้หน้าหล่อ 1 (นามสมมุติอะ (-_-;;) ฉันยังไม่รู้จักชื่อเขานี่หว่า)ถามเสียงงัวเงียและหรี่ตามองฉัน
โฮกกก >///< สายตาเซ็กซี่อะ อย่าทำหน้าแบบน้านนน~
“อืมม...ปวดหัวมั้ย”ไอ้หน้าหล่อ 2 (นามสมมุติเหมือนกันยะ- -^) ลุกขึ้นนั่งข้างๆฉัน
ฉันได้แต่พยักหน้ารับ ก็มันปวดหัวจริงๆนี่น่า -^-‘
“ห้องครัวอยู่ทางไหน เดี๋ยวฉันไปชงชามาให้จะได้สดชื่น” ไอ้หน้าหล่อ 2 ถามฉัน
ฉันได้แต่ชี้นิ้วไปทางห้องครัว เพิ่งได้เห็นหน้าเขาใกล้ๆนี่แหละ เคยเห็นแต่ไกลๆเพราะตอนนั้นเขาโดนแร้งลงอยู่อะ- -*
ฉันหันมองขวา มองซ้าย มองหน้าของทั้งคู่พวกเขาเหมือนกันมาก จะแตกต่างกันที่สีผมและสีตา ไอ้หน้าหล่อ 2 มีดวงตาเป็นสีน้ำตาลเข้ม ดูอบอุ่น ดึงดูด ผมสีดำประกายน้ำตาลเข้ม ผิดกับไอ้หน้าหล่อ 1 ที่สีตาเป็นสีน้ำทะเลเข้มที่ดูลึกลับและก็น่ากลัว ไอ้หน้าโหด ชิ~
“เธอจ้องอะไรของเธอ -_-^ หน้าฉันมีไรติดรึไง” ไอ้หน้าหล่อ1 พูดขึ้นเสียงเข้ม
ฉันสะดุงโหยง(ไอ้บ้านิ ตกใจหมด - -*)ฉันมัวคิดอะไรเพลินๆลืมไปเลยว่ามองหน้าของเขาอยู่ ส่วนไอ้หน้าหล่อ 2 เดินไปที่ห้องครัวแล้ว
“ปะ เปล่า” ฉันตอบ “ตะ แต่ เมื่อคืน” ฉันใจดีสู้ไอ้หน้าหล่อถามไป
“เรื่องเมือคืน เธอทำฉันแสบมากรู้มั้ย”ไอ้หน้าหล่อจ้องมองตาฉัน “เธอจะต้องรับผิดชอบ ยัยตัวแสบ”
อ๊ากก O[]O!! นั่นไง~ เมื่อคืนฉันพาพวกนายมาขืนใจจริงๆหรือเนี่ย TTOTT
“ฉะ ฉันขอโทดด!! >/\< ฉันผิดไปแล้ว พวกนายอย่าแจ้งความจับฉันข้อหาทำอนาจารพวกนายเลยนะ คือว่าฉันเมาอะจำไรไม่ได้เลย(-_-^)”
“-______-^” >>หน้าไอ้หน้าหล่อ1
“ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะT^T มันเมาไม่รู้เรื่องและจำอะไรก็ไม่ได้ง่ะและฉันก็รับผิดนายทั้งสองคนไม่ได้ด้วย”
“เธอคิดว่าเธอทำอะไรพวกฉัน” ไอ้หน้าหล่อ1 ถามมาเสียงสั่นๆ
แง้~ เขาต้องโกรธอยู่แน่ๆ T^T
“กะ ก็ ฉันขืนใจพวกนายไง >///<”
“หึ หึ ฮ่าๆๆๆ นี่เธอคิดเรื่องลามกอยู่รึไง” ไอ้หน้าหล่อ 1 หัวเราะไม่หยุด (แต่ก็น่าร๊ากชะมัด >///< เวลาเขายิ้ม หรือหัวเราะเนี่ย)
“กะ ก็ ฉันเห็นคอนายเป็นรอยข่วนแดงๆเต็มไปหมด มันน่าจะรอยเล็บของฉันอะT^Tและพวกนายก็มาอยู่ที่บ้านฉันอีกนี่น่า”
ฉันนี่ก็ซาดิสต์แฮะ ข่วนเขาเต็มไปหมด (ถึงจำจำไม่ได้ก็เถอะ- -^)
“ใช่ นี่มันฝีมือของเธอ -_-^ เธอทั้งกัด ทั้งหยิก ทั้งข่วน คิดว่าฉันเป็นคนร้ายลักพาตัวเธอซะนี่ ฉันกำลังคิดจะให้เธอชดใช้อะไรฉันดี” ไอ้หน้าหล่อ1พูดและยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
นะ...นายอย่ายิ้มแบบน้าน โอ้ย! >///< หัวใจจะละลายเป็นน้ำอยู่แล้วแต่ว่าฉันทำจริงดิ จำไม่เห็นได้เลย- -^
“นายจะไม่แจ้งความใช่มั้ยอะ^-^;;”
“ฉันจะไม่แจ้งแต่ฉันจะคิดบัญชีกับเธอเอง” ไอ้หน้าหล่อพูดเสียงโหด
“เลิกแกล้ง แอปเปิ้ลได้แล้ว แชฮยอง” เสียงไอ้หน้าหล่อ 2 ดังขึ้น พร้อมๆกับกลิ่นกาแฟกับชา (เสียงของเทพบุตรสุดหล่อช่วยชิวิตเจ้าค่ะ) แต่ไอ้หน้าหล่อ1 นี่ชื่อ แชฮยอง งั้นเหรอ
“ฉันเปล่าแกล้งแต่จะคิดบัญชีกับยัยนี่จริงๆ” ไอ้หน้าหล่อ1 เอ๊ย...นายแชฮยองพูดและชี้มาทางฉัน
“สรุปแล้วพวกนายเป็นใครอะ-O-”
ฉันถามอย่างโล่งอกเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ได้ทำเรื่องอนาจารหนุ่มหล่อสองคนนี้ (หุ หุ แต่เสียดายนิดๆอ่า ^.,^)
“เธอนี่มันบื้อหรือโง่กันแน่เนี่ย”
อ้าว...ไอ้หล่อแชฮยองปากเสีย เดี๋ยวนายโดน ชิ~
“ฉันชื่อฮยองแจ ส่วนนายนั้นชื่อ แชฮยอง” ไอ้หน้าหล่อ 2 พูดขึ้นมาก่อนที่ฉันจะหันไปกินหัว ไอ้หล่อนามว่า แชฮยอง “พวกเราสองคนจะมาเป็นพี่น้องกับเธอไง”
อ๋อ..(- -)(. .)(- -) จะมาป็นพี่น้องกับฉัน
“ห๊า!! OoO พะ พี่น้องกับฉัน”
“ก็ใช่นะสิ ยัยโง่” นายแชฮยองพูด
นายสองคนจะมาเป็นพี่น้องกับฉัน แถมยังหล่อขั้นเทพอีก >///< อ๊ากกก ต้องอยู่ในบ้านเดียวกัน
“เลิกงงได้แล้ว พ่อแม่พวกเราก็แต่งงานกันแล้วนี่น่า”ฮยองแจพูดขึ้นมาเพราะเห็นว่าฉันยังทำหน้าเอ๋อๆเหมือนควายทำหน้างง (เคยเห็นรึเปล่าฟะ - -^)
“อะ อืม ฉันไม่คิดว่าจะเป็นพวกนาย” ฉันไม่รู้จะพูดยังไง เลยพูดเลี่ยงไป
“ไม่คิดว่าเป็นพวกฉัน ทำไมล่ะ” ฮยองแจถามอย่างงง ๆ
“กะ ก็ >//< พวกนายหล่อกันเกินไปอะ” กรี๊ดๆ พูดเองเขิลเอง
“หึ หึ ฮ่าๆๆ อย่าบ๊องน่าแอปเปิ้ล” ฮยองแจหัวเราะ “พวกฉันก็คนธรรมดาเมื่อพ่อแต่งงานใหม่คนในครอบครัวนั้นต้องเป็นครวบครัวของพวกเราเหมือนกัน” ฮยองแจพูดจบ ก็ยกมามือมาลูบหัวฉันเบา
กรี๊ดๆ >///< ใจดีจังเลยอะ ปลื้มๆๆ
“ยัยงี่เง่า” นายแชฮยองพูดเสียงเรียบและยกกาแฟขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์
ไอ้หล่อแชฮยอง ไอ้คนนิสัยเสีย ว่าฉันอีกแล้ว = =* แบร่~ คนนิสัยไม่ดี สู้ฮยองแจก็ไม่ได้ หุๆ ปลื้มสุดๆค่ะ(>[]<)หล่อก็หล่อ ใจดีอีกหาก ชิ~หน้าก็เหมือนกันแต่นิสัยต่างกันโคตร- -*
“โคกคราก ~”
อ้ายย >-< ท้องช้านร้องซะดังลั้น - -^ อับอายขายขี้หน้าไหมฟะ ยัยแอปเปิ้ล
“หิวแล้วเหรอ” ฮยองแจอมยิ้มเพราะได้ยินท้องฉันร้องซะดังลั้น
“ตื่นมาก็หิวเลยรึ ยัยตะกละ” แชฮยองพูดและมองมาทางฉันพอเห็นฉันทำหน้าบูด เขาก็ยักคิ้วให้ฉันด้วยท่าทางยียวนกวนปราสาท
ไอ้หล่อแชฮยอง นายกับฉันจะต้องเห็นดีกัน - -* ชิ~
“งั้นเดี๋ยวพวกเราไปหาอะไรกินข้างนอกกันเถอะ” ฮยองแจพูดขึ้นมาคงเห็นว่าฉันทำท่าเหมือนจะกินหัวนายแชฮยองอีกรอบ
ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จอย่างรวดเร็ว ฉันใส่เสื้อยืดและกางเกงยีนส์ธรรมดา มัดผมขึ้นมาอย่างลวกๆ(ก็คนมันรีบอะ--^) ก็นายหล่อ 2 คนรออยู่ ขืนชักช้าเดี๋ยวนายแชฮยองพูดเหน็บแนมอีก
พวกเขาทั้งสองคนก็พากลับมาที่โรงแรมที่จัดงานแต่งของแม่ อ๋อ...พวกเขาก็พักอยู่ที่นี่เอง
“พวกเราขอตัวไปอาบน้ำก่อน แอปเปิ้ลรอพวกเราอยู่ที่ห้องอาหารก่อนนะ เดี๋ยวพวกเราลงมา” ฮยองแจพูดด้วยน้ำเสียงใจดี
“อะ อืม”
“อย่าทำอะไรตกแตกล่ะ ยัยซุ่มซ่าม” นายแชฮยองพูดเสียงเรียบ
ไอ้บ้าแชฮยองเงียบๆไปเลยจะดีกว่านะ-_-* พูดแต่ละอย่างไม่เข้าหูเลย ชิ~
ฉันเข้าไปนั่งรอทั้งสองคนในห้องอาหาร เวลาผ่านไปไม่นานพวกเขาสองคนก็ลงมา ว้าวว ~ หล่อโคตรO//O ทุกสายตาจับจ้องไปที่ทั้งสองคน
นายแชฮยองอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวคอวีที่คว้านลึกจนเห็นอกขาวๆส่วมทับด้วยเสื้อกั๊กสีดำและมีจี้ห้อยคอรูปไม้กางเขนสีเงินใส่กางเกงยีนส์เซอๆ
ส่วนฮยองแจใส่เสื้อยืดคอวีสีดำแขนยาวกึ่งศอกและจี้ห้อยคอรูปตัวไอสีเงินใส่กางเกงยีนส์สีซีดเซอๆ
อ๊ากก เลือดกำเดากระฉูด >//< มันจะหล่อกันเกินไปแล้วพวกนาย
“ไง รอนานไหม” ฮยองแจยกมือทักฉัน
ยิ่งเห็นใกล้ๆแล้วใจจะละลาย >//< จะเท่กันไปถึงไหนฟะ
“ไม่นานหลอก ฉันรอได้”
ฉันตอบไปทั้งที่หิวจนพยาธิพากันวิ่งพล่าน กินแค่น้ำนางเอก(น้ำส้มอ่ะ)รองท้องจนท้องอืดกลมเหมือนคนไม่ได้อึมาเป็นแรมปี - -^ แต่เห็นแก่ความเท่เกินคำบรรยายของพวกนายนะ ฉันให้อภัยก็ได้ หุ หุ ^0^
“งั้นเหรอ ฉันนึกว่าเธอจะสั่งกินไปก่อนแล้วซะอีกยัยตะกละ” แชฮยองขัดขึ้น
ส่วนอีตานี่ถึงจะเท่ =_=^ จะหล่อแค่ไหนก็ไม่ไห้อภัยเฟ้ย แบร่~
ฉันจัดการอาหารตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว ฮยองแจเลยชวนพวกเราไปเที่ยว เขาอยากเที่ยวกรุงเทพแต่เขาไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนดี เขาจึงให้ฉันเป็นไกด์จำเป็นพาพวกเขาไปเที่ยว ฉันเลยนึกถึงวัดพระศรีรัตนศาสดารามหรือวัดพระแก้ว เพื่อไปไหว้พระขอพรและดูสถาปัตยกรรมสวยๆ พอไหว้พระเสร็จ ฉันจึงพาพวกเขาไปเที่ยวสยามสแควร์แต่ฉันคิดผิดมากที่พานายแชฮยองมาเที่ยวที่นี่เหตุผลก็เพราะ....
“วันนี้เธอต้องมาเป็นเบ๊ให้ฉันหนึ่งวัน” เดินเที่ยวอยู่ดีๆ นายแชฮยองก็พูดขึ้นมา
“หะ ห๊ะ ว่าอะไรนะ”
“เธอมีปัญหารึไง” นายแชฮยองเหล่ตามองฉัน
“ปะ เปล่า” ฉันพูดเสียงสูง
“เธออย่าลืมนะว่าเธอมีเรื่องที่ติดค้างฉันอยู่สองครั้ง”
ฉันติดค้างนายตั้งแต่เมื่อไรฟะ- -^
“ฉันติดค้างอะไรนาย”
“เรื่องที่โรงแรม เธอคงจำได้นะ” นายแชฮยองพูดเสียงเย็น ทำเอาฉันได้แต่พยักหน้าหงึกๆ“ฉันจะให้เธอมาเป็นเบ๊ฉันวันนี้” แชฮยองพูดจบ ก็โยนถุงหนังสือมาให้ฉันถือ
อ๊ากก หนักโคตร ไอ้บ้าแชฮยอง นายจะซื้อไรเยอะแยะฟะ- -*
“แล้วเรื่องที่สองล่ะ” ฉันถามออกไป เพราะเรื่องแรกคือต้องเป็นเบ๊ในวันนี้
“ส่วนเรื่องที่สองที่เธอทำคอของฉันเป็นรอยข่วน” แชฮยองพูดแล้วชี้ไปที่คอของเขา มันยังแดงๆเป็นรอยข่วนอยู่เลย (แหะๆ เรานี่ซาดิสต์ใช่เล่น^.^) “เรื่องนี้เดี๋ยวฉันค่อยคิดอีกที่ว่าจะคิดบัญชีกับเธอยังไง”แชฮยองพูดเสียงเรียบแล้วยิ้มที่มุมปาก
อีตาบ้าแชฮยองจะให้เราทำไรฟะ- -^ เล่นยิ้มแบบนั้นทำเอาฉันขนลุกเลยอะ
“นายใช้แอปเปิ้ลถือของหนักไปแล้ว” ฮยองแจพูดขึ้นมาเพราะเห็นว่าฉันเดินเป๋ไป เป๋มา
ช่ายๆ^O^ฮยองแจพูดถูก นายนี่มันใช้เหมือนฉันเป็นทาสเลย = =^ ซื้ออะไรได้ก็โยนมาให้ถือทั้งหมด สงสัยถ้ามือถือไม่หมดคงต้องใช้ปากคาบกันเลยล่ะ
“ไม่เป็นไรหลอก ยัยนี่ถึกกว่าที่เห็น” แชฮยองพูดและเหล่มองมาทางฉัน
นายรู้ได้ไงยะว่าฉันถึก ฉันออกจะเป็นผู้หญิงบอบบางนะเฟ้ย - -*
นายสองคนนี่จะเดินช้อปอะไรกันหนักหนาเนี่ย ช้านเหนื่อยแล้วนะเฟ้ย (-_-*) เดินเข้าร้านโน้นที ร้านนี้ที ยิ่งนายแชฮยองเดินตัวปิวเลยก็ของที่เขาซื้อทั้งหมดโยนมาให้ฉันถืออะดิ ขนาดฮยองแจ(ผู้น่าร๊าก >O<)ช่วยถือบ้างแล้วแต่มันก็ยังหนักอยู่ดี (ที่เกาหลีไม่มีให้ซื้อรึไงฟะ- -^)
‘กรี๊ดดดดด!!’
‘ว้ายๆๆ ดาราเกาหลีแน่เลยเธอ หล่อม๊ากมากเลยเธอ กรี๊ดๆเท่บาดใจ แล้วยัยเตี้ยข้างหลังนั้นใครน่ะต้องเป็นคนใช้ของพวกเขาแน่ๆเลยล่ะเธอ หน้าตาขี่เหร๊ ขี่เหร่ด้วยนะเธอ อืมช่ายๆจริงๆด้วยเธอ’
เออๆ กรี๊ดกร๊าดกันเข้าไป ฉันมันเตี้ย ฉันมันขี่เหร่ แต่ฉันว่าฉันก็ดูดีกว่าพวกหล่อนนะยะ(-_-^) ยัยพวกสวยร้อยเมตรมองใกล้ๆเป็นยัยหน้าปลาบู่ ชิ~ คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่ -*-
ฉันต้องกลายมาเป็นคนใช้ของสองหนุ่มหล่อไปแล้วเหรอเนี้ย โดยเฉพาะนายแชฮยองฐานะของฉันตอนนี้คือเป็นเบ๊ส่วนตัว(-_-^)
“กึ๊ก!!”
“ว้ายย!!”
“แอปเปิ้ล!!” เสียงฮยองแจ
“ยัยบื้อ!!” เสียงแชฮยอง
“ตุ๊บ!!”
ฉันค่อยหรี่ตาดูรอบ O_< ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทบทวนความจำนิดหน่อย อ๋อ..ฉันเดินสะดุดฟุตบาท (ซุ่มซ่ามอีกแล้วช้าน- -^) แต่ไม่เห็นเจ็บเลย เอ๋...มีไรนิ่มๆหอมๆรองรับฉันอยู่หว่า
“นะ หนัก เมื่อไรจะลุกซักที่ยัยเซ่อ” เสียงดังมาจากข้างล่างตัวฉัน
ว๊ากก O///O ฉันล้มทับนายแชฮยองเต็มๆ หน้าฉันซุกอยู่ตรงอกขาวๆของเขาพอดี >///< ถึงว่ามันอุ่นๆ นิ่มๆ และหอมด้วย(-.,-)
“เป็นไรมั้ยแอปเปิ้ล” ฮยองแจถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงและช่วยพยุงฉันลุกขึ้น
“ฉันไม่เป็นไร” ฉันตอบและหันไปถามนายแชฮยอง “ขอบใจนะที่ช่วย แล้วนายเป็นอะไรรึเปล่า”
“ไม่เป็นไรที่หลังหัดเดินระวังหน่อยสิ-_-” แชฮยองตอบเรียบเรียบ
ชิ~แล้วใครกันฟะ-_-* ที่ใช้ให้ฉันถือของเยอะแยะ ฉันสังเกตุเห็นอะไรแดงๆตรงข้อศอกนายแชฮยอง
หมับ
ฉันคว้าแขนของนายแชฮยอง
“โอ๊ยย! เธอทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย” แชฮยองร้องเพราะความเจ็บ
“นายซิบ้า T_T นายมีเลือดออกด้วยถ้าเจ็บก็บอกซิจะได้ไปหาหมอ” ฉันพูดเสียงสั่นๆน้ำตาคลอ รู้สึกผิดที่ทำให้เขาเจ็บ
“ยัยบ้า แผลแค่นี้ไม่ตายหลอกน่า” แชฮยองทำหน้อเหวอเพราะเห็นฉันทำท่าจะร้องให้
“บ้ารึไง แผลแค่นี้แล้วถ้าเกิดมันติดเชื้อถึงขึ้นต้องตัดแขนขึ้นมาจะทำไงล่ะ”
“ยัยบ้าจะแช่งกันเลยรึไง - -^”
“ฉันเปล่าแช่งนะ”
“ถ้าไปหาหมอก็พอใจใช่มั้ย- -^” แชฮยองพูดตัดบทคงเพราะรำคาญฉันเต็มที
“อะ อืม” ฉันพยักหน้าหงึกๆ
สุดท้ายในการเที่ยวครั้งนี้ก็คือพานายแชฮยองไปทำแผลพอเสร็จแล้วก็กลับมาที่โรงแรมของทั้งสองคนเจอกับแม่และพ่อใหม่ของฉันพอดีเลยออกไปกินข้าวกันเพื่อทำความรู้จักกันมากขึ้น พอกินข้าวเสร็จก็กลับมาบ้าน ส่วนพ่อใหม่ฉันกับนายแชฮยองและฮยองแจพักอยู่ที่โรงแรมกันตามเดิม
อาทิตย์ต่อมาพวกเราทุกคนก็เดินทางไปเกาหลีกัน ในตลอดหนึ่งอาทิตย์ฉันตะเวนไปหาเพื่อนๆสนิททุกคนเพื่อลา และขอเมลล์เพื่อนสนิทมาไว้เพื่อติดต่อกัน
เป็นกำลังจัยหัยด้วยนะจร้า เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น