คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บิลโบกับความทุกข์ใจของบาลิน [Ficlet]
“บิลโบ แบ็กกิ้นส์แห่งไชร์ นักไต่ถัง” บิลโบพึมพำกับตัวเอง
สิบเดือนที่เขาระหกระเหเร่ร่อนมากับคณะเดินทางของธอริน โอเคนชีลด์ ไกลจากเตียงนุ่ม ๆ เตาผิงอบอุ่นและอาหาร 11 มื้อ บิลโบเหนื่อยใจขึ้นทุกวัน เขาอยากกลับบ้าน เขาคิดถึงไชร์ คิดถึงเตียง บิลโบชะเง้อคอมองออกไปนอกกำแพงเอเรบอร์ ดวงไฟจากเดลส่องสว่าง พวกเอลฟ์และชาวเมืองทะเลสาบยังปักหลักอยู่ที่นั่น บิลโบยังโทษตัวเอง เป็นเพราะเขา เจ้าหนอนยักษ์สม็อกถึงไปทำร้ายชาวเมืองผู้น่าสงสาร ขณะเมืองถูกเผาทำลาย ผู้คนล้มตายเหมือนผักปลา บิลโบทำได้แค่มองจากเอเรบอร์
“บิลโบ” หัวขาว ๆ ของบาลินโผล่ขึ้นมาจากบันได “ได้เวลาสลับเวรแล้วไอ้หนุ่ม”
“ข้าขออยู่เวรอีกสักพักนะ บาลิน” บิลโบตอบ เขายังว้าวุ่น
บาลินเดินขึ้นมานั่งตรงข้ามบิลโบ ดวงตากับใบหน้าเศร้า ๆ มองออกไปไกลกว่าเมืองเดล บิลโบเพิ่งเคยเห็นบาลินเศร้าขนาดนี้
“บาลิน ท่านเป็นอะไร” บิลโบโพล่งถาม พ่อเฒ่าหลับตา
“ธอริน” เขาตอบ “เขายังเฝ้าหาอาร์เคนสโตน ไม่ยอมกิน ไม่ยอมนอน ไข้มังกรกำลังทำร้ายเขาทีละเล็กทีละน้อย”
“มันแย่มาก ใช่ไหม”
“แย่มาก” บาลินตอบแค่นั้น บิลโบรู้ว่ายังมีอีก สิ่งที่อยู่ในใจของบาลิน
“บาลิน ท่านมีอะไรค้างอยู่ในใจรึเปล่า บอกข้าได้นะ”
คนแคระชราถอนหายใจ บิลโบรู้ว่าบาลินอ่อนกว่าธอริน แต่ธอรินนับถือบาลินมาก เหมือนคนอื่น ๆ ที่นับถือธอรินในฐานะกษัตริย์ บิลโบสะดวกใจจะคุยกับบาลินมากกว่า แม้ความเขาเริ่มสนิทสนมกับธอรินก็ตามที
“เรื่องอาร์เคนสโตน พ่อหนุ่ม” บาลินตอบตอบในที่สุด “ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะคิดแบบนั้น บิลโบ ธอรินกล่าวว่าข้าเป็นคนเอาอาร์เคนสโตนไปซ่อน แต่ข้าเข้าใจ ไข้มังกรมันฝังลึกเหมือนที่ปู่ของเขาเป็น นั่นไม่ใช่ตัวของเขา” บาลินเงียบไปพักหนึ่ง "ข้าเป็นห่วงธอริน บิลโบ ข้ากลัวว่าเขาจะหน้ามืดตามัวจนสูญเสียการเป็นตัวเอง"
บิลโบใจหาย เขาเคยเห็นอารมณ์ร้ายของธอริน แต่ต้องยอมรับว่าส่วนดีของธอรินมีมากพอจะกลบส่วนร้ายนั่นไปเสีย บิลโบหันกลับไปมองเดล
“สักวันธอรินจะรู้ตัว บาลิน เขาจะรู้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขาคือพวกพ้องข้างกาย ไม่ใช่อาร์เคนสโตน” บิลโบบอก เขาเองยังไม่มั่นใจโดยเฉพาะตอนนี้ที่มีกองทัพเอลฟ์และมนุษย์จ่อประตูเมือง
“พ่อหนุ่ม ไปนอนได้แล้วละ” บาลินบอก ยิ้มให้บิลโบตบบ่าเข้าเบา ๆ "ขอบใจมากนะ"
บิลโบหมดแรง ก้าวเท้าเล็ก ๆ ลงบันไดอย่างระมัดระวัง กลิ่นมังกรยังลอยคละคลุ้งในอากาศทำบิลโบเวียนหัว ฮอบบิทน้อยเอื้อมมือเข้าไปในเสื้อนอก แตะอัญมณีเบา ๆ มันยังอยู่กับเขา
อาร์เคนสโตน
ความคิดเห็น