ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {SF} Wonsoon or Minsoon ? 2/3
Wonsoon
Or
Minsoon
Wonwoo Part
ผมเย ไม่ไ้แปลว่าผมไม่รั
ผมนิ่ ไม่ไ้แปลว่าผมไม่รู้สึ
_____________________________
ผมยัำไ้ี วันทีู่นยอบอเลิผม
ผมอยาะบอูนยอว่า ไม่อยาเลิ
แ่ผมทำไม่ไ้
ผมไ้แ่เียบ แล้วปล่อยูนยอไป
ผมเห็นแววาที่แสนเศร้าู่นั้น
ผมเห็นมือเล็ที่สั่นเทาู่นั้น
และสุท้ายผม็เห็นหยาน้ำาไหลออมา
สิ่ที่ผมเลียที่สุือน้ำาอูนยอ
แ่ผม็เป็นนทำให้อีนมีน้ำา
รอยยิ้มที่ผมรัและหว
ผมะไม่ไ้เห็นมันอีเป็นรั้ที่สอ
1 เือนที่ผ่านมา ผมมีใรอีน
แ่ในใอผมยัมีแู่นยอ
1 เือนที่ผ่านมา ผมมีวามสุับนใหม่อผม
แ่วามสุเหล่านั้นือสิ่อมปลอมที่ผมสร้าึ้น
1 เือนที่ผ่านมา ผม็ยัเอับเาทุวัน
และผม็้อลบเลื่อนวามเศร้า้วยรอยยิ้มี่เ่าอผมเอ
1 เือนที่ผ่านมา ผม้อยอมรับวามริว่า
ูนยอไม่ไ้อยู่้าๆผมแล้ว
ไม่มีใรรู้วามสัมพันธ์อผมับูนยอ
็ไม่แปล เพราะผมไม่เยบอใร
ทุนิว่าเราเป็นเพื่อนสนิทัน
และอนนี้็้วย
ผมอบีฮุนเป็นแฟนหลัาเลิับูนยอไ้ไม่นาน
ูนยอยิ้มให้ผมและแสวามยินีให้ับพวผม
ผม้อเล่นละรว่าผมมีวามสุนาไหน
เวลาอยู่ับีฮุนทั้ที่ผมะบ้าายอยู่แล้ว
รอยยิ้มอนายมันทำให้ันเ็บ
รู้บ้าไหม วอน ูนยอ
ผมวระทำัวยัไ เมื่อเวลาุยับูนยอ
ผมวรวาัวอย่าไรเวลาอยู่ับูนยอ
ผมวรทำหน้าอย่าไรเวลาทีู่นยอยิ้มให้ผม
และผมวระรู้สึอย่าไรเวลาที่อีนไม่ไ้ยืนอยู่้าผม
ผมไม่วรรู้สึอะไรับแฟนเ่า
“ูนยอ ีฮุนอยู่บนห้อหรือเปล่า”
“อยู่ “
ูนยออบลับมาเพียำสั้นๆแล้วรีบเินไป
เาไม่อยาุยับผมนานี้เลยเหรอ ?
เาทำเหมือนไม่มีอะไรเยเิึ้นระหว่าผมับเา
หรือว่า ริๆแล้ว เราไม่เยบัน ??
ผมไม่เยอูนยอบเป็นแฟน
แ่ารระทำอผมมันัเนมา
ทุอย่าที่เิึ้น ทุารระทำอผม
ผมั้ใทำ ทุอย่าผมทำ้วยวามรู้สึอผม
ผมไม่เยบอรัูนยอ
แ่แววาอผมมอแู่นยอนเียว
และมันะเป็นเ่นนั้นลอไป
ถึแม้น้าายอผมะไม่ใู่นยอ็าม
ผมะมีแ่เานเียวในใ
______________________________
ผ่านมาสามปีแล้วสินะ
ที่พวเราสามนไม่ไ้เอันและไม่ไ้ิ่อันเลย
หลัาเรียนบ ผมับีฮุน็สอบินละมหาลัยร
วมถึ ูนยอ้วย
ผมพยายามิ่อูนยอทุทา
แ่เา็เปลี่ยนเบอร์
วันนี้มีนัรวมรุ่นัน ผมอยาไปมา
ผมอยาเอหน้าูนยอ
ะน่ารัึ้นนาไหน
อยารู้ว่าอนนี้เาเป็นยัไบ้า
สบายีหรือเปล่า เรียนหนัไหม
และที่สำัเามีใรหรือยั
ผมเห็นูนยอเินเ้ามาในร้าน
หัน้ายหันวาเหมือนมอหาใรสัน
ผมึัสินใเรียใหู้นยอมานั่้วยัน
“ูนยอ “
ูนยอหันมาามเสียที่ผมเรีย
เายัน่ารัไม่เปลี่ยน
“มา้านะ”
“ะเราเรียนหนันะ”
“อืมม แล้วเป็นยัไบ้า ไม่ิ่อมาเลย”
“็เหนื่อยแหล่ะ เรียนหนัานเยอะ แล้ว็เปลี่ยนเบอร์นะ”
“อืม”
“…….”
“ือ…เรา เรา…เลิับีฮุนแล้วนะ
“……”
“แบบเรียนนละที่นะมันไลันเลยัสินใเลิีว่า”
“อืมม เสียใ้วยนะ”
“ูนยอ”
“ว่าไ”
“ะเป็นไปไ้ไหม ถ้าเราะลับมา บัน ใหม่”
ผมพูออไป ทั้ที่ผม็ไม่รู้ว่าอีนะมีใรหรือยั
แ่ผมิว่าผม้อเสี่ย
“อโทษนะวอนอู”
“…….”
“เราไม่เยิที่ะลับไปบ
ับนที่เยทำให้เราเ็บเียนายหรอ”
ผมไม่เยิว่าอีนะเ็บเียนาย
ผมไม่เยิว่าอีนะเสียในาไหน
เพราะรอยยิ้มที่เายิ้มให้ผมลอ
ผมไม่รู้ว่ามันือรอยยิ้มที่ฝืนมาลอ
“ือ…เรื่ออนนั้น เราอโทษ”
“่ามันเถอะ เราลืมไปแล้ว ….
สิ่เียวที่เราเหลือให้นายไ้ ือ
วามเป็นเพื่อน”
“อบุนะ ที่ยัเหลือวามรู้สึีๆให้”
ผมอบลับแบบสั้นๆ
มันเป็นำอบที่ผมิว่าี่เ่าสิ้นี
ผมเอื้อมมือไปับมือูนยอไว้พร้อมบีบเบาๆ
แล้วยิ้มให้เา รอยยิ้มที่ผมมีให้แ่
วอน ูนยอ นเียวเท่านั้น
“ย๊าาาาาา ปล่อยยเว้ย”
“มินยู”
“ผมบอให้รอผมไ ทำไมไม่รอ”
ผู้ายัวล้ำๆเ้ามาถึ็ึมือผมที่ับมือูนยออยู่ออ
แล้วมอหน้าผมอูอย่าหาเรื่อ
ผมมอหน้าผู้ายที่ื่อมินยูสลับับูนยอ
ไปมาอย่า้อารำอบ
ำอบที่ผมไม่อยาะรู้
“มินยู นี่วอนอูเพื่อนสนิทพี่เอ”
ผู้ายนนั้นไม่อบ แ่หันมาโ้ให้ผมแทน
“วอนอู นี่มินยูเป็น…
“ผมเป็นแฟนพีู่นยอ”
ยัไม่ทันทีู่นยอะพูบผู้ายนนั้น็พูัึ้นมา
พร้อมทำหน้าเหมือนผู้นะ
“อืมมม แฟนันเอ”
ในที่สุำอบที่ผมไม่้อาระรับรู้
็ออมาาปาอวอนูนยอ
ผมหวัว่ามินยูะสามารถูแลูนยอไ้ีว่าผม
ไม่เป็นเหมือนที่ผมเยทำ
ไม่พลาเหมือนผมที่ว่าะรู้ว่าทำสิ่ที่สำัหาย
็อนที่สายเินไป
และแน่นอนผมว่ามินยูทำไ้
และอาะทำไ้ีว่าผม
เพราะรอยยิ้มที่ผมรัและหวมา
มินยูไ้เป็นเ้าอไปเรียบร้อยแล้ว
______________________________
พาร์ทสอแล้วววว
มาแบบๆและสั้นมา 555555
อาะมีำผิบ้านะเพราะแ่ในทรศ
อเล็ มอไม่่อยัอ่ะ
อมเม้น ิมไ้นะ
เราะเอามาปรับและปรุ
ฝา้วยเน้ออออ #ฮาเร็มพิูน
อบุทุนที่หลเ้ามาอ่านฟิาๆอเรา ระนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น