ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ผจญบ้านร้าง 1
เวลา 19.30 น.
ในรถ (ไคเป็นคนขับ)
ทาคาโอะ- ไคนายคิดว่า Dr.มัลเป็นใคร
ไค- ถามฉันแล้วฉันจะรู้มั้ยเล่า
แม็ก- แต่รู้สึก Dr.มัลจะรู้จักนายดีเลยนะ
เรย์- นั้นละที่เป็นปริศนา
ฮารูนะ- ฉันมีเรื่องสงสัยอยู่อย่างนึงนะ
โคโตนะ- อะไรเหรอ
ฮารูนะ- ก็......การที่เค้ารู้จักพี่ชายและรู้สึกว่าจะรู้จักปู่และพ่อของฉันด้วยแต่...........
เคียวจู- ใช่แล้ว!!!! แต่ในบทความของจดหมายที่ต่อจากฉบับที่แล้วมันไม่ได้พูดถึงคุณฮารูนะเลยนะครับ!!
ฮิโรมิ- นั้นสิ!! ถ้าหากรู้จักครอบครัวของไคดีละก็ต้องรู้จักฮารุนะด้วยสิ
ฮารุนะ- แล้วมันทำไมกันน่า~~~
คนอื่นๆ- อืม -.- .......(ทำหน้าคิดหนัก)
เอี้ยด!!!!!!!!!! (เสียงรถเบรก)
ทาคาโอะ- แอ้ก!!! (หัวชนกับกระจกหน้า) อูย~~ หยุดทำไมเนี้ยไคT[]O!!!!
ไค- ก็มันถึงแล้ว - -
ฮิโรมิ- นายไม่ยอมรัดเข็มขัดเองนะย่ะ
แม็ก- ที่นี้แน่เหรอ
ไค- อื้อ......แน่
เรย์- แต่ฉันว่านะ
ทาคาโอะ- บรรยากาศมันชวนสยองขวัญไปนะ T=T
ไดจิ- แกอย่าทำเป็นป้อดเลยน่าทาคาโอะ
ฮารุนะ- แล้วนายจะยืนสั่นขาพั่บๆทำไมย่ะ
ไดจิ- ก..ก.ก.ก.ก. ก็มันหนาวT.T
โคโตนะ- ใช่คำว่าเย็นยะเยือกน่าจะถูกกว่านะ
ทาคาโอะ- แล้วโคโตนะจังจะพูดทำไม
แม็ก- นี่ไค....เอาไว้เรามาตอนเช้าเถอะน....
พี่ท่านเข้าไปจนจะเปิดประตูอยู่แล้ว
เรย์- นายแน่ใจเหรอไคฉันว่ามาตอนเช้าดีกว่านะ
ไค- แต่ฉันอยากจะรู้ตอนนี้....เพราะงั้นเข้ามาซะ - -
คนอื่น- บรื่อ ไม่อ่ะ T T (-.--) (--.-) (-.--) (--.-) (ส่ายหน้า)
ไค- มานี่ - -
คนอื่น- T T (-.--) (--.-) (-.--) (--.-) (ส่ายหน้า)
ไค- มา - -
คนอื่น- T T (-.--) (--.-) (-.--) (--.-) (ส่ายหน้า)
ไค- ก็ได้...ไม่เข้าก็ตามใจ
คนอื่น- เอ๋.......
ไค- ฉันเข้าไปคนเดียวก็ได้
......
.....................
ฮารุนะ- พี่รอหนูด้วย
โคโตนะ- ฉันไปด้วย
ฮิโรมิ- เดี่ยวก่อน
เรย์- ฉันไปด้วยดีกว่า......
ที่เหลือ.........บรรยากาศช่างวังเวงใจเหลือเกิน~~~~~~
ที่เหลือ- เดี๋ยวก่อนT[]T!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
...........
.............................
ไค- ไหนว่าจะไม่เข้ามาไง - -*
ทาคาโอะ- ฉ.....ฉันไม่อยากทิ้งเพื่อน!!
โกหกทั้งเพ : คนอื่นๆ
ปัง!!!!!! (เสียงประตูปิด)
ทุกคน(ยกเว้นไค)- แย้ก/กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไดจิ- ป....ป.ป.ป. ประตูปิดเอง
แม็ก- ผ...ผ.ผ.ผ.ผีงั้นเหรอ T T
ทาคาโอะ- อย่าพูดสิT[]T!!
เคียวจู- ....ม....ม..ม.ม.ไม่มีทางผีไม่มีในโลกหรอกครับ T T
ไค- พวกนายจะเป็นอะไรกันนักกันหน่า
เรย์- ......แค่ลมพัด 0 0
ทาคาโอะ- หา.........
ไค- อายุเท่าไหรกันแล้วเนี้ย -*-
แม็ก- เรื่องแบบนี้มันห้ามไว้ไม่ได้นะ
..........
...................
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ไค- .....ถ้าหากกลัวละก็ไปรอที่รถก็ได้
สภาพโดยรวม มารวมเป็นกระจุกอยู่หลังไค
ที่เหลือ- ไม่!!
ราตรีคงอีกนานแน่ - -* : ไค
__________________________________________________
ตอนนี้สั้นหน่อยค่ะ เดี๋ยวมาต่ออีกทีตอน ผจญบ้านร้าง 2ค่ะ
ในรถ (ไคเป็นคนขับ)
ทาคาโอะ- ไคนายคิดว่า Dr.มัลเป็นใคร
ไค- ถามฉันแล้วฉันจะรู้มั้ยเล่า
แม็ก- แต่รู้สึก Dr.มัลจะรู้จักนายดีเลยนะ
เรย์- นั้นละที่เป็นปริศนา
ฮารูนะ- ฉันมีเรื่องสงสัยอยู่อย่างนึงนะ
โคโตนะ- อะไรเหรอ
ฮารูนะ- ก็......การที่เค้ารู้จักพี่ชายและรู้สึกว่าจะรู้จักปู่และพ่อของฉันด้วยแต่...........
เคียวจู- ใช่แล้ว!!!! แต่ในบทความของจดหมายที่ต่อจากฉบับที่แล้วมันไม่ได้พูดถึงคุณฮารูนะเลยนะครับ!!
ฮิโรมิ- นั้นสิ!! ถ้าหากรู้จักครอบครัวของไคดีละก็ต้องรู้จักฮารุนะด้วยสิ
ฮารุนะ- แล้วมันทำไมกันน่า~~~
คนอื่นๆ- อืม -.- .......(ทำหน้าคิดหนัก)
เอี้ยด!!!!!!!!!! (เสียงรถเบรก)
ทาคาโอะ- แอ้ก!!! (หัวชนกับกระจกหน้า) อูย~~ หยุดทำไมเนี้ยไคT[]O!!!!
ไค- ก็มันถึงแล้ว - -
ฮิโรมิ- นายไม่ยอมรัดเข็มขัดเองนะย่ะ
แม็ก- ที่นี้แน่เหรอ
ไค- อื้อ......แน่
เรย์- แต่ฉันว่านะ
ทาคาโอะ- บรรยากาศมันชวนสยองขวัญไปนะ T=T
ไดจิ- แกอย่าทำเป็นป้อดเลยน่าทาคาโอะ
ฮารุนะ- แล้วนายจะยืนสั่นขาพั่บๆทำไมย่ะ
ไดจิ- ก..ก.ก.ก.ก. ก็มันหนาวT.T
โคโตนะ- ใช่คำว่าเย็นยะเยือกน่าจะถูกกว่านะ
ทาคาโอะ- แล้วโคโตนะจังจะพูดทำไม
แม็ก- นี่ไค....เอาไว้เรามาตอนเช้าเถอะน....
พี่ท่านเข้าไปจนจะเปิดประตูอยู่แล้ว
ทาคาโอะ- นายฟังที่คนอื่นพูดหน่อยสิ!!
เรย์- นายแน่ใจเหรอไคฉันว่ามาตอนเช้าดีกว่านะ
ไค- แต่ฉันอยากจะรู้ตอนนี้....เพราะงั้นเข้ามาซะ - -
คนอื่น- บรื่อ ไม่อ่ะ T T (-.--) (--.-) (-.--) (--.-) (ส่ายหน้า)
ไค- มานี่ - -
คนอื่น- T T (-.--) (--.-) (-.--) (--.-) (ส่ายหน้า)
ไค- มา - -
คนอื่น- T T (-.--) (--.-) (-.--) (--.-) (ส่ายหน้า)
ไค- ก็ได้...ไม่เข้าก็ตามใจ
คนอื่น- เอ๋.......
ไค- ฉันเข้าไปคนเดียวก็ได้
......
.....................
ฮารุนะ- พี่รอหนูด้วย
โคโตนะ- ฉันไปด้วย
ฮิโรมิ- เดี่ยวก่อน
เรย์- ฉันไปด้วยดีกว่า......
ที่เหลือ.........บรรยากาศช่างวังเวงใจเหลือเกิน~~~~~~
ที่เหลือ- เดี๋ยวก่อนT[]T!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
...........
.............................
ไค- ไหนว่าจะไม่เข้ามาไง - -*
ทาคาโอะ- ฉ.....ฉันไม่อยากทิ้งเพื่อน!!
โกหกทั้งเพ : คนอื่นๆ
ปัง!!!!!! (เสียงประตูปิด)
ทุกคน(ยกเว้นไค)- แย้ก/กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ไดจิ- ป....ป.ป.ป. ประตูปิดเอง
แม็ก- ผ...ผ.ผ.ผ.ผีงั้นเหรอ T T
ทาคาโอะ- อย่าพูดสิT[]T!!
เคียวจู- ....ม....ม..ม.ม.ไม่มีทางผีไม่มีในโลกหรอกครับ T T
ไค- พวกนายจะเป็นอะไรกันนักกันหน่า
เรย์- ......แค่ลมพัด 0 0
ทาคาโอะ- หา.........
ไค- อายุเท่าไหรกันแล้วเนี้ย -*-
แม็ก- เรื่องแบบนี้มันห้ามไว้ไม่ได้นะ
..........
...................
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ไค- .....ถ้าหากกลัวละก็ไปรอที่รถก็ได้
สภาพโดยรวม มารวมเป็นกระจุกอยู่หลังไค
ที่เหลือ- ไม่!!
ราตรีคงอีกนานแน่ - -* : ไค
__________________________________________________
ตอนนี้สั้นหน่อยค่ะ เดี๋ยวมาต่ออีกทีตอน ผจญบ้านร้าง 2ค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น