ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chepter 5 ปัญหาของ รินารี่ ลี
เช้าวันสดใสของศาสนจักร(?)
ห้องหัวหน้าโคมุอิ
รินารี่- พี่ค่ะ ตอนนที่หนูไม่อยู่ได้ยินว่าพี่ก่อเรื่องอีกแล้วเหรอ!!!!!!!!!
โคมุอิ- ง่า...รินารี่พี่ไม่ได้ตั้งใจนะ
รินารี่- ไม่ได้ตั้งใจๆ!!! หนูเห็นพี่พูดแบบนี้ทุกครั้งเลยนะ!!! ตั้งแต่นี้ไปหนูจะไม่สนใจพี่อีกแล้ว!!!!!!!
โคมุอิ- อย่าน้า!!! รินารี่!!!!!!!!!
อเลน- สวัสดีครับคุณโคมุอิ
ราวี่- เสียงอึกทึกอะไรแต่เช้าเลยนะ
คันดะ- ชิ แกก่อเรื่องใช่รึเปล่าโคมุอิ
โคมุอิ- เปล่าน้าT T วันนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเลย!!
อเลน- รินารี่มีเรื่องอะไรเหรอครับ
รินารี่- ก็พี่นะสิ!! ชอบก่อเรื่องไว้ตั้งมากมายฉันก็ทนไม่ไหวแล้ว!!!!!
ราวี่- ใจเย็นๆน่ารินารี่ โคมุอิก็ไม่ได้ตั้งใจ[บางเรื่อง]ซักหน่อย
รินารี่- หนวกหูน่าแกหุบปากไปเลย!!
............................
............................................
ทุกคนตกอยู่ในสภาวะที่อึ้ง อเลน ราวี่ ไม่เว้นแม้แต่ คันดะ ต่างก็อึ้งไปตามๆกัน ในขณะที่บางคนที่เดินผ่านมาต่างก็ตกใจไม่ใช่น้อย เมื่อกี้รินารี่ พูดคำว่า "แก" ออกมาปกติรินารี่จะไม่พูดแบบนี้เลยนะ 0 0
รินารี่- โธ่เว้ย!!! คันดะไปซ้อมกันเถอะ!!!
คันดะ- คือ....เอ่อ......
รินารี่- เร็วไม่เป็นรึไงว่ะ!!!!!!
คันดะ- ป...ไปแล้ว!!
หลังจากที่รินารี่ดึงดันให้คันดะไปซ้อม.....คราวนี้รินารี่ พูดคำว่า "ว่ะ" ซึ้งปกติหากจะมีคนใช่คงไม่พ้นพวกผู้ชายแน่
อเลน- ร....รินารี่....ม...ไม่จริง
ราวี่- รินารี่เปลี่ยนไป
อเลน- ค....คุณโคมุอิ คุณโคมุอิ
ราวี่- เฮ้ย!!! อเลนโคมุึอิสลบไปแล้ว!!
อเลน- แย้ก!!! คุณริเวอร์ครับ
รีเวอร์- เอาเค้าแล้วไง พาไปห้องพยาบาลเร็วO[]o!!!
ห้องพยาบาล
โคมุอิ- ที่นี้ที่ไหนเนี้ย
อเลน- คุณโคมุอิครับ!!
ราวี่- โอ้.....รู้สึกตัวแล้วเหรอ
โคมุอิ- .หือ.....รินารี่!!!!
รีเวอร์- หัวหน้าแผนกครับ รินารี่ไม่อยู่ครับ
โคมุอิ- แง้!!!!!!!! อเลนรินารี่เปลี่ยนไปT[]T!!!!!!!!!!!
โคมุอิร้องไห้ฟูมฟาย
อเลน- ครับ ผมเข้าใจครับ เพราะพวกผมเองก็ช็อกเหมือนกัน
ราวี่- ฉันยังไม่เคยเห็นรินารี่แบบนั้นเลยนะ
รีเวอร์- ปกติแล้วรินารี่ไม่เคยโกรธหัวหน้าแผนกขนาดนี้เลยนะ
ในระหว่างที่กำลังงุนงงอยู่นั้นเอง
โครวรี่- แย่แล้วขอรับ!!!
ราวี่- โอ๋ะ โครวจัง
อเลน- มีอะไรเหรอครับโครวรี่
โครวรี่- รินารี่นะขอรับ!!! ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นซัดคันดะซะจนมือคันดะแดงไปหมดแล้วขอรับ!!! แถมยังไม่ยอมหยุดด้วย!!!
อเลน/ราวี่/รีเวอร์- ว่าไงน้า!!!!!!!!
ที่โรงฝึก
คันดะ- เห้!!!!!!! รินารี่เธอเป็นอะไรไปเนี้ย!!
รินารี่- เงียบไปซะ!!! ฉันยังไม่ส่าแกใจเลยนะ!!!
อเลน- นั้นไงครับ
ราวี่- หยึย!! ขืนเป็นแบบนี้ละก็มือยูพังแน่เลย
มิลันด้า- ช่วยหน่อยสิรินารี่จัง!!
เชาจี๋- ปล่อยไว้แบบนี้รุ่นพี่คันดะเละแน่ๆครับ!!
อเลน- รินารี่ครับหยุดเถอะครับ!!
ราวี่- รินารี่พอเถอะ เป็นแบบนี้มือยูจะพังเอานะ!!
ทุกคนต่างช่วยกันห้ามรินารี่
รินาี่- ชิ!! ฉันไปแล้ว!!
อเลน- ฟู่...........ค่อยยังชั่ว
มิลันด้า- เป็นอะไรรึเปล่าคันดะคุง มือแดงแจ๋เลย
ราวี่- รินารีี่นี้ก็เล่นแรงนะทำเอาซะมือของยูแดงยังกะเลือด
คันดะ- อย่ามาเรียกชือกันง่ายๆนะฟะ!!!!
คันดะทำท่าจะเขกกบาลราวี่แต่ชักมือกลับ(ท่าทางรินารี่ของเราจะทำแรงใช่เล่น เล่นเอาคันดะของเรามือแดงแจ๋ซะขนาดนี้)
[R./เจ็บรึเปล่าจ๊ะคันดะ]
[คันดะ/ ลองโดนเองซิฟ่ะ!! มันแสบนะเฟ้ย!!]
มาริ- ฉันว่ามันแปลกๆนะ เสียงการเต้นของหัวใจรินารี่ ฉันรู้สึกว่าเหมือนไม่ใช่ใจจริงเลยนะ
คันดะ- จริงรึเปล่ามาริ
มาริ- จริง
ราวี่- ฉันว่าเรื่องนี้มันชักจะยังไงๆแล้วนะ
อเลน- เราต้องรีบรู้ให้ได้ แต่ปัญหาก็คือเราไม่ค่อยรู้เรื่องของผู้หญิงเนี้ยสิครับ -0-
ราวี่- ...................ใช่แล้ว!!!!!! เรายังมีผู้เชียวชาญไง!! เรามีผู้เชียวชาญที่เข้าใจถึงปัญหาของพี่น้องอยู่ตั้ง2คนนิ!!!!!!
อเลน- ใช่แล้วครับ!!!!
คันดะ- งั้นก็รีบพาตัวมาซิเรื่องจะได้จบๆซะที - -*
ราวี่- ผู้เชียวชาญ2คนนั้นก็คือ......ฮิรินจัง กับ คิริโนะจัง ไงละ!!!
หลังจากที่ อเลนพาทั้ง2สาวมาโดยจัตุรัสนาวาแล้ว พวกอเลนก็แอบๆสังเกตุพฤติกรรมรินารี่อยู่นอกห้อง
ราวี่- เป็นไงบ้าง
คิริโนะ- ฮิริน อาการแบบนี้ท่าทางจะใช่นะ
ฮิริน- ใช่แน่นอน
คันดะ- แล้วมันคืออะไรละอาการที่ว่า
ฮิริน- โรคที่รินารี่เป็นอยู่ คือความวิตกกังวลของผู้หญิง -0-
อเลน- ม.....มันเป็นโรคอะไรเหรอครับ
คิริโนะ- เป็นโรคของผู้หญิงโดยเฉพาะ เป็นอาการที่ว่าหากมีความกังวลอะไรหลายๆอย่างแล้วมันจะเกิดการที่ว่าผู้หญิงอย่างเรากลั้นสิ่งที่อยากทำมานานไว้ไม่อยู่นะสิ
ฮิริน- กรณีของรินารี่เธอคงทนกับสภาพของพี่ชายตัวเองที่ชอบก่อเรื่องไว้มากจนทำให้เธอปวดหัวจนอดกลั้นไม่ไหวมันเลยปะทุออกมานะสิ
คิริโนะ- ผู้หญิงอย่างเรานะ ปกติจะไม่ชอบใช่คำพูดแบบนั้นเวลาที่ไม่โกรธอะไรจัดๆถึงขั้นระเบิดหรอก -0-
อเลน- ผู้หญิงนี้เป็นอะไรที่ซับซ้อนจังเลยนะครับ =-=
ราวี่- ขนาดบุ๊คแมนที่ขึ้นชื่อว่ารอบรู้ที่สุดในโลกยังไม่รู้เลยนะเนี้ย - -;;
คันดะ- แล้วจะแก้ยังไงละ - -* ไอ้อารมณ์ที่ว่า
คิริโนะ- มีอยู่2ทางคือ ต้องให้เจ้าตัวหายเอง หรือ ไม่ก็ต้องมีคนที่ทำให้รินารี่รู้สึกพอใจไงละ
ฮิริน- แล้วก็นะผู้หญิงอย่างเราไม่ค่อยชอบบังคับด้วยเพราะงั้นก็ระวังไว้ละ.........อ้าว โกเลมไร้สายมีปฎิกิริยา....มีการติดต่อมานี่น่า
คิริโนะ- จากใครเหรอ
ฮิริน- จาก.....พี่ 0 0
คิริโนะ- ซวยแ้ล้วไง
[ไค- นี้พวก!!!!]
ฮิริน- เดี๋ยวค่ะพี่อย่าเพิ่ง!!!
พวกอเลนรีบหนีออกมาจากบริเวณนั้นก่อนที่รินารี่จะรู้ตัว
[ไค- นี้พวกเธอกลับมาได้แล้วเจ้าบาคุมันหนีไปอีกแล้วนะ ยูมิกับนานามิ ก็ออกไปกับจัด Akuma OU. ตอนนี้คนที่ต้องทำงานมีแต่ฉันคนเดียวรีบกลับมาเดี่ยวนี้เลยO[]o!!!!!!!!!!!!]
ฮิริน/คิริโนะ- ค่า><!!!
หลังจากนั้น........
อเลน- เอาไงดีละครับ
ราวี่- ฉันว่าเราอย่าบอกโคมุอิเลยดีกว่า หมอนั้นยิ่งเป็นประเภทหวงน้องยิ่งกว่าอะไร ให้รู้ละก็มีหวังโทษตัวเองจนตายแน่
คันดะ- ถ้าหมอนั้นทำตัวให้เหมาะสมละก็รินารี่คงไม่ปวดหัวขนาดนี้หรอก
อเลน- คันะพูดแรงไปมั้งครับ แต่ว่าก็อาจจะถูกนะครับ
ราวี่- นั้นสินะ ชักหิวแล้วละไปโรงอาหารกันเถอะ
3หนุ่มคิดว่า จะไม่บอกให้โคมุอิรู้แต่ว่าโคมุอิกลับมาได้ยินซะอีก ใช่....ถูกอย่างที่ว่าเค้าชอบทำตัวให้น้องสาวตัวเองต้องลำบากใจอยู่เรื่อย
และในตอนดึกนั่นเอง
รินารี่- นอนไม่หลับเลยแหะ
รินารี่ที่นอนไม่หลับ ออกมาเดินเล่นเพราะไม่มีะไรทำ ตอนนั้นเองก็เหลือบไปเห็นห้องทำงานของโคมุอิ มีแสงไฟเปิดอยู่
รินารี่- พี่ต้องสร้างอะไรพิลึกๆแน่เลย -*-
รินารี่คิดแบบนั้นจึงจะเข้าไปว้ากโคมุอิแต่.......สิ่งที่รินารี่เห็นคือโคมุอิที่กำลังนั่งปั่นงานกองเท่าภูเขาแบบไม่มีบ่น
พี่เนี้ยนะทำงานตอนดึก 0-0 : รินารี่
รีเวอร์- หัวหน้าแผนกครับกลับไปนอนเถอะครับ ตั้งใจทำงานมันก็ดีนะครับแต่ว่านั่งตั้งแต่เที่ยงจนไม่ยอมกินข้าวแบบนี้ร่างกายจะแย่นะครับ
โคมุอิ- ไม่เป็นไรๆรีเวอร์คุงไปนอนก่อนเถอะ^ ^
รีเอวร์- ก็ได้ครับอย่าหักโหมละ ตอนเช้าก็ไปกินข้าวด้วย
โคมุอิรู้สึกว่าที่เค้ามานั่งปั่นง่นแบบนี้คงไม่อยากจะทำให้รินารี่ลำบากใจละมั้ง เพราะยังไงเค้าเองก็รักน้องสาวยิ่งกว่าอะไรเลยนี่น่า
.................................................
.........................................
รินารี่- หิมะคงจะตกแน่เลยพี่มาทำงานแบบนี้
โคมุอิ- รินารี่0 0!! คือว่า.....คือพี่!!
รินารี่- กาแฟค่ะ ^ ^
โคมุอิ- เอ๋.........
รินารี่- อย่าหักโหมนะค่ะ^ ^
โคมุอิ- รินารี่!!!!!!! พี่ขอโตดน้า!! อย่าโกรธพี่เลยนะT^T
รินารี่- ค่าๆ หนูไม่โกรธพี่แล้ว เดี๋ยวพรุ้งนี้ถ้าพี่ตั้งใจทำงานละก็หนูจะชงกาแฟมาให้พี่อีกนะค่ะ ^ ^
โคมุอิ- งือTUT........
รินารี่- ฮิๆ ^ ^
_____________________________________________________________
ตอนนี้พี่สาวไรเตอร์แต่งนะค่ะ อาจจะไม่ฮาบ้างก็เหอะ/R.
ด่ากันรึเปล่า ฉันอุตสาห์ช่วยนะ/ BR.
ล้อเล่นน่า/R.
บทต่อไปทุกคนจะพบกับปฎิบัติการ!! กำจัดอนาคอนด้ายาว10เมตรO[]o!!! ส่วนมีจำนวนเท่าไรและมาได้ไงนั้นติดตามได้ใน ต้องติดตามบทต่อไป
อ่อ!! ก่อนเริ่มบทต่อไปเราจะไปคุยกับเหล่าเอ็กโซิสท์ทั้ง4กันนะจ๊ะ
ห้องหัวหน้าโคมุอิ
รินารี่- พี่ค่ะ ตอนนที่หนูไม่อยู่ได้ยินว่าพี่ก่อเรื่องอีกแล้วเหรอ!!!!!!!!!
โคมุอิ- ง่า...รินารี่พี่ไม่ได้ตั้งใจนะ
รินารี่- ไม่ได้ตั้งใจๆ!!! หนูเห็นพี่พูดแบบนี้ทุกครั้งเลยนะ!!! ตั้งแต่นี้ไปหนูจะไม่สนใจพี่อีกแล้ว!!!!!!!
โคมุอิ- อย่าน้า!!! รินารี่!!!!!!!!!
อเลน- สวัสดีครับคุณโคมุอิ
ราวี่- เสียงอึกทึกอะไรแต่เช้าเลยนะ
คันดะ- ชิ แกก่อเรื่องใช่รึเปล่าโคมุอิ
โคมุอิ- เปล่าน้าT T วันนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเลย!!
อเลน- รินารี่มีเรื่องอะไรเหรอครับ
รินารี่- ก็พี่นะสิ!! ชอบก่อเรื่องไว้ตั้งมากมายฉันก็ทนไม่ไหวแล้ว!!!!!
ราวี่- ใจเย็นๆน่ารินารี่ โคมุอิก็ไม่ได้ตั้งใจ[บางเรื่อง]ซักหน่อย
รินารี่- หนวกหูน่าแกหุบปากไปเลย!!
............................
............................................
ทุกคนตกอยู่ในสภาวะที่อึ้ง อเลน ราวี่ ไม่เว้นแม้แต่ คันดะ ต่างก็อึ้งไปตามๆกัน ในขณะที่บางคนที่เดินผ่านมาต่างก็ตกใจไม่ใช่น้อย เมื่อกี้รินารี่ พูดคำว่า "แก" ออกมาปกติรินารี่จะไม่พูดแบบนี้เลยนะ 0 0
รินารี่- โธ่เว้ย!!! คันดะไปซ้อมกันเถอะ!!!
คันดะ- คือ....เอ่อ......
รินารี่- เร็วไม่เป็นรึไงว่ะ!!!!!!
คันดะ- ป...ไปแล้ว!!
หลังจากที่รินารี่ดึงดันให้คันดะไปซ้อม.....คราวนี้รินารี่ พูดคำว่า "ว่ะ" ซึ้งปกติหากจะมีคนใช่คงไม่พ้นพวกผู้ชายแน่
อเลน- ร....รินารี่....ม...ไม่จริง
ราวี่- รินารี่เปลี่ยนไป
อเลน- ค....คุณโคมุอิ คุณโคมุอิ
ราวี่- เฮ้ย!!! อเลนโคมุึอิสลบไปแล้ว!!
อเลน- แย้ก!!! คุณริเวอร์ครับ
รีเวอร์- เอาเค้าแล้วไง พาไปห้องพยาบาลเร็วO[]o!!!
ห้องพยาบาล
โคมุอิ- ที่นี้ที่ไหนเนี้ย
อเลน- คุณโคมุอิครับ!!
ราวี่- โอ้.....รู้สึกตัวแล้วเหรอ
โคมุอิ- .หือ.....รินารี่!!!!
รีเวอร์- หัวหน้าแผนกครับ รินารี่ไม่อยู่ครับ
โคมุอิ- แง้!!!!!!!! อเลนรินารี่เปลี่ยนไปT[]T!!!!!!!!!!!
โคมุอิร้องไห้ฟูมฟาย
อเลน- ครับ ผมเข้าใจครับ เพราะพวกผมเองก็ช็อกเหมือนกัน
ราวี่- ฉันยังไม่เคยเห็นรินารี่แบบนั้นเลยนะ
รีเวอร์- ปกติแล้วรินารี่ไม่เคยโกรธหัวหน้าแผนกขนาดนี้เลยนะ
ในระหว่างที่กำลังงุนงงอยู่นั้นเอง
โครวรี่- แย่แล้วขอรับ!!!
ราวี่- โอ๋ะ โครวจัง
อเลน- มีอะไรเหรอครับโครวรี่
โครวรี่- รินารี่นะขอรับ!!! ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นซัดคันดะซะจนมือคันดะแดงไปหมดแล้วขอรับ!!! แถมยังไม่ยอมหยุดด้วย!!!
อเลน/ราวี่/รีเวอร์- ว่าไงน้า!!!!!!!!
ที่โรงฝึก
คันดะ- เห้!!!!!!! รินารี่เธอเป็นอะไรไปเนี้ย!!
รินารี่- เงียบไปซะ!!! ฉันยังไม่ส่าแกใจเลยนะ!!!
อเลน- นั้นไงครับ
ราวี่- หยึย!! ขืนเป็นแบบนี้ละก็มือยูพังแน่เลย
มิลันด้า- ช่วยหน่อยสิรินารี่จัง!!
เชาจี๋- ปล่อยไว้แบบนี้รุ่นพี่คันดะเละแน่ๆครับ!!
อเลน- รินารี่ครับหยุดเถอะครับ!!
ราวี่- รินารี่พอเถอะ เป็นแบบนี้มือยูจะพังเอานะ!!
ทุกคนต่างช่วยกันห้ามรินารี่
รินาี่- ชิ!! ฉันไปแล้ว!!
อเลน- ฟู่...........ค่อยยังชั่ว
มิลันด้า- เป็นอะไรรึเปล่าคันดะคุง มือแดงแจ๋เลย
ราวี่- รินารีี่นี้ก็เล่นแรงนะทำเอาซะมือของยูแดงยังกะเลือด
คันดะ- อย่ามาเรียกชือกันง่ายๆนะฟะ!!!!
คันดะทำท่าจะเขกกบาลราวี่แต่ชักมือกลับ(ท่าทางรินารี่ของเราจะทำแรงใช่เล่น เล่นเอาคันดะของเรามือแดงแจ๋ซะขนาดนี้)
[R./เจ็บรึเปล่าจ๊ะคันดะ]
[คันดะ/ ลองโดนเองซิฟ่ะ!! มันแสบนะเฟ้ย!!]
มาริ- ฉันว่ามันแปลกๆนะ เสียงการเต้นของหัวใจรินารี่ ฉันรู้สึกว่าเหมือนไม่ใช่ใจจริงเลยนะ
คันดะ- จริงรึเปล่ามาริ
มาริ- จริง
ราวี่- ฉันว่าเรื่องนี้มันชักจะยังไงๆแล้วนะ
อเลน- เราต้องรีบรู้ให้ได้ แต่ปัญหาก็คือเราไม่ค่อยรู้เรื่องของผู้หญิงเนี้ยสิครับ -0-
ราวี่- ...................ใช่แล้ว!!!!!! เรายังมีผู้เชียวชาญไง!! เรามีผู้เชียวชาญที่เข้าใจถึงปัญหาของพี่น้องอยู่ตั้ง2คนนิ!!!!!!
อเลน- ใช่แล้วครับ!!!!
คันดะ- งั้นก็รีบพาตัวมาซิเรื่องจะได้จบๆซะที - -*
ราวี่- ผู้เชียวชาญ2คนนั้นก็คือ......ฮิรินจัง กับ คิริโนะจัง ไงละ!!!
หลังจากที่ อเลนพาทั้ง2สาวมาโดยจัตุรัสนาวาแล้ว พวกอเลนก็แอบๆสังเกตุพฤติกรรมรินารี่อยู่นอกห้อง
ราวี่- เป็นไงบ้าง
คิริโนะ- ฮิริน อาการแบบนี้ท่าทางจะใช่นะ
ฮิริน- ใช่แน่นอน
คันดะ- แล้วมันคืออะไรละอาการที่ว่า
ฮิริน- โรคที่รินารี่เป็นอยู่ คือความวิตกกังวลของผู้หญิง -0-
อเลน- ม.....มันเป็นโรคอะไรเหรอครับ
คิริโนะ- เป็นโรคของผู้หญิงโดยเฉพาะ เป็นอาการที่ว่าหากมีความกังวลอะไรหลายๆอย่างแล้วมันจะเกิดการที่ว่าผู้หญิงอย่างเรากลั้นสิ่งที่อยากทำมานานไว้ไม่อยู่นะสิ
ฮิริน- กรณีของรินารี่เธอคงทนกับสภาพของพี่ชายตัวเองที่ชอบก่อเรื่องไว้มากจนทำให้เธอปวดหัวจนอดกลั้นไม่ไหวมันเลยปะทุออกมานะสิ
คิริโนะ- ผู้หญิงอย่างเรานะ ปกติจะไม่ชอบใช่คำพูดแบบนั้นเวลาที่ไม่โกรธอะไรจัดๆถึงขั้นระเบิดหรอก -0-
อเลน- ผู้หญิงนี้เป็นอะไรที่ซับซ้อนจังเลยนะครับ =-=
ราวี่- ขนาดบุ๊คแมนที่ขึ้นชื่อว่ารอบรู้ที่สุดในโลกยังไม่รู้เลยนะเนี้ย - -;;
คันดะ- แล้วจะแก้ยังไงละ - -* ไอ้อารมณ์ที่ว่า
คิริโนะ- มีอยู่2ทางคือ ต้องให้เจ้าตัวหายเอง หรือ ไม่ก็ต้องมีคนที่ทำให้รินารี่รู้สึกพอใจไงละ
ฮิริน- แล้วก็นะผู้หญิงอย่างเราไม่ค่อยชอบบังคับด้วยเพราะงั้นก็ระวังไว้ละ.........อ้าว โกเลมไร้สายมีปฎิกิริยา....มีการติดต่อมานี่น่า
คิริโนะ- จากใครเหรอ
ฮิริน- จาก.....พี่ 0 0
คิริโนะ- ซวยแ้ล้วไง
[ไค- นี้พวก!!!!]
ฮิริน- เดี๋ยวค่ะพี่อย่าเพิ่ง!!!
พวกอเลนรีบหนีออกมาจากบริเวณนั้นก่อนที่รินารี่จะรู้ตัว
[ไค- นี้พวกเธอกลับมาได้แล้วเจ้าบาคุมันหนีไปอีกแล้วนะ ยูมิกับนานามิ ก็ออกไปกับจัด Akuma OU. ตอนนี้คนที่ต้องทำงานมีแต่ฉันคนเดียวรีบกลับมาเดี่ยวนี้เลยO[]o!!!!!!!!!!!!]
ฮิริน/คิริโนะ- ค่า><!!!
หลังจากนั้น........
อเลน- เอาไงดีละครับ
ราวี่- ฉันว่าเราอย่าบอกโคมุอิเลยดีกว่า หมอนั้นยิ่งเป็นประเภทหวงน้องยิ่งกว่าอะไร ให้รู้ละก็มีหวังโทษตัวเองจนตายแน่
คันดะ- ถ้าหมอนั้นทำตัวให้เหมาะสมละก็รินารี่คงไม่ปวดหัวขนาดนี้หรอก
อเลน- คันะพูดแรงไปมั้งครับ แต่ว่าก็อาจจะถูกนะครับ
ราวี่- นั้นสินะ ชักหิวแล้วละไปโรงอาหารกันเถอะ
3หนุ่มคิดว่า จะไม่บอกให้โคมุอิรู้แต่ว่าโคมุอิกลับมาได้ยินซะอีก ใช่....ถูกอย่างที่ว่าเค้าชอบทำตัวให้น้องสาวตัวเองต้องลำบากใจอยู่เรื่อย
และในตอนดึกนั่นเอง
รินารี่- นอนไม่หลับเลยแหะ
รินารี่ที่นอนไม่หลับ ออกมาเดินเล่นเพราะไม่มีะไรทำ ตอนนั้นเองก็เหลือบไปเห็นห้องทำงานของโคมุอิ มีแสงไฟเปิดอยู่
รินารี่- พี่ต้องสร้างอะไรพิลึกๆแน่เลย -*-
รินารี่คิดแบบนั้นจึงจะเข้าไปว้ากโคมุอิแต่.......สิ่งที่รินารี่เห็นคือโคมุอิที่กำลังนั่งปั่นงานกองเท่าภูเขาแบบไม่มีบ่น
พี่เนี้ยนะทำงานตอนดึก 0-0 : รินารี่
รีเวอร์- หัวหน้าแผนกครับกลับไปนอนเถอะครับ ตั้งใจทำงานมันก็ดีนะครับแต่ว่านั่งตั้งแต่เที่ยงจนไม่ยอมกินข้าวแบบนี้ร่างกายจะแย่นะครับ
โคมุอิ- ไม่เป็นไรๆรีเวอร์คุงไปนอนก่อนเถอะ^ ^
รีเอวร์- ก็ได้ครับอย่าหักโหมละ ตอนเช้าก็ไปกินข้าวด้วย
โคมุอิรู้สึกว่าที่เค้ามานั่งปั่นง่นแบบนี้คงไม่อยากจะทำให้รินารี่ลำบากใจละมั้ง เพราะยังไงเค้าเองก็รักน้องสาวยิ่งกว่าอะไรเลยนี่น่า
.................................................
.........................................
รินารี่- หิมะคงจะตกแน่เลยพี่มาทำงานแบบนี้
โคมุอิ- รินารี่0 0!! คือว่า.....คือพี่!!
รินารี่- กาแฟค่ะ ^ ^
โคมุอิ- เอ๋.........
รินารี่- อย่าหักโหมนะค่ะ^ ^
โคมุอิ- รินารี่!!!!!!! พี่ขอโตดน้า!! อย่าโกรธพี่เลยนะT^T
รินารี่- ค่าๆ หนูไม่โกรธพี่แล้ว เดี๋ยวพรุ้งนี้ถ้าพี่ตั้งใจทำงานละก็หนูจะชงกาแฟมาให้พี่อีกนะค่ะ ^ ^
โคมุอิ- งือTUT........
รินารี่- ฮิๆ ^ ^
_____________________________________________________________
ตอนนี้พี่สาวไรเตอร์แต่งนะค่ะ อาจจะไม่ฮาบ้างก็เหอะ/R.
ด่ากันรึเปล่า ฉันอุตสาห์ช่วยนะ/ BR.
ล้อเล่นน่า/R.
บทต่อไปทุกคนจะพบกับปฎิบัติการ!! กำจัดอนาคอนด้ายาว10เมตรO[]o!!! ส่วนมีจำนวนเท่าไรและมาได้ไงนั้นติดตามได้ใน ต้องติดตามบทต่อไป
อ่อ!! ก่อนเริ่มบทต่อไปเราจะไปคุยกับเหล่าเอ็กโซิสท์ทั้ง4กันนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น