คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : in สวนนกชัยนาท of Thailand 2 100%
ณ สวนก ที่กรงนกใหญ่
ทาคาโอะ- สุโค้ย!!!(สุดยอด) นกตรึมเลย
ฮิโรมิ- แต่ไม่เป็นไรแน่เหรอ นกอกมาเดินเผนผานแบบเนี้ย
เคียวจู- ไม่ต้องห่วงเหรอกครับคุณฮิโรมิ ที่นี่เค้าเลี้ยงนกไว้แบบนี้ละครับ ไม่ทำอันตรายอะไรหรอก
ฮิโรมิ- งั้นก็ดีไป
ไดจิ- ดุดิมีนกกระจอกเทศด้วย!!!
ยูริ- นกอีมูต่างหากเล่า
ไดจิ- พูดอะไรแบบนั้นเล่านกใหญ่ขนาดนั้น ก็ต้องนกกระจอกเทศสิไหนละหลักฐานว่ามันไม่ใช่นกกระจอกเทศ
กาแลป/บรูคลิน/ฮารูนะ- ป้ายมันก็บอกอยู่นี้ไงเล่า
ไดจิ- อุ๋ย.........(หน้าแตก)
ทาคาโอะ- นกอีมูเหรอทำไมคล้ายนกกระจอกเทศจัง
บรูคลิน- นกอีมูเป็นนกที่เหมือนับนกกรัจอกเทศแต่ก็ไม่ใช่ประเภทเดียวกัน และถิ่นที่อยู่ก็ต่างกันด้วย
ฮารูนะ- แต่ว่า ก็ยังมีพฤติกรรมที่ใกล้เคียงกับนกกระจอกเทศทีเดียว ความใกล้เคียงทางด้านความเร็วก็เหมือนกัน ชื่อทางวิทยาศาสตร์คือ Dromaius novaehollandiae
ไค- สามารถวิ่งได้เร็วถึง30 ไมล์/ชั่วโมง สูงถึง5-6ฟุต หนัก150 ปอนด์โดยรวม และสวนมากก็จะพบในออสเตรเลีย
กาแลป- แต่ปัจจุบันเองก็เหลือน้อยมากทีเดียว อาจจะเหลือไม่ถึง500ตัวด้วยซ้ำ
ทาคาโอะ- (คิดถูกมากๆที่พาไคกับฮารูนะจังมาด้วย แถมมาเจอกับพวกบรู๊คลินด้วย
สวรรค์สุดๆ ^[]^)
มาทิลด้า- แล้วนกตัวนี้ละ
ฮารูนะ- นกไก่ฟ้านะ มีหลายชนิด ส่วนนี่เป็นไก่ฟ้าชนิดหนึ่งนั่นเอง บรรพบุรุษของมันเป็นไก่ฟ้า (Gallus gallus) มีถิ่นกำเนิดในป่าเขตร้อนของทวีปเอเชีย นกในวงศ์ phasianidae ส่วนใหญ่มีสีสันที่สวยงาม ไก้ฟ้าเป็นนกที่อาศัยอยู่ตามพื้นดิน พวกมันจะหาอาหารและทำรังอยู่บนพื้น จะบินขึ้นไปเกาะบนต้นไม้เฉพาะ ในเวลานอนหรือไม่ก็ตอนที่ตกใจ เมื่อมีศัตรูเข้ามาใกล้ ๆ มันมีนิ้วกับเล็บที่ยาวและมีขาที่แข็งแรงมาก ซึ่งเหมาะกับการใช้คุ้ยเขี่ย หาอาหารตามพื้นดิน และหลายชนิดมีเดือยแหลมที่ขา โดยเฉพาะตัวผู้ ไก่ฟ้าทุกชนิดนั้นในวงศ์นี้ตัวผู้จะมีสีสันสวยงามกว่าตัวเมีย ทั้งยังมีพฤติกรรมคล้ายกับนก Bird of Paradise คือจะใช้เวลาส่วนตัวหมดไปกับการอวดโฉม และผสมพันธ์กับตัวเมียหลายตัว ส่วนนกตัวเมียจะมีที่ค่อยข้างกลม กลืนกับธรรมชาติ อย่างเช่นน้ำตาลและเทาเพื่อพรางตัวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม เป็นการซ่อนตัวจากศัตร ูในเวลาที่มันต้องกกไข่และเลี้ยงดูลูกตามลำพัง ลูกไก่จะสามารถวิ่งได้ทันทีที่ออกจากไข่ ทั้งยังใช้เวลาไม่นาน นักในการหัดบินขึ้นไปเกาะบนคอนตามต้นไม้
ไดจิ- เจ๊รองรู้ละเอียดจัง
ฮารูนะ- ไม่หรอกฉันรู้แค่50% แต่ที่บอกละเอียดเพราะฉัน พกหนังสือเกี่ยวกับนกมาด้วย
แม็ก- (มิน่าละ แต่กระเป๋าเล็กขนาดนั้นใส่ไปได้ไงตั้งหลายอย่าง คราวก่อนใส่ได้ทั้ง
โทรศัพย์ กล่องปฐมพยาบาล หนังสือ อยากรู้จริงมีกลไกลอะไร -__-)
มาโอ- นี่ๆ นกตัวนี้สวยจังพี่เรย์
เรย์- ไหน.. อ๋อ นกยูงไง
มาโอ- นกยูงเหรอ
เรย์- เป็นสัตว์จำพวกนกไก่ฟ้าขนาดใหญ่มีสีสันสวยงาม โดยส่วนใหญ่ตัวที่มีขนหางที่ยาวแล้วคือตัวผู้ เพื่อที่จะเอาเป็นตัวล่อตัวเมียในการผสมพันธุ์ นกยูงชอบอาศัยอยู่ในป่าดิบแล้งและป่าผลัดใบผสมอยู่ตามลำธาร มีถิ่นที่อยู่ของทางเหนือประเทศอินเดียไปทางทิศตะวันออกของพม่า
ฮารูนะ- นอกจากนี้ ยังมีอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน กัมพูชา แล้วก็ลาว
ไค- แต่ในตอนนี้ก็เริ่มแพร่กระจายไปจนถึง มาเลเยซียแล้วก็ชวาแล้ว........
ฮารูนะ- เอ๋.... จริงเหรอเนี้ย หนูคิดว่ามาเลเซียไมมีนกยูงซะอีก
ไค- ถึงจะพูดว่ามีแต่ก็ประมาณ 200 กว่าตัวเองแหละ....
มาโอ- ยอดไปเลยพี่เรย์ ไค ฮารูนะ!!! พี่เรย์น่าจะเป็นพี่ชายหนูอีกคนนะ ฮารูนะเองก็โชคดีมากเลยที่มีไคเป็นพี่ชาย!! ถ้าเทียบกับพี่ชายแท้ๆของหนูแล้ว......
ไร- ฮัดชิ้ว!! ใครนินทาฉันนะ
มาโอ- ต่างกันราวกับฟ้ากับเหว -0-
ฮารูนะ- ไม่เอาน่า มาโออย่างน้อยๆไรก็เป็นพี่ชายเธอนะ
เรย์- ใช่แล้วล่ะมาโอ ตั้งแต่เด็กมาเธอก็อยู่กับไรแค่สองคนเองนี่
มาโอ- พี่เรย์พูดแบบนั้น หนูก็ไม่เถียงเหรอก
ทาคาโอะ- นี่ๆ!! มีสะพานด้วยขึ้นไปเถอะ จะได้ถ่ายภาพมาเป็นภาคผนวก
ไดจิ- ไปกันเลย!!!
แม็ก- ดะ..เดี่ยวทาคาโอะ อย่าเผิ่งไป!!!
ทาคาโอะ- ใครดีใครได้น่า แม็ก!!!
เคียวจู- ทาคาโอะลงมาเดี่ยวนี่ครับ!!!
ไดจิ- โว้ย!! สูงชมัด
เรย์- ทาคาโอะลงมานะ!!!
ฮิโรมิ- เดี่ยวได้ตายเหรอกย่ะ!!
ทาคาโอะ- สูงแค่5เมตรเองไม่เป็นไรเหรอกน่า ข้างล่างเป็นริมธารสวยจะตายไป
ไค- เซ่อสมนายเลยคิโนมิยะ.....
ทาคาโอะ- เฮ้!! ฉันเซ่อตรงไหนมิทราบแค่ขึ้นมาก่อนเนี้ยนะทำเป็นโกรธ
ไดจิ- ใช่ๆๆ!! ใครเร็วใครได้ดิ เราได้ภาพก่อนก็อย่ามาขอละ
ฮารูนะ- ปัญหามันไม่ได้อยู่ ตรงนั้น!! แต่สะพานมันพังอยู่นะ!!!
ทาคาโอะ/ไดจิ- เฮ้ย!!!ไม่จริง~~~~~~!!!! O[]O O[]o!!!
ตูม............ ตกลงไปเรียบร้อย
ต่อมา ไม่นานนักซัก 10 นาที (หลังจากช่วยเจ้าโอะกับเจ้าจิ)
พนักงาน- ให้ตายเถอะ!! ลูกเต๋าเหล่าใครเนี้ยซนยังกะลิง!!!!
ทาคาโอะ/ไดจิ- ขอโทษคร้าบ TAT
พวกที่เหลือ.... แกล้งทำเป็นไม่รู้จัก (เพื่อนที่ดีท้างน้านนนนน)
พนักงาน- ดีนะที่ไม่บาดเจ็บ ป้ายก็มีไม่รู้จักอ่าน
ฮิโตชิ- ยังไงผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ไว้ผมจะสั่งสอนเอง
(ขับรถตามมาหลังจากได้รับโทรศัพย์จากฮิโรมิ)
ทาคาโอะ/ไดจิ- แหะๆๆๆ
ฮิโตชิ- ไม่ต้องมาแหะๆเลย รีบกลับซะ
ทาคาโอะกับไดจิถูกลงโทษไม่ต้องกินอาหารค่ำกับถูกฮิโตชิวิ่งรอบโรงแรม5รอบ
ความคิดเห็น