Fic beyblade newstory year

ลำดับตอนที่ #13 : การมาพบของมิยามานิ ไอ และ ครอบครัวโคโอมะ

 
ก็นะค่ะด้วยความอยากแต่งนิยายให้จบค่ะ วันนี้เป็นโปรโมชั่นแล้วกัน (น่าจะจบในวันเสาร์นี้ไม่ก็วันอาทิตย์แหละค่ะ)
__________________________________________________

หลังจากกลับจากซ้อม

บ้านคิโนมิยะ

มาโคโตะ- กลับมาแล้วครับ!!
ฮิโรมิ- มาแล้วเหรอมาโคโตะ อ้าว.....นั้นพวกโกล์คุงนี่น่า่
ไอริส/ริน/เรย์น่า/โกล์- ขอรบกวนหน่อยนะค่ะ/ครับ
ทาคาโอะ- โอ้.....มาแล้วเหรอ พอดีเลยพวกพ่อกำลังมานั่งคุยกันอยู่พอดี
ไอริส- เอ๋....พวกคุณพ่อกับคุณแม่ก็มาเหรอค่ะ
ฮิโรมิ- จ๊ะ อยู่ที่ห้องนั่งเล่นนะ

ห้องนั่งเล่น

ริน- พ่อค่า
เรย์- ไงริน วันนี้เป็นไงบ้างละซ้อมไปถึงไหนแล้ว
ริน- ค่ะ ก็ดีนะ แม่ไม่เหรอ
เรย์- น่าแม่เค้าติดงานนี่
เรย์น่า- พ่อก็ไม่ว่างเหรอค่ะแม่
โคโตนะ- จ๊ะ ช่วยไม่ได้นะ
เรย์น่า- น่าเบื่อจัง -3-
ไอริส- พ่อค่ะ ไม่ไปทำงานเหรอ
ไค- วันนี้บริษัทงานไม่เยอะนะ
ฮารูนะ- โกล์ แม่ได้ยินว่าลูกนะซ้อมมาโคโตะซะอ่วมเลยนิ
โกล์- ก็หมอนั้น สอนยากจะตายไปครับ(พูดง่ายๆคือค่อนข้างโง่)
มาโคโตะ- อย่างน้อยฉันก็วิ่งได้ละกัน-[]-
ไดจิ- ได้ยินมาว่าพรุ้งนี้จะแข่งแล้วนี่น่า
แม็ก- พรุ้งนี้เดี๋ยวพวกเราไปเชียร์นะ
เคียวจู- งานกีฬาเหรอคิดถึงเหมือนกันนะ ไม่ได้เล่นมาตั้ง20ปี
ฮิโรมิ- ก็พวกเราโตกันแล้วนี่น่า
ไดจิ- ช่ายๆ ป้าเองก็แก่เต็มทีแล้ว-V-

โป้ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ฮิโรมิ- เรียกใครป้าย่ะ!!
ไดจิ- เจ็บบบบ~~~T[]T

ติ้ง~~~~ต้องๆ (เสียงกริ๋งหน้าประตู)

ฮิโรมิ- ค่าๆ ใครค่ะ
??- ดีจ๊ะ ฮิโรมิ ไมได้เจอกันนานเลยนะ
ฮิโรมิ- ท.....เธอคือ 0o0
ทาคาโอะ- อะไรเหรอฮิโรมิ.....น...นี้ เธอ
??- ดีจ๊ะ มิยามานิ ไอ รา่ยงานตัวจ๊ะ...อ้อ!! ไม่สิต้องโคโอมะ สินะ^ ^
ทาคาโอะ/ฮิโรมิ- ไอ!!!!!0[]0
ฮารูนะ- ใคร.......ไอ!!!
ไค- นี่เธอ มิยามานิ ไอ
แม็ก- ไอจังกลับมาญีปุนแล้วเหรอ
เคียวจู- คุณไอครับ
ไดจิ- เจ๊ไอจ๊า~~~~~~~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!
โคโตนะ- ไอคิดถึงจังเลย
เรย์- ไม่ได้เจอกันตั้ง20ปีแนะ
ไอ- ก็นะ แต่วันนี้ฉันไม่ได้มาคนเดียวหรอก
ฮิโรมิ- เอ๋ ................
??- โยว์!!
ไค/ฮารูนะ- ชิน!!
ชิน- หึ....ไงละพวกนาย
ฮิโรมิ- ดีจ๊ะชิน แหม่....ห่างภรรยาไม่ห่างเลยนะ
ไอ- ฮิโรมินี่ก็.....
ไอริส- น้าไอค่ะสวัสดีค่ะ
ไอ- จ๊ะ ทุกคนโตกันขึ้นเยอะเลยนะ มาโคโตะกับโกล์ เองก็ยิ่งโตยิ่งเหมือนพ่อด้วย
มาโคโตะ- แน่นอนอยู่แล้วครับ ^ ^!!
โกล์- นิดหน่อยนะครับ........
ฮารูนะ- เข้ามาในบ้านก่อนสิ  เอ๋...เด็กผู้ชายที่อยู่ข้างกลังนะ 
ไอ- จ้า.....นี่เป็นลูกของพวกเราเอง^ ^
??- โคโอมะ ชุนเซย์ ครับ
คนอื่นๆ- เอ๋!!!!!!!

หลังจากนั้น 20 นาที

ทาคาโอะ- ตกใจหมดเลย นะเนี้ย............... ที่แท้ก็เป็นลูกบุญธรรม
ฮารูนะ ไอแต่งทีหลังพวกเรา2ปีเพราะงั้นลูกของพวกเธอเองก็ไม่น่าจะโตขนาดนี้
ชิน- ชุนเซย์ เดิมทีเป็นลูของคนรู้จักฉันแต่ว่าก็ตายไปเพราะอุบัติเหตุเพราะงั้นฉันกับไอเลยเลี้ยงเค้าไว้ไง
ฮิโรมิ- แต่ท่าทางว่า พวกเธอจะรักชุนเซย์คุงเหมือนลูกแท้ๆเลยนะ
ไอ- ก็นะ เพราะถึงยังไงเราก็เป็นเหมือนพ่อแม่แท้ๆของเค้าเหมือนกัน
เรย์- ว่าแต่พวกเด็กๆละ?
โคโตนะ- อยู่หลังสวนนะ
ไค- แล้วมาที่นี้ทำไมละ
ชิน- มาคุยธุระกับลูกค้านะ เดี๋ยวก็จะกลับแล้ว
แม็ก- น่าเสียดายจังแหะ
ไอ- เอาน่าๆ ถึงจะมีเวลาไม่มากแต่ก็นานๆครั้งนะที่พวกเราจะมาเจอกัน
ฮิโรมิ- นั้นสิเนอะ

ทางด้านพวกมาโคโตะ

มาโคโตะ- เอ๋...ชุนเซย์ก็อยู่ป.5เหมือนกันเหรอ
ชุนเซย์- ใช่
ริน- แต่นายสูงเท่าโกล์เลยน่ะ
โกล์- แต่ก็ยังเตี้ยกว่าฉันละน่า
เรย์น่า- โกล์ซังละก็..-0-
ไอริส- พี่ค่ะ อย่าเสียมารยาทสิ
ชุนเซย์- หือ...หนังสือที่เธอถืออยู่นะ ใช่หนังสือรวมเรื่องลี้ลับของโลกใช่ไหม?
ไอริส- ก็ใช่น่ะนะ
ชุนเซย์- โห...ไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนสนใจเรื่องนี้อยู่เหมือกัน
ไอริส- เอ๋....นายก็สนใจเหรอ!!
ชุนเซย์- นิดหน่อยนะ
ไอริส- ปริศนาพีระมิดอ่านหรือยัง!?
ชุนเซย์- อ่านแล้วสนุกมากเลย
มาโคโตะ- สองคนนี้เข้ากันได้ดีเนอะ
ริน- นั้นสินะ
โกล์- ใช่...ดีเกินหน้าเกินตา(เสียงอมหิติ)
เรย์น่า- ก....โกล์ซังใจเย็นไว้

โกล์เริ่มปล่อยแรงอาฆาตอย่างสุพดแรงเพราะเนื่องมาจากชุนเซย์สนิทกับน้องสาวสุดห่วงของเค้าเกินหน้าเกินตา

ชุนเซย์....แกไม่ตายดีแน่!!!!!!!!!!!!!! : โกล์

ไหงมันเย็นยะยือกหวา..V[]V : ชุนเซย์

หลังจากนั้น........

ไอ- ไปก่อนนะจ๊ะ เจอกันใหม่
ทาคาโอะ- โชคดีนะ
ชิน- พวกนายเองก็เช่นกัน
ชุนเซย์- ไปก่อนนะไอริส
ไอริส- จ๊ะ ชุนเซย์คุง

หลังจากที่ครอบครัวโคโอมะกลับไป
มีอยู่สองคนที่ไม่พอใจกับการที่ชุนเซย์สนิทกับไอริส

ทำไมจะต้องเจาะจงที่ไอริสด้วย(ฟ่ะ)-*-!!!!!!! : ไค/โกล์

หวงน้องกับหวงลูกสาวแหงๆ (แบบนี้ไอริสท่าทางจะเหนื่อยแน่)

จบเหอะ