Fic D Gray man Holiday (ปี2แล้วจ้า!!!!)

ลำดับตอนที่ #16 : Chepter 12 วันแรก ณ ที่หมาย

สนามบินสุวรรณภูมิ ณ เวลา 17.00 น. 

โคมุอิ- ประเทศไทยจ๋า!!!!! เรามาถึงแว้ววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!

โคมุอิตะโกนโดยไมอายคนอื่น=[]= (น่าเวทนากับอายุมันมาก)

??- Mommy What is it?
??- Don't is it son............

รินารี่- พี่ค่ะเลิกทำตัวปัญหาอ่อนซักทีคนอื่นมองเราจนอายพวกหนูไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้วเนี้ย -///-
โคมุอิ- แหม...........วัยรุ่นซะอย่างต้องตะโกนแบบนี้แหละถึงจะดี 5555+++!!!!!

ประทานโทษเหอะ ไ อ้ โคมุอิ แกจะ30แล้วไม่ใช่รึ =[]=

คันดะ- ปัญญาอ่อน -*-
อเลน- ว่าแต่นอกจากพวกเราแล้วคนต่างชาติก็เยอะจังเลยนะครับ ทั้งๆที่เป็นประเทศที่ไม่ได้หรูหราอะไรมากมาย 0 0

___________________________________________________________
R/ ฉันขอสาปแช่งแกอเลน !!!!!!
อเลน- ทำไมละครับ T T
R/ ข้อหาบังอาจดูถูกประเทศบ้านเกิดช้านนนนนนน!!!!!!!!!!!!!
อเลน- คุณR.เป็นคนไทยเหรอครับ ^ ^
R/ ไม่งั้นฉันจะเขียนภาษาไทยทำแป่ะอาร้ายยยยT[]T!!!!!!!!! พ่อคนซื่อ!!!!!!!
____________________________________________________________

ราวี่- เพราะว่าประเทศไทย ถือเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ที่มีอาหารการกินทุกปี อีกทั้งยังมีแหล่งสถาปัตยกรรมที่สวยงามตระกาลตาที่เหมือนมีมนต์วิเศษดึงดูดให้ชาวต่างชาติมาเที่ยวไง ประเสนี้มี3ฤดู ร้อน ฝน หนาว ทะเลและประการังที่นี้ก็สวยเอาการเลยนะ
อเลน- รู้เยอะจังเลยนะครับ
ราวี่- ผู้สืบทอดบุ๊คแมนอย่างฉันต้องรู้เยอะอยู่แล้ว แถมยังหล่ออีกต่างหาก ^ ^

มันน่าถีบเนอะ พ่อคนหล่อ ลากไส้ -*-

รินารี่- ฉันว่าเราไปที่โรงแรมก่อนดีกว่านะ
คันดะ- ก็ดี........ฉันเริ่มเมื่อยแล้ว - -*
อเลน- ผมก็ด้วย
ราวี่ เค้าก็ด้วย

*******************************************

1 ชม.ต่อมา

ณ โรงแรมแลนมาร์ค




ราวี่- โค-ต-ร ใหญ่เลย -[]-
รินารี่- พี่ค่ะเราพักที่นี้จริงเหรอ 0-0
โคมุอิ- พี่เองยังไม่อยากเชื่อเลยจ๊ะ
อเลน- ชาตินี้ผมว่าถ้าหากเราไม่โชคดีคงจะไม่ได้มาหรอกครับ
คันดะ- ก็มันใช่โรงแรมธรรมดาที่ไหนละ - -*
อเลน- ไม่ธรรมดายังไงครับ?
คันดะ- เป็นโรงแรมที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 5 ของประเทศนี้ไงเจ้าถั่วงอก - -* ..........

..............................
..........................................................

ถ้าเป็นปกติไม่มีทางมาได้แน่ : 5 หน่อ
 
โคมุอิ- งั้นเราไปที่ห้องพักกันดีกว่านะ

ซักพักนึง

โคมุอิ- Ok. นะ อเลนคุง คันดะคุง ราวี่ นอนห้องเดียวกัน ส่วนรินารี่นอนกับพี่นะจ๊ะ ^ ^
มีใครคัดค้องมั้ย
ทั้ง4- ไม่.................
โคมุอิ- งั้นพอเก็บของเสร็จให้ออกมารอข้างนอกเดียวเราจะไปทานอาหารกันนะ
อเลน- เย้!!!!!!!!!!!!!!

ห้องของ3หนุ่ม

 มี3 เตียงค่ะ

ราวี่- สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดด  (ตาเป็นประกาย)
อเลน- ห้องอาบน้ำก็ใช้ได้นะครับ


ราวี่- เตียงนุ่มจังเลย ^ ^
อเลน- ไม่คิดเลยนะครับว่าชาตินี้จะได้มีโอกาสมา T T
คันดะ- พวกแกเลิกเล่นกันได้แล้ว รีบเก็บของซะ -*-

ห้อง 2 พี่น้อง ลี



โคมุอิ- ได้นอนกับรินารี่แบบนี้ดีจังเยย ^[]^
รินารี่ พี่ค่ะหนูไม่ใช่เด็แล้วนะ ^ ^

หลังจากนั้นที่ห้องอาหาร

พนักงาน- จะรับอะไรเป็นอาหารค่ำดีครับ มีทั้งอาหารไสตน์ยุโรป อาหารญีปุน และ อาหารไทยนะครับ 
โคมุอิ- ฉันขอเป็น สเต็กเนื้อสัน แล้วกัน
รินารี่- ข้าวผัดอเมริกัน ค่ะ
คันดะ- โซบะ
พนักงาน- แล้วทั้ง2ท่านละครับ
อเลน- ************** ************ ครับ
พนักงาน- ......ท....ท....ทานไหวเหรอครับ (เหงื่อตก)
อเลน- ถือว่าเป็นน้อยที่สุดของผมแล้วนะครับ ^ ^
พนักงาน- ค.....ครับ (เหงื่อแตกพลั่ก)
ราวี่- ผมขอเป็นส้มตำปลาร้าแลวกันครับ
พนักงาน- รอซักครู่นะครับ

หลังจากนั้น

อเลน- เฮ้อ...........อร่อยจัง ^ ^
ราวี่- ไวมากเลยอเลน ฉันยังกินไม่หมดเลย -V-
อเลน- ราวี่นั้น อาหารไทยเหรอครับ
ราวี่- อื้อ.อยากลองกินมานานแล้วจะลองกินมั้ย
อเลน- ขอบคุณคร้าบบบบบบบ อร่อยจัง

ในคืนนั้นเอง

อเลน- ราวี่ครับพอเถอะครับ ผมเหนื่อยแล้วนะ.......
ราวี่- จะเสร็จแล้ว.................
อเลน- โอ้ย! ขอร้องละครับ ผม ผม ผม ผมเหนื่อยที่จะรอแล้วนะครับ!!!! มันจะออกอยู่แล้ว!!!!!!!!!!!!! ออกมาจากห้องน้ำเถอะ T[]T!!!!!!!!!!
ราวี่- เดี๋ยวสิฉันยังออกไม่หมดเลยT[]T!!!!!!!!!!!!

2คนนี้ท้องเสียเนื่องจากส้มตตำปลาร้าทำพิษ (ขนาดใหญ่)

คันดะ- พวกแกเมื่อไหรจะเสร็จซักที!!!! ฉันนอนไม่ได้เลยนะเฟ้ย!!!! หนวกหู!!!
อเลน- ผมเองก็ทรมานนะครับ T[]T~~~~~~~~~
ราวี่- โทษทีนะยู คืนนี้คงอีกยาว T[]T ~~~~~~~~~~~~
คันดะ- อยากตายโว้ยT[]T!!!

ทั้ง3จึงไม่ได้นอนด้วยประการนี้ กว่าจะได้นอนอีกทีรู้สึกจะ ตี4 -0-  อาเมน..........
____________________________________________________________

[ติดตามตอนต่อไป]