Fic beyblade newstory year

ลำดับตอนที่ #15 : เตรียมตัวสอบ 100%

 ณ โรงเรียนของพวกมาโคโตะ

พักกลางวัน

มาโคโตะ- เฮ้อ~~~~~
ริน- ถอนหายใจทำไมามาโคโตะ-0-
เรย์น่า- ถ้าให้เดามาโคโตะต้องเครียดเพราะสอบวัดระดับแน่เลย
ไอริส- ใช่มั้ยละ?
มาโคโตะ- ก็ใช่นะสิ
โกล์- นายจะเครียดทำไมละ .......ฉันว่าง่ายออก
มาโคโตะ- นายลองดูระดับไอคิวของฉันบ้างสิว่ะ!!
ไอริส- แต่ว่านะ ไม้ให้มาโคโตะเครียดก็คงไม่ได้ เพราะถ้าตกละก็มีหวังไม่ได้ปิดเทอมแน่เลย
เรย์น่า- นั้นสินะ ข้อสอบคราวนี้ได้ยินมาว่ายากซะด้วย
ริน- เพราะแบบนี้เลยเครียดไง

...................................อยู่ในภาวะเครียด

ไอริส-.....จริงสิ!!!
โกล์- อะไรของเธอละ อยู่ๆก็ตะโกนซะดัง-*-
ไอริส- พวกเราก็มารวมกันติววิชาที่ไมถนัดเป็นไง!?
มาโคโตะ- ต....ติวเหรอ?-[]- (ไม่ชอบเลยอ่ะ)
ไอริส- ใช่ .... ก็อย่างเช่นถ้ามาโคโตะไม่ถนัดวิชาคณิตศาสตร์ก็ให้พี่ติวให้แบบนี้ไง
เรย์น่า- ก็ดีนะ ว่าแต่เราจะไปข้างที่บ้านใครดีละ
ริน- ฉันว่าเอาเป็นบ้านของคนที่มีพื้นที่เหมาะกับการติวหน่อย
มาโคโตะ- แล้วอาหารก็เยอะแด้วย [น้ำลายไหล]

โป้ก!!!!!!!!!!!!!! (รินเขกกบาลมาโคโตะ)

ริน- ไม่เกี่ยวย่ะ!!
มาโคโตะ- เจ็บ~~~~~T~T 
เรย์น่า- ถ้าจะให้ดีก็ต้องเป็นบ้าน...........

มองมาที่โกล์

หลังจากนั้นตอนเย็น......

ที่บ้านของโกล์

นั้นไงตูว่าแล้ว-*- : โกล์

ริน -โกล์สมการข้อนี้ทำยังไงนะ
โกล์- เอา2มาลบกับ25ก่อนแล้วค่อยนำ6ยกกำลัง8มาคูณ
ริน- ไม่เข้าใจอ่ะ @-@

อธิบายรอบที่2แล้วนะ-*- : โกล์

ไอริส- พี่ค่ะ เมืองหลวงของอเมริกาคืออะไรค่ะ
โกล์- วอร์ชิงตัน 
เรย์น่า- โกล์ซัง ตัวแทนค่ของรูปวงกลมละ
โกล์- เศษ22ส่วน7 หรือ 3.14
มาโคโตะ- เศษส่วนนี้ละ?
โกล์- นี้!!! ใจคอคิดจะถามฉันคนเดียวรึไง!!
มาโคโตะ- ก็แหม คนในกลุ่มเราคนที่เรียนเก่งที่สุดคือโกล์นี่น่า-3-
โกล์- พวกนายก็ลองศึกษาเองบ้างซิ
ริน- แล้วจะให้เราไปถามใครได้อีกละ
เรย์น่า- ใช่แล้วค่ะ
ไอริส- พี่ก็สอนๆไปเหอะ

คอยดูเถอะพอฉันจบป.6แล้วจะไม่มาช่วยเด็ดขาด!!! : โกล์

30 นาทีต่อมา

มาโคโตะ/ไอริส/ริน/เรย์น่า- โกล์!! ข้อนี้

ฉันจะได้ดูหนังสือมั้ยเนี้ย!! T^T : โกล์

[โหย!! เรียนเก่งจะตายไม่ต้องกลัวตกหรอก(ความรู้ระดับม.1-ม.2แล้ว)/ R.(ไรเตอร์)]

วันต่อมา (พวกมาโคโตะมานอนบ้านโกล์กับไอริสจนกว่าจะสอบ)

มาโคโตะ- โกล์ ทฤษฎีของแสงเนี้ย.......
ไอริส- หือ.....นี้เพิ่งสอนช.ม.ที่แล้วนิ
ริน- แต่อาจารย์ก็บอกให้อ่านเองนิ
เรย์น่า- ฉันว่าก็เป็นโอกาสนะให้โกล์ซังอธิบายไปเลยดีกว่านะ
ไอริส- นั้นสินะ
โกล์- ทฤษดีของแสงนะ.............................................
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ด้านบริษัทของไค

ทาคาโอะ- โยว์!!! ไค
ไค- ถามจริงเถอะทำไมถึงชอบมาที่บริษัทฉันบ่อยจัง-*-
แม็ก- เหอะน่าไค ยังอยู่ใช่วงพักเที่ยงอยู่เลยนิ
ไดจิ- พวกเราไม่กวนหรอกน่าเดี่ยวบ่ายก็กลับแล้ว
ฮารูนะ- หนูซื้อน้ำที่พี่ชอบมาด้วยนะ
โคโตนะ- ของทุกคนเองก็มีนะ
มาโอ- จะกินมั้ยละ

5 นาที ต่อมา

บรู๊คลิน- รู้สึกว่าเรย์น่าจะไปนอนข้างบ้านนายใช่มั้ยไค?
ฮารูนะ- ก็ใช่นะ พวกมาโคโตะคุงเองก็ไปด้วยสิ
เคียวจู- รู้สึกว่าที่โรงเรียนจะจัดการสอบวัดระดับนี่เนอะ
ฮิโรมิ- จริงด้วย ถ้าหากว่าการสอบครั้งนี้ตกเกิน3วิชาละก็จะต้องมมาเรียนเสริมตลอดปิดเทอมเลยนะ
ไค- รู้สึกว่าเมื่อคืนพวกโกล์จะติวถึง5ทุ่มเลยนะ
ฮิโรมิ- เอ๋!! ไม่จริงน่า
มาโอ- นอนดึกขนาดนั้นเลยเหรอ
โคโตนะ- ฉันว่าพวกเด็กๆคงจะเครียดมากแน่ๆเลย
ฮารูนะ- ฉันเห็นด้วยกับโคโตนะ แต่ถ้าเครียดแบบนี้เกินไป
เรย์- ในฐานะหมอแผนกกายภาพนะและจิตนะ มันอาจจะส่งผลต่อร่างกายเด็กๆด้วย
ทาคาโอะ- น่าสงสารเนอะ
แม็ก- สมัยพวกเราเองก็ต้องพยายามมากเลยทีเดียวกว่าจะผ่านมาได้
เคียวจู- แต่ก็นะตอนนี้หลักสูตรมันก็เพิ่มมานิดนึง พวกเด็กๆเองก็แย่เอาการ

หลอกด่าฉันรึเปล่าฟร่ะ-*- : ทาคาโอะ

แม็ก- แล้วไปเที่ยวไหนดีละ?
ไดจิ- ทะเลที่พัทยาเป็นไง
เคียวจู- อ้อ!! ที่เราเคยไปตอนปิดเทอม20ปีก่อนนะเหรอ
ทาคาโอะ- ตกลง!! ทะเลก็ทะเล!!
ฮิโรมิ- พวกเด็กๆต้องดีใจแน่เลย ^ ^

___________________________________________________________

จบไปอีกตอนแล้ว

เหลืออีกแค่2ตอนก็จบเรื่องนี้แล้วละค่ะ ^ ^