ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นางฟ้ารึเปล่า?
บทที่2 นางฟ้ารึเปล่า?
หลังจากที่ฉันโดนลากโดยสองถึกนั้น ก็ต้องมาสปาตามที่จัสมินบอก ผ่านไปประมาณ สิบกว่านาทีเราก็มาถึงร้านสปา
“ร้าน สปาบิวตี้ ” ฉันร้องขึ้น ร้านของเขาสวยมาก มีดอกแคทธารีนยาบานอยู่เต็มทางเดิน ประตูแก้วอัตโนมัติ ตัวร้านถูกทาสีด้วยสีฟ้าอ่อนๆแบบพองาม ร้านนี้มีคนเยอะจังนะ
“ ใช่ ร้านนี้เป็นร้านประจำของฉัน เวลาว่างๆ ฉันจะมาที่นี้” จัสมินตอบอย่างภูมิใจ มันน่าภูมิใจหรอเนี่ย เพิ่งรู้อ่า- * -
“ สวัสดีค่ะ คุณหนูจัสมิน วันนี้จะเสริมสวยแบบไหนดีค่ะ” ผู้หญิงอายุราวๆ สี่สิบยังแจ๋ว ผมสีน้ำตาลแดงถูกมีดเป็นหางม้า ตาสีดำสนิทมองจัสมินราวกับ ต้องทำให้ลูกค้าประทับใจให้ได้ไม่ว่าวิธีใด คนนี้ต้องเป็นลูกค้าของฉันตราบชั่วฟ้าดินสลาย นี่ฉันอธิบายได้โอเว่อร์ได้อีก ป้าแกกำลังส่งยิ้มบางๆจัสมินอยู่
“เอา แบบที่เริ่ดๆค่ะ จ่ายไม่อั้นค่า พอดีว่า เพื่อนของหนูเค้าต้องพบคู่หมั้นเค้าค่ะ คนนี้ค่ะ เอาแบบอลังการนะค่ะ ย้ำว่าจ่ายไม่อั้นค่า!!!” ยัยจัสมินพูดพลางจับไหล่ฉันและหันไปหาป้าเจ้าของร้าน คุณป้าแกสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ปลายเท้าจรดหัว
“น้องคนนี้ชื่ออะไรค่ะ” ป้าแกถามฉันพลางยิ้มอย่างที่ป้าแกคิดว่าดูดีที่สุดในปฐพี
“ชื่อ กีวี่ค่ะ” ฉันตอบป้าแกอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะรอยยิ้มที่แสนจะ(ไม่)จริงใจของป้าแก
“อ๋อน้องกีวี่ น้องกีวี่ก็ไม่ได้หน้ากลงหน้าเกลียดอะไรนะค่ะ เดี๋ยวทางเราจะช่วยเสริมเติมแต่งให้หน่อยนะค่ะ คุณน้องสองคนเชิญห้องวีไอพีทางนี้เลยค่ะ” คุณป้าหน้าเงินว่าพลางผายมือไปทางห้องๆหนึ่งที่มีป้ายแขวนว่า วีไอพี ฉันกับจัสมินพากันเดินเข้าไปในห้องนั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา
แอด!! เสียงประตูดังขึ้นจากการโดนผลัก อะ...โอ้โห อลังการได้อีก สวดยอด!!!!
ข้างในห้องวีไอพีนี้มันเจ๋งโคตรๆ มีอ่างน้ำขนาดใหญ่ ผิวน้ำโรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดง อีกอ่างนึงมีฟองฟูเต็มอ่าง พนักงานมีมนุษย์สัมพันธ์ดีทุกคน
“นี้หล่อน อย่ายืนอึ้งทึ้งอยู่ รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว” จัสมินตะโกนใส่หูของฉัน โอ๊ย แสบแก้วหูน้า ไปแล้วจร้า ฉันเลยเดินตามยัยจัสมินไป
หลังจากเปลี่ยนเสี้อผ้าเสร็จ ฉันก็อยู่ในชุดผ้าคลุมสีชมพูอ่อนขนนุ่มน่ากอด ร้านนี้ดีจริงๆ สมแล้วที่เป็นร้านประจำของยัยจัสมิน ยกเว้นป้าหน้าเงินนั่น-__-
“ต่อไป เป็นปฏิบัติการสวยเลือกได้ เริ่มกันเลย!!!” จัสมินพูดพลางแสยะยิ้มร้ายกาจ หลังจากที่หล่อนพูดเสร็จ พนักงานทุกคนวิ่งกรูเข้ามาหาฉันเพื่อไม่ให้ฉันไปไหน เฮ้ย หนูหนีไม่ทัน อ๊าก!! อย่างกับสัมพเวสีขอบุญอะไรพันธุ์นั้น
ผ่านไปครึ่งวัน...!!!
“โอ๊ย เจ็บผิวหนังชะมัด!!!” ฉันร้องขึ้นหลังจากทำภารกิจสุดท้ายเสร็จคือ ขัดผิวให้ขาวขึ้นแต่มันก็ขาวขึ้นจริงอ่ะนะ
“แค่นี้เอง อยากสวยต้องอดทน ใจป่ะ”จัสมินพูดและยิ้มปลอบใจ
“แต่ฉันไม่ได้อยากมาสปาเลยนะแก ก็แกบังคับเองนะเนี่ย” ฉันทักท้วงขึ้น
หลังจากที่เราทำสปาเสร็จ เรามาต่อด้วยร้านแต่งหน้าทำผม ร้านนี้ก็อลังการเหมือนเดิม ร้านเสริมสวยดูคัลเลอร์ฟูลสุดๆ พื้นสีฟ้า ผนังสีชมพู เก้าอี้สีม่วง แอร์สีดำ
เริ่ดได้อีก- _-
“สวัสดีค่ะ คุณหนูจัสมิน แล้วก็...” คุณน้าเจ้าของร้านที่ยังดูสาวแบบเอ๊าะๆหันไปถามจัสมินด้วยสายตาว่าคนนี้ชื่ออะไร
“กีวี่ค่ะ”จัสมินบอกคุณน้าเจ้าของร้าน
“อ๋อ คุณหนูกีวี่ สวัสดีค่ะ” คุณน้าพูดก่อนยิ้มให้ฉันอย่างจริงใจไม่เหมือนกับป้าแก่หน้าเงินเลยซักนิ้ด
“วันนี้จะทำผมทรงไหนดีค่ะ” คุณน้าถามขึ้น
“ช่วยหาทรงผมที่เข้ากับกีวี่หน่อยได้ไหมค่ะ พอดีเค้าจะต้องไปดูตัวคู่หมั้นค่ะ” จัสมินบอกคุณน้า
“ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวดิฉันจะเป็นคนจัดการเรื่องทุกอย่างเองค่ะ” คุณน้าพูดด้วยสายตามั่นใจและคำพูดที่หนักแน่น
“คุณหนูกีวี่ เชิญนั่งลงเลยค่ะ” เจ้าของร้านสุดสวยพูดอีกรอบก่อนผายมือให้ฉันไปนั่งบนเก้าอี้ ฉันเลยเดินไปนั่งเก้าอี้อย่างเรียบร้อย เพื่อไม่ให้เกิดสถานการณ์แบบร้านสปาอีก
“คุณหนูกีวี่เป็นคนสวยอยู่แล้ว ดิฉันว่าให้คุณหนูเลือกทรงผมเองเลยดีกว่า เพราะคุณหนูจะทำทรงไหนก็สวยอยู่แล้วค่ะ” คุณน้าพูดพร้อมยื่นแมคกาซีนทรงผมมาให้ ฉัน ฉันรับมันมาและเปิดดู ปกติผมฉันมันเป็นลอนโตสยายมากลางหลัง ถ้าจะเลือกคงต้องดูไปก่อน
พรึ่บๆๆๆ เสียงเปิดหน้าหนังสือแมคกาซีนดังขึ้น ผ่านไปห้านาทีกว่าๆ ฉันเปิดหนังสือไปแต่ยังไม่เจอทรงผมที่ใช่เลย จนกระทั่ง มีผมทรงที่ถูกใจใช่เลย!!!> < ชื่อหัวข้อเขียนว่า ‘ผมสไตล์บาร์บี้!’ ในรูปภาพเป็นทรงผมยาวถูกดัดจนสุดปลายผม และซอยผมนิดๆหน่อยๆ ตัดหน้าม้ายาวถึงตาและแสกไปข้างขวา ป้าาดดด!!! ทรงนี้สวยมว๊าก...!!!
“เอาทรงนี้ค่ะ” ฉันพูดพลางยื่นหนังสือให้คุณน้าที่ยืนรอฉันเลือกทรงผมโดยไม่บ่นสักคำ
“ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณน้าจะเนรมิตให้ค่ะ” คุณน้าพูดพร้อมเตรียมอุปกรณ์ทำผม ส่วนยัยจัสมินน่ะหรอ หลับไปตั้งแต่ ห้านาทีแรกแล้ว - __-“ นึกว่าจะทำผมด้วยซะอีก
ผ่านไปสามชั่วโมงเศษๆ....
หลังจากที่ทำผมเสร็จเรียบร้อย ฉันแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย จากผมหยักศกธรรมดากลายเป็นผมลอนที่ถูกดัดจนสุดปลายยาวจนถึงบกลางหลัง จากผมแสกกลางลายเป็นหน้าม้าแสกข้างขวา โอ้สวยซะไม่มีเลย หนูชอบค่าา!!!>o<
“เสร็จแล้วค่ะ คุณหนูกีวี่” คุณน้าสุดสวยพูดพลางจับทรงผมให้ดูเข้าที่อีกหน่อย
“สวยมากเลย เริ่ดมว๊ากก” ยัยจัสมินพูดขึ้นพร้อมสายตาหลงใหลทรงผมใหม่ของฉัน อ้าว!!ว่าแต่ตื่นนอน ตอนไหนเนี่ย หนูไม่เห็นเลย -O-
ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามแล้ว ทั้งฉันและยัยจัสมินต่างก็หิวเหมือนกันทั้งคู่เลยขอไปกินโออิชิราเมงก่อนละกัน หลังจากที่เราสั่งอาหารเสร็จแล้ว...
“เออนี่แก ทำไมเมื่อวานแกเปิดเฟสดึกจัง” ยัยจัสมินที่กำลังเล่นบีบีอยู่ก็ถามขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
“อ๋อ เมื่อวานมีคนมาคุยด้วย คุยกันไปคุยกันมาถูกคอจนลืมดูเวลาไปเลยน่ะ แฮ่ะๆ” ฉันพูดพลางหัวเราะฝืดๆ
“คนที่แกคุยเป็นใคร! ชื่ออะไร! อยู่ที่ไหน! หญิงหรือชาย อายุเท่าไหร่!?!” ยัยจัสมินรัวคำถามไม่ยั้งอย่างกับปืนไก แต่ก็ยังดีที่มันเป็นห่วง
“เป็นผู้ชาย ชื่อสกาย กฤษติน อักษรไทยอะไรนั่นอะ” ฉันพูดขึ้นและสังเกต สีหน้าของยัยจัสมิน ดูเหมือนหน้าตกใจไปนิดนึง และก็พูดต่อ
“เฮ้ย หมอนั่นนะ ดังมากฮอตมากหล่อมากด้วย มาขอคนอย่างแกเป็นเพื่อนหรอ เป็นไปไม่ได้เลย ” ยัยจัสมินพูดอย่างไม่เชื่อ คนอย่างฉันเนี่ยนะอ๋อยผู้ชาย ไม่เคยเฟร้ย
“ แกไม่เชื่อไม่เป็นไรตามใจ เฮอะ ต่อให้หมอนั่นหล่ออะนะ ฉันก็ไม่สนค่ะ” แน่ละ หมอนั่นกวนส้นจะตาย แต่ยังไงก็มีบางคำพูดที่ดูดีดูเด่นอะนะ-3-
หลังจากที่เรากินราเมงแสนอร่อยเสร็จ เราก็มาต่อด้วยร้านเสื้อผ้า โอ้ เสื้อผ้าเยอะมากมาย ในร้านสีหวานมีชุดสวยเยอะมาก อ้อ!!ลืมบอกอีกอย่าง ตอนที่เราเดินในห้างมีแต่ผู้ชายเหล่มามอง โฮะๆๆ! พอ ทำผมแล้วหน้าตาดีขึ้นอย่างนี้ หนูน่าจะทำตั้งนานแล้ว ปล่อยให้ขี้เหร่ทำไมเนี่ย กลับสู่เวลาแห่งความส(ซ)วยต่อ ยัยจัสมินนี่จริงๆเลย เห็นชุดไหน ต้องหยิบมาให้ใส่ทุกครั้งไป ชุดไหนก็ไม่ผ่านๆๆๆๆๆ>o< จะเป็นลมอยู่แล้วเนี่ย ลองจะหมดร้านแล้นะ และตอนนี้...!!!ฉันกำลังลองชุดสุดท้ายของร้านอยู่ เฮ้อ จะได้ไม๊เนี่ยชุดเนี่ย
หลังจากที่ฉันเดินออกมาจากห้องลองเสื้ออย่างหมดหวัง เสื้อที่ฉันใส่เป็นเดรสแขนยาว มีกระดุม ดอกไม้สีน้ำตาลติดอยู่ที่อกข้างซ้าย ผ้าชีฟองเสื้อสีขาวบาง ส่วนกระโปรงสีน้ำตาลบานๆยาวเท่าเข่า มันดูโอเคนะ ถ้าดูๆไปแล้ว แต่ยัยจัสมินจะให้ผ่านรึเปล่านั้น ต้องลุ้นเอา =_= หลังจากที่ทุกคนเห็นชุดที่ฉันใส่แล้ว ต่างก็ตาค้างกันเป็นแถว ปากกว้างขึ้นมาทันที
“อุว้าว!” ทุกคนพูดพร้อมกันไม่เว้นแม้ยัยต่จัสมิน
“สวยมากแก เพิ่งเห็นแกสวยก็วันนี้แหละ!!” ยัยจัสมินพูด อ้าวแล้วทุกวันที่ผ่านมาน่ะ ฉันหน้าเกลียดใช่ไหม
“ พี่ค่ะ เอาตัวนี้ค่ะ” ยัยจัสมินพูดลางยิ้มอย่างถูกใจเป็นที่สุด
“ค่ะๆๆ” พนักงานที่ร้านตอบรับด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อน จากการที่นำเสนอชุดของทางร้าน และถือชุดให้ น่าสงสารจริงๆ ตอนนี้เวลาปาเข้าไป สองทุ่มแล้ว เฮ้อเหนื่อยจังอยากลับไปนอน พูดถึงก็เริ่มง่วงแล้วเนี่ย
“แกวันนี้ฉันนอนบ้านแกนะ” เสียงยัยจัสมินดังขึ้นหลังจากที่ฉันเปลี่ยนชุดสวยเป็นชุดเดิมเรียบร้อยแล้ว
“มานอนก็มาดิ ไม่มีใครว่าแกที่นี้” ฉันพูด
“เออ แกพรุ่งนี้ตื่น ตีห้านะต้องแต่งหน้าแต่เช้า” ยัยจัสมินพูดขึ้น
“อืมๆ” ฉันเลยพูดแบบนี้เพื่อตัดความรำคาญจากเสียงยัยจัสมิน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น