คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เขา?...คนนั้น
ฉันรีบเข้าไปอาบน้ำรู้สึกแสบแผลนิดๆด้วยพอแต่งตัวออกมาฉันก็รีบขึ้นไปดูเมฆาที่กำลังนอนป่วยอยู่บนห้อง(อันที่จริงเรื่องว่าชั้นไม่ได้หรอกแค่ขึ้นบันไดไปขั้นเดียวก็ถึงแล้ว)
“เมฆา”
“ฮะ”
“กินข้าวกินยาด้วยนะเดี๋ยวพี่ไปทำงานก่อนถ้าหิวเมื่อไรก็ลงไปกินโจ๊กข้างล่างนะพี่แวะซื้อมาให้ตอนขากลับแล้วกินยาด้วยล่ะ”
“ฮะทำงานดีๆนะฮะ”
“จ๊ะ”
ฉันก้มจูบหน้าผากน้องของฉันเบาๆก่อนจะลงมาหานายฟิมล์ที่กำลังนั่งรออยู่
“นี่เธอ”
“อะไร”
“มันยังไม่ห้าโมงเลยนะจะไปทำงานแล้วเหรอ”
“ไปก่อนเวลาไง”
“ไปก่อนเวลาสามชั่วโมงเนี่ยนะเธอจะบ้าเหรอยัยเตี้ย!!”
“ก็แล้วทำไมล่ะ”
“ก็เปล่าแต่ตามมาเร็วๆเลย”
“อะไรของนาย”
“ไม่ต้องพูดมาก”
จู่ๆนายนั่นก็เดินมาจูงมือฉันออกไปนอกบ้านแล้วจับฉันใส่รถก่อนจะขับออกไปที่ไหนก็ไม่รู้ไม่ค่อยคุ้น
“นายพาฉันมาที่ไหน”
“ไม่รู้ดิพามาเรื่อยๆ”
“อ้าวไอบ้าแล้วจะพาฉันมาทำไมเนี่ย!!”
“ล้อเล่นใครจะมาทั้งที่ไม่รู้ล่ะยัยโง่เตี้ยแล้วยังโง่อีกนะเธอเนี่ยสมองเหมือนไก่เลย”
“อะไรใครเหมือนไก่ห๊ะ!!ไอบ้า”
“คำก็ไอบ้าสองคำก็ไอบ้าฉันว่าเธอนั่นแหละที่บ้ายัยเตี้ย!!”
“ก็เหมือนนายนั่นแหละคำก็ยัยเตี้ยสองคำก็ยัยเตี้ยนายนั่นแหละเตี้ยไอบ้า”
“อืมก็จริงของเธอนะฉันสูงแค่ร้อยเก้าสิบเองฉันก็ยังว่าเตี้ยอยู่ดี - - ”
“ใช้คำว่าแค่เหรอน่ะฉันแค่ร้อยเจ็ดสิบเอง”
“ฮ่าๆก็รู้อยู่แล้วไงฉันเลยตอกย้ำ ”
“โหย!!ไอบ้า~”
“หยุดพูดถึงแล้ว”
ฉันหันไปดูทางข้างหน้าไม่รู้ว่าตัวเองหยุดมองทางมาตั้งแต่ตอนไหนพอหันกลับมาอีกทีก็เห็นสะพานอยู่ข้างหน้าส่วนข้างล่างสะพานก็เป็นแม่น้ำมีไฟด้วย
“ชอบมั้ย”
“อืม”
“งั้นก็ลงไปดูดิจะมานั่งอยู่ทำไม”
ฉันเปิดประตูลงไปข้างล่างแล้วเดินไปดูที่ริมสะพานข้างล่างน้ำใส่เห็นปลาเลยแหละไม่คิดเลยว่าจะมีที่สวยๆในเมืองนี้ด้วย
“สวยมั้ยล่ะ”
“สวย”
“อืมสวยเหมือนเธอเลย”
“อะไรนะ”
“อ่อเปล่าฉันบอกว่าสวยมากเลยน่ะ ^ ^”
“อืมแล้วนายพาฉันมาที่นี่ทำไมอ่ะ”
“ก็อยากพาเธอมาเที่ยวไงเห็นเอาแต่อยู่บ้านแล้วก็ทำงานยังต้องดูน้องอีกไหนๆฉันก็อยากมาเที่ยวฉันก็เลยพาเธอมา....”
อยู่ๆเขาก็เงียบไปแล้วหันไปมองทางอื่นฉันเลยหันมองตามไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนอยู่
“ยุนอา....”
นายฟิมล์พึมพำเบาๆฉันเลยหันไปมองทางผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งแล้วก็มองมาที่นายฟิมล์อีกหันไปหันมาจนวียนหัวแล้วเนี่ย
“นินายฟิมล์!!”
“อะ..อะไรนะ O_๐”
“นายเป็นบ้าอะไรเม่ออยู่ได้”
“อ่อเปล่าอ่ะเดินไปดูตรงนู้นกันเถอะ”
เขาเดินนำหน้าฉันไปฉันก็ได้แต่เดินตามแบบงงๆ
“นายเป็นไรป่ะเนี่ย”
“ไม่อ่ะตามมาฉันจะพาเธอไปที่ที่หนึ่ง”
เขาเอื้อมมือมาจับฉันเอาไว้ก่อนจะเดินจูงมือฉันไปใจจริงอยากจะสะบัดออกนะแต่ร่างกายมันไม่ยอมทำตามอ่ะ T T
“เราจะไปไหนกัน”
“ถึงแล้วดูเอาเองดิ”
ฉันมองออกไปเห็นน้ำกับศาลากลางน้ำที่มีไฟส่องอยู่ฉันว่ามันสวยดีนะถ้ามืดคงจะสวยดีกว่านี้
“ตอนนี้มันยังไม่สวยหรอกถ้ามืดมันคงจะสวยกว่านี้”
“ทำไมคิดเหมือนฉันเลยอ่ะ”
“อ้าวเหรอ”
“อืม ^ ^”
ฉันยิ้มกว้างให้เขาเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ฉันยิ้มให้เขาแบบนี้อ่ะ
“เธอยิ้มให้ฉันเหรอ”
“ยิ้มให้แมวแถวนี้มั้งตาบ้า”
ฉันยืนมือไปหยิกแก้มเขาแล้วก็เดินหนีไป ฉันว่าอีตานี่ก็ไม่ใช่คนที่เลวร้ายอะไรมากมายหรอกนะไม่รู้สิต้องดูไปก่อนล่ะ!ลองร้ายดูสิฉันจะเตะให้ตายเลย -0-!
“นิกลับมานะยัยเตี้ยมาหยิกแก้มฉันแล้วเดินหนีเหนื่อยนะ!!”
“เก่งจริงก็ตามให้ทันดิ //^0^// ”
เขาเริ่มวิ่งตามฉันออกมาขาเขายาวมากฉันวิ่งสองก้าวเท่ากับนายนั่นแค่ก้าวเดียว - -*
เหมือนขาฉันจะสั่นไปอะไรไปนะเนี่ย..
ตุบ!!
“โอ๊ย!!”
“นิ!!เดินอะไรของเธอเนี่ยชุดฉันเปื้อนหมดเลย”
ฉันเงยหน้ามองผู้หญิงที่ยืนแวดๆใส่ฉัน เสื้อของเธอเปียกน้ำเต็มไปหมดฉันเลยรีบลุกขึ้นยืนแล้วก้มหัวให้เธอ
“ขอโทษนะค่ะพอดีฉันไม่ทันระวัง”
“แค่..”
เสียงของผู้หญิงคนนั่นขาดหายไปฉันเลยเงยหน้าขึ้น
“ยุนอา!!”
“อ้าว!!เธอเองเหรอฟิมล์ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
“ยัยเตี้ยเดินมาหาฉัน!”
“ฉันเหรอ”
“ก็เธอนั่นแหละ!!”
ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆฟิมล์แล้วก็เอาแต่ก้มหัว 0_๐ อยู่ๆฟิมล์ก็เอามือมาโอบบ่าฉันเอาไว้ซะแน่นเลยพยายามแกะก็แกะไม่ออก
“นายทำอะไรเนี่ย!!”
“เธอช่วยอยู่เฉยๆได้มั้ยล่ะ!!”
ฟิมล์หันมากระซิบที่ข้างหูฉันเลยต้องยืนอยู่เฉยๆตามที่เขาสั่งเอาไว้
“อ่อเด็กใหม่เธอเหรอฟิมล์หาได้แค่นี้อ่ะนะ”
ยัยนั่นทำสายตาเหยียดหยามใส่ฉันก่อนจะยิ้มหวานให้ฟิมล์เห็นแล้วหมั้นไส้ฉะมัด
“ถ้าใช่แล้วเธอจะทำไมล่ะอีกอย่างฉันว่ายัยเตี้ยเนี้ยดีกว่าเธอเยอะ”
“อ่อเหรอไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยอยากรู้จังนะว่านายไปชอบยัยเด็กกะโปโลนี่ได้ยังไง”
“แล้วมันเรื่องอะไรของเธอล่ะฉันจะชอบยัยนี่ที่ตรงไหนมันก็เรื่องของฉัน”
“อ่อเหรอชอบจริงๆหรือแค่เล่นๆล่ะคนนี้น่ะ”
“ยัยนี่เป็นตัวจริงของฉัน!!”
อ๊า~ถึงจะรู้ว่าเขาแกล้งพูดแต่ทำไมมันถึงได้หัวใจเต้นแรงขนาดนี้นะร้อนไปทั้งตัวเลยอ่ะ >///<
“ตัวจริงกี่วันเหรอ”
ยัยนี่ก็ยังไม่จบฉันชั่งจะหมั้นไส้ซะแล้วสิ~
“ตัวจริงตลอดไป”
เขาพูดจบก็ดึงฉันเข้าไปหาแล้วประกบปากลงมาทับกับปากของฉันมือที่เคยอยู่ที่บ่าตอนนี้มันเลื่อนมาอยู่ที่เอวแล้วฉันหลับตาลงรับสัมผัสแสยหวานด้วยความเต็มใจปากของเขาขยับเรื่อยๆตัวของฉันมันสั่นไปหมดเริ่มหายใจไม่ออกแล้วด้วย
“ฟิมล์เธอกล้าทำแบบนี้ต่อหน้าฉันเหรอ”
ฟิมล์ถอนริมฝีปากออกเขาเปลี่ยนมาโอบฉันไว้เหมือนเดิม
“แล้วจะทำไม”
“ฟิมล์เราได้เห็นดีกันแน่”
ยัยผู้หญิงคนนั่นเดินออกไปด้วยอารมณ์หงุดหงิดสุดๆแถมอาฆาตซะด้วยสิ เฮ้ย!วันนี้วันเดียวฉันได้ศัตรูมาตั้งสองคน
“นินายปล่อยฉันได้แล้ว”
“อ่า..ไม่อ่ะ”
“เธอไปแล้วปล่อยได้แล้ว”
“ก็บอกว่าไม่ไง”
“นินายฟิมล์นายจะเอาอะไรอีกเนี่ยผู้หญิงคนนั่นก็ไปแล้ว”
“ก็เปล่าแค่ไม่อยากปล่อย เอ่อ ชั่งเถอะน่า!”
อะไรของนายนี่ว่ะทำไมต้องหน้าแดงด้วยเนี่ย - -+
“ใกล้จะถึงเวลางานแล้วเดี๋ยวไปส่งนะ”
“อืม”
ฉันเดินออกมาพร้อมกับเขาพอมองไปด้านข้างของหน้าเขาภาพที่เราจูบกันก็โผล่ขึ้นมาอีก >///< เราเป็นอะไรไปเนี่ย …
“คิดอะไรของเธอ”
“อ่อเปล่าฉันแค่อยากไปทำงานเร็วๆน่ะ!”
“อ่างั้นก็รีบๆขึ้นรถสิจะได้ไปสักที”
ฉันก้าวขึ้นรถมาแล้วแต่เขายังไม่ขึ้นมาเห็นออกไปคุยโทรศัทพ์กับใครก็ไม่รู้แล้วก็หันมามองที่ฉันแล้วหันกลับไป
“คุยกับใครน่ะ”
“เรื่องของฉันหน่าเธอไม่ต้องรู้หรอก”
เขาพูดจบก็ขับรถไปส่งฉันที่ทำงาน
“นิเดี๋ยวฉันขอแวะเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
“อ่าตามสบาย”
ฟิมล์เดินลงไปจากรถแล้วฉันก็เลยต้องนั่งรอ - -+ สงสัยจะปวดหนัก
[ฟิมล์]
“ฮัลโหลกราฟ”
[ครับ]
“กราฟวันนี้ฉันเจอยุนอาฉันฝากนายดูยัยนั่นด้วยฉันกลัวว่ายัยนั่นจะคิดทำอะไรบ้าๆขึ้นมา”
[แล้วคุณไปทำอะไรให้เธอโกรธล่ะครับ]
“อย่าพูดมากแค่นี้นะหมดธุระแล้ว”
[ครับๆสวัสดีครับ]
นายฟิมล์เดินกลับมาแล้วไปนานชะมัดสงสัยท้องคงเสียเป็นแน่ดีนะที่ยังไม่ถึงเวลางาน
“ไปกันเถอะ”
“ก็ไปสิฉันรอนายตั้งนานนึกว่าส้วมดูดไปซะและ”
“พูดมากจริง”
เราไม่พูดอะไรกันอีกจนถึงที่ทำงานของฉันพอส่งฉันเสร็จเขาก็ขับรถออกไปเลย
“ไปทำงานดีกว่าฉัน”
ความคิดเห็น