คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เรื่องวุ่นๆในวันวุ่นๆ
5
เรื่องวุ่นๆในวันวุ่นๆ
วันนี้ฉันมาถึงโรงเรียนเช้าเพราะน้องชายของฉันเขาไม่ค่อยสบายเลยไม่ได้ไปโรงเรียนสงสัยจะตากน้ำค้างนานไปหน่อยฉันนิเป็นพี่ที่แย่จริงๆเลย เฮ้ย!!
“ ฟ้าคราม”
“......”
“คุณฟ้าคราม!!”
“............”
“คุณฟ้าคราม!!”
“O_๐ ค่ะ...!!!”
“เป็นอะไรของคุณน่ะฉันสอนอยู่คุณได้ฟังรึเปล่า!!”
“ฟังค่ะฟังทุกเรื่องเลยค่ะ”
“งั้นครูพูดเรื่องอะไรบ้าง?”
“เอ่อ...คือ...เอ่อ?”
“ไปยืนขาเดียวหน้าห้องเลยคุณฟ้าคราม”
“ค่ะคุณครู T^T”
แง่ๆวันนี้ฉันอุส่าห์มาเช้าจะได้ไม่โดนทำโทษแต่สุดท้ายก็โดนจนได้ T^T
“มายืนทำอะไรตรงนี้”
“อ้าวรุ่นพี่มาทำอะไรค่ะ”
“เปล่าก็แค่เดินผ่านว่าแต่เธอมายืนตรงนี้ขาเดียวแบบนี้คงโดนทำโทษอีกสินะ”
“ก็ทำนองนั้นแหละค่ะ ^ ^”
“อ่างั้นเลิกทำได้แล้ว”
ฉันมองรุ่นพี่ที่กำลังยิ้มมุมปากอยู่รู้สึกเคลิ้มไปเลยอ่ะ >///< รุ่นพี่น่ารักมากๆ
“นิเธอ”
“........”
“นิยัยเตี้ย!”
“O_๐ ค่ะ!!..”
“ยืนมองหน้าฉันทำไม”
“ก็รุ่นพี่หล่อ เอ้ย!! ไม่ใช่ๆเปล่าๆไม่มีอะไรค่ะ ^ ^ ”
“ฮ่าๆเหรอ”
“จริงๆนะไม่มีอะไร”
“เชื่อก็ได้แล้วก็เลิกทำท่านี้ได้แล้วเห็นแล้วเมื่อยแทน”
“อ่า! แต่ครูเป็นคนสั่งนะ”
“แต่นี่เป็นคำสั่งเชื่อฉันแล้วตามมา”
“ก็ได้ๆๆ ..เฮ้ย!!..”
“เฮ้ยระวัง!!”
ตุบ!!....อุ๊บ!!....
กรี๊ดดดดดดด อยากจะกรี๊ดให้สลบก็ตอนนี้ฉันนอนทับอยู่บนตัวรุ่นพี่น่ะสิ ก็เมื่อกี๊ไอขาเจ้ากรรมดันอ่อนซะดื่อๆฉันเลยถลาไปตะคลุบรุ่นพี่ลงมากองด้วยในสภาพแบบหนังน้ำเน่าคือปากฉันกับเขาชนกันน่ะเซ่!!!!!! >///< ลุก!!ฉันต้องลุกใช่มั้ยแต่ก็เสียดายอ่ะ เอ้ย!!ไม่ได้ๆฉันต้องลุกสิ
“ขอโทษนะค่ะรุ่นพี่”
ฉันรีบลุกขึ้นแล้วขอโทษอย่างเร็วตอนนี้หน้าแดงถึงหูแล้วฉัน >///<
“อืมไม่เป็นไรหรอก”
อาร๊ายยยยรุ่นพี่ก็หน้าแดงเหมือนกันนิหน่า >///< ยิ่งแดงยิ่งน่ารักคนบ้าอะไรเนี่ย
“ขอโทษจริงๆค่ะ”
“ฉันบอกว่าไม่เป็นไรไงไปเข้าห้องกันเถอะ”
“ค่ะ”
ฉันกับรุ่นพี่ลุกขึ้นยืนจู่ๆเขาก็จับมือฉันแล้วพาเดินเข้าไปในห้อง(ห้องเรียนนะค่ะอย่าคิดลึก ^ ^)
“ครูครับ”
“อ้าวคุณไอซ์มีอะไรเหรอค่ะ”
“ช่วยเอาเธอเข้าไปนั่งเรียนด้วยได้มั้ยครับเธอเสียเงินมาเรียนแต่กลับไล่เธอไปยืนหน้าห้องแล้วเงินที่เธอเสียให้โรงเรียนไปเป็นเงินเดือนของคุณเธอได้แค่มายืนหน้าห้องเหรอครับ”
“คือ...เอ่อแต่ฟ้าครามไม่ตั้งใจเรียนนิค่ะเธอไม่สนใจสิ่งที่ครูสอนครูก็ควรจะทำโทษนิค่ะคุณไอซ์”
“งั้นครูก็ควรที่จะพิจารนาตัวเองได้แล้วนะครับว่าการสอนของครูไม่มีประสิทธิภาพ”
“แต่..”
“จะให้เธอเข้าไปเรียนมั้ยครับ”
“แต่..”
“ไม่มีแต่..”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะรุ่นพี่ฉันผิดเองที่ไม่ตั้งใจเรียน”
“เธอเงียบไปเลยนะ”
นั่นโดนดุเฉยเลย T^T เค้ายังไม่ได้ทำไรผิดเลยน้าาาาาาาาาาา
“ตกลงครูจะว่าไงครับหรืออยากจะมีปัญหากับผม”
“กับผมด้วย!!”
อยู่ๆเสียงที่ฉันคุ้นมันมากที่สุดก็ดังมาจากข้างหลังเล่นซะตกใจเลย O_๐
“คุณฟิล์ม”
“ใช่ผมเองมีอะไรมั้ยครับ”
“มะ..ไม่ค่ะไม่มีค่ะ”
“ก็ดีครับงั้นก็ให้ยัยเตี้ยนี่เข้าเรียนได้แล้วเดี๋ยวมันจะหมดเวลาเอานะครับ”
“ก็ได้ค่ะ”
“ดีครับงั้นผมไปก่อนนะครับกรุณาสอนเธอและปฏิบัติกับเธอดีๆด้วยนะครับ”
“ค่ะ”
พูดจบนายนั่นก็เดินไปเฉยเลยส่วนรุ่นพี่ก็ได้แต่ยืนนิ่งๆทำหน้านิ่งๆไม่บ่งบอกอารมณ์ที่มีอยู่เลยสักนิดเดียว
“คุณฟ้าครามค่ะเชิญเข้าห้องเรียนได้แล้วค่ะ”
“เออครูค่ะไม่ต้องเรียกหนูว่าคุณหรอกค่ะมันดูแปลกๆ”
“ค่ะ”
“งั้นฉันไปก่อนนะหมดหน้าที่แล้ว”
“หมดหน้าที่เหรอค่ะ”
“ใช่ตั้งใจเรียนล่ะอย่าเม่ออีก”
“ค่ะ”
รุ่นพี่เดินจากไปปล่อยให้ฉันหันมาเจอกับสายตาพิฆาตของเหล่าบรรดาผู้หญิงในห้องเห็นแล้วสยองสมัดฉันจะรอดมั้ยเนี่ย
“เข้ามานั่งที่สิจ๊ะฟ้าคราม”
“ค่ะ”
พอฉันกับเข้ามานั่งที่ปุ๊ปครูก็เริ่มสอนต่อทันทีฉันตั้งใจสั่งอย่างมากเพราะกลัวว่าจะเป็นเรื่องอีกและมันก็ผ่านไป
“เฮ้ย!ได้พักสักทีนะฉัน ^ ^ ”
“นิยัยฟ้าครามแกไปหวานเสน่ห์อะไรไว้ย่ะรุ่นพี่เขาถึงได้ออกมาช่วยเธอกันน่ะ”
มาแล้วไงฉันได้เรื่องอีกแล้ววววววววว T^T
“ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรนิ”
“ไม่จริงอ่ะที่จริงเธอต้องโดนรุ่นพี่ทารุณสิไม่ใช่มาทำดีกับเธอ”
“ฉันจะไปรู้เหรอ”
พูดจบฉันก็เดินออกมาไม่รอให้ยัยสามตัวนั้นได้ถามอะไรต่อ
“กลับมานี่นะยัยฟ้าคราม!!”
“โอ๊ย!!”
อยู่ๆก็มีคนมาจิกหัวฉันฉันไม่รู้หรอกนะว่ายัยผู้หญิงคนนี้เป็นใครแต่ที่สงสัยคือมันมาจิกฉันทำไม
“แกบังอาจมาอ่อยรุ่นพี่แกสมควรเจ็บตัวแกไม่รอดแน่”
ฉันโดนยัยตัวเล็กแต่แรงควายนั่นลากมาที่สวนหลังโรงเรียนพอมาถึงก็มีผู้หญิงอีกหลายคนมายืนรอมฉันเอาไว้
“ทุกคนดูไว้นะใครที่บังอาจมายุ่งกับฟิล์มแฟนของฉันอีกมันต้องเจอแบบนี้”
เพียะ!!เพียะ!!เพียะ!!ตุบ!!
ยังไม่ทันที่ฉันจะตั้งตัวมือหนักๆของยัยนั่นก็ประเคนมาเต็มหน้าฉันเลย ไม่มีโอกาศได้สู้เลยแถมยังโดนล็อกเอาไว้อีกสงสัยกลัวฉันหนีไม่ได้มั้ง
เพียะ!!
ยัยนี่ยังคงตบฉันอย่างบ้าคลั่งส่วนฉันก็ได้แต่สะบัดและก็บัดออก
“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!”
“ฟิล์มเธอมาได้ไงน่ะ”
“ปล่อยยัยเตี้ยนั่นเดี๋ยวนี้!!”
ฉันถูกปล่อยออกทำให้ล้มพับไปกับพื้นคนที่เคยอยู่รอบๆหายไปไหนก็ไม่รู้เหรอแค่ยัยตัวเล็กนั่นกับเพื่อนมันอีกสองคน
“เธอปกป้องมันเหรอฟิล์ม!!”
“ใช่ฉันปกป้องยัยเตี้ยนี่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอมั้ยล่ะ!!”
“ฟิล์มฉันเป็นแฟนเธอนะ!!”
“อ้าวเหรอนี่ฉันลืมไปแล้วนะเนี่ย”
“ฟิล์ม”
ฉันมองยัยผู้หญิงที่ตบหน้าฉันซะยับเธอกำลังร้องไห้คงจะเจ็บปวดมากแน่ๆเลยที่นายนี่พูดแบบนี้ทั้งสีหน้าและแววตาไม่มีความรักให้ยัยตัวเล็กนี่เลยสักนิด
“ฉันจะบอกอะไรเธอไว้อย่างนะเธอน่ะไม่เคยมีความสำคัญกับฉันเลยสักนิดเดียวผู้หญิงอย่างเธอก็เป็นได้แค่ดอกหญ้าที่ฉันมองมันแล้วก็เดินผ่านไปแล้วก็ไม่คิดที่จะหันกับมามองซ้ำซะด้วยผู้หญิงแบบเธอมันไร้ค่าไร้ยางอายเป็นผู้หญิงที่ฉันรังเกียจมากที่สุดออกไปซะก่อนที่ฉันจะเกียจเธอไปมากกว่านี้แพทตี้”
“ฟิล์มแต่ฉันรักเธอนะ”
“แต่ฉันไม่ได้รักเธอ”
“กรี๊ดดด แล้วเธอจะเสียใจฟิล์มแล้วเธอจะเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้”
เธอพูดจบก็วิ่งออกไปอย่างเร็วเพื่อนอีกสองคนก็วิ่งตามออกไปนายฟิล์มเลยวิ่งมาหาฉันแล้วจับฉันขึ้น
“เป็นไรมากมั้ยยัยเตี้ย”
“ไม่อ่ะ”
“เลือดออกขนาดนี้ช้ำขนาดนี้ยังจะบอกว่าไม่เป็นไรอีกเหรอเธอคิดยังไงถึงไปมีเรื่องกับยัยพวกนั่นน่ะนิถ้าฉันมาไม่ทันเธอไม่ตายคาทีนยัยพวกนั่นเลยเหรอ”
“แล้วมันเกียวอะไรกับนายเหล่า!!”
“อ้าวตกลงฉันผิดอีกเหรอว่ะเนี่ย”
“ฉันก็ไม่ได้บอกว่านายผิดนิแต่ฉันบอกว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆเดี๋ยวทำแผลแล้วก็หาย”
“ยัยเพี้ยนเอ้ยเธอนี่มันอึดดีจริงๆเลยอ่ะ”
“อืมว่าแต่นายเถอะรีบกลับไปง้อแฟนไปเดี๋ยวก็เป็นเรื่องใหญ่พอดี”
“ยัยนั่นใช่แฟนฉันที่ไหนล่ะแค่ฉันพูดนิดหน่อยก็ตีความไปเองแล้วว่าฉันเป็นแฟนกับเธอไปแล้วหน้าเบื่อจริงๆผู้หญิงแบบนี้”
“อ่อเหรองั้นก็ปล่อยฉันได้แล้ว”
“กลับบ้านไปเลยเธอน่ะเดี๋ยวฉันไปส่งเอง”
“ไม่ต้อง!!”
“ต้อง!!”
“ฉันบอกว่าไม่ต้องไงเล่า!!”
นายนั่นไม่ตอบแต่กลับอุ้มฉันขึ้นซะดื่อๆแล้วพาเดินออกไป
“ปล่อยฉันนะไอบ้า!!”
“ไม่ปล่อยเธอต้องกลับบ้าน!!”
ไอบ้านั่นพาฉันเดินมาอย่างเร็วแล้วจับฉันยัดเข้าไปในรถก่อนจะรีบวิ่งขึ้นมาก่อนที่รถจะออกแล้วนายนั่นก็กดปุ่มอะไรไม่รู้ที่ทำให้ฉันไม่สามารถเปิดประตูได้
“นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย”
“เปล่าแค่จะไปส่งเธอ”
“นายรู้มั้ยว่าถ้าฉันขาดเรียนบ่อยๆฉันอาจจะตกได้นะ”
“ไม่ต้องห่วงฉันจัดการเอง”
“ฉันจัดการเองเหรอแล้วไงนายจะทำอะไรสั่งให้ครูให้เกรดฉันดีๆน่ะเหรอ”
“อืมสิ่งที่เธอพูดมาก็น่าสนนะเอาวิธีนี้แหละ”
“เฮ้ย!!อะไรของนายเนี่ยปล่อยฉันเดียวนี้เลยนะ”
“ไม่ปล่อย”
“นายฟิล์ม!!”
“อะไรยัยเตี้ย”
“นายจะกวนประสาทฉันไปถึงไหนเนี่ยโมโหแล้วนะคนยิ่งเจ็บๆอยู่ด้วยนายอยากโดนฟ้อนเล็บของฉันมั้ยล่ะไอบ้าๆๆๆๆๆๆ”
“โอ๊ย!!เธอจะโวยวายทำไมเนี่ยเสียงดังเป็นบ้าเลยนะเธอน่ะ”
“มันก็เรื่องของฉันแหละโว้ย”
“ก็บอกให้ปล่อยไง!!”
“ตะโกนให้กระจกแตกฉันก็ไม่ปล่อย”
“นายนี่มัน...”
“มันอะไรยัยเตี้ย”
“มันหน้าเตะอีกรอบ!!”
นายนั่นทำหน้าเว่อไปนิดหน่อยแล้วก็ยิ้มมุมปากจางๆเหมือนจะขำแต่ก็ไม่ขำ
“เจ็บดีเหมือนกันนะน่ะขาแข็งเป็นบ้า”
“ก็รู้นิแล้วอยากโดนอีกมั้ยล่ะ!”
“เถอะน่าอย่าเถียงได้มั้ยเดี๋ยวฉันไปส่งแล้วจะพาไปส่งที่ทำงานด้วย”
“แล้วรู้เหรอว่าฉันทำงานที่ไหน”
“เออ...ก็พอจะรู้แหละน่าไม่เห็นจะอยาก”
“เหรอ ~ ”
ในที่สุดฉันก็ต้องเงียบและก็นั่งเฉยๆให้นายนั่นมาส่งจนถึงบ้านกว่าจะเดินขึ้นมาถึงห้องได้เขาก็บ่นมาตลอดทางว่าเหม็นบ้างล่ะเน่าบ้างล่ะสกปรกอย่างนั่นเชื้อโรคอย่างนี้!!ผู้ชายอะไรเรื่องเยอะชะมัด - -+
“โอ็ยยัยเตี้ยเธออยู่ไปได้ไงเนี่ยห้องแค่นี้เองแล้วอยู่กันตั้งสองคนห้องน้ำบ้านฉันยังใหญ่กว่าห้องเธออีก - -”
“ไม่ต้องพูดมากฉันไม่ได้ขอให้นายมานะนายจะขึ้นมาเองช่วยไม่ได้”
“เออฉันรู้แล้วหน่ารีบๆไปอาบน้ำซะฉันจะได้ไปส่งที่ทำงาน”
“อืมๆขอบใจ!!”
“- -+”
ความคิดเห็น