++~~ไดค่ายสังคมจ๊า~~++

ลำดับตอนที่ #2 : ~เดินทาง เดินทาง มาเดินทางกันเหอะ \\(*+*)/~--1---

11/10/48



...อืม การไปค่ายครั้งนี้เป็นอะไรที่เร็วมากสำหรับเรา ไม่ได้เตรียมใจมาก่อนเล้ย อยู่ๆก็จะให้ไปซะงั้น ปัญหาที่พบก็คือ...ตื่นเต้น...แหะๆ ขึ้นไป



นอนห้าทุ่มก็จิง แต่กว่าจะหลับนี่มันตั้งเที่ยงคืนกว่าแหน่ะ ตื่นตีสามกว่า เพราะบ้านเรามันอยู่ไกลร.รมากต้องเผื่อเวลาเดินทาง



ตื่นมาก็ต้องเก็บนู่นเก็บนี่ ยังอุตส่าห์ไปอาบน้ำอย่างเพลิดเพลินอีก ออกห้องน้ำมา อ๊ะ ตีสี่สิบห้า ตายแล้ว เพราะอย่างที่บอกไว้ว่าต้องเผื่อเวลา



เดินทางด้วยเลทสุดได้ถึงตีสี่ครึ่ง คราวนี้กุลีกุจอแต่งตัวเก็บของ ลากกระเป๋าออกบ้าน ไหว้ศาลพระภูมิ เรียกว่ากว่าจะออกบ้านได้นี่ก็ทุลักทุเล



เลยล่ะ ...พอไปถึงร.ร ก็ตีสี่ห้าสิบ ตอนแรกยังห่วงอยู่เลยว่าจะโดนทิ้ง เพราะรถเค้าออกตีห้า ตอนประชุมกันครูยังมาขู่อีกว่า ตีห้าปุ๊บออกรถ



ปั๊บไม่มีการรออะไรทั้งนั้น







พอไปถึงปรากฏว่าเค้าเข้าแถวนั่งกันตามที่นั่งกันครบหมดแล้ว อ่าว ไอ้เราเดินถือกระเป๋าเดินดุ่มๆไปคนเดียว อายสิค่ะ อายมากเลย เจ๊แหม่ม



เห็นก็เลยเข้ามาถามว่านั่งรถคันไหนแล้วก็เรียกครูบุ๋มที่เช็คชื่ออยู่มา พอเราบอกชื่อเสร็จตอนแรกจะเดินไปนั่งกะไอ่ตาล ไอ่เกรท



ครูบุ๋มก็ดันถาม ”จะไปไหน มานั่งนี่สิ” ไอ่เราก็ ค่ะๆๆ แบบว่าอายอ่ะ ครูอย่าพูดดังได้มะ แล้วเราก้อไปนั่งด้านหลังสุดกะพวกฟาน นั่งสังเกต



การณ์ไปสักพักก้อได้ยินเสียงแว่วเข้ามาในหูอะไร ‘ ชัญญานุชๆ ’ นี่แหละ พอหันไปเห็นครูบุ๋มกำลังเรียกชื่อเราอยู่ แถมมีการตะโกนถามด้วย



นะว่า “ใครมีเบอร์ชัญญานุชบ้าง” เราก็ยกมือขึ้นแล้วบอกว่า “อยู่นี่ค่า” ครูแหม่มก็เห็นไง ก็เดินเข้ามาหาเรา มาช่วยยกกระเป๋าแล้วบอกว่า “มะ



เดี๋ยวครูจะเป็นพยานให้ว่าเมื่อกี้ครูบุ๋มบอกให้เรามานั่งข้างหลัง” หลังจากเกิดเรื่องวุ่นนิดๆนั่นเราก็ไปนั่งตรงที่นั่งที่จองไว้ ไปถึงก็โดนแซวไป



ตามระเบียบ มาสายบ้างล่ะ ตื่นสายบ้างล่ะ แต่มันก็จริงนะ แหะๆๆ  (^o^)>







หลังจากนั้นพอขึ้นรถเราได้นั่งริมหน้าต่างซ้าย ตอนแรกได้นั่งกะทราย-ศุภวรรณ แต่ตอนหลังมันก้อไปนั่งกะเพื่อนมันซะงั้น แล้วกวาง ตอน



แรกมันนั่งกะแก้ม แต่ตอนหลังแก้มก็ไปนั่งกะพวกทรายข้างหลัง กวางก็เลยมานั่งคู่เรา พอที่กวางว่างพวกเกรทกะตาลเล็กก้อลงมานั่ง นั่งไป



นั่งมาดูนาฬิกาตีห้าครึ่งแล้ว รถก็ยังไม่ออก แล้วเราจะรีบมาทำไมกันฟะ? ส่วนเรื่องที่รถยังไม่ออกนั้น รออะไรอันนี้เราก็ไม่ได้ถามครูเหมือน



กันช่างมันเถอะ





พอรถออก เราก็นั่งฟังเพลงกะกวางต่างคนก็ต่างหลับ รถผ่านบ้านย่าที่ลำปางด้วยนะ แล้วเค้าก้อไปจอดกินข้าวเช้าที่ร้านเพื่อนอะไรสักอย่างนี่



แหละ ที่เถินอ่า มารู้ทีหลังว่าเป็นร้านของแก้ม แต่ว่าแพงหูฉี่เลยอ่ะ ได้นิดเดียวด้วย ไม่ไหวๆ แต่เราก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะก่อนมานี่ตั้งใจกะ



ตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่กินอะไรผิดสำแดง หรือกินจนอิ่มเกินไป เอาแค่ว่าไม่หิวเป็นพอ เดี๋ยวท้องเสียมาแล้วจะแย่ หลังจากกินข้าวเสร็จก็นั่งรถ



ไปถึงตาก ไปไหว้พระเจ้าตากสิน ก็อย่างว่าอะนะว่ามาครั้งนี้อ่ะมันเป็นค่ายย้อนรอยประวัติศาสตร์ ก้อต้องไปทำภารกิจตามที่เค้าสั่ง เช่น ไป



ถ่ายรูปอนุสาวรีย์พระเจ้าตากโดยต้องมีสมาชิกในกลุ่มอยู่ในรูปด้วย แต่ได้แวะแค่แปปเดียว ก็ต้องเดินทางต่อ ไปแวะกินข้าวเที่ยงที่



นครสวรรค์ อย่างเคย กับข้าวแพงซะไม่มี เป็นที่น่าสังเกตว่าคณะของเราแวะปั้มบ่อยเหลือเกิน ทั้งเตินน้ำมันทั้งเข้าห้องน้ำ จนรู้หมดแล้วว่าปั้ม



ไหนห้องน้ำเป็นยังไง ภายในรถก็มีกิจกรรมสนุกๆฆ่าเวลา ทั้งที่ครูเตรียมให้และนักเรียนเตรียมเอง กิจกรรมที่ครูเตรียมก็คือ การแนะนำตัวใน



รถ ตอบคำถามชิงรางวัลอะไรประมาณนี้ ส่วนกิจกรรมที่นักเรียนเตรียมเองมีเด่นอยู่ 2 อย่าง อย่างแรกก็คือการถ่ายรูป ~(^^)~ พวกเราเป็น



เด็กศิลป์ รักการถ่ายรูปค่ะ ไม่ใช่รูปธรรมชาติที่สวยงามตามข้างทางนะ แต่เป็นรูปคนนอนหลับค่ะ อาร์ทไม่ใช่เล่นนะ และแน่นอนว่าเหยื่อของ



พวกเราคือ พวกที่นอนอ้าปาก น้ำลายไหล นั่นแหละ หุหุหุ เล่นกันจนไม่มีใครกล้านอนหลับตอนเดินทางเลย สุดท้ายเหนื่อยกันมากเข้าก้อ



หลับกันทั้งคนถ่ายและคนถูกถ่าย อย่างที่สองนี่เป็นกิจกรรมคู่กับการไปค่าย และนั่นก็คือ เล่นไพ่! รถที่นั่งมันจะมี 2 ชั้น พวกเราก็เลยลงมานั่ง



เล่นกันชั้นล่าง ซึ่งเป็นที่เก็บกระเป๋าแต่ก้อพอจะมีที่นั่งบ้าง



เราอัดกัน 8 คน มีเกรท ตาลเล็ก เรา มิว ปอง บิ๊กบอส โส ปอม ตอนแรกก็เล่นสลาฟ พอเบื่อก็เล่นอีแก่ แต่ไม่รู้ทำไมเล่นกันทีไร เราเป็น



สลาฟทุกที ไพ่เนี่ยไม่เคยได้สูงๆกะเค้าบ้างเล้ย พวกเอท สอง อะไรเนี่ยนับครั้งได้เลยที่มันจะอยู่ในมือ จนแบบว่าเวลาจะเล่นไพ่แล้วขาดคน



เป็นสลาฟเนี่ย พวกนั้นเรียบเรียกเราทันทีเลย มาเข้าเรื่องกันต่อ นอกจาก 2 กิจกรรมนี้แล้วคนที่เหลือก็มักจะอ่านหนังสือ การ์ตูน หลับบ้าง คุย



กันบ้าง ฟังเพลงบ้าง