ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Havalian สงครามเทพคนเหนือโลก

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 เซอร์ไวเวอร์ วิหารแห่งกฏ ฮาเวเรี่ยน

    • อัปเดตล่าสุด 27 มี.ค. 58




    ตอนที่2 เซอร์ไวเวอร์ วิหารแห่งกฏ ฮาเวเรี่ยน

     

    "นี้มันอะไรกันเนี้ยยยยยย!!!!" โดเรน่าร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีดใครจะไปคิดล่ะ


    ว่านิทานประรำประราจะเป็น
    เรื่องจริงบ้าบอที่สุดและที่สำคัญกว่านั้นคือเรื่องที่ตนถูกเลือกให้


    กลายเป็นผู้เข้าแข่งขันหรือฮาเวเรี่ยนนั้นเองแต่ที่
    ตกใจที่สุดคือตอนนี้ใครที่ไหนไม่รู้มาบอกให้


    ตามไปและไอ้หลุ่มมิติตรงหน้านี้มันอะไรกันนะเห็นผู้ชายคนนั้นเดินเข้าไปแล้ว

     

    "จะทำไงดีโดเรน่าจะตามเข้าไปดีไหมนะทำไงดี" โดเรน่าได้แต่พึมพำกับตนจนผู้ชายคนนั้นออก


    มาจากหลุมมิติตรงหน้า

     

    "กรุณาตามผมมาด้วยครับ" อะไรกันไอ้ชายคนนี้บอกให้ตามอย่างเดียวเลย


    ตามก็ตามว่ะโดเรน่าคิดในใจและเดินเข้าไปในหลุมมิติตรงหน้าตน

     

    "กรี๊ดดดดดดดดด!!" หญิงสาวกรี๊ดออกมาดังลั่นเมื่อพอขาทั้งสองข้างเข้ามาในหลุมมิติอแล้วก็


    กำลังตกลงไปที่ไหนสักแห่งมีแต่ความมืดมิดมองไม่เห็นอะไร

     

    "นี้เรากำลังจะไปไหนกันคะ ?" โดเรน่าถามผู้ชายที่ตกลงมาด้วยกัน

     

    "เรากำลังไปพบพระเจ้าครับท่านโดเรน่า" ผู้ชายตรงหน้าของหญิงสาวพูดออกมาอย่างหน้าตาย

     

    "แล้วเราจะตกลงไปถึงเมื่อไหร่คะ ?" หญิงสาวถามอีกคำถามเพราะรู้สึกว่าตกมาสักพักแล้ว

     

    "ใกล้ถึงแล้วครับ" ชายตรงหน้าบอก

     

    ฟู่ ! ลมตีขึ้นมาจากด้านล้างทำให้โดเรน่าและชายหนุ่มลงถึงพื้นได้อย่างปลอดภัย

     

    " อะ ผมลืมแนะนำตัว กระผมชื่อ ฮิน เป็นข้ารับใช้ของท่านเทพ" เขาหันไปบอกโดเรน่าที่กำลัง

    อึ้งๆกับสถานที่ ที่ตกมาถึง

     

    " นี้มันอะไรกันเนี้ยยยย!! สวนนี้มันอะไรกันทำไมสวยแบบนี้แล้วตรงหน้านั้นวิหารอะไรทำสวย

    แบบนี้นะ" หญิงสาวได้แต่คิดในใจ

     

    " ที่นี้คือสวรรค์ ไปกันเถอะครับ ท่านฮาเวลเน่รอเราอยู่" ชายหนุ่มพูดพร้อมพร้อมเดินนำหน้าไปสู่

    วิหารตรงหน้า


    " เชิญครับ ท่านโดเรน่า" ฮินพูดแล้วผายมือให้โดเรน่า

     

    เมื่อโดเรน่าเข้าไปในวิหารแล้วได้สังเกตุเห็นว่ามีประตูอยู่อีก 9 บานรอบทิศเป็นวงกลมรวมบานของโดเรน่าก็

     

    เป็น 10 และที่หน้าประตูก็มีคนอยู่อีก9คนยื่นอยู่แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงมองหน้าคนเหล่านั้นไม่เห็น

     

    " ยินดีต้อนรับทุกคน เราคือ ฮาเวลเน่ บลูมเมย์ เราเป็นพระเจ้าองค์ปัจจุบัน " โดเรน่าได้ มองไป


    ที่ ผู้หญิงเลอ
    โฉมตรงหน้าสวยงามหมดจดราวกับรูปปั้นก็ไม่ปาน ผมลอนใหญ่สีทองแสมด้วยผม


    สีน้ำตาลและสีขาว รูปร่างสม
    ส่วน สูงโปร่งสง่าผ่าเผย

     

    "เราคิดว่าทุกท่านคงรู้แล้วที่ตนเป็นผู้ถูกเลือกหรือฮาเวเรี่ยนและเราขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ตอบ


    รับสารแห่ง
    สวรรค์" หญิงสาวที่อ้างว่าตนเป็นเทพพูดออกมาก่อนจะยิ้มเล็กน้อย

     

    " ที่เราได้ส่งฮินไปตามทุกท่านมาที่วิหารแห่งนี้เพราะว่าการแข่งขันคัดเลือกผู้ที่จะมาเป็นพระเจ้า

    ได้เริ่มขึ้นแล้ว "

     

    โดเรน่าคิดในใจ "อ่อ ที่นี้คือวิหารแห่งกฏงั้นเองหรอ"

     

    " การคัดเลือกในครั้งนี้คือการแข่งเซอร์ไวเวอร์ผู้ที่เหลือรอดเป็นคนสุดท้ายจะเป็นผู้ชนะและผู้นั้นจะได้เป็น

     

    พระเจ้าคนต่อไปจากเราและแน่นอนผู้ที่ชนะนั้นสามารถทำให้ความปราทนาของตนเป็นจริงได้" ฮาเวลเน่พูดออกมาทำ

     

    ให้โดเรน่านั้นรู้สึกกลัว แต่ก็แอบสนใจนิดๆ ถ้าเราชนะล่ะ ก็คุณพ่อ คุณแม่ และ น้องสาว ที่จากไปล่ะก็

     

    " ฮิน " เทพเจ้าเลือกชื่อข้ารับใช้ของตน

     

    " ครับ เชิญดื่มครับท่านโดเรน่า" อยู่ๆฮินก็ยื่นน้ำมาให้ตนหนึ่งจอก

     

    " นี้มันน้ำอะไรคะ ?" โดเรน่าถือแก้วน้ำจอกนั้นไว้ในมือพร้อมกระซิบถามฮิน

     

    " นี้เป็นจอกศักดิ์สิทธ์แห่งสวรรค์ ผู้ที่ดื่มจอกนี้เข้าไปจะทำให้พรสวรรค์ ความสามารถพิเศษ หรือ พลังบางอย่าง

     

    ในตัวของผู้ดื่มพัฒนาขึ้น " เหมือนพระเจ้าจะได้ยินสิ่งที่โดเรน่าสงสัย

     

    โดเรน่าได้ยินดังนั้นจึงดื่มเครื่องดื่มในมือตนทันที

     

    " อุแวะ รสชาติห่วยชะมัด" หญิงสาวบ่นพึมพำ

     

    "จอกนั้นเป็นการให้คำมั่นสัญญาด้วยว่าผู้ดื่มจะต้องเข้าร่วมและแข่งขันในศึกครั้งนี้ และผู้ที่แพ้ใน


    เซอร์ไวเวอร์นี้ก็
    จะถูกลบตัวตนออกไปจากโลกนี้ตลอดกาล " โดเรน่าตกใจถึงขนาดปล่อยแก้วในมือลงไปที่พื้น

     

    " วะ วะ ว่าไงนะ ถ้าแพ้จะหายไปยังงั้นหรอ " เด็กสาวรู้สึกหน้าชาจนพูดไม่ออก ได้แต่คิดในใจเท่านั้น

     

    " งั้นเราขอให้ทุกคนโชคดีและขอให้ทุกคนเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับผู้ใดที่ทำให้ความลับรั่วไหล

    จะถูกทำให้หายสาปสูญไปตลอดการ" โดเรน่ารู้สึกอ่อนเพลียแล้วหลับลงไป

     

    กริ้งๆๆๆ กริ้ง ~

     

    อะไรกันเสียงโทรศัพท์ นี้เรากลับมาอยู่ที่ห้องตั้งแต่เมื่อไหร่จำได้ว่าก่อนหน้ายัง

    อยู่ที่วิหารแห่งกฏอยู่เลยหนิ โดเรน่าคิดพลางเอือมไปรับโทรศัพท์ของตน

     

    "เธอเบี้ยวนัดฉันนนน ! " เสียงตะโกนดังมาจากอีกฝากฝั่งของโทรศัพท์

     

    "มิเชล ฉันขอโทษเมื่อวานฉันเพลอหลับไปหน่ะนี้ก็พึ่งตื่นขอโทษนะเดี่ยววันนี้ฉันไม่ผิดนัดแน่อีก


    1 ชั่วโมงเจอกัน
    หน้าสถานีนะเพื่อนรัก " โดเรน่าพึ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อวานนัดกับมิเชลไว้ว่าจะไป

    ช็อปปิ้งด้วยกัน

     

    "ห้ามเลทนะโดเรน่าไม่งั้นฉันโกรธแล้วเลี้ยงพาเฟ่ฉันด้วย" โดเรน่ารู้ได้เลยว่าตอนนี้มิเชลเพื่อน


    รักของเธอกำลังงอนเธออยู่

     

    " จ้ะๆ เดี่ยวเจอกันนะเพื่อน " พูดจบมิเชลก็วางสาย

     

    " ไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่าเรา " พูดกับตัวเองแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

     

    ณ สถานีรถไฟใต้ดิน

     

    " โดเรน่า ทางนี้ " มิเชล ฟูเฟ้ ตะโกนเรียกเพื่อนของตน

     

    " เธอมาช้าไป 15 นาทีจากเลี้ยงพาเฟ่เปลี่ยนเป็นเลี้ยงพาเฟ่ใหญิพิเศษ " มิเชลพูดแล้วเชิดหน้า

    ไปอีกทางอย่างงอนๆ

     

     " โถ่ มิเชล ฉันขอโทษรีบไปกันเถอะตอนนี้ฉันหิวมากแล้ว " หญิงสาวพูดคิดแล้วจูงเพื่อรักเข้า

    ย่านการค้าที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับสถานี

     

    ทั้งสองเดินเข้าไปร้านคาเฟ่ที่ตกแต่งอย่างน่ารักพลาวสั่งอาหารที่ตนต้องการโดยที่ไม่รู้ว่ามี

    สายตาจับจ้องไปที่โดเรน่า เฟียเรส

     

    " ว้าว น่ากินจังเลยยย"  โดเรน่าพูดพลางถ่ายรูปสปาเก็ตตี้ผัดซอสกุ้งที่ตนสั่งมา

     

    " กรี้ดดดดด ! " จู่ๆสปาเก็ตตี้ก็กลายเป็นหนอนไป

     

    " เป็นอะไรโดเรน่า !? " มิเชลถามเพื่อนรักอย่างตกใจที่อยู่ดีก็กรี้ด ออกมา

     

    "สปาเก็ตตี้มัน..." หญิงสาวปิดตาแล้วพูด

     

    "สปาเก็ตตี้มันอะไรก็อร่อยดีหนิ" มิเชลลองชิมอาหารของเพื่อนก็ไม่เห็นมีอะไร

     

    โดเรน่าเลยลืมตาแล้วมองสปาเก็ตตี้ตรงหน้าตน

     

    " อ่าวเมื่อกี้มันยังมีหนอนอยู่เลยนี้นา " หญิงสาวคิดในใจส่งสัยจะตาฝาด

     

    " ไงจ้ะ โดเรน่า เฟียเรส ~ ลองมองมาทางซ้ายของโต๊ะเธอดูสิ ฉันชื่อ เทเลน่า เมลเล่ "

     

    อยู่ก็มีข้อความเข้ามาให้หัวของโดเรน่าเธอหันไปดูทางซ้ายก็พบกับผู้หญิงตามเสียงนั้น



    ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

     

    ขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ รักคนอ่านนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×