คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : beginning
วันต่อมามีการรับน้องมหาลัย ฉันต้องตื่นเช้าอีกแล้ว แต่โชคดีทีเมื่อคืนไม่มีเสียงตะโกนอีก ฉันจึงได้นอนเต็มอิ่ม วันนี้ฉันใส่กางเกงยีนส์ และเสื้อยืดของคณะ หนิงเองก็เหมือนกัน และวันนี้เป้ก็ต้องไปที่คณะมนุษย์เช่นกัน
ฉันและหนิงก็ต้องเดินไปคณะอย่างเดิม แต่วันนี้อะไรก็ดึงดูดความสนใจเราไม่ได้เพราะเป็นวันที่สองแล้ว สิ่งรอบข้างล้วนไม่ดึงดูดสายตาเหมือนวันแรก ฉันเดินไปนั่งที่รหัสของตัวเอง และเพิ่งสังเกตว่าวินนั่งอยู่ก่อนแล้ว
"วิน เมื่อคืนเป็นไงบ้าง" ผู้ชายที่อยู่ข้างหลังถาม
"น่าเบื่อ วันหลังถ้าไปที่นั่นไม่ต้องชวนเลยนะ" วินพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน
น่ากลัวชะมัดนายวิน
"นี่นายอยากเลือกสาขาอะไร" ฉันพยายามชวนนายวินคุย
"หา!!"
"ไม่ได้ยินรึไง ฉันถามว่านายอยากเรียนสาขาไหน"
"นี่เธออยากตายรึไง"
วินหันมามองหน้าฉันด้วยหน้าตาน่ากลัว ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยเงียบไป
"เครื่องกล เธออยากเรียนอุตสาหการละสิ"
หึ เดาไปเรื่อย
"ขอโทษนะ ฉันตั้งใจเข้าเครื่องกลต่างหาก"
"อ๋อ ถึกๆ อย่างเธอก็สมควร"
>< ไอ่บ้าเอ้ย ผู้ชายใจร้าย
"นี่ทำไมปากร้ายอย่างงี้ก็ไม่รู้ ฉันละเกลียดที่สุด"
ถึงจะเหนื่อยจากการเดินไปหอประชุม แต่ฉันก็บ่นเรื่องนายวินให้หนิงฟังตลอดทาง
"ระวังนะ เกลียดยังไง ได้อย่างนั้นนะ" หนิงพูดอย่างหน้าบาน
"เธอเอาไปคนเดียวเถอะ"
ทำไมยายหนิงชอบหัวเราะเวลาฉันโกรธทุกที
เมื่อถึงหอประชุมเราก็นั่งอยู่ข้างคณะวิทยา และ เกษตร ส่วนคณะอื่นก็นั่งอยู่ชั้น 2
"นั่นไง ดูโบทคณะมนุษย์ดิ" ผู้หญิงข้างฉันพูด ทำให้ฉันหันไปมอง
หนุ่มหน้าญี่ปุ่น เด่นกว่าใคร ทำให้ฉันพอรู้เลยว่าเขาชื่อโบท เขาสูงและมีผิวที่ขาว ตาเล็ก ปากแดง และผมสีน้ำตาลโคลา ทรงผมนี่ถอดมาจากนายแบบญี่ปุ่น ไม่ซิ เขาเหมาะเป็นนายแบบญี่ปุ่นมากกว่า เขาหันมองมาทางวิศวะแล้วก็ส่งยิ้มให้กับสายตาจำนวนมาก โฮ ผู้หญิงตายไปแล้ว 108
"เขาเป็นใครเหรอ" ฉันถามไปอย่างไร้เดียงสา
"นี่เธอไม่รู้จักเหรอ วิน ปัน แล้วก็โบท หน่ะดังมากเลยนะ ตอนพวกเขาเรียนอยู่ม.ปลายนี่ฮอตมากเลย ทั้งหล่อ รวย เท่สุดๆ" เธอทำหน้าประดุจจะละลาย
"อย่างนายวินด้วยเหรอ" ฉันอดถามไม่ได้
"แน่นอน เค้าไม่เคยยอมคบกับสาวคนไหนเลยนะ ดูดุๆ แต่ก็ป๊อบใช่ย่อยเลย"
เอาเข้าไป เฮ้อ พวกผู้หญิงเป็นโรคจิตแน่ๆชอบโหดๆเนี่ย
"เธออย่ายุ่งดีกว่านะ เดี๋ยวโดนกลุ่มคนสวยเขม่นเอา" คนข้างหน้าฉันหันมาพูด
"ใครเหรอ" นี่ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ
"ก็เพื่อนๆของฝางไง เค้าคงไม่ยอมให้ใครไปยุ่งกับวินง่ายๆหรอก" เธอหันมาพูดกระซิบเบากว่าปกติ
"งั้นฉันก็ไม่เกี่ยว ฉันว่าปันปันน่ารักกว่าอีก" ผู้หญิงที่นั่งข้างฉันพูด
มีแฟนคลับเป็นของตัวเองอีกต่างหาก นายวิน
"บอกแล้วไงว่าถ้าเธอไปยุ่งกับนายวินหล่ะก็ เธอต้องตายแน่" หนิงกระซิบกับฉัน
"ใครอยากยุ่งมิทราบ" ฉันทำหน้าเซ็ง
ทำไมการบรรยายถึงเบื่ออย่างงี้ก็ไม่รู้
ความคิดเห็น