คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : CHAPTER THIRTEEN : IT NOT BE TRUTH !!! (2)
CHAPTER THIRTEEN: IT NOT BE TRUTH !!! (2)
“คือ...หมอบอกว่า...เพราะ...เพราะอาหารเป็น...เป็น...พิษ...ก็...ก็เลย...” ขณะที่คิบอมยังพูดไม่จบ ดงแฮก็เดินออกมาจากห้องด้วยใบหน้าที่นองไปด้วยน้ำตาไม่ต่างคิบอมเลยสักนิด อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ...
“พี่ฮันกยองครับ...ซีวอน...ซีวอนเค้า...” ยังไม่ทันจะฟังให้จบพ่อหนุ่มมังกรก็รีบเปิดประตูเข้าไปในห้องหมายเลข 1852 อย่างร้อนใจ... ภาพที่เห็นทำเอาฮันกยองต้องตะลึงภาพคนบนเตียงอยู่ในชุดสีขาวของโรงพยาบาล แต่ฮันกยองจะไม่ตกใจแทบช็อกขนาดนี้ถ้าร่างนั่นไม่มีผ้าสีขาวปิดหน้าอยู่...???
“ซะ...ซะ...ซี...ซีวอน....?”
“...”
“โกหกน่า...นายโกหกฉันใช่มั้ย...? ซีวอน...ไอ้บ้าลุกขึ้นมาสิ...ไอ้สิงโตปัญญาอ่อน...ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ...นายทำอย่างนี้ฉันไม่ขำด้วยนะ ซีวอน” ฮันกยองตะโกนเรียกคนบนเตียงที่ไม่รับรู้การมาของเขาเลยสักนิด ไม่มีแม้แต่เสียงใดๆในห้องนั้นดังขึ้นมาเลย...
“...”
”ซีวอน...ถ้านายเป็นอะไรไป...ฉันจะบอกกับลีทึกว่ายังไง...ซีวอนฟื้นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ...ซีวอนฉันบอกให้นายฟื้นขึ้นมายังไงล่ะ ชเวซีวอน ขอแค่นายฟื้นขึ้นมาฉันจะยอมทำทุกอย่างที่นายต้องการเลย...ได้โปรดเถอะ...”
...ลีทึก...ซีวอน...ฉันขอโทษ...ใครก็ได้บอกฉันทีว่านี่มันเป็นแค่ฝันไป...ปลุกให้ฉันตื่นขึ้นมาทีเถอะ
“ขอโทษนะ เพราะฉันแท้ๆเลย...ฉันขอโทษ…” ฮันกยองทรุดตัวลงนั่งข้างเตียงของซีวอน...แล้วจู่ๆเสียงของใครบางคนก็ดังขึ้นมา
“งั้นแสดงว่า พี่สัญญาว่าจะไม่ใส่นมข้นในข้าวผัดให้พวกผมกินอีกใช่มั้ย...” เสียงที่ได้ยินนั้นเป็นของซีวอน แต่เนื่องจากฮันกยองกำลังตกอยู่ในภวังค์จึงไม่ได้คิดอะไร นึกว่าตัวเองอยู่ในความฝันจึงได้แต่ตอบรับไปตามเสียงนั้น...
“อือ...ฉันสัญญา ฉันจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้ว... จะไม่หลอกให้นายกินของอย่างนี้อีกแล้ว” ฮันกยองพูดอย่างสำนึกผิด
“แล้วพี่ก็ต้องรับหน้าที่ทำอาหารเช้ากะเย็นของอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์ด้วย...”
“อือ...ได้ๆ ฉันจะทำแน่นอน...” ฮันกยองยังคงพูดต่อไปอย่างไม่ได้นึกอะไรตามเคย สักพักเสียงนั้นก็เงียบไป จนได้ยินเสียงหัวเราะอย่างกลั้นไม่อยู่ของคนบนเตียงที่โดนผ้าขาววางปิดหน้าไว้นั่นแหละ เจ้าตัวถึงได้รู้สึกตัวขึ้นมาว่า ‘ถูกหลอก ’
พอดีกับที่คิบอม ดงแฮ ซองมิน และ เยซอง พากันเดินหัวเราะเข้ามา มองฮันกยองที่ยังปรับอารมณ์ไม่ถูก...
“พวกนาย...แกล้งฉันงั้นเหรอ?” ยังคงทำหน้าแบบไม่เข้าใจสถานการณ์นัก
“ถูก....ถูกต้องแล้วคร้าบบบบ…” ซีวอนสวมบท ’ปัญญา’ ชั่วคราว 55+
“ช่วยไม่ได้นินา ก็พี่อยากแกล้งพวกเราก่อนทำไม...” ดงแฮว่าพลางหันไปยิ้มให้คิบอม
“นี่พวกนายรู้กันหมดแล้วเหรอ?” เมื่อทุกคนพยักหน้า ฮันกยองก็หันไปเอาเรื่องซีวอนที่กำลังลุกจากเตียงเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับเป็นชุดธรรมดาอยู่...
“ซีวอน!!!~” ฮันกยองจ้องซีวอนตาขวาง ทำเอาเจ้าตัวรีบส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปให้อีก 4 คนที่ยืนอยู่เฉยๆ
“ไม่ต้องไปจ้องซีวอนแบบนั้นเลย ยังไงพี่ก็ผิดอยู่แล้วล่ะ ถึงซีวอนไม่บอกเดี๋ยวยังไงก็ต้องรู้กันอยู่ดี แล้วถ้ามารู้ตอนหลังพี่อาจจะโดนหนักยิ่งกว่านี้ก็ได้น้า~” เยซองว่าก่อนหันไปหัวเราะ
“ก็มันไม่ได้ตั้งใจนี่นา” ร่างสูงบ่นด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ
“ไม่รู้ล่ะแต่พี่สัญญาแล้วนะ เวรอาหารเช้ากับเย็น ตลอดอาทิตย์หน้าเป็นของพี่”
“เฮ้ย!!!...อะไรฉันไม่เคยพูด...พวกนายไปเอามาจากไหน“ ฮันกยองรีบทำหน้าตายปฏิเสธเยซองคอเป็นเอ็น เหมือนสิ่งที่เยซองพูดมาเขาไม่เคยพูด ไม่เคยพูดจริงๆ...
“พี่...อยากฟังดูมั้ยล่ะครับ” ดงแฮพูดแทรกขึ้นมาพร้อมกับเอา โทรศัพท์ตัวเองที่อัดเสียงฮันกยองไว้ตลอดเหตุการณ์เมื่อตะกี้มาเปิดให้ฟัง...
“เฮ้ย!!! อะไร...ถึงกับอัดไว้เลยเหรอ?” ฮันกยองทำหน้าจ๋อยๆ เพราะไม่สามารถเถียงอะไรได้เลย... หลักฐานทุกอย่างอยู่ในมือดงแฮหมดแล้ว
“แน่นอนครับ...แต่ตอนนี้ไปกันเถอะครับเพราะเรื่องสนุกยังไม่จบแค่นี้”
ซองมินพูดจบก็เดินนำออกจากห้องไปพร้อมหัวเราะคิกคักไปตลอดทาง ซึ่งถ้าใครมาเห็นตอนนี้คงคิดว่าซองมินเป็นคนบ้าหลุดออกมาแน่ๆ แล้วซองมินก็พาทุกคนลงลิฟท์ไปที่ชั้น 17 ห้อง 1752 ก่อนจะผายมือให้ฮันกยองเดินนำหน้าเขาไปก่อน แต่ฮันกยองก็มองหน้าซองมินแบบไม่ไว้ใจ....ประมาณว่าจะแกล้งอะไรอีกล่ะ
“เข้าไปเถอะครับ เดี๋ยวพี่ก็รู้เองนั่นแหละ...” แล้วซองมินก็ดันหลังฮันกยองเข้าไป
เมื่อเข้าไปสิ่งแรกที่ฮันกยองเห็นคือผู้หญิงสองคนนั่งอยู่ข้างๆกัน พร้อมด้วยเรียววุคที่ยืนอยู่ข้างห้อง และถัดมาคือฮยอกแจกับชินดงที่นอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลด้วยชุดสีขาวไม่ต่างกับซีวอนเมื่อกี้เลยสักนิด...
แต่สิ่งที่สะดุดตาฮันกยองคือผู้หญิง 2 คนที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่ต่างหาก... แต่ก่อนจะได้เอ่ยปากอะไร ซองมินก็เดินผ่านตัวเขาไปก่อนจะไปเข้ากระซิบเบาๆกับผู้หญิง 2 คนนั้น และแล้วฮันกยองก็นึกออก 2 คนนี้คือคุณนายปาร์คและคุณนายคิมที่เขาเจอในลิฟท์นั่นเอง...ว่าแต่ทำไม 2 คนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?
“เอ้าๆ พี่ฮันกยองอย่าทำหน้างงอย่างนั้นสิครับ 2 คนนี้พี่ก็รู้จักดี” เรียงวุคว่าก่อนเดินไปยืนใกล้ๆเยซอง และคนทั้ง 2 ที่ถูกกล่าวถึงก็หันหน้ามาหา
แน่นอนว่า...คุณนายปาร์คผู้ใสซื่อ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ปาร์คจุงซู หรือ ท่านหัวหน้าของเรา ที่ฮันกยองรู้จักดี(เป็นพิเศษ) ส่วนคุณนายคิม ผู้มีเสียงหัวเราะบาดใจ ก็คือ คิมฮีชอล หรือเจ้าหญิงคนสวย(แต่โหด)นั่นเอง
“เฮ้ย!!...เดี๋ยวก่อน...งั้นก็หมายความว่า...นายคือ...ลีทึก?...แล้วนายคือ...ฮีชอล?” ฮันกยองเรียกชื่อพร้อมกับชี้มือตามที่ถาม ส่วนคนที่ถูกชี้ก็พยักหน้าตาม...
เมื่อรู้ความจริงอย่างนี้ทำเอาฮันกยองพูดไม่ออก ได้แต่ยืนเอ๋อเป็นมังกรสมองเบลอจิตหลุดไปแล้ว~ และคนทั้งห้องต่างก็หัวเราะอย่างสะใจที่ได้แกล้งฮันกยองคืนอย่างสนุกสนาน....
ส่วนฮันกยองน่ะเหรอ???
ช็อกไปแล้ววววววว.........
หลังจากนั้นทุกคนก็กลับบ้านไปพร้อมๆกัน จะมีก็แต่ฮันกยองที่นั่งบ่นขมุบขมิบกับตัวเองไปเรื่อย แต่ทุกคนก็ไม่สนใจ เพราะดงแฮกำลังเอาเสียงที่อัดมาเปิดให้ฟังพร้อมเล่าประกอบไปด้วยอย่างสนุกสนาน...
อยากรู้มั้ย....ฮันกยองบ่นอะไร???
อยากรู้เหรอครับ...ผมจะเล่าให้ฟัง
ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในงานประกาศรางวัล
อย่าถามครับว่าทำไม…ก็ดูท่าแต่ละคนสิครับ....เป็นนักแสดงกันได้สบายๆ ทั้งเนียน...ทั้งสมจริง น่าให้รางวัลกันจริงๆ...
ขณะนี้ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่การประกาศผลรางวัล ‘ ซูจูอวอร์ด ‘ ผู้ที่เข้ารับรางวัลมีรายชื่อดังต่อไปนี้
คนแรกเลย...ก็ผมนี่แหละ...นายฮันกยอง...นักแสดงนำฝ่ายชายยอดแย่ จากบทมังกรเอ๋อ+เบลอ+ซื่อบื่อ+เซ่อ+...ยังมีอีกเยอะครับ แม่คุณฮีชอลเธอสาธยายไว้เยอะแต่ผมจำไม่ได้...
ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย...ทั้งๆที่พวกนั้นก็อุตส่าห์โกหกแบบไม่เนียนให้...จะได้ไม่เป็นการแกล้งมากเกินไป...ผมก็ดันเซ่อ...ไม่รู้เรื่องอีกอยู่ดี....
นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม จากบทคุณชายเจ้าน้ำตา ต้องยกให้คนนี้เลย คิมคิบอม ...
ทั้งทำน้ำเสียงเศร้าๆ...สั่น...กลัว...ตะกุกตะกัก...เป็นกังวล...แล้วยังร้องไห้อีก...แสดงได้ทุกอย่าง~ ยกให้มันไปเถอะคร้าบ ผมไม่สงสัยเลยว่าทำไมคิบอมถึงถูกชมบ่อยๆว่าเป็นนักแสดงที่เก่ง ตอนนี้ผมยอมครับ...ยอมแพ้จริงๆ...เพราะน้ำตาของหมอนั่นแหละ ที่ทำให้ผมเชื่อโดยไม่สงสัยอะไรเลย...(เห็นแก่ความเก่ง...ยกโทษให้)
เออ...ใช่เกือบลืมอีกคน รางวัลเดียวกันแต่คนละบท เพราะบทนี้คือ บทคนไร้ลมหายใจ แสดงนำโดย ชเวซีวอน...
นี่ก็อีกคน เพื่อนกันแท้ๆทำกันได้...เล่นนอนนิ่งไม่หายใจ (จริงๆก็แค่หายใจเบาๆเท่านั้นแหละครับ ดันไม่รู้เอง - ซีวอน) ไม่ขยับเขยื้อนแถมด้วยมือเย็นเฉียบที่อุตส่าห์เอาลงไปจุ่มในน้ำแข็งตามคำสั่งเจ้าหญิงคนสวย เพื่อให้มือเย็นเหมือนคนที่ไม่มีลมหายใจแล้วอีกต่างหาก...
แล้วยังใช้ใบหน้าหล่อๆ (ยอมรับว่ามันหล่อ - ฮันกยอง) บอกคุณพยาบาลว่าขอยืมห้องถ่ายละครสักพักหนึ่ง ซึ่งเธอก็ให้ด้วยความเต็มใจเพราะแพ้คนหล่อ...หลอกกันได้หลอกกันดีจริงๆ…
(จำไว้ซีวอน มีโอกาสเมื่อไหร่นายโดนคนแรกแน่ๆ เคยได้ยินมั้ย? * - แค้นนี้ต้องชำระ - * ไปแสดงหนังจีนน่าจะเคยนะ 555+)
รางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม จากบทผู้ช่วยชีวิตสิงโต เยซองนั่นเอง
ช่วยแก้ตัวให้ซีวอนเรียบร้อย แถมด้วยเสียงหัวเราะเยาะที่ฟังดูแสนสะใจ... พร้อมด้วยยังช่วยย้ำเตือนเรื่องที่รับปากไว้อีกต่างหาก แล้วยังทำหน้าที่บุรุษไปรษณีย์(ผู้ส่งสาร)ยอดเยี่ยมอยากรู้ว่าทำไม ถามเรียววุคครับ(นายก็เป็นรายที่ 2 ต่อจากซีวอนนะ ระวังตัวล่ะ มังกรอาฆาตโว้ยย...)
คนต่อไปตัวประกอบชายยอดเยี่ยม บทกระต่ายตื่นตูม ลีซองมิน...
ทั้งถือโทรศัพท์มา ตะโกนโหวกเหวกโวยวาย ทำอย่างกับมีคนจะตายจริงๆ แล้ยังหัวเราะอย่างกับคนบ้า ตลอดทางเดินลงมา จนคนอื่นหันมามองเลยปิดปากแทบไม่ทัน แต่เอาเถอะ พี่เลยยกโทษให้...เห็นว่าโดนหลอกเหมือนกัน... ตอนเรื่องที่ลีทึกขยิบตาให้ไงครับ ตอนนั้นซองมินไม่รู้จริงๆก็เลยพูดไม่ออก
ส่วนรางวัลนักแสดงนำฝ่ายหญิงยอดเยี่ยม ยกให้คู่นี้ไปเลย
ลีทึก...จากบทคุณนายปาร์ค ผู้ใสซื่อไม่รู้เรื่องอะไรเลย และ ท่าตกใจที่ทำเอาเขาตกใจตามแทบหัวใจวาย...(แต่ว่า...คนนี้ยกโทษให้ เพราะ ‘รัก’ สั้นๆง่ายๆ ใครจะทำไม?)
และฮีชอล จากบท คุณนายคิม ผู้มีเสียงหัวเราะบาดใจ ทำเอาขนลุกซู่ขึ้นมาทันใด..(คนนี้’ต้อง’ยกโทษให้ เพราะโกรธไม่ได้อยู่แล้ว...รู้ๆกันอยู่เจ๊แกโหดขนาดไหน...ขนาดสิงโตหัวฟูยังโดนงาบมาแล้ว 555+)
ซึ่งทั้งคู่ก็ยอมลงทุนใส่กระโปรง ยัดฟองน้ำ? แต่งหน้า ใส่วิก พร้อมดัดเสียงสมเป็นหญิงจนผมเชื่ออย่างไม่สงสัยเลยว่าคนที่อยู่ข้างหน้าผมสองคนในลิฟท์เป็นผู้หญิงจริงๆ อืม...แต่ว่า....สวยทั้งคู่ (ฮันกยอง - ยืนยันได้ สวยทั้งคู่จริงๆ)
รางวัลกำกับเสียงยอดเยี่ยม จากบทผู้เก็บบันทึกพร้อมพิสูจน์หลักฐาน ลีดงแฮ...
ทั้งอัด...ทั้งแจกจ่าย... มีทั้งรูปแบบวีดีโอคลิป และรูปแบบAudio (มีแต่เสียง) อัดไว้อย่างเรียบร้อยไม่มีเสียงตก...แผ่นกระตุกเลยสักนิด ภาพคมเสียงชัดราวกับเห็นและได้ยินด้วยตาตัวเอง... ราคากันเองพร้อมอัดใส่แผ่น เลือกตามใจชอบจะ CD หรือ VCDก็ได้ทั้งนั้น
ไม่โกรธครับ...ไม่โกรธเลย ความจริงพยายามทำใจยกโทษให้ เพราะอยากไม่โดนเทวดาสาป(นางฟ้าของผม ห้ามยุ่ง!! –คิบอม) และ เจ้าหญิงสั่งประหาร(น้องฉัน ห้ามยุ่ง!! - ฮีชอล) ถือว่ามีคนปกป้องนะดงแฮ...ฝากไว้ก่อน
รางวัลผู้กำกับการแสดงยอดเยี่ยม จากการคอยกำกับบทของแต่ละคนให้เป็นไปตามที่ฮีชอลวางแผนไว้ (ฮีชอล - คนเขียนบท เรียววุค - ผู้กำกับ)
เช่น คอยส่งสัญญาณต่างๆไม่ว่าจะเป็นบอกให้ลีทึกกับฮีชอลเตรียมตัวเมื่อเห็นรถของผมวิ่งเข้ามา โทรบอกให้เยซองเตรียมจัดฉากข้างบนให้ดี ทั้งให้คิบอมร้องไห้และซีวอนเอาผ้าปิดหน้า ตอนที่เห็นลีทึกกับฮีชอลมาถึงชั้น 17แล้ว
นอกจากนี้ยังเป็นคนบอกให้ฮีชอลสั่งให้ซีวอนเอามือแช่ในน้ำแข็งเพื่อความสมจริง และที่สำคัญ เป็นคนบอกให้ดงแฮตั้งกล้องไว้ในที่ที่เห็นได้ชัดที่สุด!!!!
(อยากจะโกรธแต่ทำไม่ได้ ด้วยสายตาจากเจ้าตัวที่บ่งบอกว่า...ผมแค่ทำตามที่พี่ฮีชอลสั่งเท่านั้น ถ้าโกรธผม...ผมจะฟ้องพี่ฮีชอล...อะไรประมาณนี้ แล้วจะให้ผมโกรธเรอะ...ฝันไปเถอะ....ถึงจะเจ็บใจแค่ไหนก็ตาม ผมไม่โง่พอจะโดนเจ้าหญิงสั่งประหารเป็นแน่)
รางวัลนักแสดงปิดท้าย ชาย – หญิง ยอดเยี่ยม... คังอิน และ คยูฮยอน ซึ่งถูกเจ้าหญิงคนสวย ’ใช้’ ให้ทำความสะอาดบ้าน พร้อมซักผ้าล้างจาน ขัดห้องน้ำ กวาดบ้าน ถูพื้น เช็ดกระจก ฯลฯ แทน เนื่องจากต้องใช้เวลาในการวางแผนแกล้วมังกรสมองเบลอเช่นผม
ทั้ง 2 เลยต้องอยู่บ้านเพื่อทำหน้าที่แทน ส่วนคุณเธอกับคิบอมก็มาโรงพยาบาล ไม่รู้ทำไม 2 คนนั้นถึงยอม แต่ก็นั่นแหละ เจ้าหญิงคนสวย(แต่โหด)ซะอย่างใครจะ ’กล้า’ มีปัญหา เพราะฉะนั้นไม่ว่ากัน...
และรางวัลพิเศษ รางวัลคนป่วยยอดเยี่ยม ยกให้อึนฮยอก และ ชินดง
ซึ่งอาหารเป็นพิษทั้งคู่ แต่ที่คนอื่นไม่เป็นฮีชอลสันนิษฐานว่าเป็นเพราะ มันหวานเกินไปคนอื่นจึงกินกันน้อง แต่อึนฮยอกกับชินดงกินกันตามปกติ อืม...มากกว่าปกติด้วยซ้ำ...คนหนึ่งกินเยอะเพราะเมื่อคืนนี้ใช้แรงมากไป คงไม่ต้องบอกใช่มั้ยว่าเรื่องอะไร...ส่วนอีกคนกินเยอะเป็นเรื่องปกติ ผลสรุปจึงต้องเข้าโรงพยาบาลทั้งคู่...
ปิดม่านปิดงาน
จบแล้วคร้าบ สำหรับงานประกาศรางวัล ‘ ซูจูอวอร์ด ‘ ถ้ามีคราวหน้าผมจะไม่ยอมเป็นนักแสดงนำขายยอดแย่อีกเด็ดขาดคอยดูล่ะกันครับ....
TO BE CON...
+ * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * + * +
ในที่สุดก็จบซะที ทำเอาเหนื่อย
เนื่องจากความยาวทำให้เราต้องแบงเป็น 2 พาร์ท ไม่ว่ากันเนอะ
เอาล่ะตอนต่อไปจะทุกคนจะเริ่มเครียด(มั้ง) อยากรู้ว่าเพราะอะไร....
ตามอ่านตอนหน้าจ้า....(หลอกให้อยากอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย 555+)
-
- +
+ R
z.
ความคิดเห็น