ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ GOT 7 ] Emergency (2jae) ft.GOT7 B.A.P

    ลำดับตอนที่ #1 : ER CH.0

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.ค. 57


    โรงพยาบาลเจวายพี....

    "ถึงสักที... - -"
    สวัสดีครับท่านผู้อ่าน กะรผมชื่อ ชเว ยองแจ นักศึกษาแพทย์ปีนี้ครับผม ตอนนี้ผมเดินทางมาถึงหน้าโรงพยาบาลแล้วเรียบร้อย หลังจากฝ่าแดดและผู้คนมาแทบตาย- -... อยากจะบอกว่าในโซลร้อนถึงร้อนมากจริงๆ เฮ้อ ยองแจเพลีย -.- ตอนนี้ผมยืนมองป้ายโรงบาลก่อนที่จะมองซ้ายที มองขวาที ผู้คนมากมาย เพศหญิง เพศ ชาย เต็มไปหมด
    "ทำไมคนมันเยอะอย่างนี้วะเนี่ย...แฮ่กๆ"
    นั้นไม่ใช่เสียงผมนะ เสียงใครก็ไม่รู้หล่ะ ผมหันไปทางด้านข้างของตัวเองแล้วมองเจ้าของเสียงนั้น .... หล่อแฮะ สูง ขาว..... 
    "นาย นาย!!" ผมสะดุ้งจากภวังค์ความคิด เฮ้ย นี่ผมคิดอะไรไปเนี่ยยยย
    "ห๊ะ หา?? มีไรรึปล่าวครับ" ผมถามกลับไปอย่างเร็วก่อนที่จะมองไปทางอื่น
    "ฉันชื่อ อิม แจบอม เรียก เจบี ก็ได้นะ นายล่ะ"
    "ผมชื่อ ชเว ยองแจ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
    ผมตอบกลับ จริงสินะ สังคมสมัยนี้เปิดกว้างเด็กมอสองก็สอบหมอได้ - - แล้วคนอย่างพวกผมที่เรียนจนมหาวิทยาลัยแล้วมาสอบนี่แบบ เสียเปรียบมากอ่ะ
    "ไปกันเถอะ ยองแจ" 
    ผมยังไม่ทันตอบไอพี่บีๆไรนั้นก็ดึงผมเข้าไปในโรงบาลแล้วเรียบแล้วครับ - - ภายในโรงพยาบาลมีห้องโถงใหญ่ไว้สำหรับรองรับญาติคนไข้ แต่ตอนนี้ได้กลายเป็นที่ลงทะเบียนสำหรับนักศึกษาแพทย์ไปแล้วครับผม 

    "แยกกันตรงนี้นะ ไว้เจอกัน บาย" แจบอมบอกกับผมก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในฝูงกลุ่มนักศึกษาแพทย์มากมาย เอาหล่ะ ตอนนี้ผมต้องหาจุดลงทะเบียนแผนกของผมก่อน ผมเข้ามาฝึกงานในแผนกที่โหดที่สุดคือ แผนก ER นั่นเอง เอ๊ยย ผมลืมถามแจบอมเลยว่าฝึกงานแผนกอะไร TT^TT
    "ประกาศครับ สำหรับนักศึกแพทย์แผนกอีอาร์ทั้งเจ็ดคนนะครับให้ไปที่แผนกอีอาร์ด่วนเลยนะครับ ขอบคุณครับ"            
    เสียงประกาศทำเอาผมรีบวิ่งทันทีเพราะถ้าไม่ใช่แผนกอีอาร์ประกาศไม่ได้แน่ะหล่ะ แห๋งสิ งานเข้าทุกวินาทีนี่นา ในระหว่างที่ผมวิ่งไปที่แผนกผมได้ยินเสียงพวกแผนกอื่นๆนินทาด้วยล่ะ  
    'แกดูนายนั่นดิ แผนกอีอาร์แหงๆเลย ไม่น่าเลือกแผนกนั้นเลยเนอะงานหนักปล่าวๆ' บ้างก็บอกว่า
    'งานหนักจะตายไป ไม่น่าเข้า'
    ผมฟังละหงุดหงิด
     ผมไม่สนล่ะวิ่งอย่างเดียวตอนนี้ ผมวิ่งมาเรื่อยๆตามทางของโรงพยาบาลจนถึงห้องแผนกER 
    "แฮ่กๆ...ถึงสักที" ยองแจอยากตายมาเลยครับผมมาถึงหน้าห้องแผนกได้ทันก็ถือว่าบุญโข
    "อ้าวนายเข้ามาสิ เร็วๆเลยทั้งสองคน" เสียงของหัวหน้าแผนกนิชคุณดังขึ้นพร้อมกับหันหน้ามาทางผม ด้านในมีหัวหน้าแผนกนิชคุณ และหัวหน้าแผนกอูยองด้วย ไม่แปลกที่ผมรู้จักเขาเพื่อนพี่ชายผมเองครับ พี่ จุนโฮ หรือ หมอจุนโฮ หัวหน้าแผนกระบบประสาทและสมอง มะกี้พี่คุณบอกว่าสองคน... ผมตั้งสติได้เลยหันไปมองสักหน่อย
    "แจบอม!!/ยองแจ!!" เอาล่ะครับงานนี้พูดกันโดยไม่ได้นัดหมายและผมก็เห็นอีกห้าคนวิ่งมาไล่เลี่ยกัน
    "เข้ามาก่อนครับผม" และผมก็เห็นผู้ชายใส่เสื้อกราวน์อีกคนวิ่งยอะๆมา
    "ครับๆ" ผมตอบก่อนที่จะเดินเข้าไปภายในแผนกทันที อยากจะบอกน่ากลัวมาก ตอนนี้พวกเราทั้งเจ็ดก็มายืนเรียงแถวหน้ากระดานตรงหน้าของเหล่าแพทย์แผนกER

    "มากันครบ ขอต้อนรับสำหรับนักศึกษาแพทย์นะครับ ผม นิชคุณ หรเวชกุล เป็นหัวหน้าแผนกอีอาร์ ผมรู้ว่ามีหลายคนรู้จักผมนะ ถ้าไม่ถนัดก็เรียก พี่คุณ ก็ได้ไม่ถือครับ ร่วมงานกันอีกนาน:)" พอหัวหน้าแผนกคนแรกตอยเสร็จก็ถึงคิวของหัวหน้าแผนกอีกคน
    "อ่า...สวัสดี ผม จาง อูยอง หัวหน้าแผนกร่วมกับหมอคุณ ก็อย่างที่ว่า เรียกพี่กันก็ได้ หมอที่นี่ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น ยินดีที่ได้รู้จักนะ" ตอนนี้ระบบหัวหน้าก็ครบแล้ว ว่าแต่ทำไมมีแค่สองคนล่ะ...ช่างเถอะ -3-
    "เอาหล่ะ ตอนนี้หมออีกสามคนติดภารกิจอยู่ เดี๋ยวพวกนายก้ได้เจอ ตอนนี้พวกนายแนะนำตัวเลย ชื่อ อายุ ^^"พี่คุณเอ่ยขึ้นแล้วมองไปที่ผู้ชายคนแรกที่ตัวสูงที่สุด
    "อา..สวัสดีครับ ผมชื่อ คิม ยูคยอม อายุ 17 ปี ยินดีที่ได้รู้จักครับ"

    (โหยย เด็กว่ะยองแจอยากจะร้องไห้ T^T ไรท์:แค่ปีเดียว - -) คนนี้ชื่อยูคยอมนี่เอง อืมมม
    "อ่า...สวัสดีครับ ผมชื่อ ปาร์ค จินยอง อายุ20ปีครับ ^[++]^"
    "สวัสดีครับ ชื่อ กันต์พิมุก ภูวกุล ครับ ชื่อ แบมแบม อายุ 17 ปีครับ"
    "สวัสดีคร๊าบบ ผม หวัง แจ็คสัน อายุ20ปีครับ"
    "สวัสดีครับ มาร์ค ต้วน อายุ 22 ปีครับ"
    "สวัสดีครับ อิม แจบอม อายุ 21 ปีคร๊าบ"
    ตายละว่าา TT^TT
    "อ่า... สวัสดีครับ ชเว ยองแจ อายุ 19 ปีครับ" ผมตอบไป ตอนนี้บอกครบกันทุกคนแล้วล่ะ เฮ้อออ 
    "เอาหล่ะ ตอนนี้ให้ทุกคนเอาของที่เอามาไปเก็บที่ห้องแต่งตัวเลย ในห้องนั้นจะมีล็อคเกอร์ของแต่ละคนอยู่ใส่เสื้อกราวน์มาก่อนเลย ไปให้ไวมาให้ไว ปฎิบัติ!!" พี่อูยองบอกติดตลกก่อนที่จะออกคำสั่งให้พวกเราทันที ผมและผองเพื่อนร่วมแผนกก็เดินมาจนถึงห้องแต่งตัวของแพทย์ พวกเราทุกคนรู้จักกันไว้มากล่ะอยากจะบอก ผมเพิ่งรู้ว่าแบมแบมเป็นคนไทยด้วยย ในแผนกเราก็มีคนต่างชาติเยอะนะ สามคนได้มั้ง
    "ยองแจนี่ล็อคเกอร์นายล่ะ"
    แบมแบมเปิดล็อคเกอร์ของตัวเองก่อนที่จะมาบอกผมเพราะล็อคเกอร์แบมกับผมอยู่ข้างกัน ที่พวกเราไม่เรียกพี่เรียกน้องกันเพราะอยากให้สนิทกันมากว่า ถ้าเกิดอย่างนั้นมันจะอึดอัด ผมรีบเอากระเป๋าเข้าไปไว้ในล็อคเกอร์แล้วหยิบเสื้อกราวน์สีขาวสะอาดขึ้นมา.... ยองแจอยากจะร้องไห้ครับTT^TT ความฝันของผมเป็นจริงแล้ว ตรงกระเป๋าเสื้อกราวน์มีป้ายชื่อของผมติดอยู่ ผมรีบสวมมันทับเสื้อที่ตัวเองใส่อยู่ทันที ตอนนี้ทุกคนอยู่ในสภาพเดียวกันกับผมละครับ เท่สุดๆ-..-
    "ไปกันเถอะๆ>[]< " แจ็คสัน บุคคลที่ไม่รู้จักคำว่าเศร้าโศกพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น
    "เดี๋ยวๆๆๆ เรามารวมพลังกันก่อนไหม น่าจะดีนะ ดูเป็นทีมเวิร์ค"
    จินยองผู้น่ารักเสนอขึ้น
    "ก็ดีนะ " มาร์คพี่ใหญ่สุดในกลุ่มพูดขึ้น ตอนนี้ทุกคนวางมือทับกันเป็นชั้นๆ
    "สโลแกน ER Figthting เป็นไงงงง " แจ็คสันเสนอ ทุกคนพยักหน้ารับรวมถึงผมด้วย มันน่าตื่นเต้นนะที่ทุกคนสนิทกันเร็ว และทำงานกันเป็นทีมแบบนี้><


    "ER Figthting!!!!"



    talk
    อั๊ยย่ะตอน 0 คลอดแล้ววว>< ให้แก้ไขยังไงบอกได้น้าา
    อ่านแล้วอย่าลืมคอมเม้นด้วยล่ะ>< จุ๊ฟฟฟฟ >33<
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×