ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ::~ราสเบอร์รี่สีชมพู~:: บทนำ
บทนำ
ทางเข้าห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
หนุ่มร่างสูงผิวขาวคิ้วเข้มกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าโรงเรียนไปอย่างเร่งรีบ
'เฮ้อ สายอีกแล้วหรอวะเนี่ย' นัทนึกในใจพลางดูนาฬิกาแล้วเดินหน้าจ้ำต่อไป
โครมมมม!!!?~
"โอ๊ย"/ "โอ๊ยยยย" นัทและหญิงสาวร่วงลงไปกองกับพื้น
"นี่ นายเดินภาษาอะไรเนี่ย"
"เอ่อ..." เขายื่นมือช่วยให้เธอยืนขึ้น แต่เธอกลับปัดมือเขาทิ้งอย่างไม่สนใจแถมยังนั่งปักหลักด่าอยู่ตรงนั้นซะเลย
"ไม่ดูตาม้าตาเรือเอาซะเลย ดูซิเนี่ย"
"เอ่อผม..."
"ไม่ต้องเอ่อเลยนะ นายจะรีบไปตามควายที่ไหนของนายน่ะฮ๊า"
"คือผม..."
" ถ้าเกิดเป็นชั้นอะไรขึ้นมาล่ะ นายจะว่ายังไง(ฉอดๆๆๆๆ)"
"เฮ้ย...คุณ" ร้องออกมาอย่างหมดความอดทน
.....เงียบบ....
"ผมขอโทษ" นัทพูดขึ้น หลังจากที่ไม่มีโอกาสเลยแม้แต่จะอ้าปาก
"ขอโทษงั้นหรอ นายขอโทษงั้นหรอ " สาวร่างสูงผมยาวรวบไว้ข้างหลังพูดขึ้นอย่างมีอารมณ์เมื่อตั้งสติได้
"แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง" นัทถามกลับเสียงเรียบ พร้อมกับส่ายหัวเดินหนีเธออย่างไม่สนใจพร้อมพึมพำในใจว่า 'ยัยนี้ท่าจะเพี้ยน'
"อ๋อ นายคิดจนชนแล้วหนีหรอ" เธอตะโกน
ฟิ้วววว... มีเพียงสายลมที่ตอบเธอ..
"ได้... ไม่คิดจะรับผิดชอบใช่มั๊ยยยย ได้ๆจัดให้" เธอพึมพำกะตัวเอง ลุกขึน ยืนตั้งตัวให้มั่น ค่อยๆยื่นมือไปหยิบขวดน้ำพลาสติกที่มีน้ำอยู่ครึ่งขวดในกระเป๋าของเธอ
เล็งให้ตรงเป้า แล้วเธอก็ขว้างมันออกไป เฟี๊ยวววววววววว ตุบ ....
"โอ๊ยยยยยย"......
____________________________________________-
แค่นี้ก่อนละกันค่ะ วันนี้
แต่อยากจะบอกว่า นี่เป็นเรื่องแรกค่ะ
ยังไงถ้ามีอะไรก็ช่วยๆ คอมเมนต์กันเต็มที่เลยนะคะ
รึมีไอเดียอะไรจะเสนอก็บอกได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ที่หลงเข้ามาอ่าน
::หลงเข้ามาบ่อยๆน๊า::
ทางเข้าห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
หนุ่มร่างสูงผิวขาวคิ้วเข้มกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าโรงเรียนไปอย่างเร่งรีบ
'เฮ้อ สายอีกแล้วหรอวะเนี่ย' นัทนึกในใจพลางดูนาฬิกาแล้วเดินหน้าจ้ำต่อไป
โครมมมม!!!?~
"โอ๊ย"/ "โอ๊ยยยย" นัทและหญิงสาวร่วงลงไปกองกับพื้น
"นี่ นายเดินภาษาอะไรเนี่ย"
"เอ่อ..." เขายื่นมือช่วยให้เธอยืนขึ้น แต่เธอกลับปัดมือเขาทิ้งอย่างไม่สนใจแถมยังนั่งปักหลักด่าอยู่ตรงนั้นซะเลย
"ไม่ดูตาม้าตาเรือเอาซะเลย ดูซิเนี่ย"
"เอ่อผม..."
"ไม่ต้องเอ่อเลยนะ นายจะรีบไปตามควายที่ไหนของนายน่ะฮ๊า"
"คือผม..."
" ถ้าเกิดเป็นชั้นอะไรขึ้นมาล่ะ นายจะว่ายังไง(ฉอดๆๆๆๆ)"
"เฮ้ย...คุณ" ร้องออกมาอย่างหมดความอดทน
.....เงียบบ....
"ผมขอโทษ" นัทพูดขึ้น หลังจากที่ไม่มีโอกาสเลยแม้แต่จะอ้าปาก
"ขอโทษงั้นหรอ นายขอโทษงั้นหรอ " สาวร่างสูงผมยาวรวบไว้ข้างหลังพูดขึ้นอย่างมีอารมณ์เมื่อตั้งสติได้
"แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง" นัทถามกลับเสียงเรียบ พร้อมกับส่ายหัวเดินหนีเธออย่างไม่สนใจพร้อมพึมพำในใจว่า 'ยัยนี้ท่าจะเพี้ยน'
"อ๋อ นายคิดจนชนแล้วหนีหรอ" เธอตะโกน
ฟิ้วววว... มีเพียงสายลมที่ตอบเธอ..
"ได้... ไม่คิดจะรับผิดชอบใช่มั๊ยยยย ได้ๆจัดให้" เธอพึมพำกะตัวเอง ลุกขึน ยืนตั้งตัวให้มั่น ค่อยๆยื่นมือไปหยิบขวดน้ำพลาสติกที่มีน้ำอยู่ครึ่งขวดในกระเป๋าของเธอ
เล็งให้ตรงเป้า แล้วเธอก็ขว้างมันออกไป เฟี๊ยวววววววววว ตุบ ....
"โอ๊ยยยยยย"......
____________________________________________-
แค่นี้ก่อนละกันค่ะ วันนี้
แต่อยากจะบอกว่า นี่เป็นเรื่องแรกค่ะ
ยังไงถ้ามีอะไรก็ช่วยๆ คอมเมนต์กันเต็มที่เลยนะคะ
รึมีไอเดียอะไรจะเสนอก็บอกได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ที่หลงเข้ามาอ่าน
::หลงเข้ามาบ่อยๆน๊า::
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น