คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : My name is Miguel.
>..<
ซู้ดด ด ฮ้า~ ฉันสูดลมหายใจอย่างสดชื่นที่สุด นับตั้งแต่รอบ 2 ปีที่ผ่านมา ก็แหม ปัญหามันเยอะนิเนอะ คนสวยมากก็งี้แหละ (มาบรรทัดแรกก็ชมตัวเองเลยทีเดียว)
(' _' )( ' _')
ฉันมองหาแม่ แต่ก็ไม่เจอ เอ? แม่บอกจะมารับนี่นา ทำไมยังไม่มาเนี่ย?? ว่าแต่ตอนนี้แม่อยู่ที่สนามบินรึยังเถอะ ไม่ใช่ว่ายังไม่ตื่น ลืมว่าต้องมารับลูกสุดที่รักไปแล้วนะ ไม่ย้อมมม >0< แค่ตี 2 เองนะ (แค่เหรอ?) ทำไมยังไม่มาอีก (บ่นพ่อบ่นแม่บาปนะยะ) ฟอดแฟดๆกระปอดกระแปด
"มิเกลลลลลลลลลลลลลลล" ป้าที่ไหนมาเรียกฉันเนี่ย คนกำลังมองหาแม่อยู่นะ
ขวับบ บ~
0 0!!
"แม่! >< คิดถึงแม่จังเลย" เมื่อกี้ยังถามว่าป้าที่ไหนอยู่เลย นางเอกเรื่องนี้มันแย่จริงๆ - -*
"เป็นไงบ้างจ๊ะ ลูกรัก สบายดีไหม" แม่ถามแล้วยิ้มแก้มปริ โอย~แม่จ๋า หนูคิดถึงแม่จังเลย TT'
"สบายดีค่ะแม่ แล้วแม่ล่ะคะ?" ฉันถามบ้าง ดูแม่โทรมๆลงไปนะ
"ก็ดีจ้ะ มีนอนไม่หลับนิดหน่อย คิดถึงเรานั่นแหละ แล้วว่าไงจ๊ะ เรื่องไรอัน เป็นไงบ้าง"
"เอ่อ.." ฉันจะบอกแม่ว่ายังไงดีนะ แม่ต้องไม่สบายใจแน่เลยอะ กรี๊ดๆๆๆ ทำไงดี
"ว่าไงจ๊ะ" แม่ถามอีกที บอกก็บอกวะ!
"เลิกกันแล้วค่ะแม่ ไรอันเขามีคนใหม่"
"ห้ะ จริงเหรอ ทำไมเขาทำงี้ล่ะ แย่จริงๆ หนูไม่เป็นไรนะลูก"
"ค่ะแม่ หนูไม่เป็นไรหรอก" นอนร้องไห้แค่ 2 คืนเอ๊งงงงง
"เอาล่ะจ๊ะ อย่าเสียใจไปนะลูก เรากลับไปคุยกันที่บ้านดีกว่า แม่ชักหิวแล้วล่ะ"
"ดีค่ะแม่ หนูก็หิวเหมือนกัน" ฉันฉีกยิ้มเต็มที่ เพื่อให้แม่สบายใจ เฮ้อ ดีแล้วล่ะที่เลิกๆไป
กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ เย้~ คิดถึงจังประเทศไทย >< ฮ่าฮ่าฮ่า สยามเมืองยิ้ม ฮูเร่ๆๆๆ เอ่อ..ฉันรู้สึกตัวเองบ้าไปนิดนึง - -' นี่พี่เลี้ยงฉันยังอยู่ไหมเนี่ย??
"โอยยย คุณหนู คุณหนูมิเกล" นั่นไง มาแล้ว ป้านิ่มของฉันนนนน
"ขาป้า หนูกลับมาแล้ว มิเกลกลับมาแล้วจ้า ^^ " โอย ป้าอย่ากอดแน่น หนูหายใจไม่อ๊อก
"ป้าดีใจจังคุณหนู ที่คุณหนูกลับมา ป้าคิดถึงคุณหนูมากเลยนะคะ ไปค่ะ ป้ายกกระเป๋าขึ้นไปให้ จัดห้องให้แล้วนะคะ อาบน้ำแล้วนอนได้เลย" ป้านิ่มพูดเร็วจนหายใจไม่ทัน ทุกคนคิดถึงฉันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ดีใจจัง
"ไปสิจ๊ะ มิเกล เดี๋ยวนอนก่อนแล้วเราค่อยกินข้าวกันทีหลังก็ได้" แม่พูดแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของท่าน
อืม....ในเมื่อพูดเป็นเสียงเดียวกันขนาดนั้น ฉันก็ไปอาบน้ำนอนดีกว่า ขัดคำสั่งผู้ใหญ่ไม่ดีเนอะ ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันเดินขึ้นห้องนอนที่ไม่ได้มาเหยียบถึง 2 ปี อืม..ติดถึงตุ๊กตาหมีที่หัวเตียงจัง -w- ปัญญาอ่อนได้โล่จริงๆฉัน ฉันนอนแช่ในอ่างอาบน้ำอย่างสบายๆ ไม่มีอะไรให้กังวลใจ ฮ้า~สบาย -v-
พออาบน้ำเสร็จฉันก็ใส่ชุดนอน เดินไปที่เตียง ล้มตัวลง เฮ้ออ~ ง่วงจัง ไม่กินข้าวซักวันคงไม่เป็นไรมั้งนะ นอนดีกว่า ครอกกก ZzZzzZZ~
ความคิดเห็น