คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท
Warning: นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชายรักชาย หากรับไม่ได้กรุณาคลิกที่กากบาทมุมบนขวา และอย่าตามราวีกันเป็นอันขาด ไม่งั้นอย่าหาว่าจันทร์โหดร้าย ลูกหมูน้อย ๆ อย่างจันทร์ถึงเวลาดุแล้วก็น่ากลัวไม่แพ้หมูป่าหรอกนะจะบอกให้
หิมะเหินจรดขอบฟ้า
ปฐมบท
ขาว สีขาว หิมะสีขาว
หนาว เหน็บหนาวจนปวดแปลบทั่วร่าง
ไฉนหิมะจึงมีสีขาว เหตุใดลมหิมะจึงเหน็บหนาว
เทียบกับใจคนแล้ว บัดนี้หัวใจเราเหน็บหนาวกว่าใช่หรือไม่
หรือที่รู้สึกว่าเยียบเย็นจนสะท้านไปทั่วร่างนั้นเกิดจากใจเรากัน
สีขาวอันเย็นเยียบ
สีขาวอันว่างเปล่า
หัวใจเราเย็นเยียบ
หากเต้นแผ่วเบาอย่างรวดร้าวอาดูร
สายลมอันเย็นเยียบ
สายลมที่กระหน่ำรุนแรงอย่างอำมหิตนี้
ใช่เป็นดั่งหัวใจท่านที่เปี่ยมด้วยความเกลียดชังที่ฟาดฟันใส่เราใช่หรือไม่
ขาว สีขาว
หิมะสีขาว
ใจเราพลอยถูกทับถมด้วยสีขาวอันว่างเปล่า
ถูกเติมเต็มด้วยสีขาวอันเดียวดาย
เราทุกข์ทรมานเยี่ยงนี้ ท่านใช่มีความสุขหรือไม่
เราอยู่ห่างจากท่าน ท่านใช่ทุกข์ทรมานน้อยลงหรือเปล่า
หากสิ่งนั้นจะทำให้ท่านมีความสุขมากขึ้นแม้เพียงนิด
เรายินดีจากไป แม้หัวใจแหลกสลายก็ตาม
TBC
ความคิดเห็น