รักที่สุดเลย!*!นายคนนี้

ลำดับตอนที่ #2 : ฝันนั่นเอง*

\"พวกเธอ2คนมาสายแต่เนื่องจากวันนี้เปิดเทอมวันแรกไม่เป็นไรไปนั่งที่ได้แล้ว\" คุณครูนั่นเองวันแรกเทอคงยังไม่ดุหล่ะมั้ง



  ~เวลาผ่านไป 30 นาที~

           ทุกๆคนนั่งเรียนกันอยู่อย่างสงบ

                  แต่



\"กะปุกจ๋า ชั้นชอบเธอนะ \"

\"จิงหรอ ชั้นก้อชอบนายเหมือนกันนายตะเกียง\"

\"เธอสวยมากเลยรู้มั้ย\"

\"ขอบคุนนะ แต่ทำไมอยู่ดีดีนายถึงมีหูที่ไหย่ขนาดนั้นหล่ะ\"

\"ชั้นก็เอาไว้ฟังเสียงเธอให้ชัดๆไงหล่ะกะปุก\"

\"แล้วทำไมนายถึงมีตาโตอย่างงั้นหล่ะ\"

\"ชั้นก็จะได้เป็นเทอชัดๆไงหล่ะ\"

\"แล้วทำไมนายถึงมีปากที่ไหย่และฟันที่คมอย่างนั้นหล่ะจ๊ะ\"

\"ชั้นก้อจะได้เอาไว้กินเทอยังงัยหล่ะ ยัยโง่เอ๊ย!\"

\"อ้าาาาาาาาา~~~~นายอย่ากินชั้นเลยน้าชั้นกลัวแล้ว\"



    เสียงกรี๊ดของกะปุกดังมากซะจนทำให้คนทั้งห้องกันมามองกะปุก



\"ชั้นฝันร้ายหรือเนี่ย\"ชั้นนี่บ้าจิงๆเลยฝันอะไรก็ไม่รู้เนี่ยสงสัยโดนแน่ๆเลย(>_<)

\"เธอกล้าหลับในวิชาชั้นได้ยังงัยฮ๊ะ\"

\"หนูไม่ได้ตั้งใจนะคะเมื่อวานหนูอ่านหนังสือเตรียมเปิดเทอมดึกไปหน่อยน่ะค่ะ\"ตอแหลซะงั้นชั้นทำไงดีหล่ะเนี่ย?

\"ชั้นคงจะเชื่อเธอหรอกนะอย่างเธอเนี่ย ไปยืนนอกห้องเลยไป\"

\"ค่ะ\" ชั้นนี่โดนอยู่เรื่อยเลย ตายแล้วนายตะเกียงก็หันมามองชั้นด้วย ทำไงดีหล่ะเนี่ย เฮ่อวันนี้ซวยจิงๆ



         ครึ่ง ชั่ว โมง ถัดมา



   ชั้นยืนอยู่ตั้งเกือบชั่วโมงเมื่อยจะตายอยุ่แล้วหรือว่ายัยครูน่าแก่นั่นจะลืมไปแล้วหล่ะมั้งว่าไล่ชั้นออกมากยืนน่าห้องเนี่ย

      แล้วนายตะเกียงจะว่าอะไรชั้นมั้ยเนี่ย คงจะไม่หรอก เอาเถอะ



    กรี๊งงงงงงงงงงงงงงง!



       เสียงสวรรค์มาแล้วหมดคาบนังครูหน่าแก่ซะทีถึงเวลาพักเช้าแล้ว เย้ๆๆ ^o^

          

             ชั้นก็รีบเดินเข้าไปในห้องเรียนทันทีที่ครูหน้าแก่เดินออกมาจากห้อง



\"นี่กะปุกจ๋าวันแรกเทอก็หลับเลยนะจ๊ะฝันอะไรบ้างไหนเล่ามาซิ๊จ๊ะ\" ภานิช หรือ นิชเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของชั้นเองแหล่ะสนิดกันมาตั้งแต่อยู่ปอ5 สนิดกันมา6ปีทีเดียวเลยนะเนี่ย

\"ก็ไม่มีอะไรหรอกจะฝันว่าหมาป่าจะมางับชั้นหน่ะ\"จะให้บอกความจริงได้ยังงัยหล่ะอายเค้าตายเลย

\"ว่าแต่เธอมาโรงเรียนกับนายตะเกียงได้ยังงัยหล่ะนายนั่นนะเนื่อหอมจะตาย\"

\"ก็เมื่อเช้าชั้นหกล้มนายนั่นก็เลยช่วยชั้นยังงัยหล่ะนิชก็แต่ชั้นว่าเค้าก็น่ารักดีนะ\"

\"นี่กะปุกเธออย่าบอกนะว่าเทอชอบนายนั่นน่ะ\"



   ชั้นไม่ตอบแต่ชั้นพยักหน้าไปแทน



\"ระวังเถอะกะปุกแล้วเทอจะเสียใจ\"



     ครืด!!เสียงเปิดประตูห้องเรียน



\"เอ่อพี่คะเห็นพี่ตะเกียงมั้ยคะ?\"(มีเด็กผู้หยิงคนนึงท่าทางจะเป็นรุ่นน้องกะปุกถามถึงพระเอกของเรานั่นเอง)



\"เห็นมั้ยกะปุกชั้นพูดยังไม่ทันขาดคำเลยนะ\"

\"ยืนดูหน่อยละกันน่านิช\" เด็กบ้านั่นไคกันหน่ะมาหานายตะเกียงของชั้น T~T





\"มีอะไรหรอน้อง...\"

\"หนูชื่อน้ำตาลค่ะ\"

\"มีอะไรหรอน้องน้ำตาล\"

\"หนูเอาขนมมาให้พี่น่ะค่ะคือหนูชอบพี่มากเรยนะคะขอคบด้วยได้มั้ยคะ\"

\"ขอโทดทีมีแฟนแล้วน่ะ\"

\"ไม่เป็นไรค่ะขอโทดนะคะT_T\"



  กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงง !



\"นี่นิชนายตะเกียงมีแฟนแล้วหรอ\"

\"ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะกะปุกเทอก็ไปถามนายตะเกียงของเธอเองก็แล้วกันนะชั้นจะไปนั่งที่ละ\"





\"นายน่ะมีแฟนแล้วจิงหรอ\"

\"ป่าวร๊อกชั้นก็แค่ไม่อยากให้ความหวังไคก็เท่านั้นแหล่ะเธอจะทำไมหรอหือว่าเทอชอบชั้นฮะ\"

\"ปะป่าวนะถามอะไรบ้าๆ\"ตาบ้านะตาบ้าแค่ถามดีดีเขินเป็นบ้าเลย\">///<\"

\"ชั้นไปนั่งที่ก่อนนะแล้วก็อย่าหลับอีกนะเทอน่ะ\"

\"ย่ะไม่ต้องมาเตือนชั้นหรอกน่า\"



             แล้วเวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหก



      ปิ้งป่อง~~



\"เลือกเรียนแล้วหิวข้าวจังเลยอ่ะนิชไปหาอะไรกินกันเถอะ\"

\"ก็ดีเหมือนกันชั้นก็หิวแล้วไปกันเถอะ\"



\"นี่นายตะเกียงจะไปหาอะไรกินกับพวกเรามั้ย\"เค้าจะไปมั้ยเนี่ย?

\"ไปก็ได้ชั้นหิวอยู่พอดีเรย\"

\"นายนี่ตะกละจิงๆเลยนะ\"นิชบอกพ้อมทำน่าแหยะใส่ -๐-

\"เทอทั้ง2คนน่ะเลิกเถียงกันเถอะน่าน๊ะ\"



    ร้าน ฮะจิงบัง



\"เทอจะกินอะไรอ่ะนิช\"

\"ชั้นเอาฮะจังราเมนแล้วกันนะ\"

\"แล้วนายหล่ะตะเกียง\"   นายตะเกียงก้มหน้าดูเมนู น่ารักชะมัดเรยอ่ะ ^o^

\"เทอมองหน้าชั้นทำไมเนี่ยหน้าชั้นมีอะไรติดอยู่รึไงฮะ\"

\"ป่าวหรอกน่านายจะกินอะไรหล่ะ\"

\"ชั้นเอาต้มยำราเมนละกันแล้วก็เลิกจ้องหน้าชั้นอย่างนั้นซะทีเถอะน่ายัยกะปุก\"



\"งั้นเอา ต้มยำราเมน2ที่แล้วก็ฮะจังราเมน2ที่ละกันค่ะ\"

\"ได้เลยค่ะรอซักครูนะคะ\"(ตัวประกอบน่ะ)



       1 ชม.ผ่านไป ทุกคนก็กินกันเส็ดแล้วกำลังจะแยกย้ายกันกลับบ้าน



\"นี่ชั้นกลับก่อนละกันนะกะปุก/ตะเกียง บ้านนายอยู่แถวบ้านกะปุกหนิไปส่งยัยกะปุกหน่อยละกันนะ\" นิชช่างเข้าจัยชั้นจิงๆขอบคุนนะจ๊ะ

\"อืมมได้\"นายตะเกียงตอบแบบไม่สบอารมเรย -_-\"

\"บั้ยบายจ้ากะปุก\"





\"ถึงแล้วบ้านชั้นแล้วเทออยู่ไหนหล่ะ\"นายตะเกียงมาส่งชั้นจิงๆด้วยสุภาพบุรุษจิงๆ

\"นี่ไงหล่ะ พ้อมกับชี้ไปที่บ้านหลังที่อยู่ข้างๆกับบ้านของนายตะเกียง\"เหลือเชื่อบ้านเราอยู่ใกล้ๆกันนี่เองดีจัยสุดๆไปเลย>o<*

\"เอ้อนะไม่รู้ว่าโชกดีหรือโชกร้ายที่ชั้อยู่ข้างๆบ้านเทอเนี่ย\"

\"นายหล่ะก็ชั้นเข้าบ้านก่อนละกันขอบจัยนะที่มาส่ง\"

\"ไม่เป็นไรอ่ะไปก่อนนะบาย\"

\"บั้ยบายจ๊ะ\"

\"อืมม\"

\"ตะเกียงเดี๋ยวสิ\"

\"อะไร\"

\"พุ่งนี้ให้ชั้นไปโรงเรียนกับนายได้มั้ย\"

\"อืมได้รอหน้าบ้านละกัน\"นายตะเกียงนี่ทั้งน่ารักทั้งใจดี มีความสุกจังเล้ย ^0^*



   ขอบคุนน้าที่อ่านกัน แล้วจะมาอัพบ่อยๆนะจ๊ะ