คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : คำตัดสิน! ความจริงที่ใส่ใจ..
“ฮ๊ะๆๆๆ น้อย .... เป็นไงบ้างล่ะ ท่านผู้ชมคงอึ่งเล้ย..ล่ะซี้..” จู้จี้เดินเข้ามารับฉันเมื่อลงจากเวที
“ฮ้อยย ไม่หรอก.. ^_^” ฉันก็ได้ยิ้มแห้งๆให้เธอไป
“มาๆ ชั้นจะเซ็ตหน้าให้!” พูดแล้วจี้ก็ลงมือซับหน้าเติมเครื่องสำอางทันที
ระหว่างนั้นพวกนางในวรรณคดีจากทั้ง12ห้องก็ออกมาเดินยนโฉมให้ท่านผู้ชมดูทีละคนๆ
“ฮิ๊ว~~~....” เสียงแซวและเสียงปรบมือเทมากันยกใหญ่
“เฮ้อ... ไอ้ปุ๊ย เองว่ามั้ยวะ ห้องอื่นมีแต่คนหน้าสวยๆหุ่นก็สวย~ผิดกับนางงามคนแรกว่ะ”โก้ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ผิวเข้มหน้าตาคมเพื่อนรุ่นเดียวกับปุ๊ยก็เดินเข้ามาเกาะไหล่เหมือนจะตีสนิทด้วย
“ห๊ะ? อะ..อ้อหรอ..คงงั้นนะ ^^“ ..” ชายหน้าอ่อนก็งอคิ้วขิ้วดกแล้วยิ้มเหือดใส่
“เฮ่ยๆ” ผู้ชายหัวโลนตาตีบก็สะกิดแล้วกระซิบที่ข้างหูปุ๊ยเบาๆแล้วทำสายตาเหมือนไม่อยากให้สนใจคนข้างๆ
“ฮ๊ะ! เออ...”ปุ๊ยพยักหน้าแล้วสะบัดไหล่เดินออกจากบริเวณนั้นทันที
“เอาล่ะคะ! บัดนี้จะเป็นการประกาศผล..กันแล้วล่ะคะ” พี่พิธีกรคนแรกก็พูดขึ้นทันทีหลังจากเหล่านางวรรณคดีได้ขึ้นประกวดกันหมดแล้ว
เหล่าคณะกรรมการก็มีพวกประธานนักเรียนและคณะครูที่กำลังให้คะแนนอยู่
“เชิญ นางในวรรณคดีทั้ว12ห้อง ขึ้นมาบนเวทีเลยค๊า~”เสียงอาจารย์พิธีกรก็ขึ้นมาประกาศ
“ขอบคุณท่านอาจารย์นะค่ะ ขอบคุณคณะกรรมการนักเรียนผู้ให้คะแนนนะค่ะ”พิธีกรกล่าวขอบคุณ
-----เอาแล้วซี้...คราวนี้..จะ ประกาศ คะแนนแล้ว....ได้ที่โปก แน่เลยเรา..----- ฉันได้แต่พาวนาในใจ
“ผมการให้คะแนนออกมาแล้วนะค่ะ รางวัลรองชนะเลิศอันดับ2 ได้แก่...!!!”
“ประกาศผลแล้วๆๆ น้อยๆๆ น้อยอยู่ไหนน่ะ!” เสียงฟิลม์วิ่งทุรนทุรายเข้ามาในหอประชุมเมื่อเรียนเสร็จ
“นั่นไงๆ O .O” ตี้ตามมาเป็นคนที่สอง
“เอาล่ะ พวกเรา มาเชียร์น้อยกัน เบอร์1ๆ ๆ ๆ!” ฟิลม์พูดแล้วก็ไม่รอช้าเริ่มเปล่งเสียงเชียร์คนแรก
“ได้ เล๊ยย!! เบอร์1 ๆๆๆ” พวกเพื่อนๆของน้อยก็ต่างส่งเสียงเชียร์กันยกใหญ่
“ฮึ๊ม! หน้าอย่างมันเอาที่โหล่ไปดีกว่าม้าง...”โก้เดินผ่านแล้วพูดใส่กลุ่มพวกที่เชียร์
“ฮื๊ม! หน้าไม่อายน้อ.. ทำคนอื่นเค้าเสียใจแล้วยังจะมีหน้ามาสอดพูดอีก..” ฟิลม์ไม่รอช้ารีบพูดส่งท้ายไปทันที แต่ชายรูปร่างใหญ่หาสนใจอะไรไม่เค้าก็เดินต่อไปอย่างไม่แคร์คำพูดอย่างเธอสักนิด
“เชอะ! น่าหมั่นไส้...” ฟิลม์ก็ได้แต่หันไปทำหน้าตาหมั่นไส้ใส่
“เฮ๊ย!! จะถึงอันดับหนึ่งแล้ว..!!!” ต้อยพูดเหมือนตกใจมาก
“รางวัล...นางงามในวรรณคดี อันดับที่1ได้แก่..!!!”
ตึ๊กๆๆตึกๆๆ ตึ๊กๆๆ------ >.<ขออย่าให้เปนเราเล้ยยย------ ฉันพาวนาอย่างสุดชีวิต....
“คนเรา..มันสวยกันที่ใจ..” ....
“นาง รจนา ตัวแทนนักเรียนชั้น ม.3/1 คร๊า...!!!!” พิธีกรประกาศสุเสียง..
“((O.O)) ห๊า?” ฉันถึงกับอึ๊ง เมื่อได้ยินคำประกาศผลนั้น
“เชิญ.. รับรางวัลได้คะ..” ครูผู้ประกาศก็มองมาที่ชั้น
((Q0Q)) เมื่อได้ยินแบบนั้นแล้วชั้นถึงกลับกลั้นน้ำตาไม่ไหว..
ที่ผ่านมา..
“จริ๊งๆ...เล้ย.. ยิ่งเรียนยิ่งซั่วลงทุกวัน ดูซิเกรดก็ได้แค่สามกว่าเอง อย่างแกหนะต้องให้ได้สี่ขึ้นไปมันถึงจะบดบังน่าตาอันยับเยินของแกขึ้นมาบ้าง..”
“นี่! อีน่าซ่นตีน แกคิดว่าแกสวยนักหรอ โด่...ทำเป็นแสนดีนึกว่าคนอื่นเค้าจะสนใจแกหรอ... ถุ้ย! หมั่นไสว่ะ”
“เออ! ก็อิที่...ขี้เหร่ๆ น่ะ ! ก้ะ อีที่มัน.... ทุเรศๆ อ้วนๆ ไม่สวย! ไม่ดีเท่าเธอซักนิดเล้ย!!!!!”
ที่ผ่าน..มา โกหกใช่มั้ย...
“รับสายสะพายเลยคะน้อง.. ^^” พี่สาวพิธีกรพูดจบแล้วก็มีพี่ชายรูปร่างสูงสมส่วนผิวขาวออกพอดีเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับถือสายขึ้นมาด้วยและเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่อ่อนโยนก็พบว่าเป็นชายคนนั้นเป็น...
“O o Q” -----เค้าคงเห็นภาพชั้นตอนที่น้ำตาไหลแล้วแน่ๆเลย... มันคงหน้าเกลียดมากเลยซินะ-----
พูดแล้วพี่ปุ๊ยก็มอบสายสะพายให้กับท่านรองผู้อำนวยการและท่านก็เดินมามอบให้กับชั้น
“เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ..^^..” ท่านรองผู้อำนวยการเธอพูดกับชั้นพร้อมทั้งสวมสายสะพายให้
“ToT คะ” ฉันได้แต่รองให้ดีใจเพราะตั้งแต่อยู่โรงเรียนนี้มาชั้นยังไม่เคยได้ใกล้ชิดรองผู้อำนวยการขนาดนี้และไม่นึกว่าท่านจะใจดีกับคนอย่างชั้นด้วย...
“ร้องไหทำไมจ๊ะ.. คนเรามันงามกันตรงที่ใจนี้แหละจ๊ะ..^^”เธอกระซิบที่ข้างหูของฉันก่อนที่จะเดินจากเวทีไป
“ขอแสดง..” พี่พิธีกรพูดก่อนที่จะหันมายิ้มอ่อนๆให้กับฉัน
ชั้นก็ได้แต่เช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มจนอายแลนด์เน่อและแป้งที่โบ๊ะหน้าของชั้นไว้มันหลุดลอกออกมาเปื้อนแขนทั้งสองข้างที่ใช้เซ็ดน้ำตาของชั้น เผยให้เห็นใบหน้าอันเดิมๆของฉันที่มันไม่ได้คู่ควรกับตำแหน่งนี้สักนิดเลย..
“ขอแสดงความ..ยินดีด้วยคร๊า...!!!”
สิ้นเสียงพิธีกร.. แต่ข้างล่างกลับเหลือผู้ชมไม่กี่คนทั้งยังสีหน้าของแต่ละคนดูเหมือนจะไม่ได้ยินดีอะไรเลยหรือแม้แต่เสียงปรบมือก็ไม่มีสักนิด...
-----แต่พอ ชั้นได้เห็นแผ่นหลังและรอยยิ้มนั้น มันก็กลับทำให้ฉันกล้ายิ้มสู้..คนดูที่เหลืออยู่ไม่กี่คนได้..-----
To be continues
ความคิดเห็น