คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เรื่องนี้มันผ่านมานานแล้วหล่ะครับ..แต่ผมก็ยังอดนึกถึงเธอคนนั้นไม่ได้ คึ๊กๆ นึกทีไรมันก็น่าหัวเราะทุกทีและเรื่องที่ผ่านมานานแล้วนั้นมันมีอยู่ว่า... .
ฉันเป็นผู้หญิงที่รูปร่างค้อนข้างอ้วนผมก็หยิกผิวก็ออกจะดำน่าก็มีแต่สิวเสียงก็ใหญ๊...ใหญ่ฟันก็เหลืองแถมฟันยังซ้อนกันอีก ยังไม่พอนะ ตาก็ยังเบิดอีกด้วย เห็นใครๆเค้าก็บอกว่าฉันเป็นอย่างนี้นะ ....
เธอนึกในใจแล้วก็นอนลงกับเตียงอย่างรุนแรงด้วยความเหนื่อยอ่อนหลังจากกลับจากโรงเรียน
“น้อย.....!!! เอ๊ย!!! ลงมาช่วยแม่ทำกับข้าวหน่อยแร้ว…” เสียงแม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ข้างล่างร้องตะโกนเรียกอย่างดัง
“จ้าๆๆ เด๋วจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ..” น้อย หญิงสาววัยม.3ที่ใครๆก็ว่าเธอเกิดมาไม่ดูดีไม่สวยก็วิ่งลงบันไดลงมาด้วยเสียงดัง ตึ๊บๆๆๆๆๆ เพราะด้วยน้ำหนักของเธอปาเข้าไป80กว่าโลและด้วยขาที่ใหญ่เบิ้มก็วิ่งไปอย่างอึกกะทึกคึกโครม
“โอ๊ย...เดินให้มันเร็วๆหน่อย! ไม่น่าเลย..นับวันยิ่งอ้วนนับวันใหญ่ขึ้นสุมื้อ อ้อย!” แม่ของเธอก็ทำกับข้าวไปด้วยบ่นไปด้วย
“ค่ะ..ขอโทษค่ะ..”เธอทำน้ำเสียงอ่อนด้วยความเหนื่อยใจ
20.00 น. ครอบครัวของเธอก็พร้อมน่ากินข้าวกัน
“เป็นไงบ้างน้อย... ช่วงนี้เรียนหนักไหมลูก..” พ่อของเธอเอ่ยถาม
“ค่ะ... ก็ไม่หนักเท่าไหร่หรอกค่ะ”น้อยตอบอย่างเอือมระอา
“จริ๊งๆ...เล้ย.. ยิ่งเรียนยิ่งซั่วลงทุกวัน ดูซิเกรดก็ได้แค่สามกว่าเอง อย่างแกหนะต้องให้ได้สี่ขึ้นไปมันถึงจะบดบังน่าตาอันยับเยินของแกขึ้นมาบ้าง..” แม่ของเธอพูดขึ้นทันที
“ค่ะ ค่ะ” เธอพยักน่าสั้นๆ..
ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่โดนครอบครัวกดดันอย่างมากมายทั้งยังเพื่อนๆและคนรอบข้าวอีกด้วยแต่ฉันก็ยังมีคนๆหนึ่งที่คอยเป็นกำลังใจให้กับฉัน เค้าคนนั้นคงไม่รู้หรอกว่าฉันแอบเอาเค้ามาไว้เป็นกำลังใจเพื่อจะต่อสู้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน พี่ชายคนที่สองของฉันคนที่ฉันถือว่าเป็น....
ความคิดเห็น