Killer&Prince คู่หู ต่างมิติ

ลำดับตอนที่ #1 : นักฆ่าตระกูล \"ซาคาซาอิ\"

    กล่าวถึงเมื่อนาน มาแล้วมักมีการทำศึกสงครามอย่างไม่หยุดหย่อน จึงต้องมีการใช้วีธีต่างๆนานาใน

การตัดกำลังคู่ต่อสู้ให้ได้มากที่สุดโดยการฆ่าผู้นำทัพ หรือหลากหลายวิธี\"นักฆ่า\"จึงเกิดขึ้นในช่วงสมัยนี้

มีหลากหลายตระกูลที่ถูกก่อตั้งเป็นตระกูลนักฆ่าอย่างลับๆและหนึ่งในนั้นตระกูลที่ถูกตั้งขึ้นอีกก็คือ



                                         ซาคาซาอิ หรือ สมยานาม นักฆ่าแห่งเงามืด



     ซาคาซาอิ เป็นตระกลูที่ล่ำลือกันว่า น่ากลัวในสมัยนั้นการฆ่าในแบบของพวกเค้าคือความเร็ว

ที่พุ่งเข้าหาเป้าหมายอย่างไร้ความปราณี แล้วจัดการจบชีวิตคนผู้นั้นทันที อย่างไม่ทันให้กรีดร้องหรือ

ทำอะไรทั้งสิ้น ไม่เหลือแม้กระทั้งร่องรอยแห่งการฆ่าส่วนฆ่าหัวนั้น จะแพงไปเรื่อยๆ ตามความต้องการ

ของนักฆ่าเท่านั้น



     และสิ่งที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัวนั้นก็คือ สายเลือด แห่ง หมาป่าน้ำแข็ง ของบรรพบุรุษ ว่ากันว่า

นักฆ่าตระกูลนี้เป็นอมตะเพราะสายเลือดแห่งจอมปีศาจ แต่เมื่อหมดสมัยการฆ่าฟัน ชื่อเสียงของ

ตระกูลนี้ก็หายไปเฉยๆหรือจะว่าสาบศูนย์ไปหรือไม่มีใครเคยเห็นพวกเขาอีกเลยก็เป็นได้



    แต่................................................................



            จะมีใครรู้ไหม..........................................................

  

                    ว่าพวกเขา................................................................



                           ยังอยู่............................................ที่นี่.................................

  

                                  เวลานี้.......................................กับพวกเรา.............................        





    สถานที่เงียบเชียบวังเวง ชื้นแฉะและเต็มไปด้วยหญ้ารกชื้นช่างเป็นที่ที่ไม่น่าพิศวาl เอาเสียเลยมันอาจจะ

เป็นที่ที่ไม่มีใครพึงประสงค์นักแต่ก็เป็นสถานที่ที่ พึงประสงค์สำหรับนักฆ่าอย่างพวกเขา คฤหาสหลัง

ใหญ่สีน้ำตาลออกดำบ่งบอกถึงความเก่าแก่และทรุดโทรมต้นไม้เลื้อยขึ้นเกาะเสาที่ทำจากอิฐรอบๆตัวบ้านที่

ทรุดโทรม ดูราวกับไม่มีใครเคยย่างกรายเข้าไปทำความสะอาดมานานมาก



    ตึก......ตึก.......ตึก เจ้าของฝีเท้าคือบุคคลผิวขาวราวกับหิมะผมสีดำขลับ กับแววตาที่กลมเป็นประกาย

และผมที่ยาวเลยกลางหลังมาถูกรวมมัดไว้ตรงกลางศรีษะกำลัง ปลิวตามการเคลื่อนไหวของเท้าที่กระทบกับพื้น

ปูนที่ปูลาด ยาวจากประตูทางเข้าบานใหญ่ที่มีสนิมเกาะเกราะกรังอย่างไม่น่าจะมีใครเปิดมันออกได้อย่างง่ายดายนัก

เสียงฝีเท้าหยุอยู่ตรงระยะใกล้ กับประตูพอสมควร มีทั้งสองข้างพลักมันออกอย่างไม่ใส่ใจนักระหว่างที่จะเก้าเดินต่อ



     ฟั่ฟ ฟั่ฟ ฟั่ฟ อะไรบางอย่างกำลังพุ่งเข้ามาหาบุคคลที่ลุกล้ำ เข้ามาในเขตอย่างถือวิสาสะ หมับ เป้าหมาย

ที่ถูกโจมตีรับหมัดที่พุ่งมาด้วยความเร็วสูงด้วยมือเดียว\"พี่เลิกเล่นซะทีได้ไหม\" บุคคลที่อย่างกรายเข้ามาก็คือ

ซาคาซาอิ เซย์นะน้องคนสุดท้องของตระกูล เป็นคนที่มีฝีมือดีที่สุดใน  บรรดาพี่น้องเลยก็ว่าได้



    \"Okก็ได้ฉันแค่ ทดสอบความสามารถนิดหน่อย\"ซาคาซาอิ ยูคิโตะ ผมสีน้ำตาลทอง

กับตาสีดำหวานๆแบบ ผู้หญิงและระดับความสูง181 ก็ถือได้ว่าเป็นคนที่หน้าตาหวานแต่ก็ปนความหล่อไว้เช่นกันพูด

กระตุกรอยยิ้มอย่างผิดหวังที่อัดหน้าเซย์นะไม่ได้ซักทีแม้ว่าจะลอบกัดมาหลายวิธีแล้ว แต่นักฆ่าอย่างเราก็ต้องมี

ความสามารถในการป้องกันตัวสูงอยู่แล้ว



    \"เออ!! เรียกหาบอกว่ามีงานให้ทำ\" ยูคิโตะตะโกนบอกน้องสาวที่กำลังจะเดินขึ้นบันไดไปบนห้องเสียก่อน

\"งานอะไรอีก\"คนถูกเรียกหันควับมาถาม\"ไม่รู้ลองไปคุยกับแม่ดูสิ\" ยูคิโตะไหวไหล่พรางพูดแล้วหมุนตัวเดิน

ไปทางอื่น ปล่อยให้น้องสาวที่มีคำถามอยากจะถามอีกยืนมองดูเฉยๆ



    เซย์นะก้าวเท้าผ่านห้องของตัวเอง และยูคิโตะซึ่งอยู่ชั้นเดียวกันมาหยุด ที่หน้าบานประตูสีน้ำตาลที่ถูกสลักเป็นลาย

อย่างสวยสดงดงาม    ก๊อก......ก๊อก.......ก๊อก มือของเซย์นะถูกเคาะลงบนประตูเป็นเชิงอนุญาติ\"แม่คะหนูเซย์นะ

นะคะขอเข้าไปได้ไหมคะ\" น้ำเสียงนุ่มนวลแต่แผงความหงุดหงิดเล็กน้อย ดังเข้ามาในห้ององผู้เป็นแม่



    \"เข้ามาสิ\" ซาคาซาอิ มิยามิ แม่ของเซย์นะที่ขณะนี้กำลังหวีผมสีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำที่เปียกจากการ

สระผมพรางเงยหน้าขึ้นมามองเซย์นะอย่างเอ็นดู ผิวสีขาวดุจหิมะกับดวงตาดำขลับ แฝงตวามมีอำนาจและใจดีในขณะเดียวกัน

แม่มีงานอะไรให้หนูทำหรอคะ\" เซย์นะปิดประตูบานสีน้ำตาล แล้วสาวเท้ามานั่งบนโซฟาสีขาวที่ดูตัดกลับเสื้อคลุมสีดำเป็นมัน

ยาวแขนกุดของเธออย่างสิ้นเชิง



    \"แม่จะให้ลูกไปช่วยฆ่าใครบางคน\"แม่ของเซย์นะหยุดหวีผมและหันมามองเซย์นะด้วยแววตาที่จริงจัง\"ไม่ค่ะ

หนูไม่อยากฆ่าใคร\" เซย์นะปฎิเสธแล้วลุกออกจากโซฟาสีขาวบริสุทธิ์ในห้อง   \"เซย์นะเดี๋ยวก่อน\" แม่ของเซย์นะ

ตะโกนเรียก ได้ผลเซย์นะหยุดอยู่หน้าประตูห้องอย่างนิ่งเฉย \"แม่ขอครั้งนี้ครั้งสุดท้าย\"น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นเสียงเบา

และนุ่มลง เหมือนกับกำลังทำความผิดครั้งใหญ่หลวง



     ทุกสรรพสิ่งเงียบลงราวกับรอคำตอบของคนตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้น   \"ได้ค่ะครั้งเดียวเท่านั้นนะคะ\"

ริมฝีปากที่สั่นสะท้านราวกับสิ่งที่พูดออก มามันเสียดแทงในใจอย่างบอกไม่ถูก ทำไมนะ ถึงได้ร้สึกเจ็บแปล็บ

ในใจอย่างงี้ \"พรุ่งนี้ประตูมิติที่ไป สู่โลกตรงกลางระหว่างมิติ จะเปิดให้ลูกมารอแม่ตอนเช้าหน้าบ้าน\"แม่ของเซย์นะ

พูดถึงรายละเอียดที่ได้ตรวงเช็คมาเรียบร้อยอย่างไม่มีข้อผิดพลาด



   \"แม่จะให้หนูไปฆ่าใครคะ\" เซย์นะพูดขณะยังคงยืนอยู่ท่าเดิมพร้อมที่จะเปิดประตูออกไปได้เสมอ\"เวนีส โคโน

ชื่อบุคคลที่กำลังตกเป็นเหยื่อของนักฆ่าถูกเอ่ยขึ้น พร้อมกับการเปิดประตูออกนอกห้องไปของ เซย์นะซึ่งยังไม่รู้อะไร

เกี่ยวกับการสั่งฆ่าบุคคลที่อยู่ระหว่างห้วงมิติคนนี้เลย



     มันถึงเวลาในการจะลบล้างคำสาบแล้ว เซย์นะจะต้องฆ่ามันแล้วกลับมายังที่นี่ได้อย่างแน่นอน

        

         ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ฉันก็ไม่มีล้มเลิกความต้องการในการลบล้างคำสาปหรอก โซดิโอ





                                                                                                            โปรดติดตามตอนต่อไป>>>>>>>