ไดอารี่ของหลิน

ลำดับตอนที่ #1 : 23/5/14

^^สวัสดีค่ะชื่อหลินน่ะค่ะ ก็ตามที่หลินพิมที่หน้าdek-dหลินไปว่าหลินเป็นคนไต้หวัน แต่อยู่ไทยตั้งแต่เด็กจึงมีนิสัยเป็นคนไทยแทน

ไดอารีจ้า ....
เมื่อไรหลินจะได้มีเพื่อนน๋าา หลินอยากมีเพื่อนจังคนที่จะคุยกับหลินทุกเวลา T^Tทำไมละ ทำไม...
ทำไมหลินรู้สึกว่าถึงมีคนเรียนที่เสริมกับหลินเยอะเยะแต่กลับไม่มีความสุขเหมือนอยู่คนเดียวมาตลอด ทุกคนชอบคุยภาษาไต้หวันแกล้งหลิน ไม่ก็คุยเบาๆจนหลินฟังไม่ชัด ทำไมไม่มีคนยิ้มให้หลินแบบเพื่อนที่ไทยละ 
ทุกคนมองหลินแบบ"เธอก็แค่กากกว่าคนอื่น เอาอะไรไม่รู้มาอ้างว่าเรียนที่ไทยแต่เด็กจึงไม่ถนัดจีน" เฮอะ!!!! หลินอยากตอบมากเลยน่ะว่า[เออหลินกาก ใช้หลินกากมากก ถึงอ้างไงละ!!!!!] บอกตามตรงหลินอยากมีเพื่อนเป็นคนไทย!!! คนไต้หวันมันไงไม่รู้ชอบทำเสียงดัง 
แถม75%-80% นู้นเด็กรัฐทั้งนั้นข่าวตบกันเยอะ 
กระโปรงก็ใส่เหนือเข่าทั้งนั้น ซับก็ไม่รู้ว่าใส่มั้ย 
แล้วอีกอย่างนั้นโรงเรียนแน่หรอ!! ผมมัดไงก็ได้ไม่มัดก็ได้ แถมเปรียบคนไม่มีเพื่อนเป็นคน [ไร้คนรัก] เปรียบคนมีเพื่อนว่า [ฝูงสังคม] หลินอยากเปลี่ยนมากเลยจากฝูงสังคมเป็นฝูง [แรด!!!!] พวกหนีเรียนต่อวันก็30%-50% หลินละเคารพคนไต้หวันเลย
อังกฤษก็ไม่ได้เรื่อง จบอังกฤษที่ไทยแค่ม.1 มาเรียนอังกฤษ ม.6ไต้หวันยังรอดอ่ะ 
หลินแอบไม่ชอบอาหารไต้หวันน่ะ ไม่อร่อย(สำหรับหลินน่ะ)

หลินอยากเรียนจีนได้เร็วๆ จะได้เลิกโดนคนหาว่าอ้างประเทศไทยสักที และจะได้เรียนๆ จบๆ กลับไปที่ไทย ไต้หวันฝนตกตั้ง50%-55% หลินยิ่งเกลียดฤดูฝนที่สุดด้วยสิ