คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Sexy 3 : Unlucky Night
ถนนอีแทวอน 22:25 น.
“ทำไมซวยแบบนี้เนี่ย!!”
ปัง!
ประตูรถถูกปิดลงอย่างรวดเร็วและพรวดพราด ผมสีทองยังเด่นแม้ว่าจะอยู่ในที่มืด ขายาวก้าวลงมาจากรถเพื่อสำรวจส่วนที่เสียหายก็พบกับรอยบุบบริเวณหน้ารถ คิ้วสวยขมวดเข้าหากันจนแทบจะเป็นปม มือเรียวลูบคลำรอยนั้นเบาๆอย่างเบามือ จีฮยอนที่อยู่ในรถเมื่อครู่ก็เดินลงมาดูด้วยเช่นกัน
“โถ่...ลูกแม่ T_T” ฮยอนอากรีดร้องออกมาอย่างหัวเสียง ร่างบางที่กำลังหงุดหงิดตัดสินใจปรี่เข้าไปหารถคู่กรณีที่ยังไม่ได้ลงมา ปล่อยให้จีฮยอนคอยมองอยู่ห่างๆอย่างห่วง =_=
ก๊อกๆ!
ฮยอนอาเคาะกระจกรถของอีกฝ่ายดังๆราวกับว่ารถคันนั้นเป็นของตนเอง -_- คนที่อยู่ภายในรถกำลังงงว่าอะไรเกิดขึ้น ประตูรถสีแดงสดค่อยๆเปิดออกอย่างช้าๆ ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งก้าวลงมาเผชิญหน้ากับร่างบาง
ฮยอนอาที่เห็นหน้าของชายหนุ่มคนนั้นเบิกตากว้างขึ้น อีกฝ่ายก็มีท่าทีตกใจไม่แพ้กัน
“O_O!”
“O_O!”
"ฮยอนอา! / ดูจุน!” ทั้งสองคนตะโกนออกมาพร้อมกัน ตาดวงตาคู่สวยกระพริบปิบๆเป็นจังหวะ ยุนดูจุนเจอฮยอนอาเมื่อหลายเดือนที่แล้วที่ผับ ‘The Blue’ ซึ่งเค้าเป็นเจ้าของ พอนึกถึงวันนั้นแล้ว ดูจุนก็รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นคนยังไง
“มองอะไรแฟนฉัน!” เสียงตวาดของผู้หญิงในชุดเดรสสั้นสีดำดังขึ้น สายตาของเธอมองไปที่ผู้หญิงเจ้าของใบหน้ารูปไข่อย่าเคืองๆ
“....” ร่างบางที่ถูกตะโกนใส่มองกลับมาด้วยสายตาเบื่อหน่าย ผู้คนต่างมองมาที่เธออย่างไม่ได้นัดหมายรวมไปถึงดูจุน อาจเพราะใบหน้าอันสะสวยและรูปร่างที่เซ็กซี่ยิ่งกว่านางแบบของเธอหรือไม่ก็ผมสีทองที่ถูกดัดลอนนั่นทำให้ดูสะดุดตา ไม่ก็...ทุกอย่าง
“ฉันถามไม่ได้ยินรึไง!” เสียงตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง ผู้ชายที่นั่งอยู่ใกล้ๆมองไปที่แฟนสาวของตัวเองดึงมือของเธอให้นั่งลงและก็ถูกสะบัดออก ร่างบางยิ้มมุมปากเล็กน้อย ขาทั้งสองข้างค่อยๆเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
“ได้ยินค่ะ...แต่ไม่อยากตอบ” น้ำเสียงแสนยียวนกวนโมโหของร่างบางทำให้อีกคนถึงกับปรี๊ดแตก
“กรี๊ดดด...ยัย!”
“คุณอยากรู้คำตอบใช่มั้ยว่าฉันมองผู้ชายของคุณทำไม ^^ ไม่เอาดีกว่า...ถามแฟนคุณดูเองดีกว่า” พอจบประโยคอีกคนก็หันขวับไปที่แฟนหนุ่มทันที ร่างสูงได้แต่นั่งเงียบ
“จะเลือกใคร...ระหว่างฉันกับแม่นี่!”
“อะ....เอ่อ”
“^^” ฮยอนอามองมนุษย์สองคนตรงหน้าและยิ้มขำๆราวกับว่ามันเป็นเรื่องตลกซะเหลือเกิน เธอหันหลังกลับและทำท่าจะก้าวเดิน จู่ๆก็มีเสียงเรียกดังขัดขึ้น
“ดะ..เดี๋ยวครับ” เสียงชายหนุ่มดังขึ้น ฮยอนอายิ้มมุมปากและหันหน้ามามอง
“กรี๊ด!” ผู้หญิงในชุดดำกระทืบเท้าอย่างแค้นใจและหันหน้าวิ่งออกไปจากร้านราวกับว่ารู้คำตอบดี ฮยอนอามองเธอคนนั้นด้วยสายตาสงสารเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เธอหันหน้ากลับมาทางเดิมและยิ้มน้อยๆ
“^^”
“อะ...เอ่อคุณ”
“รู้อะไรมั้ยค่ะ ^^”
“??”
“ผู้ชายแบบคุณมันน่ารังเกียจที่สุดเลยค่ะ ^^”
กึก!
คำพูดทิ่มแทงแหลมคมนั้นทำให้ฝ่ายชายถึงกับไปไม่ถูก ดงจุนที่อยู่ใกล้ๆมองไปที่ฮยอนอาแล้วหัวเราะออกมาอย่างถูกใจในคำพูดนั้น
ร่างบางเดินตรงมาที่เคาท์เตอร์บาร์ที่ดงจุนยืนอยู่
“ขอ Bloody Mary”
“ได้ครับ ^^”
อีกไม่นานนักเครื่องดื่มที่เธอสั่งก็วางอยู่ตรงหน้าโดยฝีมือดงจุน
“ฟรีไม่ต้องจ่าย” ดงจุนพูดขึ้น ฮยอนอาเงยหน้ามองและขมวดคิ้วอย่างงงๆ
“เจ้านายไม่ว่ารึไง”
“ผมนี่แหละเจ้าของ”
“หรอ...ขอบคุณ”
“ฮยอนอาเธอ...” ดูจุนทำท่าจะพูดอะไรซักอย่างกับร่างบาง แต่ก็ถูกชิงพูดตัดหน้าไปซะก่อน
“นายยุนดูจุน...ไอ้ห่วยเอ๊ย!! ขับรถภาษาอะไรยะ -O-”
“เอ่อ...”
“หนอย...ไม่เจอตั้งหลายวัน เจอนายทุกทีทำไมฉันต้องซวยด้วยนะ -_-^^”
เธอช่วยทักทายฉันดีๆซักครั้งได้มั้ยฮะ =O=;; “ อย่างที่บอก ฮยอนอาไม่เคยทักทายดูจุนแบบธรรมดาๆเลยซักครั้ง เธอมักจะสรรหาคำทักทาย (ด่า) แปลกใหม่ไม่ซ้ำกันทุกครั้งอย่างกับว่าเค้าไปทำอะไรให้เธอโกรธหรือหมั่นไส้มากงั้นแหละ =()=
“ชิ! ฉันกำลังหงุดหงิดอยู่นะยะ ว่าแต่นี่รถนายหรอดูจุน คันใหม่หรอ”
“เฮ้ยๆ ไม่ใช่ๆ นี่รถเพื่อนฉัน มันเมาเละเทะ...เพิ่งไปรับมันกลับมาเนี่ย”
“หรอ...แล้วจะเอายังไงกับค่าเสียหาย ใครจะจ่าย -O- ” ฮยอนอาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดพลางมองไปที่รถคันหรู ก็เห็นเงาคนจางๆผ่านกระจกรถกำลังนอนพิงเบาะ ถึงจะเห็นไม่ชัดแต่ก็รู้ว่าเป็นผู้ชายแน่นอน
ชิ! พวกดื่มแล้วแฮ้งค์ ผู้ชายอะไรวะ -_-^^
“เฮ้ๆ คดีนี้เธอผิดเฟ้ย ขับรถไม่เกรงใจชาวบ้านแบบนี้สมควรแล้วยัยเบ๊อะ! -O-“
“ฉันจะผิดได้ยังไง ในเมื่อนายขับรถกวนบาทาฉัน ฉันไม่ด่านายก็ดีแค่ไหนแล้วยะ! -_-+++” ฮยอนอาตะเบ็งเสียงทำท่าจะเหวี่ยง ดูจุนเห็นอย่างนั้นเลยยกมือขึ้นเชิงห้ามปราม เพราะตัวเค้าเองรู้ดีว่าถ้าผู้หญิงข้างหน้าเวลาเหวี่ยงนั้นเป็นยังไง แค่คิดก็สยองแล้ว =O= ทุกครั้งที่สายตาค้อนๆจิกไปที่เค้า ดูจุนจะรู้สึกเย็นวานไปทั้งตัว
“โอเคๆ แต่ยังไงก็ต้องรอให้เพื่อนฉันมาเคลียร์”
“แล้วเพื่อนนายตื่นมั้ยล่ะยะ! “
“ก็รอๆไปเหอะยัยแสบ หรือไม่ก็เรียกประกัน -O-”
“ยุนดูจุน...นายอยากโดนตบรึไง ฉันไม่มีเวลาว่างขนาดนั้นหรอกนะ -_-++” ฮยอนอายืนกอดอกและมองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาค้อนๆ ทำเอาร่างสูงถึงกลับผงะเล็กน้อย
ให้ตายสิ! ยัยนี่ยังอันตรายเหมือนเดิมเป๊ะ -_-;;
ดูจุนคิดในใจและมองหน้าผู้หญิงที่ยืนกอดอกอยู่ข้างหน้าผู้มีความสามารถในการพูดสะกิดต่อมทำให้ขนลุกได้ง่ายๆ
“แล้วจะทำยังไงล่ะครับ...ผมไม่ใช่เจ้าของรถนะครับคุณ T_T” ดูจุนบ่นออกมาอย่างหัวเสียง
“ฉันไม่สน! นั่นมันเรื่องของนาย...นายเป็นคนขับปาดหน้าฉัน จะรถใครก็ช่าง จ่ายมาๆ -_-++” ฮยอนอา เท้าสะเอวและยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ส่วนอีกคนก็แทบจะทึ้งหัวตัวเองให้รู้แล้วรู้รอด
“เอางี้! “ จู่ๆดูจุนก็ตะโกนขึ้นเมื่อนึกอะไรได้
“ไม่เอา!! -_-^^”
“ฟังก่อนสิครับ T[]T” ฮยอนอามองหน้าร่างสูงพร้อมกับเลิ่กคิ้วเหมือนอยากจะถามคนตรงหน้าว่า ‘อะไรของนาย’
“ก็ได้ ว่ามา”
“เอาเบอร์ติดต่อเธอมา พอเพื่อนฉันตื่นฉันจะให้มันโทรไปเคลียร์กับเอง ดีมั้ยสุดฮ็อต ^o^”
“-_-++”
“ ขอโทษครับ (_ _;;)” (ณ จุดนี้รู้สึกสงสารปู่จัง ฮ่าๆ)
“โอเค! ฉันจะให้เบอร์ติดต่อให้นาย”
“^^”
“จีฮยอนออนนี่หยิบกระดาษกับปากกาให้หน่อยค่า” ฮยอนอาหันหน้าไปสั่งจีฮยอนที่ถูกลืมอยู่ T^T จีฮยอนทำหน้างงๆแต่ก็เข้าไปหยิบให้ดีๆ และยื่นให้ฮยอนอา
“นี่เบอร์ติดต่อนะจ๊ะ! แต่ถ้าไม่มีใครโทรมาภายในพรุ่งนี้ ฉันจะไปถล่มร้านนายให้เละเลยคอยดู” คนสวยพุดพลางยื่นกระดาษให้อีกคน
“T[]T!!!”
“อ้อ! ที่เละเนี่ยทั้งร้านทั้งเจ้าของด้วยนะค่ะ ^O^”
“ยัยตัวแสบ =_=;;”
“ บ๊ายบายสุดหล่อ ^o^” ฮยอนอายิ้มกว้างและโบกมือลาสุดหล่อ (?) ที่ยืนเอ๋ออยู่คนเดียว
ภายในรถฮยอนอา 30 นาทีผ่านไป
จีฮยอนที่นั่งอยู่เบาะข้างๆคนขับมองออกไปข้างนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย ซึ่งมันก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน มันจะไม่แปลกถ้าเธอไม่ยิ้มคนเดียว =_=
“จีฮยอนออนนี่พี่เป็นบ้ารึเปล่า นั่งยิ้มอยู่คนเดียวน่ะ”
“หืม...ไม่หนิ่ ^^” จีฮยอนตอบในขณะที่สายตายังมองออกไปข้านอกหน้าต่าง
“แล้วยิ้มทำไมน่ะ อารมณ์ดีจังนะ”
“งั้นหรอ ^^”
“=_=”
“^^”
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[Doojoon’s Talk]
ตอนนี้ผมอยู่บ้านของไอ้จุนฮยอง ผมโยนมันไว้ที่โซฟาอย่างไร้เยื่อใย เรื่องยัยฮยอนอาเอาไงดีวะเนี่ย ถ้ามันรู้ว่าผมขับรถมันแล้วชนมันจะต้องบ่นเหมือนคนแก่อีกชัวร์ป้าบ เอาวะ ยังไงก้ต้องรอให้มันตื่นก่อน หรือจะลองปลุกมันก่อน
“ไอ้จุนฮยองงง!” ผมตะโกนใส่หูของจุนฮยองอย่างดัง...แต่
“(_ _)zzZ” ไม่มีสัญญาณตอบรับ T_T
“เออ..นอนเข้าไปไอ้เพื่อนเวร =_=;;”
รู้สึกตอนนี้มันจะสั้นๆนะ T_T
เม้น+โหวตกันนิดนึงจร้า ช่วงนี้งานยุ่งมากๆเลย
นี่ก็เพิ่งไปรับผลสอบมา หึๆไม่ต้องบอกหรอกเนอะว่าได้อะไร T^T
ยังไงก็ฝากด้วยน้าาาาา จุ๊บ!
ฺํBye Yum!
BONUS FROM MONOPOLIZE '
ลุงดู๋: จะเม้นไม่เม้น -_-++
ไม่เม้นใช่มั้ย? ปิ้น! ซอบ! จัดโชว์!
ปิ้น: อุตส่าห์ลงทุนเต้นยั่วขนาดนี้จะเม้นมั้ย
ซอบ: เม้นเถอะนะครับบสงสารคนแต่ง ^o^
เครดิต: สยซ.
ความคิดเห็น