โกดังรกร้าง'

ลำดับตอนที่ #109 : น้ำค้าง

'Aplication For Love Villa ♥

1.ข้อมูลทั่วไป ஐ

รูปตัวละคร:

http://i.imgur.com/PN96J.jpg

http://i.imgur.com/qFxGq.jpg

http://korea.tlcthai.com/wp-content/uploads/2011/07/NamJiHyun1407111.jpg
ชื่ออิมเมจ : namjihyun
ชื่อเล่น: น้ำค้าง
ชื่อจริง – นามสกุล : ลิลนิน   วีรนุพงศ์
เพศ : หญิง
ความสูง น้ำหนัก :  162 / 45
วัน เดือน ปี เกิด  : รู้แค่ว่าเกิดวันที่ 21
อายุ : 17
ครอบครัว : น้ำค้างเกิดมาจากความ'ไม่ได้ตั้งใจ'ของพ่อกับแม่ที่มีเธอในตอนไม่พร้อม และทั้งคู่ก็ไม่เต็มใจที่จะมีลูกสาวด้วย ทำให้เธอไม่ได้รับการดูแลอย่างอบอุ่นจากครอบครัวเหมือนอย่างคนอื่นๆ ความสัมพันธ์ในครอบครัวแม้ตอนนั้นเธอจะยังเด็กนัก...แต่เธอก็ยังจำได้ดีว่ามันไม่เคยมีความทรงจำดีๆซ่อนอยู่ในนั้นเลย ไม่มีคำว่ารัก ไม่คำว่าห่วงใย ไม่มีคำว่าผูกพันธ์ ไม่ว่าจะแบบสามีภรรยาหรือกับลูกในไส้....มีแต่ความทรงจำเดียวที่ยังคงเด่นชัด วันที่เกิดจากความ'ตั้งใจ'ของพ่อกับแม่ที่เลือกจะทิ้งเธอไป
การศึกษา : โรงเรียน ^ ^
ที่อยู่ : กรุงเทพฯ
เชื้อชาติ  : ไทยจีน
กรุ๊ปเลือด : ไม่ทราบ
ความสามารถด้านภาษา : ไทย
ความสามารถพิเศษอื่นๆ : เล่านิทาน , ทำขนมไทย , งานเย็บปักถักร้อย แต่จะสั่งให้ทำงานอะไรน้ำค้างก็เต็มใจทำให้ได้หมด ไม่เกี่ยง!
ผลงานที่โดนเด่น  : 1 ใน B.K. Street Gardian
บุคลที่เกี่ยวข้อง:  เปอร์โยต์ คาถา

2.ข้อมูลอย่างละเอียด (สำหรับการเขียน) ஐ

เกี่ยวกับตัวละคร : น้ำค้างเป็นเด็กผู้หญิงที่มีรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไร ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์แบบไหน ทุกคนก็ยังจะได้เห็นรอยยิ้มของเธออยู่เสมอ ท่าทางที่ดูอ่อนโยนและนุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงเรียบร้อยแต่ความจริงแล้วน้ำค้างค่อนข้างจะเป็นผู้หญิงลุยๆด้วยซ้ำไป เธอเป็นผู้หญิงง่ายๆไม่ค่อยเรื่องมากหรือมีข้อจำกัดกับใครซักเท่าไร ด้วยสภาพชีวิตที่เป็นอยู่ ความรู้สติปัญญาหรือฐานะที่ด้อยกว่าใครเขาทำให้มักจะโดนดูถูกกลับมาอยู่บ่อยๆ เพราะบุคลิกที่ดูเหมือนจะไม่เข้าเอาเรื่องใครเท่าไรด้วยล่ะ แต่น้ำค้างเป็นคนที่ยึดมั่นในศักดิ์ศรีมาก เธอจะใช้ความอดทนและโต้กลับเมื่อจำเป็นแต่เธอจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายหรือดูถูกเธอเด็ดขาด รวมถึงคนที่เธอรักด้วย จุดเด่นของน้ำค้างคือความเป็นธรรมชาติ เธอไม่ค่อยห่วงเรื่องภาพลักษณ์ตัวเองเท่าไร จะโทรมจะอะไรก็ช่างขอแค่ให้ได้เต็มที่กับงานที่ทำ ขยันทำงานทุกอย่างที่ได้รับถ้าอันไหนทำไม่ได้เธอก็จะพยายามทำให้ถึงที่สุดจนบางทีก็เหมือนกับฝืนกำลัง ทำให้เธอกลายเป็นคนที่แอบดื้อเงียบหน่อยๆ แม้ว่าเธอจะดูเรียบร้อยสักแค่ไหนในสายตาคนภายนอก แต่กับคนรู้จักก็จะรู้ดีว่าน้ำค้างไม่ใช่แบบนั้นซะร้อยเปอร์เซ็นต์ ถึงจะถนัดเรื่องเย็บปักถักร้อยแต่ให้ไปเปลี่ยนยางรถเธอก็โอเคนะ!
ชีวิต (อดีต) : 'แกน่ะมันตัวปัญหา' คำพูดที่เธอมักได้ยินกรอกหูตั้งแต่จำความได้ น้ำค้างรู้ดีว่าตัวเองไม่ได้เป็นที่ต้องการของพ่อแม่เลย หนี้สินที่มีอยู่ท่วมหัวกับคนที่ต้องหาเช้ากินค่ำไปวันๆ การมีลูกคงกลายเป็นส่วนเกินที่ต้องแบกรับไว้เป็นอีกภาระหนึ่งของชีวิต ทั้งๆที่ผู้เป็นพ่อเป็นแม่ก็เคยคิดจะหันกลับมาแก้ไขปัญหาชีวิตที่ตัวเองก่อขึ้น พ่อแม่น้ำค้างชอบละเลยงานการของตัวเองจนน้ำค้างต้องลำบากไปทำแทนบ่อยๆจนทำให้ต้องลาออกจากโรงเรียนเพราะขาดเวลาเรียนและไม่มีปัญญาจะส่งตัวเองเรียนต่อ เงินที่หามาได้นั้นก็โดนพ่อกับแม่ริบไปเล่นพนันหรือซื้อเหล้าหมด ประกอบกับเจ้าหนี้ที่ตามมาทวงหนี้ถึงบ้านเธอไม่เว้นแต่ละวันและไม่ซ้ำรายด้วย หลายครั้งที่ตัวเธอมักถูกทำร้ายจากเจ้าหนี้ แต่ยังไงพ่อกับแม่เธอก็โดนหนักกว่า แน่นอนว่าลูกในไส้อย่าเธอไม่ว่าพ่อแม่จะไม่ต้องการเธอแค่ไหนเธอก็ยังคงเป็นห่วงเป็นใยพวกท่านอยู่ดี แม้ว่าความห่วงใยเหล่านั้นจะถูกย่ำยีกลับมาตลอด เธอยังคงถูกคนที่เรียกตัวเองว่าเป็น'พ่อ'เป็น'แม่'ดุด่าว่าตัวเองเป็นตัวสร้างปัญหาให้พวกเขาสองคนมีชีวิตเลวร้ายลงอย่างนี้ แต่น้ำค้างก็ไม่เคยถือสาเลยสักครั้ง น้ำค้างไม่เคยนึกที่จะทิ้งพ่อกับแม่ไปแล้วปล่อยให้พวกท่านต้องชดใช้หนี้ที่ลำพังทั้งชีวิตก็ไม่สามารถไปหาเงินเหล่านั้นมาใช้ได้เลยสักครั้ง แต่พ่อแม่เธอนี่สิ....วันหนึ่งที่เธอกลับมาจากการทำงานแล้วพบว่าพ่อของเธอกำลังเอาปืนจ่อที่ขมับตัวเอง...กับศพของแม่ที่ล้มนอนอยู่ข้างๆพร้อมกระสุนที่เจาะทะลุกะโหลก พ่อแม่ของเธอกำลังจะฆ่าตัวตายเพื่อหนีหนี้และทิ้งให้เธอชดใช้เอาเอง....เสียงห้ามของเธอดังขึ้นพร้อมกับเสียงเหนี่ยวไกปืนของพ่อพอดี กระสุนเหลืออยู่อีกหนึ่งนัด น้ำค้างอุตส่าห์หลงดีใจว่าพวกท่านคงอยากให้เธอฆ่าตัวตายตามแล้วหนีจากโลกนี้ไปอยู่ด้วยกันบนท้องฟ้านั่น เสียงปืนนัดสุดท้ายดังขึ้นก่อนที่ร่างของเธอจะล้มลง .....แต่นั่นกลับไม่ใช่จุดจบ เธอยังมีลมหายใจกลับมาได้ ...พ่อกับแม่ไม่เอาเธอไปด้วย.....พ่อกับแม่คงรังเกียจน้ำค้างมากถึงกับไม่ยอมรับเอาเธอไปอยู่ด้วย เธอฟื้นขึ้นในที่ๆไม่คุ้นเคย น้ำค้างมั่นใจว่าคงโดนเจ้าหนี้สักรายจับมาขังแน่ๆ แต่เธอก็เดาผิดอีกอยู่ดี....ในที่นั้น เธอได้พบกับพี่สาวกับพี่ชายท่าทางใจดีสองคน คนที่ช่วยชุบชีวิตเธอใหม่ คนที่พาเธอให้มารู้จักกับเด็กคนอื่นๆที่มีอดีตที่โหดร้ายกว่าเธออีกด้วยซ้ำ อย่างน้อย...ถึงพ่อแม่จะไม่เอาเธอไปอยู่ด้วย แต่พระเจ้าก็ยังส่งคนสองคนพาเธอไปรู้จักกับคำว่า 'ความสุข' และ 'ความหวัง' สักครั้งในชีวิต
ชีวิต (ปัจจุบัน)  : อยู่ในกลุ่ม B.K. Street Gardian กลุ่มที่คอยบำเพ็ญประโยชน์ให้สังคม พร้อมกับหางานพิเศษทำไปด้วย
ชีวิต (อนาคต) : อยากเรียนหนังสือเก่งๆ เรียนจบมหาวิทยาลัย มีแต่อนาคตที่สดใสรออยู่ข้างหน้า แต่ในโลกความเป็นจริง...การวาดฝันอะไรไว้สวยงามก็ทำร้ายเราเสมอแหล่ะ ^ ^ ยอมรับในสิ่งที่เรากำลังจะเผชิญคงจะดีกว่า
จุดเด่น : มีแต่คนบอกน้ำดูอวบๆ...ก็จริงอย่างที่เค้าว่ากันแหล่ะ T^T
โรคประจำตัว : ภูมิคุ้มกันต่ำเลยทำให้ไม่ค่อยสบายบ่อยๆ แต่จะพยายามฝืนตัวเองให้ได้มากที่สุด
Idolของตน : พี่เปอร์โยต์กับพี่คาถา
สีที่ชอบ : เขียว
สไตล์การแต่งตัว : เสื้อยืดขาสั้นอะไรธรรมดาแหล่ะ น้ำมีเงินซื้อเสื้อผ้าเยอะๆซะที่ไหน ^O^;
อาหารที่ชอบ : โดนัท
อาหารที่ไม่ชอบ / แพ้ : -
สิ่งที่ชอบ : โดนัท ได้กินเมื่อไรจะดีใจมาก , อากาศเย็น , เด็กๆ
สิ่งที่ไม่ชอบ : คนดูถูก เกลียดจริงๆเลย
สิ่งที่กลัว : ความฝัน.....ให้นอนหลับฝันดีตอนกลางคืนบางก็ดี
สิ่งที่ทำให้ยิ้มได้  : เวลาที่ทุกๆคนอยู่ด้วยกัน ได้ยินเสียงหัวเราะของทุกคน อย่างน้อย ก็ไม่มีใครมาทำร้ายเราได้อีกแล้วเนอะ  ^ ^
ของสำคัญที่พกติดตัวเสมอ : โทรศัพท์มือถือ ของแบบนี้มันแพงมากเลยนะ หายไม่ได้หรอก T  T
เวลาที่ไม่สบายใจชอบทำอะไร  : ขี่จักรยานเล่น
งานอดิเรก : ทำขนม , หาที่ลงเรียนพิเศษเยอะๆ เพราะตัวเองเป็นคนหัวช้า ตามใครไม่ค่อยทัน
เหตุผลส่วนตัวที่เขียนใบสมัคร คือ?: เห็นคนอื่นสมัครเลยสมัครด้วย
เพิ่มเติม :  -

3.ข้อมูลอื่นๆ (ตอบในสไตล์ของตัวละคร) ஐ

สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวคุณ : ดอกหญ้า ^ ^..
คติประจำตัว : พรุ่งนี้ต้องดีกว่าแน่นอน! ใช้เตือนกำลังใจตัวเองได้ดีมากเลยนะ! ^ ^
หากเดินเข้ามาในหมู่บ้านสิ่งแรกที่จะทำคือ?: มองหาเพื่อนๆ
สเปคของ ชาย / หญิง ในฝัน? : รอโตกว่านี้ก่อนแล้วค่อยคิดดีกว่าเนอะ
คุณจะเลือกอะไร ระหว่าง คนที่คุณรัก / คนที่รักคุณ : ไม่เลือกหรอก มีแต่จะทำให้เสียใจกันทุกคน
แมลงสาบคือสัญลักษณ์ประจำหมู่บ้าน? : เอ่อ เปลี่ยนเป็นแมวอะไรงี้ดีกว่ามั้ยคะ
อยากบอกทุกคนว่า?: สวัสดีจ้ะ! ^^

' © Tenpoints ! '