คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : รักได้ไหม ถ้าใจตรงกัน>>>>10
HUT Part
วันนี้ผมกับไอ้แคนไม่มีเรียนครับ เลยได้อยู่ห้องกันสองคน จะว่าไปผมก็ชินละนะที่มีมันอยู่ข้างๆแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นตอนกิน ตอนนอน ตอนเรียนก็เห็นหน้ามันทุกวัน และผมก็รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้เห็นมัน ไม่รู้ว่ามันคิดแบบผมรึเปล่า
แกร็ก เสียงพี่ฮั่นเปิดประตูเข้ามากับพี่โน่เลขาของเค้า มาทำไรกันเนี่ย
“อ้าวพี่มาไงเนี่ย”ผมถามพี่ฮั่นที่นั่งลงโซฟาข้างผม
“น้ำครับ”ไอ้แคนมันเห็นพี่ฮั่นพาแขกมามันเลยเอาน้ำมาให้ จะว่าไปตอนไม่มันกวนนี่ก็น่ารักดีนะ
“ขอบคุณมากครับน้องแคน”พี่โน่บอกและยื่นมือไปรับน้ำจากมือไอ้แคน ผมเห็นพี่โน่จับมือไอ้แคน แถมยังส่งตาหวานให้อีก เฮ้ยนี่มันอะไร ทำไมผมรู้สึกไม่ชอบการกระทำแบบนี้ด้วย
“เดี๋ยวฉันไปเอาแฟ้มในห้องมาให้นะ”พี่ฮั่นบอกพี่โน่ พี่โน่ก็พยักหน้าแต่ตามองไอ้แคน อย่าบอกโน่ว่าพี่โน่ชอบไอ้แคน ไม่ได้นะ แล้วผมจะห้ามได้ไงเพราะผมกับไอ้แคนไม่ได้เป็นอะไรกัน
“งั้นผมขอตัวนะครับ”ไอ้แคนบอกและยิ้มให้พี่โน่ แล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป
“ฮัทๆน้องแคนมีแฟนยัง” น่านไงผมว่าแล้ว พี่โน่ชอบไอ้แคนจริงๆด้วย
“มีแล้วครับ แฟนเค้าดุมากด้วย” ผมไม่อยากให้ใครจีบไอ้แคนเลยบอกแบบนั้นไป
“แต่ฮั่นบอกพี่ว่าน้องแคนไม่มีแฟน”นี่พี่ฮั่นบอกพี่โน่เรื่องไอ้แคนเหรอ ฮึ
“มันเพิ่งมี พี่ฮั่นยังไม่รู้”ผมบอก
“อ๋อไม่เป็นไร พี่ชอบน้องแคน ไม่ได้ชอบแฟนเค้า” ไอ้พี่โน่มันตอบแล้วยิ้มปากกว้าง ฮึผมอยากจะบ้าตาย ทำไมผมรู้สึกไม่ชอบที่พี่โน่บอกว่าชอบไอ้แคนด้วย
ซักพักไอ้แคนก็ออกมาจากห้อง
“ไปไหนเหรอครับน้องแคน”พี่โน่ถาม
“อ๋อ ผมว่าจะไปทำอาหารนะครับนี่ก็เที่ยงแล้ว พี่โน่อยู่ทานข้าวด้วยกันนะครับ”ไอ้แคนมันชวนพี่โน่
“ได้เลยครับ งั้นพี่ไปช่วยน้องแคนนะ”ไอ้แคนมันก็พยักหน้าแล้วทั้งสองก็เข้าไปในครัว ผมนั่งมองสองคนนั้นช่วยกันทำกับข้าว ฮึดูมีความสุขดีนะ มันช่างต่างจากตอนที่อยู่กับผมจริงๆ
CAN Part
ผมว่าผมรู้สึกแปลกๆนะ เพราะตอนที่ผมคุยกับพี่โน่(ได้ยินไอ้ฮัทเรียก)ไอ้ฮัทมองผมแปลกๆทำหน้าดุ ไม่รู้ว่ามันไปโกรธใครมา ตอนนี้ผมกับพี่โน่ช่วยกันยกข้าวผัดทะเลที่ช่วยกันทำมาวางที่โต๊ะ และช่วยกันจัดโต๊ะ ก็เห็นไอ้ฮัทมันมองผม แต่พอผมมองมันมันก็หลบตา มันเป็นอะไรของมันนะ
“น้องแคนนี่เก่งเนอะทำอาหารเป็น แถมยังอร่อยด้วย”พี่โน่ชมผม ตอนที่เราทั้งหมดมานั่งทานข้าว ซึ่งผมนั่งข้างพี่โน่ ตรงหน้าไอ้ฮัท
“ขอบคุณครับพี่โน่”ผมตอบพี่โน่ จะว่าไปมีคนชมตรงผมก็เขินแฮะ
“ฮึ”เสียงไอ้ฮัทครับ
“เป็นไรฮัท”พี่โน่ถาม
“ข้าวมันติดคอพี่”ไอ้ฮัทตอบพี่โน่แต่ตามองที่ผม ผมไม่ชอบสายตาแบบนี้เลย และไม่เข้าใจมันจริงๆ
“น้องแคนมีแฟนยังครับ”อยู่ๆพี่โน่ก็ถามขึ้นมา ผมได้แต่มองหน้าพี่เค้าอึ้งๆ อารายเนี่ย
“ยังครับ”ผมตั้งสติและตอบพี่โน่ออกไป
“ทำไมฮัทถึงบอกว่ามีล่ะ”พอพี่โน่พูดจบผมก็มองไอ้ฮัท ไอ้ฮัทมันก็มองหน้าผม
“ขอตัวนะ”แล้วไอ้ฮัทมันก็ลุกเดินเข้าห้องนอนไป
“ผมขอตัวนะครับ”แล้วผมก็เดินตามมันไป ผมต้องถามมันให้รู้เรื่องว่ามันบอกพี่โน่อย่างนั้นได้ยังไง มันทำให้ผมคิดมากอีกแล้ว
“ฮัทแกบอกพี่โน่แบบนั้นทำไม”ผมเข้าไปยืนข้างเตียงที่ไอ้มันนอนคว่ำหน้าอยู่
“ไอ้ฮัท!!!!!”ผมตะโกนเรียกมัน มันก็ลุกขึ้นยืนตรงหน้าผม ผมเลยถอยออกห่างจากมัน
“ทำไม ชอบพี่โน่เหรอ” มันถามผม
“พี่โน่เค้าก็น่ารักดีนิ”ผมตอบ
“ฮึ”มันหันหน้าไปอีกทาง ทำไมผมรู้สึกว่าผมกับมันจะทะเลาะกันในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแบบนี้ด้วย
“ไอ้ฮัทแกเป็นไรของแก”ผมถามและจับแขนมัน มันดึงแขนออก
“ไม่ต้องมายุ่ง” และอยู่ๆสมองผมก็สั่งให้ผมถามคำถามที่ไม่ควรถามออกมา
“อย่าบอกนะว่าแกชอบฉัน” ผมถามออกไป แม้น้ำเสียงจะดูกวน แต่ในใจผมตอนนี้มันกลับเต้นแรงกับคำตอบที่จะได้กลับมา ไอ้ฮัทมันนิ่งซักพักแล้วก็ตอบออกมา
“ฉันไม่ได้ชอบแก”ไอ้ฮัทมันตอบหน้านิ่งมาให้ผม นี่ใช่มั้ยคือความรู้สึกที่อยู่ในใจมัน
ที่ผ่านมาคงมีแค่ผมที่คิดมากและหวั่นไหวไปเอง ผมรู้สึกจุกที่อก จนพูดอะไรไม่ออก แล้วไอ้ฮัทไปเดินผ่านผมไป ผมได้แต่มองมันที่กำลังเก็บกระเป๋า
“แกจะไปไหน”ผมตั้งสติได้แล้วถามมันออกไป
“ฉันไม่อยากให้พี่โน่ลำบากใจที่เห็นฉันอยู่กับแก” มันตอบ แล้วผมก็ปล่อยให้มันเก็บของแล้วเดินออกจากห้องไป ไอ้ฮัทมันไปก็ดีแล้ว ผมจะได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องมันอีก มันดีแล้วใช่มั้ยที่เป็นแบบนี้
TONO Part
หวัดดีคร้าบทุกคน ผมโตโน่นะครับ ทุกคนคงจะสงสัยใช่มั้ยว่าผมมายังไง ทั้งที่ไม่มีผมในแนะนำตัวละคร ผมเป็นเพื่อนสนิทและเป็นเลขาของไอ้ฮั่นครับ มันบังคับให้ผมมาแกล้งจีบน้องแคนเพื่อให้ฮัทหึงและบอกความรู้สึกที่มีต่อน้องแคนออกมา ทั้งที่ผมไม่อยากทำนะ แต่มันเอาโบนัสมาขู่ผม ผมเลยต้องมานั่งอยู่ที่นี่ตอนนี้
“ฮัท จะไปไหน”ไอ้ฮั่นมันถามเมื่อเห็นฮัทถือกระป๋าออกมา อย่าบอกนะว่าทะเลาะกับน้องแคน
“กลับบ้านพี่ ผมไปนะ”แล้วฮัทก็ออกไปเลย ไอ้ฮั่นมันมองหน้าผม
“ไงละ แผนแก น้องแกหนีกลับบ้านเลย”
“ซวยแล้ว”ไอ้ฮั่นบ่น พังหมดแผนมัน แต่สมน้ำหน้ามัน55555
“เอาไงต่อครับ”ผมถามมันกวนๆ มันทำหน้าเครียดเลย 555อยากเอาไปลงInstagramชะมัด
“ไม่รู้อ่ะ ที่คิดมันไม่เป็นแบบนี้อ่ะ”มันตอบ ไอ้นี่ชอบคิดแทนคนอื่นตลอดอ่ะ
“พี่ฮั่นเป็นไงบ้าง” อยู่ๆก็มีผู้ชายหน้าหวานๆตัวเล็กๆเข้ามาสงสัยจะเป็นแกงส้มคนที่ไอ้ฮั่นมันเพ้อให้ผมฟังทุกวัน แกงส้มหันมายิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับ
“พังครับ”ผมตอบแทนไอ้ฮั่น แกงส้มก็หันมองหน้าไอ้ฮั่น แล้วไอ้ฮั่นก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่ผ่านมาให้แกงส้มฟัง ผมว่าผมหมดหน้าที่ล่ะนะ หวังว่าเราคงจะได้พบกันถ้ามีโอกาสนะครับ แล้วเจอกันใหม่คร้าบทุกคน
.............................................................................................................................................
ขอโทษที่ไรต์หายไปนะ พอดีไฟล์มันหายไรต์เลยต้องคิดและพิมพ์ใหม่อ่ะ ขอโทษนะคะ
ตอนนี้เลยมีแขกรับเชิญที่น่ารักมาฝากอิอิ เป็นไงกันบ้างชอบไม่ชอบบอกด้วยนะจ๊ะ
อย่าลืมเม้น เป็นกำลังใจให้ไรต์สู้ต่อไปด้วยนะคะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านจร้าJ
ความคิดเห็น