<<ยัยเซ่อซ่ากับภูติน้อยจอมวุ่น>>

ลำดับตอนที่ #1 : ของขวัญวันเกิด

            "มิฮารุจังครับ ป๋มมีของจาให้แหละ" เด็กผู้ชายตัวน้อยส่งฝากระป๋องน้ำอัดลมให้กับเด็กหญิงตัวน้อยที่ยืนอยู่ข้างๆ "มันคืออารายหรอ คาซูมะคุง" เด็กชายตัวน้อยตอบกลับพร้อมรอยยิ้มว่า "มันก้อคือแหวนไง มิฮารุจังเก็บไว้ให้ดีนะ แหวนนี้คือตัวแทนของป๋ม"    กริ๊งๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นทำให้หญิงสาวที่กำลังฝันที่ขึ้นมา "เช้าแล้วหรอเนี่ย  ฝันแบบนี้อีกแล้ว  นี่ครั้งที่เท่าไหร่แล้วเนี่ยที่ฝันแบบนี้" หญิงสาวพูดกับตัวเองพร้อมกับเอามือจับฝากระป๋องน้ำอัดลมที่ตอนนี้ถูกทำเป็นสร้อยคอของเธอ 

ณ.ที่โรงเรียนของมิฮารุจัง

"เป็นอะไรไปมิฮารุ วันนี้เธอดูแปลกไปนะ คิดอะไรอยู่หรอ"
ชิอะกิเพื่อนสนิทของมิฮารุถามด้วยความสงสัย เพราะเห็นเพื่อนของเธอเอาแต่นั่งเหม่อลอย

"ก็ไม่มีอะไรหรอกชิอะกิ  แต่ว่าฉันฝันแบบนั้นอีกแล้วล่ะ  ฉันไม่สบายใจเลยไม่รู้ว่าคาซูมะจะเป็นไงบ้าง"  มิฮารุตอบพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยใจที่เหม่อลอยอีกครั้ง 

"ช่างเถอะน่า  ยังไงตอนนี้เธอก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วไม่ใช่หรอ  รุ่นพี่ไคโตะไง  ไปสารภาพรักเค้ารึยังล่ะ" ชิอะกิพยายามพูดเปลี่ยนเรื่อง  เพื่อไม่ให้มิฮารุคิดมากเรื่องความฝัน 

"ยังเลย  ฉันไม่กล้าหรอก  รุ่นพี่น่ะมีคนที่ชอบเค้าตั้งเยอะ  แถมคนอื่นก็ดูดีกว่าฉันอีก" 
"นี่ได้เวลาเข้าเรียนวิชาคหกรรมแล้วแหละ  วันนี้มีทำเค้กแหละ  เธอทำไปให้รุ่นพี่ไคโตะสิ"  หญิงสาวทั้ง 2 คนเก็บของแล้วก็ไปเข้าเรียนวิชาคหกรรมด้วยกัน  เมื่อหมดชั่วโมงเรียนก็ได้เค้กช็อคโกแลตมา มิฮารุไม่ได้เอาไปให้กับรุ่นพี่ไคโตะ  เพราะยังไม่มีความกล้าพอ  จึงนำเค้กที่ได้มาไปฝากแม่ที่บ้าน

ณ บ้านของมิฮารุจัง

"แม่ขาหนูกลับมาแล้วค่ะ  แม่ขาหนูเอาเค้กมาฝากด้วยนะ  หนูทำเองเลยนะ"  มิฮารพูดเสียงดังเพื่อให้แม่ได้ยิน  แต่ไม่มีใครตอบ  มิฮารุจิงคิดในใจว่าแม่อาจจะไปทำธุระใกล้บ้าน  เมื่อมิฮารุเดินไปในครัวเพื่อนำเค้าไปเก็บ  ก็ได้พอกับข้อความที่แปะไว้หน้าตู้เย็นว่า

" ถึง มิฮารุ   แม่คงไม่อยู่ประมาณ 1 เดือน  ต้องไปทำธุระเรื่องงานที่ต่างประเทกับ  พ่อ   ขอโทษที่แม่ไม่ได้บอกล่วงหน้า   แม่คิดว่ามิฮารุคงดูแลตัวเองได้   แม่ได้นำเงินค่าใช้จ่ายสำหรับ หนึ่งเดือน  วางไว้โต๊ะเขียนหนังสือของลูกในห้องแล้วนะจ๊ะ   ดูแลตัวเองดีๆนะจ๊ะ ^^"

หญิงสาวรีบเดินไปที่โต๊ะหนังสือในห้องนอนเพื่อเก็บเงินที่แม่วางเอาไว้ให้  และข้างเงินนั้นก็มีจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่ หญิงสาวคิดในใจว่าคงจะเป็นจดหมายจากคุณปู่กับย่าที่อยู่ต่างจังหวัดส่งมา  เมื่อหยิบขึ้นเธอก็พบว่ามันไม่ใช่จดหมายจากคุณปู่คุณย่าของเธอ  แต่เป็นจดหมายที่ถูกส่งมาจากอเมริกา

มิฮารุรีบเปิดจดหมายออกอ่านเพื่อที่จะได้รู้ว่าใครเป็นผู้ส่งมา 

            " ถึง มิฮารุจัง

เธออาจจะจำฉันไม่ได้แล้วก็ได้  เราไม่เจอกันมา 10 ปีแล้ว   แต่ฉันคิดว่าเธอน่าจะจำแหวนที่ฉันให้เธอไว้เมื่อตอนเด็กได้นะ  ฉันหวังว่าเธอยังคงเก็บมันเอาไว้  ฉันขอโทษนะที่ผ่านมาฉันไม่เคยติดต่อเธอกลับมาเลย  ถ้าเราได้เจอกันเมื่อไหร่ฉันจะอธิบายเหตุผลให้เธอฟัง อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดครบอายุ 15 ของเธอแล้วสินะ  ฉันจะส่งของขวัญไปให้นะ

จาก ชิโนฮาระ  คาซูมะ"

มิฮารุดีใจมากที่คาซูมะเขียนจดหมายมาหา  เธอเอามือจับสร้อยคอของเธอและคิดว่าอยากให้ของขวัญจากคาซูมะส่งมาเร็วๆ

            แสงแดดอ่อนๆทอดแสงลงมาที่ใบหน้าของหญิงสาวซึ่งยังคงหลับอยู่บนที่นอน  แสงแดดนั้นทำให้หญิงสาวตื่นขึ้นมาจากที่นอน  กิ๊งก่อง กิ๊งก่อง  เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น  มิฮารุจึงรีบไปดูว่าใครมา  ก็พบกับบุรุษไปรษณีย์ที่นำพัสดุมาส่ง           เมื่อเธอเปิดกลับพัสดุหนังสือหนึ่งเล่มพร้อมกับโน๊ตเล็กแปะไว้หน้าหนังสือว่า "หวังว่ามิฮารุคงจะชอบของขวัญวันเกิดที่ผมส่งไปให้นะ"   "หนังสืออะไรของคาซูมะเนี่ย   ภูติน้อยน้ำอัดลม  หนังสือนิยายหรอ   คาซูมะนี่ตลกดีนะอยู่ๆก็ส่งนิยายมาให้เราอ่าน"  มิฮารุพูดกับตัวเองพร้อมกับเอามือเกาหัวแบบงงๆ    มิฮารุวางหนังสือทิ้งเอาไว้แล้วรีบไปอาบน้ำแล้วกินข้าวเช้า   หลังจากนั้นเธอก็ทำความสะอาดบ้านเพราะวันนี้เป็นวันหยุดเธอจึงไม่ต้องไปโรงเรียน   เมื่อทำความสะอาดเสร็จมิฮารุรู้สึกเหนื่อยจึงไปนั่งพักที่ห้องดูทีวี   เธอหย่อนตัวลงบนโซฟาพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นหนังสือที่คาซูมะส่งมาให้   เธอจึงหยิบขึ้นมาอ่านแล้วพบว่าหนังสือเล่นนี้ไม่ใช่นิยายอย่างที่เธอคิดเอาไว้ "คุณรู้หรือไม่ว่ากระป๋องน้ำอัดลมที่คุณดื่มกันอยู่นั้น   ไม่ได้เป็นเพียงกระป๋องธรรมดา   แต่ทุกๆกระป๋องจะมีภูติจิ๋วตัวน้อยอยู่ที่กระป๋องด้วย   ภูติจิ๋วตัวน้อยนั้นจะทำให้คนที่ดื่มน้ำในกระป๋องรู้สึกอร่อย   แต่เมื่อน้ำในกระป๋องหมดภูตติจิ๋วก็จะมาอยู่ที่ฝากระป๋องน้ำอัดลม    เพื่อรอให้คนดึงฝาเก็บเอาไว้    ถ้าใครดึงฝาเก็บไว้ละก็ภูติน้อยก็จะทำให้คุณพอแต่เรื่องโชคดี   และจะทำให้คำอธิษฐานของคุณเป็นจริงด้วย   ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองอธิษฐานให้ภูติจิ๋วปรากฏกายให้คุณเห็นสิ   แล้วคุณจะพบว่ามันเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์มากๆ"   มิฮารุงงกับข้อความในหนังสือมากๆ  พร้อมกับคิดในใจว่าเธอจะลองอธิษฐานดูดีหรือไม่   หรือข้อความในหนังสือเป็นแค่เรื่องที่เเต่งขึ้นมา   แล้วความแปลกใจก็เกิดขึ้นอีกครั้งว่าทำไมคาซูมะถึงส่งหนังสือเล่มนี้มาให้เป็นของขวัญวันเกิดเธอ

---------------------------------------------------------------------------

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะคะว่ามิฮารุจะทำอย่างไรต่อไป

แล้วถ้าใครมีความคิดเห็นอะไร ก้อเม้นไว้ได้เลยนะคะ  จะได้นำไปแก้ไขปรับปรุงค่ะ