ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Overcome ร้ายนักใช่ไหมเดี๋ยวรักซะให้เข็ด

    ลำดับตอนที่ #1 : โอ๊ะ โอ

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.ย. 54


    เกริ่นนิดๆก่อนนะคะ กำลังทำตัวละครอยู่...

                                             
                                            โอ๊ะโอ O_o ~


    “ ยัยเด็กบ้า ” 


    “ เฮ้ ป้า จะพูดไรก็ให้มันดี ๆหน่อยดิ มันไม่มากไปหน่อยหรอป้า ? ”   


      ฉันมองยัยป้า หรือว่าเจ้าของร้านที่ฉันทำงานอยู่นั้นแหละ มันเป็นร้านขายพวกเบเกอร์รี่ อะไรประมาณนี้ งะ รับจ้าง

    เป็นเด็กเสิร์พเฉยๆ ฆ่าเวลา ว่าง ๆ ไปวัน ๆ แต่ส่วนเรื่องที่ทะเลาะกันอยู่นี้ กะไม่ได้ไปไหนไกลเลยก็สามีสุดที่ร้ากก

    กกกกกกกกก ( ขอยาวๆ เน้น ๆ ) ชอบมา จุ๊กจิ๊กฉันนี่ ไหน จะบอกว่า ฉันสวยบ้าง น่ารักบ้างและก็ จิปาถะ มากมาย

    แล้ว ยัยป้าชอบใช้หางตามองฉันกะลุงเป็นระยะบ่อย ๆ แต่ฉันกะบอกกับลุงเสมอ ๆ ว่า ‘ลุงงะแก่จนจะเข้าโลงแล้วนะ

    ควรเจียมตัวซะบ้างนะ เมียลุงจะได้ไม่หอนบ่อยๆ’ ลุงแก เขากะผงะเล็กน้อยแต่ด้วยความ ‘ ด้าน’ แก กะยังไม่เคย

    เจียมตัว อยู่ดี


    “ เด็กอย่างแก มันไม่มีคำว่ามาก หรอกก ! ฉันบอกให้ ออกไปไง ไอ้เด็กเวร !  ”

    ยัยป้าใช้ไม้พายไม้แข็ง ๆ ชี้ ใส่น่าฉันพร้อมกับ ด่า ฉอด ๆ


    “ อาโด่ ใครอยากจะทำงานร้านนี้ กันฟะ ! ใช้ แรงงาน โครต หนัก พนักงาน ถึงว่าพนักงานน๊อยน้อย ไม่ ค่อยมีคนสมัครละสิ เออ ใช่ อีก อย่าง สามี ป้า อ่ะ ก็ดีนะ ชมว่าฉันสวย อยู่บ่อยๆ เลย อะ”  

    ฉันว่าไปก็แรงน่าดู ก็ มัน ทนไม่ได้ นี่ หว่า เนอะ ทำงานอยู่เฉย ๆ ทำตัวสวยไปวัน ๆ ช่วยไม่ได้นี่ คิคิ

     

    “ ฮึ๋ย ไอ้เด็กบ้า ! แก๊ ตายย แน่ !!!! ” 

    ป้านั้นแหละที่ต้องตายก่อน



    “ เธอ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้ เลย สงสารเด็กมันเถอะนะ ”  

     อีตาลุง ลุกเข้ามาแล้วจับแขนอีป้า พร้อมกับพูดให้ ยัยป้านั้น ไม่ต้องไล่ฉันออก


    “ ปกป้อง มันหรอหะ !! แกกะ อีกคนนึง แก่จนป่านี้ ละยังไม่เจียมอีกเรอะ แกนี้ มันหลายหนแล้วนะ ไหนจะพนักงาน
     ดี ๆ ของฉัน ออกไปหมด เพราะ แกใช่มั้ยหะ ”
      

    อุ้ยเปลี่ยนเป้าหมาย > <


    “ เปล่านะ ที่รักจ๋า เด็กนี่ มันปากโป้ง มันใส่ร้าย ฉันน้า ไล่มันออกไปเถอะ น้า ๆ ” 

    ตูซวยแล้วคนแก่นี้ คำว่า มารยา ยังแพ้เลย T T ส่วนยัยป้า ก็ เขาเรียกว่าอะไรกันนะ เหมือนแบบว่าเมื่อกี้ไม่ได้ด่า

    อะไรไปเลยงะ หายโกรธเฉย เฮ้อ ~ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เชื่อเลยจริง ๆ



           “ จ๊ะ ^ ^ ฉันเชื่อเธอเสมอแหละ ”     

            ยัยป้าหันไปพูดคำหวานเลี่ยน อี๋ เฮ้อขนลุกกใส่ให้ลุงพร้อมกับยิ้มแหยะ อะไร จะ ทุเรศ ป่านนี้

           “ เฮ้อ ป้า หยุด ยิ้มเถอะ ทุเรศ งะ ” 

             ฉันบ่น อุ๊บอิบ อยู่ในลำคอ พอป้า ได้ยินปุ๊บ โสดประสาทความไวปากทำงานปุ๊บ


            “ แก๊ !! อยากตายย ก่อน วัยใช่มั้ยหะ ไสหัวออกไปเลย ไป๊ ”


            “ เฮ้อ คนแก่ นี้ หนอ แก่ แล้วไม่ค่อยจะเจียมตัว ชอบหอนไปวัน ๆ อุ๊ย ป้าขอโทษ นะไม่ได้ตั้งใจ ”  
     
            ฉันพูด เสร็จปุ๊บ ใส่เกียร์หมาวิ่งปั้บ



              “ หยุดเดี๋ยวนี้นะ แก &*#$@#$&* !!!!!”   

             วิ่งงงงง ลูกเดียว !! 555+ โอ๊ย สะใจ โว๊ย




        ฉันวิ่งโดยไม่คิดจะกลับหันหลังไปอีก เฮ้อ มันไม่ใช่ครั้งแรกนิหนา ^ ^




    .................................................................................................................................................

      

    Overcome มาอ่านกันน๊ะจุ๊บ ๆ +
    Overcome มาอ่านกันน๊ะจุ๊บ ๆ +



    ช่วย คอมเม้น เล็ก ๆ น้อย ด้วย น๊ะ  ^ ^ "" รอติดตาม ชม อาจจะตกหล่นบ้างค่ะ ! 55+
     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×