คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 13
-13-
หลัาทำภาริันเสร็แล้ว ผม็ไ้แ่นั่มอเพื่อน ๆ อย่าเอ๋อ ๆ
“ลื่นรนี้เป็นแอนี้โนท (Antinode) นะ ็แทนสูรแล้ว็ไ้ำอบเลย ลอูี ๆ” หัวหน้าอธิบายล ที่ำลันั่ยับแว่นหนา ๆ อเธออยู่
“ั์มีอะไระถามมั๊ย ?” หัวหน้าเ้ามาุยับผม
ผมส่ายหัวอย่าไม่้อิ
“นี่็ใล้ะสอบแล้วนะ เริ่มอ่านไ้แล้วล่ะ” หัวหน้าบอผม
ผมไ้แ่พยัหน้าหอย ๆ ....แล้วหัวหน้า็ส่หนัสือีวะเล่มหนามาให้ผม.... - -* .... เพื่ออะไร้าบบบบ!!
“รอน ๆ ทานี้หน่อย” ฝ้ายส่เสียเรีย
“อ๊ะ เี๋ยวมานะ” พอหัวหน้าไปผม็นั่๋อย เหลือบไปมอไอ้ภีมับหิบีมที่นั่ิบโ้มวิวอ่านหนัสือันอยู่ริมระเบีย็รู้สึหยอ ๆ ไพิล
“ไ.. ไม่อ่านเหรอ ?” เธียรถามผมเบา ๆ
“ทำไม!” ผมอบเสียแ็ลบเลื่อนวามอาย
“ันสอนให้เอามั๊ย ?” เธียรถามยิ้ม ๆ เอื้อมมาับมืออผม
ผมสะุ้รีบึมือลับ… แ่นิ้วสา ๆ อเาเหนียวแน่นหนึบ ไม่มีารปล่อยให้หลุออมา
“มือเล็ั… อืม…ฝ่ามือรนี้เป็น้อ่อระูแบบสไล์ (Gliding Joint) มันะยับไ้นิหน่อย” เาบอลบนฝ่ามือผมเบา ๆ ….ผมไ้แ่ฟัเาอย่าเอ๋อ ๆ และรู้สึว่าหน้าัวเอำลัะไหม้เรียม
“นิ้วแ่ละ้อับศออนายเป็น้อ่อแบบบานพับ (Hinge Joint) มัน็หัลมาไ้แ่หมุนไม่ไ้..ล้าย ๆ บานประูนั่นแหละ …..ไหล่ับาอนายเป็น้อ่อแบบลูลมในเบ้าระู (Ball and shocket Joint) เห็นมั๊ยว่ามันหมุนไ้ไม่ว่านายะยับไปทิศไหน…ส่วนออนาย…” เธียรอธิบายเรื่อย ๆ และใ้มือสาร้อนอเาสัมผัสและยับร่าายอผม แ่พอมาถึอผม็รีบยับหนี…
เล่นอะไรอเาเนี่ย!!!!! …ผมอายะายอยู่แล้วนะ!!!
บัเอิโทรศัพท์อผมัึ้น …ื่อที่ปราบนหน้าอทำให้ผมอยิ้มไม่ไ้
ผมรีบปลีัวออไปรับโทรศัพท์
“หวัีฮะ อาเล็” ผมส่เสียทัทายอย่ายินี
“ั์บู้! ทำไมไม่อยู่รออาเฟ้ยอ่ะ” เสียปลายสายสะบัอย่าไม่พอใ
“ลัวพี่เมยินหัวอ่ะ” ผมหัวเราะ
“โอ๊ยย! ิถึั์ะายอยู่แล้ววว เ๋อะหวั็ฝาิถึมา้วยน๊า” เ๋อือน้อายอผมรับ ส่วนหวัือาิ เป็นลูอุลุ
“อื้ม! แล้วมาถึี่โมเหรอ ?”
“ั้แ่อนเย็นแล้ว ั์ลับเมื่อไหร่อ่ะ อาเฟ้ยะรอรับ”
“พรุ่นี้เที่ย … แล้วเอันนะฮะ”
“้าบโผม ฝันีน๊า๊าบ”
“ฝันีฮะ” ผมยิ้มวาโทรศัพท์อย่าอารม์ี
“ใร ?” เสียอเธียรถามอย่าเย็นา ผมเหลือบมอเา ๆ …นายอยู่ที่นี่ั้แ่เมื่อหร๊ายยยย!!
“นายมีเพื่อนื่ออเล็์้วยหรือไ ??” เาถามเสียเรีย ผมออมอเาใเ้นโรมราม… เพราะผมเรียอาเล็เร็ว ๆ หมอนี่เลยไ้ยินผิเป็นอเล็์ไป
“เี่ยวับนายหรือไ ?”
“ทำไมะไม่เี่ยว ในเมื่อนาย….เป็นเมียัน” ท้ายเสียอเาระิบแผ่วเบา ...ผมอ้าปาเหวอหน้าร้อนไปหม
“น..นาย!!” เาใ้มือปิปาผมไว้แน่น
“ะเสียัทำไมเล่า” เาถามยิ้ม ๆ รั้เอวผมเ้าไปใล้ โอยยย~~~~~~
ยิ่เห็นหน้าเาใล้ ๆ ผม็ยิ่เ่าอ่อน ะเป็นลมล้มพับลไปแล้ววววววววว
“ป..ปล่อย” ผมบอเบา ๆ นแทบไม่ไ้ยินเสีย
“ั์ นาย….. ” ผมาลายไปหมเมื่อเห็นริมฝีปาอเาำลัยับอยู่ใล้ ๆ
“เลือำเาไหล” ผมสะุ้ เ็อเหลวสีแที่ไหลออมาารูมู ๆ
โธ่!! น่าอายริ ๆ ทำไมผม้อเลือำเาไหล้วย!!
“เยหน้าึ้นนะ ันะพาเ้าไปในบ้าน” เธียรบอเบา ๆ อย่าห่วใย เาใ้แนโอบไหล่ประอผม
แว๊!!! มืออุ่น ๆ อเาทำเอาใผมเ้นเหมือนลอระรัว ผมะายมั๊ย!! ผมะายรึเปล่า ?
ผมรู้สึมึนไปหม หน้าร้อน สมอหมุนิ้ว …โอย….ไม่ไหวแล้ว…
“ั์!” ผมไ้ยินเสียเรียอเา ่อนที่ทุอย่าะับวูบ
“อือ…” ผมราเบา ๆ รู้สึีเมื่อมีอะไรเย็น ๆ มาสัมผัส
ผมว้าับสิ่ที่ิว่าเป็นผ้าเย็น ๆ นั้นมาไว้รออ
“เป็นไบ้าั์” เสียุ้นหูถามเบา ๆ ผมยับลืมาึ้นมอ
“หัวหน้า?” ผมถาม ๆ รีบปล่อยมือัวเอที่ับมืออหัวหน้าออ
“นายเป็นลม แล้ว็เลือำเาไหลอ่ะ อนนี้เป็นยัไบ้า ีึ้นรึเปล่า ?” หัวหน้ายิ้มถาม
ผ้าที่เปียหมา ๆ วาแหมะเ้ารหน้าผาอผม
“ร่าายอ่อนแอริ ๆ เลย ถ้าเธียรไม่ไปูนาย ป่านนี้นายนอนายอยู่้านอแน่ ๆ” ไอ้ภีมบ่น ผมหน้าร้อน เมื่อไ้ยินื่ออเา… หรือว่าผมฝันไป…ผม้อิไปเอนเียวแน่ ๆ เลย…
ผมเหลือบไปมอเาำลันั่อ่านหนัสืออยู่นเียว… และไม่มีทีท่าะสนใผมัะิ๊
……เฮ้อ……
ประมาเที่ยืน ทุน็พาันึ้นไปยัห้อนอนอนเอ ผมเินรั้ท้าย ำลัิว่าเรื่อที่เิึ้น่อนที่ผมะเป็นลมนั้นือเรื่อริหรือผมแ่ฝันไป…
“ไม่เป็นไรนะ” เสียทุ้มระิบถามเบา ๆ ที่้าหู ...ผมผวา! รีบ้มหน้าหลบุ ๆ
นิ้วมือสาลาลึฝ่ามืออผมเบา ๆ ราวับ้อารปลอบประโลม ….หรือว่าอย่าอื่นวะ…?
“นายทำให้ันใแทบแย่” ผมหันวับไปมอหน้าเา
“….ันะำไว้ว่านายี้อายนาไหน” เามอผมยิ้ม ๆ …..ทำไมยิ้มแบบนี้ ? ……
………………………………………………………………..….ผมไม่ไ้ฝันไปหรอเรอะ!!
ผมเหื่อแพลั่ รีบวิ่เ้าไปในห้ออัวเอ
“ั์เป็นอะไร ?” หัวหน้าหันมาถาม ๆ
“ป..เปล่า” ผมปิเสธเบา ๆ
……..นี่มันเิอาเพศอะไรึ้นับีวิอผมันเนี่ย!!!!!!!
ผมนอนแทบไม่หลับทั้ืน พยายามิเรื่อที่เิึ้น …วามเปลี่ยนแปลอเธียร….
หรือว่าเธียรเริ่มะหลเสน่ห์ผม... นมันหล่อน่ะ ทำไไ้... เฮ้ย! ะบ้ารึไ~!!!
อ๊า~~!!!
ะปล่อยให้มันาราาัแบบนี้ไม่ไ้!! ผม้อุยับเา!!
ผมัสินใลุึ้นเมื่อเห็นแสอาทิย์สาส่อเ้ามา และเินรไปยัห้ออเา
๊อ ๆ ๆ
“…” ผมยืนรออย่าใใ่อ แ่็ยัไม่เห็นมีใรเปิ
๊อ ๆ ๆ
สสัยว่าะยัไม่ื่นันแฮะ….
ผมัสินใเินลับ แ่เสียเปิประูัึ้นเสีย่อน
“อืม… มีอะไรั์” ไอ้ภีมเปิประูถาม ผมเผ้ายุ่เหยิ หน้าาเพิ่ื่นนอนอมันสุรีนริ ๆ
“อุ๊บ!” ผมแอบหัวเราะเบา ๆ
“หัวเราะอะไร ?” มันเลิิ้ว เา้นัวเอ
“น่าเลียริ ๆ เลย” ผมบ่นเบา ๆ
“อ๊ะ.. อยามเหรอ ?” มันถาม ...ผมไหวัวแ่หลบไม่พ้นรัศมีมืออสูรอมัน
“ไอ้ภีม!!” ผมร้อโหยหวนเมื่อมันล็ออ แล้วเอามือที่เา้นเมื่อี้มาป้ายหน้า
รี๊~~!! ผมรีเสียร้อในใ ไอ้อุบาทว์เอ๊ย!!
มันหัวเราะอบใ แมร่โริโร ๆ
“โอ๊ย!!” มันร้อเสียหลเมื่อผมเผลอใ้ำปั้นทุบหลัอมัน
“ป..เป็นอะไรรึเปล่า ?” ผมถามอย่าใ รีบเลิเสื้อมันึ้น
“อย่า!” ไอ้ภีมรีบห้าม ึเสื้อล…แ่ผมเห็นรอยฟ้ำบนัวมันแล้ว็หัวเราะไม่ออ… ไม่น่าล่ะ มันถึใส่เสื้อลอ… รอยฟ้ำบนหลัอมันยัไม่หายี ปราเป็นรอยเียว ๆ ม่ว ๆ บนแผ่นหลัว้า
“… อโทษนะ” ผมบอเบา ๆ…..้วยวามสำนึผิ
“ฮึ…ฮะ ๆ…นายนี่มัน…” ภีมหัวเราะเบา ๆ โอบอัวผมแน่น
“หยึย!” ยะแย!! …ท้ายประโยผมิ่อในใ่ะนะ…..
“ภีม ..ปล่อย” เสียเย็น ๆ ัึ้นา้าหลั ไอ้ภีมทำหน้า ๆ แ่็ปล่อยผมโยี
“ธ..เธียร” ผมเรียื่อเาเบา ๆ รีบ้าวไปหา
“ผมมีเรื่อ้อุยับุ” ผมบอเสียเรีย….. ายเป็นายวะ!
….. ถึเาะไม่อบผม………..ถึเาะเลียผม
……แ่มัน็ยัีว่าให้เาเสแสร้ ทำให้ผมายใ…..
แบบนั้นมันเ็บว่าเป็นร้อยเท่า……
-----อะเหยยยย------
มาลให้แล้ว่ะ ... ุ่าฟ้าอย่าใร้อนนะิ เราเริ่มปั่นไม่ทันแว้ว~~ >_<"
อบพระุนัอ่านทุท่านที่เ้ามาอ่าน และมาเม้นมา ๆ เลย่ะ T^T ปลื้มมา
ปล. อนหน้าเราะอล 11.5 ่อนนะะ
ปล2. ถึุ bamboo นะะ
เพลเาหลีที่ล่อนหน้านี้ือเพลประอบละร Fashion 70s ื่อเพล Nuh Wa Na Geu Ri Go Ah Peun Sarang Eh Choo Uk โย Red Nine Blue ่ะ ---- ื่อยาวเี๊ยะ!
ความคิดเห็น