คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เมียบ่วง | Intro [รีไรท์ใหม่ 100%]
INTRO
“เข้าไม่ได้นะคะ”
“ถอยไป!!”
พนักงานเซอร์วิสของโรงแรมหรูแห่งหนึ่งช่วยกันกันตัวร่างบางที่กำลังจะเดินขึ้นไปยังชั้นบนสุด ที่ที่ผู้บริหารเท่านั้นที่สามารถพักได้ ด้วยคำสั่งที่โดนสั่งมาโดยตรงว่าไม่ให้ใครเข้ารบกวนแม้แต่..
คุณฮีชอล .. คู่หมั้นของเขาก็ตาม
“ท่านสั่งมาว่าไม่ให้เข้ารบกวนในเวลานี้ คุณเข้าไปไม่ได้จริงๆค่ะคุณคิม”พนักงานสาวใจกล้าเดินมายืนขวางทางร่างบางไว้ ร่างบางหยุดเดินแล้วถอดแว่นกันแดดสีชาออกตากลมตวัดมองร่างที่ขวางตัวเองอยู่
“ถ้าเธอยังไม่ถอย ฉันจะสั่งให้ปลดเธอออกจากการเป็นพนักงานที่นี่!!”
“ตะ ..แต่ ว้ายย ค ..คุณคิมฮีชอลคะ”พนักงานสาวที่ถูกร่างบางผลักเข้าเต็มแรงล้มลงกับพื้นทันที เมื่อทำอะไรไม่ได้เธอก็ได้แต่ภาวนา ขอให้ร่างบางของผู้เป็นนายอีกคนของตนอย่าได้เจ็บตัวอย่างคราวที่แล้วๆมาอีกเลย..
ปัง!
ตากลมกวาดมองไปทั่วห้องสูทสุดหรูที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า ขาเรียวที่ก้าวเดินนั้นสั่นเล็กน้อย มือบางหยิบโทรศัพย์มือถือขึ้นมากดโทรออกทันที เสียงเรียกเข้าของปลายสายดังขึ้น ขาเรียวก้าวเดินตามเสียงเรียกเข้าจนกระทั่งหยุดอยู่ที่หน้าห้องนอน ห้องที่เขาไม่เคยแม้แต่ได้เข้าไปเหยียบ
“ว่า”เสียงปลายสายที่แสนคุ้นเคยทำให้ร่างบางหยุดชะงักทันที
“..ซีวอน”
“มีอะไร”
“ตอนนี้นายอยู่ไหน?”
“อ๊า อุบ”เสียงที่ดังเข้ามาในสายทำให้มือบางสั่น ปากสีกุหลาบเม้มแน่น
“ผมอยู่ไหนมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ โทษนะไม่ว่างคุย ติ๊ด”ปลายสายกดตัดสายไปในที่สุด พร้อมๆทั้งกับเสียงหัวเราะคิกคักที่ดังลอดออกมาจากประตูห้องที่อยู่ตรงหน้า
“ทำไมไปโกหกเค้าอย่างนั้นล่ะฮะ คิก”
“ก็ฉันไม่อยากให้ใครมาขัดความสุขของเรานี่หน่า”
“คนขี้โกหก”
“ว่าฉันเหรอ แบบนี้ต้องทำโทษ”
“อ๊ะ ..อ๊าา หยะ อย่ารุนแรงนักสิฮะ”
เสียงเนื้อแนบเนื้อดังไปทั่วบริเวณห้องกว้าง ร่างเล็กที่กำลังคลุกเข่าหันหลังโก่งโค้งสะโพกให้ร่างสูงได้ปรนเปรือความสุขให้กับตัวเองครางเสียงกระเส่า ใบหน้าหวานที่มีเหงื่อผุดขึ้นฟันซี่เล็กกัดริมฝีปากที่บวมเจ่ออย่างยั่วยวน
“ฮยอก ..อ๊า ฮยอกแจ”ริมฝีปากที่มักจะเรียกชื่อร่างบางครางเสียงชื่ออีกคนไม่หยุด
“พะ ..พี่วอน แรงๆอีกสิฮะ อ๊าา ฮยอกรักพี่ อื้ออ”ร่างที่อยู่แทนที่ตัวเองส่งเสียงร้องขออย่างเย้ายวน
“ซีวอน..”ร่างบางมองภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าด้วยหัวใจที่ปวดร้าว น้ำเม็ดใสไล่ออกมาจากตากลมคู่สวยที่บัดนี้มันช่างแสนเศร้ายิ่งนัก เสียงเรียกชื่อร่างสูงที่แสนจะแผ่วเบาราวกับแรงที่เคยมีได้เหือดหายไปหมด
“พี่ก็รักฮยอกครับ”
“ไม่!!!!”ร่างบางถลาเข้าไปกระชากตัวร่างสูงออกจากร่างเล็ก“นังแพศยา หน้าด้าน!!”
เพี้ยะ!
“ฮีชอล หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!”ร่างสูงตวาดใส่หน้าร่างบางด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน มือหนากระชากข้อแขนร่างบางแล้วผลักให้ออกห่างจากคนตัวเล็กที่ดึงผ้าห่มมาคคลุมตัวสะอึกสะอื้นอยู่บนเตียง
“ไม่เป็นไรนะครับ ไม่เป็นไร”ร่างสูงดึงร่างเล็กเข้ามากอดปลอบประโลม น้ำเสียงอ่อนโยนที่ต่างจากที่พูดกับเขาโดยสิ้นเชิงทำให้สติที่แทบจะไม่มีของร่างบางหายไปในทันที
“ประชุมเรื่องเพศศึกษากับมันอยู่หรือไง ถึงได้บอกว่าไม่ว่างคุยกับฉันน่ะ”
“ออกไป”ร่างสูงก้มหน้ากล่าวเสียงต่ำ
“ทำไม จะผสมพันธุ์กับมันต่อหรือไง หึ น่าขยะแขยง”
“คิมฮีชอล!!!”ร่างสูงก้าวไปหาร่างบางมือหนายกขึ้น
“หยะ ..อย่านะฮะ อย่าทำเค้า ฮึก อย่าทำเค้านะฮะ ฮือ”ร่างเล็กที่ถลาเข้ามายืนบังร่างบางไว้ร้องขอทั้งน้ำตา ร่างสูงชะงักในขณะที่ร่างบางเดินไปยืนตรงหน้าร่างเล็กแล้ว..
เพี้ยะ!
“เลิกทำตัวเป็นนางเอกเจ้าน้ำตา เลิกใช้มารยาหาทางแย่งผัวคนอื่นเค้าซักที!!”
“มันจะมากไปแล้วนะ คิมฮีชอลถ้าคุณยังไม่ออกไปตอนนี้ผมจะเรียกรปภ.ให้มาลากคุณออกไปซะ!!!”ร่างสูงผลักร่างบางแล้วยกมือชี้นิ้วไปที่ประตูห้อง
“ไม่! ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น นายจะนอนกกปลอบอีตัวหน้าด้านนี้ต่อน่ะสิ ฉันไม่ยอม!!”ร่างบางถลาจะเข้าไปตบหน้าร่างเล็กที่หลบอยู่ข้างหลังร่างสูงให้หายแค้น
เพี้ยะ!!
“เลิกบ้าซักที!! เอาตัวผู้ชายคนนี้ออกไปจากที่นี่!!!”ร่างบางนั่งกุมแก้มข้างที่โดนฝ่ามือหนักนั้นฟาดลงมา พร้อมๆกับที่รปภ.สามคนเข้ามารับคำสั่งผู้เป็นเจ้านาย ทั้งๆที่ร่างสูงยังไม่ทันได้ต่อโทรศัพย์ตรงไปหาเลยสักนิด..
ร่างบางมองร่างเล็กที่ยืนหลบอยู่ข้างหลังร่างสูงด้วยแววตาที่เคียดแค้น มือเล็กค่อยๆวางหูโทรศัพย์โรงแรมลงเงียบๆก่อนที่จะยิ้มเยาะร่างบางอย่างผู้ชนะ
‘ครั้งนี้ฉันชนะแก คิมฮีชอล’
“อย่าแตะตัวฉัน!”ร่างบางสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมมือเรียวหยิบแว่นกันแดดอีกชาขึ้นสวมก่อนที่จะเชิดหน้าขึ้น ขาเรียวค่อยๆย่างก้าวออกจากห้องสูทสุดหรูพร้อมๆกับน้ำตาที่ไหลลงมาเป็นทางซึ่งร่างบางก็ไม่คิดจะเช็ดมันออก ปล่อยให้มันได้ไหลลงมาเพื่อตอกย้ำความโง่เง่าของตัวเอง
ร่างบางมีสิทธิ์ในตัวร่างสูงทุกประการ ..เว้นเรื่องหัวใจที่เขาไม่มีสิทธิ์ก้าวเข้าไปยุ่ง
....ความรักที่เคยได้จากร่างสูง ยิ่งนานวันมันก็ยิ่งจางลงเรื่อยๆ
ตำแหน่ง ‘คู่หมั้น’ ในตอนนี้รึมันจะเป็นได้แค่เพียงรูปนามเท่านั้นกันนะ...
‘ใส่ทองคำทำให้ลืมว่าขาดหัวใจ ความห่วงใยให้จากเธอเท่านั้นที่ฉันต้องการ ความสบายแค่กายไม่สู้สบายใจเหมือนวันวาน ทองคำทำให้เรา ..เหงากว่าเคย’
----------------------------------------------
ทำการรีไรท์เมื่อ 4 / 4 / 11
เปลี่ยนตำแหน่งนำหลักในเรื่องไปโดยสิ้นเชิง ตอนแรกกะไว้ว่าจะให้ย๊อกเป็นฮองเฮาแต่ดูไปดูมาคิดว่าเจ๊น่าจะเหมาะกว่า เมียหลวงที่ถูกเมียน้อยย้ำยี โอ้ว อนิจา คิมฮีจ๋าของช้านนTOT~ (ออกอาการเพ้อ- -‘)
ฮ่าๆ ถึงแม้ตำแหน่งจะเปลี่ยนแต่พล็อตเรื่องไม่ได้เปลี่ยนนะคะ
ยังไงก็ขอฝากฮองเฮาคิมเจ๊ กับนางสนมย๊อกแจด้วยนะคะ แล้วเจอกันในตอนที่หนึ่งค่าา~ (:
ความคิดเห็น