ชื่อ - นามสกุล: คลาร์ก เทมเพสท์ | Clark Tempest
อายุ: 20 ปี
รูปร่างลักษณะ:
คลาร์กไม่ใช่ชายหนุ่มที่มีร่างกายกำยำอะไรนักหากแต่ก็มีกล้ามเนื้อประปรายแต่พองามที่บุรุษเพศพึงจะมี เขาไม่ได้บึกบึนแต่ก็ไม่ได้ผอมแห้งจนดูอ้อนแอ้นเกินไปนัก คลาร์กจัดได้ว่าเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งที่มีสรีระร่างกายที่เหมาะสมกับตัวเอง เขามีส่วนสูงอยู่ที่183เซนติเมตรและน้ำหนักอีก71กิโลกรัม มีลอนกล้ามเนื้อที่ได้มาจากการออกกำลังกายประดับตามร่างกายพอประมาณ เขาเป็นคนผิวขาวสว่างไร้ริ้วรอยจึงขลับให้เขาดูโดดเด่นในหมูของผู้คนไม่น้อย
เขามีเรือนผมสีบลอนด์ทองดูนุ่มนิ่มลื่นมือน่าสัมผัสรับกับโครงหน้าคมคายหากทว่ามองในอีกมุมก็หวานหยดย้อยเเต่ก็ไม่ถึงกับหวานปานสตรี สิ่งที่น่าดึงดูดมากที่สุดบนใบหน้าที่ถูกจัดเรียงมาอย่างลงตัวของคลาร์กก็คือดวงตา...ดวงตาสีฟ้าครามที่เต็มไปด้วยประกายเป็นมิตร อบอุ่นเเละอ่อนโยนคู่นั้นมักทำให้ผู้คนที่จ้องมองรู้สึกสบายใจได้เสมอ เรียวคิ้วโค้งตัวสวย ขนตายาวเป็นเเพ จมูกโด่งเป็นสันจรดกับริมฝีปากหนาสีลูกพีชอ่อนๆน่าจุมพิต
อีกสิ่งที่ทำให้เขาดูเป็นคนมีเสน่ห์คือเขาเป็นคนที่มีเส้นเลือดปรากฏอยู่ตามมือเเละเเขน บางส่วนก็มีกระดูกนูนออกมาให้เห็นบ้างพองามเเสดงถึงความแข็งแกร่ง และเพราะลำแขนแกร่งที่มีเส้นเลือดประดับประปรายจนทำให้ดูมีเสน่ห์นี่แหละจึงทำให้ใครต่อใครก็อยากตกอยู่ในอ้อมเเขนนั้นสักครั้ง!
ลักษณะนิสัย:
ღ
เขาชายหนุ่มที่ใจกว้างมากจนมหาสมุทรคงต้องยอมแพ้พ่วงติดมากับความมีเมตตาเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เพราะไม่ว่าจะเห็นใครก็ตามที่ลำบากหรือต้องการความช่วยเหลือเขาก็มักจะยื่นมือเข้าไปช่วยเสมอต่อให้ไม่ใช่เพื่อนมิตรหรือญาติโกโหติกาก็ตาม เหตุผลก็สั้นๆอย่าง ‘สงสาร’ บ้างล่ะ ‘อยากช่วย’ เฉยๆบ้างล่ะ มันไม่เชิงว่าเขาปฏิเสธใครไม่เป็นแต่เพราะถ้าเขาคิดว่าตัวเองสามารถช่วยอะไรได้ก็จะทำทันที และถ้าอีกฝ่ายไม่ได้เข้าหาเขาก่อน ทุกๆครั้งก็จะเข้าไปถามเสียเอง แน่นอนว่าถ้าเขาช่วยได้เขาก็จะช่วยอย่างเต็มที่ แต่ทว่าถ้าไม่เขาก็จะคอยเป็นกำลังใจให้จนอีกฝ่ายทำสำเร็จนั่นแหละ
ยิ่งถ้ากับคนที่เด็กกว่าหรือเด็กน้อยตัวเล็กๆด้วยแล้วคลาร์ก็ยิ่งเหมือนเป็นพ่อของพวกเขาได้ทันที เพราะการพูดการจาจะดูอบอุ่นอ่อนโยนมากขึ้น ทั้งยังชอบซื้อนู่นซื้อนี่ให้อีกฝ่ายจนท่วมท้นมือ แม้อีกฝ่ายจะเกรงใจแค่ไหนแต่เขากลับคิดว่ามันก็แค่เรื่องปกติที่ติดเป็นนิสัยของเขาไปแล้ว…โดยสรุปคือเขาเป็นที่ชอบดูแลคนอื่นนั่นแหละ
ღღ
เขาเป็นคนอบอุ่นและอ่อนโยนเสมอทำให้ใครอยู่ด้วยกันกับเขาก็มักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาน่ะเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจดี ทั้งยังพูดจานุ่มนวล ฟังรื่นหูชวนหลงใหล ยิ่งถ้าพูดกับผู้หลักผู้ใหญ่ก็จะยิ่งมีความถ่อมตนแต่ก็อาจจะมีมุมขี้อ้อนสำหรับคนที่สนิทชิดเชื้อเพื่อให้น่ารักน่าเอ็นดูน่าหยิบน่าบีบ(?)บ้างทว่าหากเขาใช้ไม้นี้กับคนที่ไม่สนิทบางครั้งก็อาจทำสาวๆใจอ่อนยวบยาบได้เช่นกัน
โดยส่วนมากแล้วถ้าหากคุยกับคนอายุน้อยๆเขาก็จะแทนตัวเองด้วยคำว่า ‘พี่’ และแทนคนอายุน้อยกว่าด้วยคำว่า ‘เรา’ เช่น “นั่นเราจะไปไหนน่ะ ให้พี่ไปด้วยไหมครับ หืม?” หรือบางครั้งก็อาจจะแทนพวกเขาเหล่านั้นว่า ‘หนู’ หรือ ‘น้อง(ชื่อ)’ น้ำเสียงที่ใช้ในการพูดก็อย่างที่กล่าวไป…นุ่มนวลชวนฟังและทำเอาขวยเขินได้ง่ายๆ ซึ่งเขาก็มักจะพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้าส่งผลให้ลำแสงออร่าความเป็นเทพบุตรสุดอ่อนโยนสาดกระจาย(?)มากขึ้นไปอีก แบบนี้ถ้าหากเด็กๆไม่ชอบเขาก็คงพิลึกแล้วล่ะ
ღღღ
เขาเป็นพวกกูรูทางด้านประสบการณ์ชีวิต ไม่ว่าใครถ้าต้องการคำแนะนำก็วิ่งโร่ไปหาเขาแทบทุกรายแล้วเขาก็ดันให้คำปรึกษาได้ดีเสียด้วย คำพูดของเขามักเป็นทั้งกำลังใจและแรงบันดาลใจในชีวิตของคนที่เข้ามาปรึกษาด้วย และคลาร์กก็เป็นชายหนุ่มที่สันทัดในการมองดูผู้คนอย่างมาก ฉะนั้นเขาจึงมีวิธีการให้คำปรึกษาที่ต่างกันออกไป บางคนอาจจะพูดแบบกะทันรัดสั้นๆเข้าใจง่าย บางคนอาจไปอย่างเนิบนาบช้าๆ ค่อยๆเอาน้ำลูบไปเรื่อยๆอย่างไม่รีบร้อน
คลาร์กดูเป็นบุคคลที่มีความเป็นผู้ใหญ่สูง และรอบรู้ไปซะแทบทุกเรื่องเพราะไม่ว่าจะถามอะไรเขาก็สามารถให้คำตอบได้ไปซะหมดนี่แหละ ไม่ว่าจะคำถามยากๆหรือง่ายๆก็ตาม ไม่เว้นแม้แต่คำถามที่ว่าใครชอบกินอะไรและไม่ชอบกินอะไร
เขาก็แค่เป็นที่ช่างสังเกตมักรับรู้การเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆรอบตัวได้อย่างรวดเร็ว และมักใส่ใจกับรายละเอียดเล็กๆน้อยๆเสมอและมีความจำที่ดี ทำให้เขาสามารถจดจำไปเองโดยอัตโนมัติว่าคนนั้นคนนี้ชอบกินอะไร เวลาจะเอาใจเขาก็มักทำได้ดีเยี่ยมเสมอ เรียกได้ว่าเขามักสังเกตสิ่งรอบๆตัวและการเปลี่ยนแปลงโดยจะจดจำไปเองทำให้เขาสามารถดูแลคนคนนั้นได้ถ้าหากต้องการจะทำ
ღღღღ
เห็นแบบนี้แต่เขาก็มีมุมขี้เล่นเหมือนกันนะ ในเวลาที่ต้องการจะลดผ่อนหย่อนคลายบรรยากาศกดดันหรือลดความตึงเครียด ความเสียใจของฝ่ายตรงข้ามลงน่ะ เขาอาจจะเล่าเรื่องตลกบ้าง เล่าเรื่อผีมาหลอกเด็กเล่นๆบ้าง(สุดท้ายถ้าถูกงอนเขาก็ต้องตามง้ออยู่ร่ำไป) เรียกได้ว่าใครก็ตามที่อยู่กับเเล้วเป็นต้องสบายใจทุกคนนั่นแหละ
คลาร์กเป็นคนที่จริงจังกับงานและรักษาสัญญาได้ดีแต่ถึงแบบนั้นเขาก็ไม่ได้เคร่งครัดอะไรมากหากว่ามันผิดพลาดไปแล้ว เขาก็แค่อาจจะเสียใจอยู่บ้างเเต่สุดท้ายก็ปลอบใจทั้งตัวเองและคนอื่น รวมทั้งปลุกใจให้ฮึดต่อไปและเก็บความผิดพลาดไว้เป็นบทเรียนซะเลย
ღღღღღ
เขาเป็นคนใจเย็น โกรธยากและรู้วิธีการจัดการกับอารมณ์ของตัวเองได้อย่างดีเยี่ยม ทำให้เขาไม่เคยแสดงอาการโกรธหรือโมโหต่อหน้าใคร เขามักจะรับมือกับเรื่องต่างๆด้วยรอยยิ้มและมักจะเป็นน้ำเย็นในขณะที่อีกฝ่ายกำลังร้อนเป็นไฟ โดยส่วนมากแล้วถ้าจบเรื่องแล้วอารมณ์ของเขายังอารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่เขาก็มักจะเลี่ยงออกมานั่งเงียบๆคนเดียวกับธรรมชาติ สงบสติอารมณ์ด้วยตัวเอง
คลาร์กเป็นคนที่เคารพกฏระเบียบและรักความยุติธรรม เเต่ถ้ากฏระเบียบมันแปลกๆและดูไม่ยุติธรรม ดูโหดร้ายและกลั่นแกล้งกันเองคนอย่างเขาก็พร้อมจะทำสิ่งที่น่าทึ่งอย่างการแหกกฏได้เช่นกัน
ข้อเสียอย่างหนึ่งของคลาร์กคือเขาน่ะ รู้เรื่องของคนอื่นไปทั่วเเต่เขากลับไม่ชอบที่จะเผยเรื่องของตัวเองนัก และเขาก็ไม่เคยปริปากปรึกษาใครในเรื่องของตัวเองเลย เขามักจะคิดเอง ปรึกษากับตัวเองทั้งหมด ไม่ได้แปลว่าเขาไม่ไว้ใจใครหรอกเพียงเเต่...เขาเเค่ไม่โอเคเท่าไหร่ถ้าใครมารู้เรื่องของเขามากเกินไปเท่านั้น
ประวัติความเป็นมา:
เขาเกิดมาในครอบครัวธรรมดาๆ ฐานะก็ไม่ได้เลิศหรูอะไรมากมาย การงานของพ่อแม่ก็คือการค้าขายดอกไม้หลากหลายพันธุ์ หลากหลายชนิด การจัดส่งดอกไม้ รับจัดดอกไม้ในงานสังสรรค์ต่างๆ บ้านของเขามีน้องชายอยู่หนึ่งคน รวมตัวเขาด้วยในบ้านก็มีสี่คนในบ้านตัวเขา คิน(Kin ภาพ) พ่อและแม่ บ้านของเขาเป็นเพียงบ้านเดี่ยวหลังเล็กๆที่ด้านหลังมีสวนดอกไม้อันกว้างใหญ่อยู่ ซึ่งทุกๆอย่างก็ดูสงบสุขไปเสียหมด แต่แล้ววันหนึ่ง ตอนที่เขาอายุได้14ปีและน้องชายอายุ12ปี วันที่เขาและน้องชายพากันออกไปเที่ยวโดยที่พ่อแม่ออกไปทำงานในสถานที่อันห่างไกลและคงกลับมาในอีกสองสามวันข้างหน้า คลาร์กและคินพากันไปเที่ยวกันสองคน ซึ่งทีแรกคลาร์ก็ไม่เห็นด้วยเท่าไหร่เเต่เพราะคินขอมา แล้วเจ้าตัวก็ยังขู่อีกว่าถ้าเขาไม่ไปด้วยเจ้าตัวก็จะไปเพียงคนเดียว
เขาและน้องชายเดินทางไปที่ทะเลแห่งหนึ่งไม่นานนักก็เดินทางกลับ คลาร์กโล่งใจที่ไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นเเต่เเล้วในระหว่างทางรถไฟโดยสารก็ถูกกลุ่มผู้ร้ายบุกเข้ามาหมายจะชิงทรัพย์สินไปแน่นอนว่าเขาและคินไม่ได้มีทรัพย์สินอะไรมากมายนัก ผู้โดยสารคนอื่นๆก็ไม่ได้มีมากเช่นกัน พวกนั้นก็เริ่มโกรธจนไล่ทำร้ายคนอื่นๆไปทั่วจนทุกคนต่างก็จำต้องหนีหัวซุกหัวซุน
ทันทีที่รถจอดที่ชานชาลาเจ้าหน้าที่ก็เข้ามาเป็นกองกำลังหนุนทำให้เรื่องสงบลงไปได้ คลาร์กและคินถูกหามตัวไปรักษาเหมือนกับคนอื่นๆที่ได้รับบาดเจ็บ ทว่าผลที่ได้รับกลับมาคือคลาร์กเพียงได้รับบาดเจ็บสาหัสเเต่รักษาได้ ทว่าคินกลับตายแล้ว ด้วยเหตุที่ว่าคลาร์กเอาตัวมาบังคินเอาไว้เเต่สุดท้านคินก็ดื้อรั้นเอาชนะพี่ชายด้วยการจับอีกฝ่ายพลิกตัวเเล้วเอาตัวเขามาบังกระสุนปืนให้พี่ชาย
ใบหน้าของคินที่คลาร์กเห็นในวินาทีสุดท้ายก็คือรอยยิ้ม.. และคำขอโทษเบาๆ มันทำให้คลาร์กเสียใจจนแทบบ้าทว่าใบหน้ายิ้มๆทั้งที่ตายไปแล้วของคินก็แสดงให้เห็นชัดว่าแม้เขาจะตายเเต่เขาก็มีความสุขที่ได้ปกป้องพี่ชาย---เเน่นอนว่าคลาร์กรับรู้มัน เพราะเขาไม่ใช่คนโง่อะไร
คลาร์กพยายามทำใจกับเรื่องนั้นอยู่นาน พยายามพร่ำขอโทษพ่อแม่ทั้งๆที่พวกนั้นก็ไม่ได้ถือโทษอะไรเขา และเข้าใจทีขัดใจน้องชายที่ดื้อรั้นจะไปเที่ยวไม่ได้ หลังจากนั้นมาชีวิตของคลาร์กก็ต้องก้าวต่อไปโดยเขาปฏิญาณกับตัวเองให้แน่ชัดว่าถ้าหากเขาต้องดูแลใครสักคนเขาจะต้องทำมันให้ดีกว่านี้เพื่อไม่ให้อะไรๆมันซ้ำรอยเดิมอีก
ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้:
✘ชอบ✘
» ดอกไม้ : ไม่ใช่แค่เพราะเขาอยู่กับมันมาตั้งเเต่เด็กๆ เเต่เพราะมันสวยงามและสื่อความหมายได้ดีด้วยนะ
» เด็กๆ : น่ารักดี...ไม่มีพิษมีภัยอะไร แกล้งเเล้วก็ออกอาการได้น่ารักซะด้วย
» ชาดอกไม้ : กลิ่นมันหอมดีน่ะ
» หนังสือ : อ่านเพลินดีน่ะ...
» ท้องฟ้า : ไม่ว่าจะตอนเช้าหรือกลางคืนมันก็ม่เสน่ห์ในตัวมันเสมอ ตอนเช้าก็มีก้อนเมฆที่มองเเล้วให้ความสดใสสบายใจ ตอนกลางคืนก็มีดวงดาวระยิบระยับให้ความสงบร่มเย็น--แสงสว่างท่ามกลางความมืด แต่ถ้าท้องฟ้าที่ไม่มีดาวเขาก็ไม่ได้ชอบมันนักเพราะมันดันให้ความรู้สึกที่ค่อนข้างหดหู่เลยทีเดียว
» ธรรมชาติ : มันสวยงามและสงบสุข
✘เกลียด✘
» เรื่องทะเลาะวิวาท : เพราะมันวุ่นวายเเล้วก็มีเเต่เรื่องแย่ๆตามมา
» ผู้ที่รังแกคนอื่น : อ่า..แน่ล่ะว่าเขาไม่ชอบที่จะเห็นใครถูกรังแกโดยไม่มีเหตุผล
✘กลัว✘
» พูดให้ถูกคลาร์กคิดว่าตัวเองไม่มีอะไรที่กลัวแน่ชัดนักนอกจากการที่เหตุการณ์จะซ้ำรอยเดิมแบบที่เคยเกิดขึ้นกับน้องชายแค่นั้น
✘แพ้✘
» เขาไม่มีอะไรที่แพ้เป็นพิเศานอกจากเด็กขี้อ้อน--เดี๋ยวนะ?
สายเวทย์: Elemental (ลม)
ความสามารถพิเศษ:
» ความจำ : เขาเป็นคนความจำดีและช่างสังเกตเสียด้วย
» ความรู้รอบตัว : เขาชอบอ่านหนังสือหลากชนิด และจดจำไปด้วยเลยรอบรู้ไปซะหมดเเต่ก็ไม่ได้ถึงกับเก่งเป็นนักปราชญ์อะไร
» การมองดูผู้คนและคาดเดานิสัย
» การทำอาหารและงานพ่อบ้านพ่อเรือนต่างๆ : อา...เห็นแบบนี้แต่เขาชายแท้นะ แค่ทำเป็นทุกอย่างประหนึ่งวิญญาณแม่บ้านเข้าสิงเท่านั้นเอง
บท: นักเรียน
เพิ่มเติม:
» เพราะมีน้องชายและก็ไม่ได้เกลียดเคืองอะไรกันเลยติดนิสัยชอบดูแลคนมาตั้งแต่เด็กๆ
» ความสามารถทางด้านการเรียนของเขาสูงกว่ากีฬา แต่เขาแค่ออกกำลังกายบ่อยๆรูปร่างเลยดูดี
ถ้าลูกของคุณติด แต่ไม่ติดในบทที่ต้องการ อยากให้เราใส่บทอื่นให้ หรือว่าจะรับกลับคะ? : ขนาดนี้แล้วยังไงก็ได้ค่ะ ไม่ซี 55555
คิดอย่างไรกับการที่สภานำคทาบรุดเวิร์ธที่โด่งดังนั้นมาเก็บไว้ในโรงเรียน คิดว่าทำถูกแล้วหรืออันตราย? แล้วอยากจะเห็นมันกับตาซักครั้งในชีวิตไหม?
"สำหรับผม...ผมคิดว่ามันอาจจะอันตรายก็จริงนะ แต่การที่ทางสภาทำแบบนี้มันจะต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างแน่ๆครับ ฉะนั้นมันคงจะถูกต้องแล้ว" คลาร์กเอ่ยตอบ แม้ในใจจะขบคิดเหตุผลด้านอื่นๆไปด้วยทว่าเขาก็เลือกที่จะตอบความคิดเเรกที่ผุดขึ้นมาในหัวไปมากกว่า
ส่วนหนึ่งเขาก็คิดจะตอบว่ามันอาจจะมีบางสิ่งไม่ถูกต้องและถูกปิดทับด้วยเหตุผลอื่นๆก็ได้---แต่ช่างมันไปก่อนเถอะ
"และสำหรับคำถามที่สอง อืม...ผมว่าถ้าผมไม่มีสิทธิ์อะไร ผมก็ไม่อยากจะฝ่าฝืนกฏหรอกครับ"
อาหารที่ชอบกินที่สุดคืออะไร เพราะอะไร?
"อาหารเหรอครับ" ชายหนุ่มทวนคำ ฉับพลันเรียวคิ้วก็เลิกขึ้นสูงเล็กน้อยเป็นสัญญาณว่าเขาแปลกใจกับคำถามนิดหน่อย ทว่าสุดท้ายแล้วเขาก็ตอบออกไป
"ผมชอบอะไรก็ตามที่มีผลไม้อยู่ด้วยนะ" เขายิ้มขณะที่พูดต่อ
"มันดีต่อสุขภาพแล้วรสชาติก็ไม่ได้แย่อะไรด้วยน่ะครับ"
ความคิดเห็น