คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #66 : CHAPTER 63.
Distorted Daytime
“คริส!....”
จบคำพูดนั้นโทรศัพท์สีดำก็ถูกปัดตกลงกับพื้น ชานยอลร้องไห้โฮ อับอายอย่างที่สุด ร่างโปร่งค่อยๆทรุดนั่งลงกับพื้น ยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองไว้ แล้วเส้นผมของเขาก็ถูกกระชากอย่างรุนแรงจนเขาคิดว่ามันจะขาดคามือร่างสูง คุณคริสฟาดฝ่ามือลงบนแก้มของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“โอ้ย อย่า ฮื่ออ”
“มึงจะร้องไห้ทำไม ที่กูพูดมันไม่จริงหรือไง กูส่งมึงให้ไปเรียน แต่มึงกลับสวมเขาให้กู กูไม่น่าหลงเชื่อใจมึงเลย ไม่คิดว่าลูกคุณหนูทำเป็นใสซื่ออย่างมึงจะร่านได้ขนาดนี้ ทำเหมือนตัวเองเป็นผู้ดีแต่มึงมันก็ร่านเหมือนผู้หญิงขายตัว ไอ้หลี่ฟงใช่มั้ย ที่มารับมึงออกจากบ้านวันนั้น ใช่มั้ยห๊ะ ทำไมมึงร่านได้ขนาดนี้”
“ฮื่ออ ถ้าผมร่าน ฮึก แล้วอย่างเมียคุณเรียกว่าอะไร มันก็ร่านไม่แพ้กันนั้นแหละ นอนกับผัวคนอื่นจนท้องไม่มีพ่อ โอ้ย..ฮื่ออ”
หมัดตรงต่อยเข้าที่กลางลำตัว ความจุกแทบทำให้เขาอาเจียน ชานยอลสะอื้นฮัก ทิ้งตัวลงนอนกับพื้น หวาดกลัวอย่างที่สุดเพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนในชีวิต ร่างของคริสสั่นเทิ้มเพราะความโกธร ดวงตาคมเป็นสีแดงกล่ำ พลิกตัวร่างโปร่งบนพื้นให้นอนหงายขึ้น ยกมือฟาดลงไปบนแก้มช้ำ
“ฮื่ออ ฮื่ออ”
“ใครจะว่ายังไงแต่เขาก็มีกูคนเดียว นอนกับกูคนเดียวไม่เหมือนมึงชานยอล ไม่เหมือนมึง ส่ายหางวิ่งหาผู้ชาย อ้าขาให้เขาไปทั่ว”
ความคิดเห็น