ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC EXO] ::Distorted DayTime ::KrisYeol

    ลำดับตอนที่ #57 : CHAPTER 54

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.87K
      19
      9 ก.พ. 58






    Distorted Daytime









    ไม่ครับ อย่ามายุ่งนะ!”



    ชานยอล!”



    คริสตวาดเสียงดังด้วยความไม่พอใจ น้ำเสียงและท่าทางที่ชานยอลใช้กับเขาช่างน่าโมโห ทำเหมือนคนมีความลับหรือแอบไปทำอะไรลับหลังเขายังไงเขาก็ต้องรู้ให้ได้ว่าใครโทรมา


    ก็ผมบอกคุณแล้วนี้ครับว่าเพื่อนโทรมา



    สุดท้ายก็เป็นเขาที่เป็นฝ่ายยอมอ่อนลง เขาไม่อยากมีเรื่องทะเลาะกับคุณคริสในบ้านของตัวเอง แถมแม่กับพี่ชายก็อยู่ ใบหน้าหวานงอง้ำเดินกระทืบเท้าผ่านร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงโดยมีร่างของคนขี้โมโหเดินตามมาติดๆ



    ถ้าเพื่อนแล้วทำไมฉันดูไม่ได้ ทำไมไม่คุยในห้องออกไปข้างนอกทำไม


    ก็มันเรื่องส่วนตัวของผม คุณจะรู้ทำไม ทีโทรศัพท์คุณ คุณยังบอกไม่ให้ผมยุ่งเลย


    อย่ามาย้อนนะ! เรื่องส่วนตัวหรือมีความลับอะไรปิดบังไว้ ไม่ใช่เพื่อนใช่มั้ยที่โทรมา



    เพื่อนๆ ก็บอกว่าเพื่อนไง!”



    เอามาดู



    คริสพูดเสียงเข้มพร้อมกับยื่นมืออกไปตรงหน้าร่างโปร่งที่นั่งหน้าตูมอยู่บนเตียง ชานยอลมองมือหนาตรงหน้าฝ่ามือที่เคยทำร้ายเขานับครั้งไม่ถ้วนด้วยสายตาเกรงๆวางโทรศัพท์ในมือลงบนนั้นปากอิ่มยู่เข้าหากันเมื่อเห็นคนเอาแต่ใจกดโทรศัพท์ของตนเช็คดูอย่างละเอียด ในใจก็หวั่นว่าอีกฝ่ายจะไปเห็นอะไรเข้า



    ผมบอกแล้วว่าเพื่อน



    เขาพูดขึ้นเมื่อคุณคริสส่งโทรศัพท์คืนให้แอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ใบหน้าหล่อเหลายังคงดูเหมือนไม่เชื่อนักแม้จะเช็คดูทุกอย่างในโทรศัพท์แม้แต่ข้อความแล้วก็ตาม



    แบคฮยอนเป็นใคร ทำไมคุยกันบ่อยจัง



    เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยประถมครับ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก


    คริสมองคนที่นั่งยิ้มระรื่นอยู่บนเตียงเมื่อพูดถึงเพื่อนรักของตัวเองด้วยสายตาหวาดระแวงแต่เมื่อไม่มีหลักฐานเขาก็ว่าอะไรไม่ได้ แต่อย่าให้จับได้แล้วกันว่าเป็นเด็กเลี้ยงแกะเขาไม่ยอมเป็นไอ้โง่ให้เด็กคนนี้หลอกแน่



    ก็แล้วไป



    แล้วพรุ่งนี้คุณจะไปไหนหรือเปล่าครับ?”



    ทำไม?อยากไปไหน



    ร่างสูงถามพรางถอดเสื้อออกจากร่าง โยนมันลงตะกร้าซักผ้าที่ตั้งอยู่มุมห้องก่อนจะนั่งลงข้างๆเด็กหนุ่มที่จ้องมองเขาตาแป๋วกอดรัดร่างที่ฝืนเกร็งไว้ด้วยมือทั้งสองข้างก้มหน้าลงซุกกับซอกคอขาวกดจูบผิวบริเวณนั้นให้คนถูกกระทำต้องสะดุ้งมือเรียววางลงบนแผ่นอกเปลือยเปล่าพยายามตั้งสติของตัวเองให้มั่นเมื่อมือหนาเลื้อยเข้ามาสัมผัสผิวกายใต้ร่มผ้า



    เปล่าครับ พอดีผมมีที่ที่อยากจะไป คุณนอนพักอยู่ที่บ้านก็ได้นะครับเดี๋ยวผมไปเอง แค่บอกไว้เฉยๆ



    ไม่ อยากไปไหนเดี๋ยวจะพาไป



    คริสะกดจูบลงบนพวงแก้มอิ่ม เงยหน้าขึ้นมาสบตาคนในอ้อมกอดใช้มือข้างหนึ่งลูบเส้นผมที่ตกลงมาปิดบังใบหน้าหวานนั้นออกจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาล กำลังจะก้มลงจูบริมฝีปากอิ่มแต่คำพูดที่หลุดออกมาจากเป้าหมายของตนก็ทำให้เขาต้องล้มเลิกความตั้งใจนั้นไปชั่วครู่



    ผมอยากไปหาเพื่อน



    ไม่ให้ไป!”



    ทำไมล่ะครับ ผมแค่ไปหาเพื่อนแปปเดียวก็กลับแล้ว



    ไม่ให้ไปไง นายมากับฉันแล้วจะไปกับเพื่อนได้ยังไง



    คุณก็นอนอยู่ที่บ้านสิครับ



    ไม่ บอกแล้วไงอยากไปไหนเดี๋ยวจะพาไป แต่ไม่ให้ไปหาเพื่อน



    พูดดีกันได้แค่ไม่กี่คำสุดท้ายพวกเขาก็ต้องกลับมานั่งทะเลาะกันอีก เหตุการณ์แบบนี้ทำให้เขาเบื่อเต็มที ทำไมคุณคริสถึงได้งี่เง่าแบบนี้นะ ถ้าเขาออกไปข้างนอกโดยมีคนเดินทำหน้าเบื่อเหมือนโดนบังคับให้มาด้วยยืนอยู่ข้างๆใครจะอยากไป สู้เขาไปไหนมาไหนเองคนเดียวไม่ดีกว่าเหรอ จะได้ไม่ต้องฝืนใจใครยังไงล่ะ แล้วคุณคริสจะมาไม่พอใจอะไรอีก บางทีเขาก็เบื่อที่ต้องมานั่งทำตามใจคนอื่นเหมือนกันนะ



    ถ้าออกไปข้างนอกเดี๋ยวคุณก็ปล่อยผมไว้คนเดียวอีก ครั้งนี้ไม่ได้มีอี้ชิงมาด้วยนะ ถ้าคุณปล่อยผมไว้แล้วผมจะทำยังไง



    ไม่ปล่อยไว้หรอกน่า~~ จะไปไหนล่ะ



    แล้วคริสก็ต้องใจอ่อนเมื่อเห็นน้ำตาที่คลออยู่บนหน่วยตากลม เขาเกือบลืมมันไปแล้วว่าเคยปล่อยให้เด็กคนนี้ไว้คนเดียวเมื่อตอนไปฮันนีมูนที่ซานฟรานซิสโก ก็ตอนนั้นเขาไม่ได้อยากไปนี้นามันต่างกันกับตอนนี้โดยสิ้นเชิงเขาเป็นคนบอกว่าจะพาไปจะหยิบเรื่องนั้นขึ้นมาเป็นข้ออ้างไม่ได้



     ไม่รู้ครับ



    ชานยอลพูดเสียงอ่อน ซุกหน้าลงบนไหล่หนาตามน้ำหนักมือของร่างสูง แล้วเรื่องที่เคยถูกทิ้งไว้คนเดียวในสถานที่ต่างบ้านต่างเมืองไม่รู้จักใครเลยสักคนถูกหยิบขึ้นมาพูดอีกครั้ง เขายังจำความรู้สึกครั้งนั้นได้ว่ามันแย่แค่ไหน เปลือกตาบางปิดลงช้าๆน้ำตาเม็ดใสไหลลงมาจากหางตาความรู้สึกเจ็บแน่นอยู่ในอก



    ไก่ทอดไง



    ครับ?”



    ร้านไก่ทอด นายเคยบอกว่าถ้าได้มาเกาหลีด้วยกันนายจะพาฉันไปกิน



    อ้อ



    แล้วบทสนทนาที่เคนเกิดขึ้นเมื่อครั้งนั้นก็ลอยเข้ามาในหัวอีกครั้ง ชานยอลเงยหน้าขึ้นมาจากไหล่หนา คราบน้ำตายังมีให้เห็นอยู่ คริสใช้ปลายนิ้วเช็ดคราบนั้นออกอย่างอ่อนโยนไม่รู้เลยว่าทำให้อีกฝ่ายต้องใจเต้นไปกับการกระทำของตน



    มันอยู่ที่ไหนละ



    มยองดงครับ แต่มันคนเยอะนะครับคุณคริส คุณจะไปได้เหรอ



    ไม่เป็นไรนี้ ฉันตัวใหญ่จะตาย ไม่ล้มหรอก



    คริสพูดน้ำเสียงเจือหัวเราะ อดจะหวั่นกับเรื่องที่ได้ยินไม่น้อย เขาไม่ชอบคนเยอะ มันน่ารำคาญ แต่จะลองพยายามดูก็แล้วกัน



    ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย คุณไม่ชอบคนเยอะไม่ใช่เหรอครับ



    บอกว่าจะพาไปไง



    ครับ ก็ได้ครับ



    แล้วเขาก็ต้องยอมต่อคำพูดของคุณคริส พรุ่งนี้เขาคงไม่ได้ไปหาเพื่อนอย่างที่ตั้งใจ กำลังคิดอะไรเพลินๆแล้วร่างเขาก็ถูกผลักลงกับเตียง โดยมีร่างของคุณคริสขึ้นคร่อมทับ ชานยอลตกใจนิดหน่อยถึงแม้จะเตรียมใจไว้แล้วก็ตาม คนอย่างคุณคริสไม่เคยทำอะไรโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน



    ไม่อาบน้ำก่อนเหรอครับ



    ทำเสร็จเดี๋ยวค่อยอาบ



    ...........แปะเมลค้าา 



     

     

    ชานยอล ชานยอล



    อื่ออออ.



    คนถูกปลุกครางอือออกมา เมื่อร่างของตนถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง ชานยอลลืมตาขึ้นมาพบกับแสงของเช้าวันใหม่ ยกมือขึ้นขยี้เปลือกตาไล่ความง่วงรู้สุกปวดเมื่อยตามตัวเหลือเกิน หันกายไปทางด้านหลัง ก็สบเข้ากับสายตาคมของคุณคริส ชานยอลทำหน้ายู่ นี้เขาตื่นสายสินะ



    ตื่นสายจัง



    เพราะใครกันเล่า



    ร่างโปร่งตอบเสียงห้วนพรางมองค้อน ไม่ใช่เพราะคุณคริสนั้นเหรอที่ทำให้เขาตื่นสายแบบนี้ นี่เขาคงพลาดเวลาอาหารเช้าไปแล้วสินะ ป่านนี้แม่กับพี่ซูโฮคงออกไปทำงานแล้ว ยันกายลุกขึ้นจากเตียงความเจ็บยังคงหลงเหลืออยู่ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันพยายามยืนด้วยขาของตัวเองเขายังมีหน้าที่ที่จะต้องทำแต่แล้วร่างของเขาก็ถูกฉุดให้นั่งลงบนเตียงอีกครั้งด้วยฝีมือของคุณคริส



    อะไรครับ ผมเมื่อยตัวจะแย่แล้วนะ



    ก็อย่าเพิ่งลุกสิ



    ผมจะไปอาบน้ำแล้วเตรียมน้ำให้คุณไง มันสายมากแล้วนะครับ



    เดี๋ยวค่อยไป



    คริสวางหน้าของตนลงบนไหล่บางของคนตัวหอม มือหนาตวัดรัดรอบเอวคอดกดจูบลงบนแก้มเนียนที่เขาจูบซ้ำอยู่ทั้งคืน ไม่ได้สนใจอาการหน้านิ่วคิ้วขมวดของคนในอ้อมแขน



    กลับไป ฉันมีอะไรจะให้



    ผมไม่อยากได้



    ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าจะให้อะไร!”



    คริสพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก ยิ่งเห็นชานยอลเอาแต่ทำหน้าบึ้งเขายิ่งรู้สึกหงุดหงิด แต่เขาเองก็ไม่อยากจะมีเรื่องทะเลาะกับเด็กคนนี้แต่เช้าจึงได้แต่พยายามสะกดอารมณ์ไว้ คนในอ้อมแขนก็เหมือนจะรู้ว่าตัวว่าไปสะกิดต่อมขี้โมโหของอีกฝ่ายเข้าแล้วจึงได้หันหน้ากลับไปมอง เขายังไม่อยากกลับจีนในตอนนี้



    ไม่ต้องให้ผมหรอกครับ เปลืองเงินคุณเปล่าๆ



    ฉันจะให้  แลัวนายก็ต้องเอาด้วย



    ครับ แล้วแต่คุณ



    ไปอาบน้ำไป แล้วจะได้ออกไปหาอะไรกินกัน



    ชานยอลลุกขึ้นจากเตียงอย่างว่าง่ายเดินพาร่างเปลือยเปล่าของตัวเองเข้าห้องน้ำไป มือเรียวปิดประตูห้องน้ำสนิท ทิ้งตัวนั่งลงบนขอบอ่างอาบน้ำ รู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เขาไม่อยากตกอยู่ในสภาพแบบนี้ นี้เขาต้องทนอยู่แบบนี้อีกนานแค่ไหน ตอนไหนเรื่องแบบนี้ตะตบเสียที



    จะทำยังไงดีนะ ถึงจะหาเงิน2หมื่นล้านวอนได้ เฮ้ออ



    ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างหนักอก คิดหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ จะขอหย่าก็ทำไม่ได้คุณคริสต้องไม่ยอมแน่ๆ แล้วไหนจะเรื่องพี่หลี่ฟงเขาจะทำยังไงดี ได้แต่คิดปลงกับตัวเองแล้วลุกขึ้นทำธุระส่วนตัวของตัวเองให้เสร็จด้วยกลัวว่าคนที่รออยู่ข้างนอกจะต้องรอนาน

     



    TBC...........



    สวัสดีค่ะ มาอัพแล้วนะค้าาา
    หายไปนานเพราะมัวแต่งมกับตอนพิเศษ ฮี่ๆ 
    มีหลายคนถามว่าตอนพิเศษทำไมหวานเว่อ คือเขารักกันแล้วน้า ฮ่าๆๆ


    มาถึงตอนปัจจุบัน เราว่าพี่คริสงี่เง่าๆ เฮ้อออ 


    ตอนที่โดนตัดแปะเมลนะคะ







    ร่วมสกรีมในทวิตรบกวนติด #DDT ขอบคุณค่ะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×